เยี่ยนจ้าวกอมองปราชญ์ปีศาจลิ่นเชียนเฉิงที่หนีไป พลางยักไหล่เล็กน้อย
ปราชญ์ปีศาจประหลาดใจเหลือประมาณ อย่าว่าแต่คนในฝ่ายธรรมะเลย พันธมิตรในฝ่ายมารเองก็ไม่สบายใจ ขุมกำลังอย่างเช่นสำนักสังหารมังกรและเกาะวิญญาณหลอนต่างมีการเฝ้าระวังเขา
ตนในตอนนี้เผยจุดอ่อนของลิ่นเชียนเฉิงออกมา อย่าให้มีคนคิดจัดการเขาเยอะเกินไปก็พอ
สำนักปราชญ์ปีศาจก่อตั้งมาหลายปี มีหนทางที่ลี้ลับ แต่ไหนแต่ไรไม่เคยเจอความยากลำบากใหญ่หลวงมาก่อน จะต้องครอบครองสมบัติอยู่ไม่น้อย ผู้ใดสามารถฮุบมาได้ ย่อมก่อให้เกิดประโยชน์แก่ตนเองมหาศาล
แน่นอนว่าเยี่ยนจ้าวเกอก็เป็น ‘แพะอ้วน’ อย่างที่ว่าเช่นกัน ตัวเขาคือสมบัติ แต่ถ้าเทียบกันแล้ว หลังจากผ่านวันนี้ไป หากคนในโลกผืนสมุทรคิดจัดการเขา จำเป็นต้องระวังไว้ให้มาก
ถึงอย่างไรก็ตาม เทียบกับปราชญ์ปีศาจที่แสดงอานุภาพมาหลายปีแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอที่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกระทันหันยังลี้ลับยิ่งกว่า บัลดาลให้ผู้คนมองไม่เห็นเบื้องหลัง
คนในฝ่ายธรรมะจากวังผลึกวารี สำนักคืนวิญญาณ และสำนักพายุโหม ในตอนนี้เพียงรู้สึกหนักใจเท่านั้น
ส่วนคนในพรรคมารเช่นสำนักสังหารมังกรและเกาะงูเขียว ในตอนนี้เมื่อมองเยี่ยนจ้าวเกอ ล้วนเต็มไปด้วยความว้าวุ่นใจ
คนที่กระอักกระอ่วนที่สุดก็คือเหยียนกัง เจ้าสำนักบ่อหมื่นกระบี่
ในเจ็ดกลุ่มฝ่ายธรรมะ เกาะจิตประสานกับบ่อหมื่นกระบี่มีความสัมพันธ์อันดีเสมอมา ครั้งนี้ที่เหยียนกังออกจากสำนัก เป็นเพราะได้รับคำเชิญจากฟางข่าน
สุดท้ายเยี่ยนจ้าวเกอสังหารฟางข่านต่อหน้าเหยียนกัง ขณะที่เกาะจิตประสานเจอโศกนาฏกรรม บ่อหมื่นกระบี่ก็เสียหน้าครั้งใหญ่
หากต้องการคิดบัญชีกับเยี่ยนจ้าวเกอ เหยียนกังกลับไม่มั่นใจว่าจะจัดการได้
ผู้ปกครองเกาะวิญญาณหลอนที่พกตลับวิญญาณหลอนมาด้วย เดินทางมายังที่นี่ร่วมกับเจ้าสำนักสังหารมังกร เหยียนกังต้องระวังไม่ให้พวกเขาฉวยโอกาส
ทว่าถ้าเหยียนกังไม่ช่วยเกาะจิตประสานออกจากปัญหานี้ ชื่อเสียงของบ่อหมื่นกระบี่จะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง ขณะเดียวกันอาจทำให้เกาะจิตประสานมีใจออกห่าง
ยิ่งไปกว่านั้น ฟางข่านยังถูกสังหาร พลังของพันธมิตรระหว่างบ่อหมื่นกระบี่และเกาะจิตประสานได้รับความเสียหาย หากเผชิญหน้ากับสำนักอื่นในเจ็ดกลุ่มฝ่ายธรรมมะ ย่อมตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
ในระยะเวลาชั่วประกายไฟ ความคิดนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในสมองอของเหยียนกัง
ครั้งนี้มีเสียงดังมาจากที่ไกลออกไป “เหยียนกัง เจ้ายังคิดจะลงมือต่อหรือไม่? ข้าอยากชมดูการต่อสู้ยิ่งนัก”
สีหน้าของเหยียนกังเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย รู้ว่านั่นคือเสียงของเจ้าสำนักเกาะวิญญาณหลอน หนึ่งในหกพรรคมาร
อีกฝ่ายถึงแม้จะมิใช่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็ครอบครองตลับวิญญาณหลอน อาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ได้มาจากบรรพบุรุษ พลังของมันไม่ธรรมดา นับเป็นอาวุธระดับสูงเป็นสามอันดับแรกในหกพรรคมาร
เหยียนกังมองเยี่ยนจ้าวเกอ ชายหนุ่มยิ้มขึ้น “ท่านอย่ามามองข้า ข้าไม่รู้จักคนผู้นี้ เขาคิดจะทำอะไร ทุกคนล้วนรู้ดีอยู่แล้ว”
แน่นอนว่ารู้ดี ไม่มีอะไรนอกจากการเอาใจเยี่ยนจ้าวเกอ
มีตัวอย่างเช่นลิ่นเชียนเฉิงอยู่เบื้องหน้า เจ้าสำนักเกาะวิญญาณหลอนจึงไม่วู่วาม เพียงยืนอยู่ไกล คอยรั้งเหยียนกังไว้
บนใบหน้าของจอมยุทธ์เกาะจิตประสานปรากฏความสิ้นหวัง ยังไม่พูดถึงว่าเหยียนกังเอาชนะเยี่ยนจ้าวเกอได้หรือไม่ ในสถานการณ์เช่นนี้ต่อให้เอาชนะได้ เหยียนกังก็ไม่อาจลงมือ
ถึงแม้ทั้งสองสำนักจะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิด แต่ว่าต่อให้จอมยุทธ์เกาะจิตประสานหน้าใหญ่ขนาดไหน ก็ยังไม่กล้าขอให้เหยียนกังเสี่ยงอันตรายสู้หนึ่งต่อสอง เพื่อช่วยพวกเขาให้พ้นอันตราย
ความอัปยศและความแค้นที่ผู้ปกครองเกาะของตนถูกสังหาร วันนี้ไม่อาจชำระคืนได้
ในตอนนี้จอมยุทธ์เกาะจิตประสานกังวลว่า เยี่ยนจ้าวเกอจะจัดการพวกเขาด้วยความอำมหิตหรือไม่
เจ้าสำนักบ่อหมื่นกระบี่เหยียนกังมีใบหน้าเคร่งขรึมยิ่ง ดูไม่พอใจเท่าใดนัก
แต่ว่าเขาจะคลายใจหรือไม่ที่ไม่ต้องอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกต่อ มีแต่เขาคนเดียวที่รู้
เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มอย่างเรียบเฉย คล้ายกลับไม่เห็นบรรยากาศตึงเครียดในตอนนี้ สองมือไพล่ไว้ด้านหลัง มุ่งหน้าไปยังทะเลลางเรือนอย่างสบายอารมณ์
“ปราชญ์ปีศาจคิดจับปลาในน้ำขุ่น สมควรมีแผนการพิเศษถึงจะถูก เนื่องจากข้ามาที่นี่โดยที่เขาคาดไม่ถึง ทำให้เขายอมแพ้กลางคัน แต่บางทีอาจจะเหลือใยแมงมุมรอยเท้าม้าเอาไว้ ทุกท่านไม่สนใจหรือ?”
ได้ยินเยี่ยนจ้าวเกอพูดเช่นนี้ พวกเหยียนกังต่างก็รู้สึกหวาดหวั่น
ชายหนุ่มไม่ใช่คนในสำนักปราชญ์ปีศาจ ลิ่นเชียนเฉิงมาที่นี่มิใช่เพื่อช่วยเหลือคนในสำนักตนเอง เช่นนั้นเขามาที่นี่เพราะอะไรกัน?
การครอบหม้อก้นดำใส่เยี่ยนจ้าวเกอยังไม่คุ้มค่าพอจะรบกวนให้ปราชญ์ปีศาจผู้นี้ออกโรง ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้ทุกคนล้วนไม่รู้ ว่าเยี่ยนจ้าวเกอแข็งแกร่งถึงขั้นสั่นเทือนความสมดุลของโลกผืนสมุทรได้
เช่นนั้นการกระทำของลิ่นเชียนเฉิงก็มีความลึกซึ้งจริงๆ
ทุกคนครุ่นคิดพลางติดตามเยี่ยนจ้าวเกอไปที่ส่วนในของทะเลลางเรือน แม้แต่กลิ่นอายที่แข็งแกร่งและน่าพรั่นพรึงของเจ้าสำนักเกาะวิญญาณหลอนที่ไม่ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนยังตามไปด้วย
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกพาเยี่ยนจ้าวเกอกับฟู่เอินซูมุ่งไปด้านหน้า
เยี่ยนจ้าวเกอคอยสังเกตการเคลื่อนไหวรอบๆ ในเมื่อทราบแล้วว่าลิ่นเชียนเฉิงฝึกปรือเคล็ดวิชามารเงาลวง เขาย่อมต้องระวังเป็นพิเศษ ร่อยรอยที่อีกฝ่ายเหลือไว้ไม่อาจหาพบได้โดยง่าย
“ทะเลลางเรือนมีพลังที่ก่อให้เกิดความวุ่นวาย อาจจทำลายร่องรอยไปมากมาย” เยี่ยนจ้าวเกอครุ่นคิดเล็กน้อย “แต่ดูจากลักษณะแล้ว เขาคล้ายกับตามหาอะไรอยู่”
คนอื่นกึ่งเชื่อกึ่งสงสัย กระนั้นจิตใจก็รู้สึกหวาดหวั่นมากกว่าเดิม
สิ่งของที่ทำให้ปราชญ์ปีศาจลิ่นเชียนเฉิงต้องการได้ ย่อมไม่ธรรมดา
กระนั้น เมื่อถูกเยี่ยนจ้าวเกอก่อกวนเช่นนี้ เขาไม่จำเป็นต้องตามหาแล้ว
ต่อจากนี้ เขาต้องตั้งใจปิดบังร่องรอยของตนเองมากกว่าเดิม เพื่อไม่ให้คนอื่นมีโอกาสหาเจอ
เมื่อเห็นว่าไม่มีเบาะแสใดๆ อีก หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอยืนไตร่ตรองอยู่กับที่ครู่หนึ่ง เขาก็ยิ้มพลางส่ายหน้า
เขาโบกมือลาคนอื่นๆ “ทุกท่าน ธุระของที่นี่ข้าได้จัดการเสร็จแล้ว ย่อมไม่จำเป็นต้องรั้งอยู่อีก พวกเราค่อยเจอกันวันหลัง”
ญาณจริงแท้ในจุดลมปราณของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกทะลักออกมา ลำแสงมากมายกลายเป็นปีกสยาย ม้วนเยี่ยนจ้าวเกอกับฟู่เอินซู ก่อนจะกระพือออกไปไกลนับหมื่นลี้ หายไปในชั่วพริบตา
จอมยุทธ์โลกผืนสมุทรหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ ในใจซับซ้อนถึงขีดสุด ไม่รู้ควรพูดอะไรอยู่ชั่วขณะ
เพียงแต่จิตใจของทุกคน ในตอนนี้ต่างมีความคิดมากมาย ล้วนเกี่ยวข้องกับเยี่ยนจ้าวเกอ
เขาลงมือเป็นครั้งแรก ก็สังหารผู้ปกครองเกาะจิตประสานฟางข่าน หนึ่งในเจ็ดกลุ่มฝ่ายธรรมะ ทั้งยังเผยจุดอ่อนของเจ้าสำนักปราชญ์ปีศาจลิ่นเชียนเฉิง หนึ่งในหกพรรคมารได้อีกด้วย
ทุกเรื่องล้วนสั่นสะเทือนใต้หล้า
ไม่ทราบว่าชายหนุ่มผู้ลี้ลับที่โผล่ขึ้นมาอย่างกระทันผู้นี้จะนำความเปลี่ยนแปลงใดมาให้โลกผืนสมุทรกันแน่?
กระนั้นไม่ว่าจะอย่างไร สำหรับโลกด้านนี้แล้ว ต่อให้จากนี้เยี่ยนจ้าวเกอจะหายไป เขาก็จะกลายเป็นตำนานหนึ่ง บันทึกเรื่องราวอันพิสดารไว้บนหนังสือประวัติศาสตร์ของโลกผืนสมุทร
มีกลิ่นอายที่แข็งแกร่งจากทิศทางอื่นเข้าใกล้ทางนี้ ทุกคนพลันได้สติ ก่อนจะรู้ว่านั่นคือราชาวังผลึกวารี เจ้าสำนักมังกรโลหิต และเจ้าสำนักสังหารมังกรที่มาถึงทีหลัง
ตอนนี้ ยอดฝีมือจำนวนมากของโลกผืนสมุทรถึงกับมารวมตัวกันที่นี่อย่างพร้อมเพียง
ทว่าไม่ทันไร เจ้าสำนักสังหารมังกรกับผู้ปกครองเกาะวิญญาณหลอนก็จากไปก่อน จอมยุทธ์ฝ่ายมารทางหนึ่งป้องกันฝ่ายธรรมมะ อีกทางหนึ่งผละไป
คนในฝ่ายธรรมะไม่ได้ไล่ล่าต่อ เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดในวันนี้ ทุกคนต้องการเวลาครุ่นคิด และต้องวางแผนสำหรับเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในอนาคต รวมถึงนโยบายของตนเอง
ส่วนเยี่ยนจ้าวเกอที่ก่อให้เกิดพายุฝนในครั้งนี้ ตอนนี้กลับผ่อนคลายและอารมณ์ดียิ่ง
ขณะมองร่างแยกของร่างสมุทรสุดขอบโลก เยี่ยนจ้าวเกอก็ยิ้มแฉ่ง “อืม มีประโยชน์จริงๆ แต่ว่าระดับพลังฝึกปรือเหนือกว่าข้าเกินไป เวลาใช้จำเป็นต้องสิ้นเปลืองพลังจิตไม่น้อย ในตอนที่ร่างแยกนี้ลงมือกับผู้อื่น ตัวข้าลงมือไม่ค่อยสะดวกนัก”
ฟู่เอินซูชี้เขา “ขี้อวด”
เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะ ไม่พูดอันใด