คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1017
เมื่อแดร์ริลพูดจบเขาก็ยกมือขึ้นมา ทันใดนั้น เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินที่ลอยอยู่บนฝ่ามือของเขาก็พุ่งไปที่ใบหน้าของลินเซย์ทันที
ผู้หญิงทุกคนบนโลกล้วนให้ความสำคัญกับความงามของพวกเธอมากที่สุด โดยเฉพาะผู้หญิงที่มีใบหน้างดงาม พวกเธอจะหวงแหนใบหน้ายิ่งกว่าชีวิต
ลินเซย์ตื่นตระหนกทันทีที่เปลวไฟเย็นยะเยือกสีขาวพุ่งตรงมาที่ใบหน้าของเธอ เธอรีบพูดขึ้นด้วยริมฝีปากที่สั่นเทา “ฉันยอมบอกแล้ว! ฉันยอมบอกแล้ว! ขวดสีขาวคือยาแก้พิษ!”
ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ความหยิ่งยโสของเธอก่อนหน้านี้ก็หายไปทันที
แดร์ริลรีบนำยาแก้พิษในขวดสีขาวป้อนให้เดบร้าและพี่น้องของเขาทันที
ในไม่ช้าพวกเขาก็เริ่มรู้สึกว่า ร่างกายที่อ่อนแอของพวกเขาในตอนแรกนั้นได้กลับสู่ภาวะปกติแล้ว
เพี้ยะ!
เมื่อแด๊กซ์ลุกขึ้นยืนได้ เขาก็เดินเข้าไปตบหน้าลินเซย์ทันที เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาอาฆาตแค้น “บัดซบ! ฉันจะฆ่าแก!”
แด๊กซ์กำขวานเอาไว้แน่นและกำลังจะฆ่าลินเซย์
“แด๊กซ์!” เชสเตอร์รีบเข้ามาห้ามเขาอย่างรวดเร็ว “ไว้ชีวิตเธอก่อน เธออาจจะมีประโยชน์กับเรา”
เชสเตอร์หันกลับมาหาแดร์ริล “รีบไปที่ตระกูลคาร์เตอร์กันเถอะ!”
“ตกลง!” แดร์ริลพยักหน้าตอบรับ จากนั้นเขาก็ กระโดดขึ้นไปบนหลังของอินทรีย์หิมะเพื่อมุ่งหน้าไปยังตระกูลคาร์เตอร์ทันที
…
ในขณะเดียวกัน ณ คฤหาสน์ของตระกูลคาร์เตอร์
การต่อสู้ระหว่างโดน็อกและหกเทพธิดายังคงดำเนินต่อไป!
พวกเขาต่อสู้กันไปหลายร้อยกระบวนท่าจนทั้งคู่ต่างก็สามารถคาดเดาวรยุทธของกันและกันได้ ดังนั้น โดนน็อกจึงใช้โอกาสนี้ พุ่งเข้าโจมตีพวกเธอด้วยพลังภายในของเขาอย่างรวดเร็ว
โดน็อกมีขวานแยกนภาอันทรงพลังอยู่ในมือ ดังนั้นจึงไม่มีทางที่หกเทพธิดาจะสามารถเอาชนะการต่อสู้ในครั้งนี้ได้ แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่มีสัญญาณว่าพวกเธอจะยอมแพ้!
“พักยก!”
โดน็อกคำราม! ใบหน้าของเขาซีดลงเล็กน้อย
ใบหน้าของทั้งหกเทพธิดาเองก็ไม่ต่างกัน เมื่อโดน็อกคำรามขึ้น พวกเธอจึงหยุดและร่อนลงสู่พื้นดินทันที พวกเธอยกมือขึ้นแนบหน้าอกอย่างอ่อนแรง เห็นได้ชัดว่าพลังงานของพวกเธอแทบจะไม่เหลือแล้ว
เมื่อได้เห็นเช่นนั้นโดน็อกก็หัวเราะลั่น เขากวาดสายตามองตระกูลคาร์เตอร์และพูดขึ้นว่า “ผู้หญิงหกคนนี้แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงเหลือแล้ว มาดูกันสิว่า ใครมันจะมาช่วยตระกูลคาร์เตอร์ของแกได้!”
เมื่อเห็นว่าแดเนี่ยลอยู่ใกล้ที่สุด โดน็อกก็กำลังจะเหวี่ยงขวานออกไปทางเขา
“แกมันเลว! แกฆ่าคุณป้าแล้วตอนนี้แกก็ยังจะทำร้ายคุณลุงอีก! นายท่านของฉันจะไม่มีวันปล่อยแกไปอย่างแน่นอน!” ในขณะที่เขากำลังจะเขวี้ยงขวานออกไป เด็กหญิงคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาเพื่อปกป้องแดเนี่ยลเอาไว้ เธอคือจีเวล!
“หนูน้อยหลบไป! ออกไปจากตรงนี้! ไม่ต้องห่วงฉัน!” แดเนี่ยลตะโกนสุดเสียง
ถึงแม้ว่าแดเนี่ยลจะไม่ได้ใช้เวลาร่วมกับจีเวลมากนัก แต่เขาก็ชอบเธอ และเขาก็ยิ่งซาบซึ้งเมื่อเขาเห็นว่าจีเวลพยายามปกป้องเขาถึงเพียงนี้
จีเวลกางแขนออกเพื่อปกป้องแดเนี่ยล ดวงตาที่แดงก่ำของเธอยังคงมีน้ำตาเอ่อล้น! ‘จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากแดร์ริลจะต้องเสียพ่อของเขาไปอีกคน! ฉันจะยอมสละชีวิตของฉันเพื่อปกป้องคุณลุงและตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจ ฉันก็จะยืนปกป้องเขาอยู่ตรงนี้!’
ดวงตาของจีเวลแดงก่ำ เธอตะโกนขึ้นสุดเสียง “ฉันจะไม่ปล่อยให้แกทำร้ายเขาเด็ดขาด! แกเตรียมตัวตายได้เลย! เมื่อนายท่านกลับมา แกก็อย่าหวังว่าแกจะมีชีวิตรอดไปได้ เพราะว่านายท่านจะไม่ปล่อยแกไปอย่างแน่นอน!”
“ไม่ปล่อยฉันไปอย่างนั้นเหรอ!?” โดน็อกจ้องมองจีเวลอย่างเย็นชา “ฉันยังจำได้ไม่มีวันลืม ในตอนนั้นที่ฉันแทงแด๊กซ์ พี่น้องของมัน 36 ครั้ง แดร์ริลกรีดฉัน 360 ครั้ง เพื่อเป็นการแก้แค้น! ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ทำให้ฉันตาย แต่มันก็พยายามทำให้ฉันได้ลิ้มรสกับความทรมานอันแสนสาหัส! และถ้ามันโผล่มาในวันนี้ ฉันก็จะเชือดมันมากกว่าแสนครั้งและทำให้มันเจ็บปวดร้อยเท่าพันเท่า! แต่ตอนนี้ฉันจะฆ่าแกก่อน จากนั้นฉันก็จะไปตามฆ่ามัน! เพราะในวันนี้จะไม่มีใครหนีรอดไปได้!”
เมื่อพูดจบโดน็อกก็ยกขวานแยกนภาขึ้น จากนั้นแสงสีทองก็พุ่งไปทางจีเวลl!
ในเวลานี้ ทุกคนในตระกูลคาร์เตอร์ไม่เหลือเรี่ยวแรงลุกขึ้นสู้อีกต่อไป!
พลังของขวานนั้นน่าสะพรึงกลัวเกินไป!
จีเวลยืนอยู่ที่เดิมและไม่มีทีท่าว่าจะถอยออกไป เธอหลับตาลงเพื่อรอรับความตาย!
น้ำตาของเธอไหลอาบแก้มดั่งสายน้ำ จีเวลรู้สึกสิ้นหวัง!
‘นายท่านอยู่ที่ไหน?’ ไอ้คนเลวที่อยู่ตรงหน้ามันฆ่าคุณป้า แม่ของนายท่าน แล้วในตอนนี้มันก็ยังรังแกฉันอีกด้วย คุณรู้ไหมว่าฉันจะไม่ได้พบคุณอีกแล้ว?’
“โดน็อก ไอ้สารเลว!”
ทันใดนั้น เสียงคำรามราวกับเสียงพิโรธแห่งสวรรค์ก็ดังขึ้น เสียงนั้นดังก้องกังวาลไปทั่วท้องฟ้าจนไปถึงสรวงสวรรค์
อินทรีย์หิมะสีขาวบินเข้ามาอย่างสง่า!
ที่บนหลังของอินทรีย์หิมะมีชายรูปงามยืนอยู่ ในมือของเขามีดาบกลืนโลหิต เขาคือแดร์ริล ดาร์บี้! รังสีอาฆาตทะลักออกมาจากร่างของเขาในขณะที่ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดทันที!