เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 879
ลู่ฝานเดินออกมา กวาดตามองทุกคนด้วยสายตาราบเรียบ แล้วพูดว่า “ลู่ฝานคณะหนึ่งเดียว โปรดชี้แนะด้วย”
คำพูดแสนคุ้นเคย ทำให้เสวียนเฟิง เฉียวเซวียน หลัวตาน และหมิงจู หัวเราะออกมาเบาๆ
หลิงเหยายืนท่ามกลางผู้คน มองลู่ฝานยืนตระหง่านอยู่ตรงนั้น น้ำตาทำให้ดวงตาพร่ามัว
“ฉันรู้ว่านายต้องไม่เป็นอะไร นายแข็งแกร่งขนาดนี้ จะเป็นอะไรได้ยังไง!”
หลิงเหยาพึมพำเบาๆ ตอนนี้ลู่ฝานมองเห็นเธอแล้ว ลู่ฝานพยักหน้าเบาๆ ส่งสายตาให้เธอวางใจ
จู่ๆ หลิงเหยาก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว วันนี้มาคณะหนึ่งเดียว คุ้มค่าแล้ว!
หลัวตานก้าวออกมา เผยพลังบนตัวออกมา
“การประลองเมื่อกี้ไม่นับ ลู่ฝาน มาสู้กับฉันสักสองสามกระบวนท่าสิ”
สายฟ้าสามสีพลุ่งพล่าน ตอนนี้หลัวตานมีพลานุภาพมหาศาล
ทุกคนมองหลัวตานกับลู่ฝานด้วยสีหน้าคาดหวัง พวกเขาอยากดูว่าผู้ชายที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นตำนานในสถาบันสอนวิชาบู๊ หลังผ่านไปหนึ่งปีจะมีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง
เขาเข้าไปในคุกใต้ดิน ไม่มีใครรู้ว่าเขาเจออะไรในคุกใต้ดินบ้าง
จะแข็งแกร่งขึ้นหรืออ่อนแอลง จะก้าวหน้าหรือถอยหลัง วันนี้จะได้เห็นผลแล้ว
พวกอาจารย์เริ่มสนใจ จากสายตาของพวกเขา ก็ยังดูสภาพแท้จริงของลู่ฝานในตอนนี้ไม่ออก
สถานการณ์แบบนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ยังไม่เคยได้ยินเรื่องอาจารย์ดูระดับวิทยายุทธของนักเรียนไม่ออก
พวกเคล็ดวิชาบู๊ อาจมีตอนที่ดูไม่ออก เป็นเรื่องปกติมาก หนึ่งการใช้งานต่อคน
แต่ระดับวิทยายุทธ นี่เป็นเรื่องที่ผู้แข็งแกร่งมองผู้อ่อนแอออกเพียงแวบเดียว แต่วันนี้กลับไม่สามารถใช้งานได้
ลู่ฝานแค่ยืนอยู่ตรงนั้น แต่กลับทำให้คนรู้สึกยืนอยู่ท่ามกลางหมอก ไม่เห็นโฉมหน้าที่แท้จริง
ลู่ฝานมองสายฟ้าสามสีบนตัวหลัวตาน หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ สามสายฟ้าสิงร่าง ระดับไม่เลวเลย”
หลัวตานพูดว่า “ฉันลืมไปเลย นายก็เคยเห็นวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ ในเมื่อดูออกแล้ว ก็รับกระบวนท่านี้ไปเป็นไง”
พูดพลาง หลัวตานยกมือขึ้นมาสะบัด สายฟ้าสามสายฟ้ากลายเป็นหนึ่ง พื้นที่รอบๆ แยกออกอย่างรุนแรง
พลานุภาพของกระบวนท่านี้ เหนือกว่ากระบวนท่าที่ใช้กับศิษย์พี่ใหญ่เมื่อกี้
พลังน่ากลัวทำให้พื้นที่รับไม่ไหวจนพังลงมา พวกอาจารย์เลิกคิ้วขึ้นเบาๆ
แต่จู่ๆ ทุกคนถึงกับตาค้าง
ลู่ฝานยืนนิ้วหนึ่งนิ้วออกมาเบาๆ ต้านทานสายฟ้าตรงหน้าเอาไว้
สายฟ้าทั้งสามเหมือนภาพลวงตา หยุดอยู่ตรงหน้าลู่ฝาน
ลู่ฝานไม่ได้ปล่อยพลังบนตัวออกมาเลยสักนิด แต่เขากลับทำได้ถึงขั้นที่ใช้นิ้วเดียว ต้านทานท่าไม้ตายของหลัวตานเอาไว้
“อะไรกัน”
หลัวตานพูดอย่างตกใจ
ลู่ฝานมองหลัวตาน ส่ายหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ ไม่ได้ใช้แบบนาย”
พูดพลาง ลู่ฝานใช้มือเดียวบีบพลังสายฟ้านั่นจนกลายเป็นเสี่ยงๆ
ต่อมา ลู่ฝานกดฝ่ามือลงกลางอากาศเบาๆ พื้นดินสะเทือน พลังน่ากลัวทำให้หลัวตานทรุดลงกับพื้น
ฟ้าดินรอบๆ มีสายฟ้าเล็กๆ นับไม่ถ้วนปรากฏออกมา ควบคุมหลัวตานเอาไว้ทันที สายฟ้าสีดำผ่าลงมาบนตัวหลัวตานเต็มๆ
ลู่ฝานพูดอย่างเฉยเมยว่า “นี่ต่างหากคือวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ!”
สายฟ้าไม่ได้ผ่าก้อนหินกระจาย พื้นดินไม่ได้ไหม้เกรียม ไม่มีแม้แต่ฝุ่นควันลอยขึ้นมา
พลังนี้รวมตัวโดยไม่แยกจากกัน ไม่ได้ไหลออกไปข้างนอก บ่งบอกว่าระดับการควบคุมของลู่ฝานสูงพอ
สายฟ้าสีดำนี้ ทำให้นักเรียนคณะฟ้าร้องจำนวนไม่น้อยรู้สึกสะเทือนขวัญ
วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ แม้สายฟ้าห้าชนิดไม่มีสีดำ แต่สายฟ้าทั้งห้ารวมเป็นหนึ่ง จะเป็นสีขาวและสีดำ