Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 675 ตระกูลเย่แสดงความปรารถนาดี
“ตามคาด พญาบู๊เฉินไม่ได้โกหกผม ตระกูลซ่งยังคงถูกทำลาย！”
ตระกูลไป๋ ไป๋เหวินเซวียนเห็นข่าวซ่งซื่อกรุ๊ปถูกหวางซีกว้านซื้อ ขาถึงกับตกใจ
เดิมทีหลังจากที่ตระกูลซ่งลงมือจัดการตระกูลหลี่ ภายในใจของไป๋เหวินเซวียนก็เริ่มรู้สึกกระเหี้ยนกระหือรือ ก่อนหน้านี้ที่งานสัมมนาแลกเปลี่ยนเรื่องยารักษาโรคทางการแพทย์ เขาถูกสั่งสอนต่อหน้าธารกำนัลในวันนั้น ทำให้เขาแทบอยากจะฆ่าเย่เซิ่งเทียนกับหวางซีตอนนั้นเสียเลย
หลังจากนั้นเขาได้เชิญพญาบู๊เฉินเฉินซือเลี่ยงมาช่วย แต่คิดไม่ถึงว่าพญาบู๊เฉินจะสั่งสอนเขาแทน และให้เขาไปขอโทษสารภาพผิดต่อหน้าหวางซีกับเย่เซ่งเทียน ที่ตระกูลหลี่！
ถึงแม้ว่าไป๋เหวินเซวียนจะไปจริงๆ แต่ในใจกลับรู้สึกไม่พอใจ หลังจากนั้นสิ่งที่พญาบู๊เฉินพูด ก็ทำให้เขาตกใจจริงๆ
เขายังคงจำคำพูดพญาบู๊เฉิน “มีองค์กรที่น่ากลัวมากที่สุดในโลกชื่อว่าฟ้าสยบ และฉันไม่สามารถเทียบกับมดตัวเล็กๆในองค์กรฟ้าสยบได้ด้วยซ้ำ คุณเย่ เป็นเจ้านายของฉัน！”
ถึงแม้ว่าไป๋เหวินเซวียนจะไม่รู้ว่าฟ้าสยบคือองค์กรอะไร แต่ดูจากสีหน้าของพญาบู๊เฉิน องค์กรนั้นต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
“ผมคิดว่าครั้งนี้ตระกูลกู่หนุนหลังตระกูลซ่ง จะสามารถข่มเย่เซิ่งเทียนได้ คิดไม่ถึงว่าตระกูลซ่งจะไร้ความสามารถขนาดนี้ แต่เมื่อมองกลับมา นั่นเป็นการแสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของเย่เซิ่งเทียน แม้แต่เทพบู๊ที่ตระกูลกู่เชิญมาก็ไร้ประโยชน์ทำอะไรไม่ได้！”
“นายท่าน คิดจะให้ลูกสาวของคุณแต่งงานกับหลี่เตี่ยนจริงๆหรอ？เขาเป็นญาติของตระกูลหลี่นะครับ ลูกสาวเราแต่งไปบ้านนู้นจะมีตำแหน่งอะไรล่ะ？”
เปาหมิงเสียภรรยาของไป๋เหวินเซวียนเดินเข้ามาอย่างเกรี้ยวกราด ด้วยความไม่พอใจ
เมื่อสักครู่ ไป๋เหวินเซวียนได้ตัดสินใจ ยกไป๋เฉี่ยนผู้ซึ่งเป็นลูกสาวให้แต่งงานกับหลี่เตี่ยนญาติของตระกูลหลี่ นั่นก็คือหลานชายของหลี่เซิ่ง
ถ้าหากแต่งกับสายเลือดเดียวกับเจ้าบ้านของตระกูลหลี่ เปาหมิงเสียจะไม่โกรธเลย แต่หลี่เตี่ยนเป็นแค่ญาติห่างๆ ดังนั้นเขาจะมีสิทธิ์พูดอะไรได้ล่ะ？
“คุณจะเข้าใจอะไร？คุณไม่เห็นหรอว่า ตอนที่หวางซีกว้านซื้อซ่งซื่อกรุ๊ป ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังของเธอคือหลี่เตี่ยน？”
ไป๋เหวินเซวียนพูดอย่างไม่สบอารมณ์
เขาได้สืบเสาะทิศทางความเคลื่อนไหวของหลี่เตี่ยนสองวันมานี้แล้ว เขาอยู่ที่เมืองเฉียนถังมาโดยตลอด
ในขณะเดียวกัน ยังปรากฏตัวอยู่ในเหตุการณ์ที่หวางซีกว้านซื้อซ่งซื่อกรุ๊ป นี่แสดงให้เห็นว่าหลี่เตี่ยนกับหวางซีมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา
และหวางซีก็เป็นภรรยาของเย่เซิ่งเทียน ขอแค่มีหลี่เตี่ยน ก็จะสามารถสานสัมพันธ์กับหวางซีได้
เขาไม่กล้าคาดหวังว่าจะได้เกาะขาเย่เซิ่งเทียน แต่ขาของหวางซียังคงเกาะได้อยู่บ้าง
เปาหมิงเสียพูดอย่างโกรธเคือง“งั้นคุณก็เลือกคนอื่นในตระกูลหลี่ก็ได้หนิคะ หลี่เตี่ยนเป็นแค่ญาติห่างๆของตระกูลหลี่ เขาจะไปพูดอะไรได้？”
ไป๋เหวินเซวียนพูดอธิบายอย่างอดทน“สิ่งที่บรรดาญาติๆของตระกูลหลี่ทำ มันทำร้ายจิตใจของหวางซี คุณเข้าใจไหม？ถึงจะชดใช้ไป มันก็เกิดรอยร้าวอยู่ดี เอาล่ะ เรื่องพวกนี้คุณอย่ายุ่งเลย คุณไปเกลี้ยกล่อมเฉี่ยนเฉี่ยนเถอะ ให้เธอไปตีสนิทกับหลี่เตี่ยน”
……
“ท่านเทพเจ้า กับหลี่กั๋วเหว่ยและหลี่เซิ่งทั้งสองคน มาที่เมืองเฉียนถังโดยเฉพาะ เพื่อไปขอโทษนายหญิง ถูกคุณท่านหลี่ออกมาใช้ไม้ค้ำตี”
เย่เซิ่งเทียนได้รับข่าวจากเวินเฉิน ก็ยิ้มขึ้นมาบางๆ
คุณท่านหลี่แค่ทำท่าทำทางเท่านั้น เป้าหมายที่แท้จริงคืออยากให้ทั้งสองฝ่ายเจรจากัน เพราะถึงยังไงคนนั้นก็ลูกคนนี้ก็หลานจะตัดเนื้อก้อนไหนออกไปมันก็เจ็บปวดหัวใจด้วยกันทั้งนั้น
เมื่อเห็นว่าหวางซีได้เลือกแล้ว หลี่กั๋วเหว่ยกับหลี่เซิ่งเป็นคนฉลาด เมื่อมีครั้งนี้พวกเขาจะจำได้ดียิ่งขึ้น
สำหรับหลี่กั๋วเฉียงทั้งปู่และหลาน ชาตินี้จะต้องติดคุกตลอดชีวิต！
แต่น่าเสียดาย สิ่งนี้ควรเป็นวิธีการแก้ไขปัญหาได้สมบูรณ์แบบที่สุด แต่ความจริงแล้วมันกลับไม่สมบูรณ์แบบอย่างที่คิด
ซีเอ๋อร์ไม่สนใจเขาแล้ว！
เย่เซิ่งเทียนรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ จากเบาะแสทุกอย่าง เขาก็รู้ได้แล้วว่า หลี่เย็นหรานถูกไอ้อู๋หลอกใช้
เขาไม่ใช่ว่าไม่เคยอธิบายกับหวางซี แต่ความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับหลี่เย็นหรานได้ถูกผู้อื่นลบไปแล้ว เขาจึงไม่สามารถหาหลักฐานมายืนยันได้
ตอนนี้หวางซีไม่รับแม้แต่โทรศัพท์ของเขา
สิ่งที่มากกว่านั้นก็คือ หวางซียังกลัวว่าเขาจะบีบบังคับหลี่เย็นหราน จึงรับตัวหลี่เย็นหรานออกไป สิ่งนี้ทำให้เย่เซิ่งเทียนไม่รู้จะทำอย่างไร
และบุคคลที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้คือไอ้อู๋ ตอนนี้ยังคงไม่สามารถสืบอะไรได้
เย่เซิ่งเทียนรู้ดี สิ่งที่หวางซีเป็นกังวล คือเขากับหลี่เย็นหรานได้มีอะไรกันแล้ว ไม่ใช่เรื่องอื่นแต่อย่างใด
แต่จุดนี้ เย่เซิ่งเทียนไม่สามารถให้หวางซียกโทษให้เขาได้ เขาได้มีอะไรกับเธอแล้วจริงๆ ทำได้แค่รอหวางซีใจเย็นลง
“ท่านเทพเจ้าครับ คนของตระกูลหลี่ขอเข้าพบครับ”
เบอร์โทรศัพท์ของเวินเฉินแจ้งเตือนขึ้น
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างเย็นชาว่า“ให้พวกเขาไสหัวกลับไปซะ！”
เวินเฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง“คุณท่านเย่ไปหานายหญิงแล้วครับ แถมยังมอบตำแหน่งเจ้าบ้านของตระกูลเย่ให้กับนายหญิง เดิมทีนายหญิงไม่ยอมรับไว้ แต่คุณท่านเย่ได้คุกเข่าขอร้อง นายหญิงจึงทำได้แค่รับไว้ครับ”
เย่เซิ่งเทียนเงียบกริบ
ไม่พูดอะไรอยู่นาน
ตอนนี้ตระกูลเย่สำนึกผิดแล้ว และเริ่มเปลี่ยนวิธีการชดใช้ พวกเขาไปทำอะไรอยู่ที่ไหนตั้งนาน！
ถึงเรื่องของคุณแม่ในอดีต จะไม่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลเย่มากนัก แต่ในใจของเย่เซิ่งเทียน ก็ไม่สามารถให้อภัยตระกูลเย่ได้！
โดยเฉพาะเย่ห้าว！
เย่เซิ่งเทียนกล่าวอย่างเย็นชา“นายไปเตือนเย่จิงหงทีว่า เขาจะทำอะไรฉันไม่สนใจ ขืนถ้าเขากล้าเข้าใกล้ลูกสาวฉัน ฉันจะทำลายตระกูลเย่！”