ตอนที่ 299:ความลับ Ink Stone_Romance
ซินเหลยกับเฉินเวยไปแล้ว เฉินเวยไม่ได้คุยกับเฉินเยี่ยนเท่าไร ตอนที่ไปเธอเหลือบมองเฉินเยี่ยน สายตาเธอเต็มไปด้วยความท้าทาย เฉินเยี่ยนรู้ วันนี้เฉินเวยจงใจมาที่บ้าน ให้เธอรู้ ว่าบ้านซินนั้น เธอก็สามารถมาได้
ตอนนี้เฉินเวยคบกับซินเหลย อย่างนั้นเฉินเวยจะต้องมาพัวพันกับบ้านซิน ไม่สนว่าไม่มีใครยอมรับเธอ ขอแค่ตอนนี้ซินเหลยยังสนใจเธออยู่ก็พอแล้ว
คิดไม่ถึงว่าเฉินเวยไม่กลับบ้านเฉิน แล้วพุ่งความสนใจไปที่ตัวซินเหลยแทน
ในบ้านเหลือเฉินเยี่ยนและซุนหม่านเซียง
“ทำไมเธอยังไม่ไปอีก?”
ซุนหม่านเซียงขมวดคิ้วถามเฉินเยี่ยน ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงชอบเฉินเยี่ยนไม่ลง
เฉินเยี่ยนเหลือบมองเธอ ยังไม่ทันจะพูดอะไร ซุนหม่านเซียงก็พูดขึ้นมาอีก “ชาติที่แล้วฉันคงมีความแค้นกับพวกเธอแซ่เฉินอยู่ 80% มั้ง ไม่อย่างนั้นทำไมซินห้าวถึงต้องแต่งงานกับเธอให้ได้ ซินเหลยก็ถูกน้องสาวเธอยั่ว เธอว่านี่มันเรื่องอะไรกัน”
ฟังซุนหม่านเซียงบ่น เฉินเยี่ยนไม่อยากพูดอะไร
“ฉันบอกเธอนะ เรื่องนี้ไปพูดกับพ่อไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเขาจะด่าซินเหลยอีก”
ซุนหม่านเซียงเตือนเฉินเยี่ยน เธอยังกลัวซินชานอยู่หน่อย
“แม่คิดจะปล่อยให้ซินเหลยขลุกอยู่แบบนี้ทั้งวันหรือ?”
เฉินเยี่ยนขี้เกียจจะพูดแล้วจริงๆ
“เรียกว่าขลุกอะไร? นี่ใช่คำพูดของเธอที่เป็นสะใภ้หรือ? ซินเหลยเขาไม่อยากไปทำงานหาเงิน ไม่อย่างนั้นเขาจะแย่กว่าซินห้าวหรือ? พวกฉันแก่แล้ว ยังต้องหวังเขาเลี้ยงพวกฉันอีก ไม่อย่างนั้นพวกฉันจะหวังพึ่งเธอได้หรือ! ตอนนี้ที่บ้านสามารถเลี้ยงเขาได้ ทำไมจะต้องให้เขาไปลำบาก ตอนนี้เขาเที่ยวเล่น เที่ยวจนเบื่อแล้ว อีกหน่อยเขาก็ไม่เที่ยวเล่นแล้ว อีกอย่างซินเหลยเขาเป็นเด็กดีมาตั้งแต่เด็ก เพราะพวกผู้หญิงหน้าด้านมายั่วเขา อย่างเฉินเวยแบบนี้ ไล่ตามซินเหลย โทษซินเหลยได้หรือ? แต่เธอให้เฉินเวยตัดใจเถอะ ซินเหลยไม่มีทางแต่งงานกับเธอแน่นอน เล่นสองวันก็เบื่อแล้ว ผู้หญิงแบบเธอ ได้แต่งงานสิแปลก”
พอซุนหม่านเซียงพูดถึงลูกชายขึ้นมาสีหน้าดูภูมิใจ พอพูดถึงเฉินเวยหน้าตาดูถูก เหยียดหยาม
เฉินเยี่ยนไม่รู้จริงๆ ว่าเธอไปเอาความภาคภูมิใจนี้มาจากไหน เดิมทีเธอยังคิดอยากจะคุยกับซุนหม่านเซียงหน่อย แต่ตอนนี้ดูแล้ว ไม่มีประโยชน์เลย
“ถ้าเฉินเวยมาอีก แม่ไม่ต้องเรียกฉันมาแล้วนะ อย่างที่แม่พูด เดี๋ยวซินเหลยเบื่อเขาก็เลิกคบเฉินเวยไปเอง ตอนนี้ใครพูดไปก็ไม่มีประโยชน์ ให้พวกเขาสองคนคบกันไปก่อนเถอะ”
เฉินเยี่ยนพูดจบก็ลุกขึ้น ไม่สนใจว่าจุดประสงค์ของเฉินเวยคืออะไร ตอนนี้เธอเอาความสนใจไปที่ตัวซินเหลย แล้วยังมีเจิ้งเถียนนั่นอีก ดังนั้นเฉินเวยเลยยังไม่มีเวลามาต่อกรกับตัวเอง
ส่วนซินเหลย เฉินเยี่ยนไม่กังวล เฉินเวยไม่ถึงกับเอาชีวิตเขาแน่ ไม่สนใจแล้วว่าซินเหลยจะเป็นยังไง เป็นตัวเขาที่หาเรื่องเอง ให้พวกเขาสองคนทะเลาะกันไปเองก่อน เธอไม่อยากจะเปลืองแรง
“เธออย่าเพิ่งไป เธอกลับไปบอกพ่อแม่เธอ ให้พวกเขาดูแลลูกสาวตัวเองหน่อย อย่าให้ใครไม่รู้คิดจะเอื้อมมาอยู่บ้านฉัน โดยไม่ดูเลยว่าคู่ควรหรือไม่!”
ซุนหม่านเซียงพูดจบยังกรอดฟัน เรื่องที่ซินเหลยคบกับเฉินเวย เธอไม่พอใจจริงๆ
“สำคัญที่สุดคือแม่คอยดูซินเหลยดีกว่าค่ะ”
เฉินเยี่ยนพูดจบก็ไม่พูดต่อ เธอลงจากตึกมา หันหลังกลับไปดู เธอส่ายหน้า เธอกับที่นี่น่าจะไม่ลงรอยกันจริงๆ
ตอนกลางคืน เฉินเยี่ยนเล่าเรื่องนี้ให้ซินห้าวฟัง ซินห้าวก็คิดไม่ถึงว่าเฉินเวยจะมาหาซินเหลย แล้วซินเหลยยังคบกับเฉินเวยอีกด้วย นี่มันเรื่องอะไรกัน
ตอนนี้คิดดูแล้ว ตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนนี้ ผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์กับซินเหลยน่าจะมียี่สิบสามคนได้ นี่ยังไม่นับคนที่มีแค่ความสัมพันธ์อย่างว่า ซินเหลยนี่ช่าง…
เหมือนม้าตัวผู้!
เฉินเยี่ยนคิดถึงคำนี้ เอามาใช้บรรยายซินเหลย
แต่เฉินเยี่ยนก็แปลกใจ มีคนคบกันซินเหลยมากมายขนาดนี้ แต่ไม่เคยได้ยินว่ามีผู้หญิงคนไหนท้องเลย และไม่โดนบังคับให้แต่งงานด้วย หรือว่าซินเหลยกลั้นได้?
แต่ถึงแม้ซินเหลยจะไม่มีอะไรดี ยังไงเขาก็เป็นคนบ้านซิน ส่วนเฉินเวยล่ะ?
เฉินเวยเป็นยิ่งกว่า…
พอคิดถึงพวกเขา ซินห้าวก็รู้สึกสะอิดสะเอียน
“พรุ่งนี้ผมจะไปหาซินเหลย ให้พวกเขาคบกันไม่ได้”
ซินห้าวคิดว่าซินเหลยกับเฉินเวยต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่
“เขาจะฟังคุณเหรอ?”
เฉินเยี่ยนไม่เชื่อว่าซินห้าวจะโน้มน้าวซินเหลยอยู่ พูดตามจริง เฉินเวยไม่ใช่คนดีอะไร แต่ซินเหลยก็ไม่ดีเหมือนกัน อีกอย่าง เรื่องจัดการผู้ชายนั้น เฉินเวยมีวิธีของตัวเอง ถ้าซินห้าวไป ไม่แน่ซินเหลยอาจจะคิดว่าซินห้าวคิดอะไรก็ได้
“ยังไงก็ต้องไป!”
ซินห้าวยืนยัน ครั้งนี้เขาจำเป็นต้องไป
เฉินเยี่ยนไม่ได้ห้ามอีก ไม่ว่ายังไงซินเหลยก็เป็นน้องชายซินห้าว ความสัมพันธ์ของเขาและซินห้าว กับเฉินเวยและตัวเองไม่เหมือนกัน
วันรุ่งขึ้นตอนเย็น เฉินเยี่ยนถามเรื่องที่ไปเจอกัน ซินห้าวลังเลเล็กน้อย แล้วบอกเฉินเยี่ยน เขาไปเจอซินเหลยและเฉินเวยที่ร้านดูหนังวีดีโอร้านหนึ่ง ตอนนั้นพวกเขากำลังดูวีดีโอกันอยู่ เขาให้ซินเหลยไปกับเขา ซินเหลยทะเลาะกับเขาต่อหน้าทุกคน
คำพูดซินเหลยหยาบคายมาก ซินห้าวโมโหจนทนไม่ไหว บังคับจะลากซินเหลยไปทั้งอย่างนั้น
ซินเหลยไม่ได้โดนซินห้าวลากไป รอบตัวซินเหลยมีเพื่อนที่เขาคบอยู่หลายคน เขาอาศัยจังหวะวิ่งหนีไป
ตอนที่ซินห้าวจะไป เฉินเวยรั้งเขาไว้ เธอบอกกับซินห้าว อยากจะให้เธออยู่ห่างจะซินเหลยนั้นไม่ยาก ขอแค่ซินห้าวยอมอยู่กับเธอ เธอก็จะไม่ยุ่งกับซินเหลย เธอบอกว่าคนที่เธอรักมาตลอดคือซินห้าว เธอไม่สนใจยอมเป็นคนรักซินห้าว เธอไม่ต้องการชื่อเสียง ขอแค่ซินห้าวหาที่อาศัยอยู่ในเมืองให้เธอ ซินห้าวมาหาเธอได้ตลอดเวลา เธอยอมใช้ชีวิตแบบนี้กับซินห้าวตลอดไป
เธอยังรับประกันว่าเธอจะไม่แข่งกับเฉินเยี่ยน และไม่ให้เฉินเยี่ยนรู้ ไม่ให้กระทบกับความสัมพันธ์ของซินห้าวและเฉินเยี่ยน แล้วเธอก็จะตัดการไปมาหาสู่กับซินเหลย
“แล้วคุณว่ายังไง?”
เฉินเยี่ยนถาม นี่ดูเหมือนเป็นคำพูดที่เฉินเวยสามารถพูดได้ เพื่อที่จะบรรลุวัตถุประสงค์ เฉินเวยสามารถหน้าด้านได้ถึงเพียงนี้
“ผมบอกว่าผมเห็นเธอก็สะอิดสะเอียนแล้ว ให้เธอไปไกลๆ”
ซินห้าวไม่ปิดบัง เขาคิดไม่ถึงว่าเฉินเวยจะกล้าพูดคำพูดพวกนี้ออกมาได้ คนคนหนึ่งสามารถไร้ยางอายได้ถึงขั้นนี้เลยหรือ?
“ถ้าเธอเชื่อฟังคุณจริงๆ ก็ดี”
เฉินเยี่ยนถอนหายใจ แล้วถามต่อ “เธอไม่ได้พูดอย่างอื่นอีก?”
“อย่างอื่น? เรื่องอื่นเธอไม่ได้พูดถึง เพียงแต่บอกว่าผมจะต้องเสียใจ”
ซินห้าวส่ายหน้า สายตาที่มองเฉินเยี่ยนมีความลึกซึ้ง เพียงแต่เฉินเยี่ยนไม่ทันสังเกต
ที่จริงเฉินเวยยังพูดอีกเรื่อง เธอบอกว่าเฉินเยี่ยนมีความลับ ความลับนี้เฉินเยี่ยนไม่มีทางบอกซินห้าว แต่เธอรู้ความลับนี้ เธอถามว่าซินห้าวอยากรู้หรือไม่
เห็นชัดเจนว่าเฉินเวยกำลังยุแยง แต่ซินห้าวเชื่อคำพูดนี้ของเฉินเวย เขาคิดถึงครั้งนั้นที่เขาได้รับบาดเจ็บ คิดถึงสมุดบัญชีที่อยู่ดีๆ ก็หายไป แล้วอยู่ดีๆ ก็โผล่มา คิดถึงที่เขาตรวจสอบพฤติกรรมของเฉินเยี่ยนและเฉินเยี่ยนในตอนนี้ คิดถึงความแค้นระหว่างเฉินเยี่ยนกับเฉินเวย แล้วยังมีอวี๋เหวยหมินอีก
ซินห้าวรู้ว่าเฉินเยี่ยนมีความลับ เขาหวังว่าเฉินเยี่ยนจะเป็นคนบอกเขาเอง แต่เฉินเยี่ยนเปล่าเลย เขารู้ว่าเฉินเยี่ยนไม่ยอมพูด เขาไม่กล้าถาม เขากลัวว่าเขาถามไปแล้วเฉินเยี่ยนไม่บอก ในใจของเขาจะมีหนามทิ่มแทงใจอยู่
และเขาก็ไม่ได้ฟังความลับที่เฉินเวยพูดถึง เพราะเขารู้ว่าเฉินเวยไม่ได้มีเจตนาดี แต่ตอนนี้เฉินเยี่ยนถาม เขารู้สึกได้ว่าเฉินเยี่ยนตื่นเต้น เหมือนกับกลัวว่าเฉินเวยจะพูดอะไรกับเขา เป็นเพราะเรื่องความลับนั้นใช่ไหม!
ซินห้าวอ้าปาก เขาอยากจะถามเฉินเยี่ยน แต่สุดท้ายกลับได้แต่ทอดถอนในใจ
เฉินเยี่ยนไม่รู้เรื่องพวกนี้ เธอกำลังคิดถึงเฉินเวย เฉินเวยจะยุแยงให้พวกเขาไม่สงบสุข แต่วัตถุประสงค์ของเฉินเวยนั้นคืออะไรกันนะ?