มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 942
อย่างไรก็ตามตอนนั้น คลอฟอร์ดก็เริ่มกลัวว่าเหตุการณ์ของคู่หูเดรกและไทสันที่ช่วยเหลือเจอรัลด์ไว้ จะถูกเปิดโปงในไม่ช้าก็เร็ว จึงเป็นผลให้พวกเขาจัดเตรียมเงินไว้ให้พวกเขาสองคนพี่น้อง และบอกให้พวกเขาออกไปจากตระกูลคลอฟอร์ด
คู่หูเดรกและไทสันไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเรื่องนั้น และแม้พวกเขาได้วางแผนไว้ว่าจะกลับไปยังฐานทัพทหารรับจ้างต่างประเทศในตอนแรก แต่พวกเขาก็ได้ยินข่าวลือถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับทั้งเจอรัลด์และแซคในเมืองเมอร์รี่คืนนั้น
เมื่อรู้ว่าเจอรัลด์หายตัวไป พวกเขาจึงรีบไปที่จังหวัดซอลฟอร์ดกันทันที เพื่อแอบสืบสวนเหตุการณ์ ถึงแม้หลังจากสามเดือนผ่านไป ก็ไม่มีพวกเขาคนไหนสามารถได้ข่าวที่เป็นเบาะแสใหม่ใด ๆ ได้เลย
ราวกับว่านั่นยังไม่พอ แม้แต่ตระกูลชุยเลอร์ก็เริ่มสังเกตเห็นกิจกรรมของพวกเขาแล้ว เมื่อรู้แบบนั้น พวกเขาทั้งคู่รู้ว่าพวกเขาไม่มีทางเลือกมากนักนอกจากหยุดการสืบสวนของพวกเขาในตอนนั้น หลังจากการวางแผนบางอย่าง พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะออกไปจากจังหวัดซอลฟอร์ด และมุ่งหน้าไปยังเขตสามเหลี่ยมในเมืองเฮฟเวินลีกัน
แผนการของพวกเขาคือการสร้างฐานที่นั่น และด้วยเงินที่เหลือที่คลอฟอร์ดมอบให้พวกเขา พวกเขาจึงตั้งใจจะสร้างกองกำลังบางส่วน เมื่อพวกเขาเตรียมพร้อมพอที่จะย้อนกลับไปยังจังหวัดซอลฟอร์ด พร้อมกับกองกำลังของพวกเขา พวกเขาก็จะแก้แค้นตระกูลชุยเลอร์
นั่นคือแผนการอยู่ดี พวกเขาไม่รู้สักนิดว่าพวกเขาได้ประเมินคนที่อาศัยอยู่ในเมืองเฮฟเวินลีต่ำไปมาก
หนึ่งในความพยายามมากมายของพวกเขาเพื่อที่จะได้มีกองกำลังที่มีประสิทธิภาพสูง และมีอิทธิพลมากขึ้นที่นั่นก็ผ่านการต่อสู้ สองพี่น้องลงเอยด้วยการถูกทำให้พ่ายแพ้โดยผู้ชายที่ชื่อว่าสเวน เวสต์มอร์ เจ้าเหนือหัวที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจในเมืองเฮฟเวินลีแห่งนี้
ในขณะที่พวกเขาจัดการจับเดรกไป ไทสันก็สามารถออกมาได้อย่างหวุดหวิด
ตั้งแต่นั้นต่อมา ไทสันก็ต้องใช้ชีวิตอยู่ในเงามืด โดยทำให้มั่นใจว่าเขาได้เปลี่ยนจุดซ่อนตัวเป็นครั้งคราว
ระหว่างช่วงเวลานั้น เขาได้พบกับพ่อบ้านคนหนึ่ง ที่มีชื่อว่าอีวาน กำลังเฆี่ยนหญิงสาวสิบกว่าคน โดยรู้สึกรังเกียจและโกรธจัดกับสิ่งนั้น ไทสันจึงลงเอยด้วยการฆ่าอีวานในที่นั้นทันที
เป็นตอนนั้นเองเมื่อเขาได้รู้จักลูซี่ ในช่วงไม่กี่วันที่อยู่ด้วยกัน ทั้งคู่พบว่าตัวเองตกหลุมรักกันและกันจนถึงจุดที่ไทสันถึงกับสัญญากับเธอว่า พวกเขาจะแต่งงานกัน เมื่อเขาช่วยพี่ชายของเขารอดออกมาได้สำเร็จ
น่าเศร้า ภารกิจนั้นล้มเหลวโดยสิ้นเชิง สเวนเอาชนะเขาได้อย่างง่ายดาย และก็เหมือนครั้งแรก ไทสันแทบจะไม่สามารถเอาชีวิตรอดหนีออกมาได้ อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนในตอนนั้น คราวนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสรุนแรง
หลังจากการหลบหนีการจับกุมมาระยะหนึ่ง ในที่สุดเขาก็เดินทางมาถึงภูเขาที่เขาเป็นลมหมดสติไปในทันที ทั้งหมดนั้นจึงนำมาสู่เหตุการณ์ของวันนี้
“สเวนงั้นเหรอ?” เจอรัลด์ถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
เมื่อได้ยินชื่อนั้น วิสเลอร์และคนของเขาก็ตัวสั่นเล็กน้อยก่อนจะอธิบาย “สเวนเป็นเจ้าเหนือหัวที่ทรงอำนาจอย่างแท้จริงในเมืองเฮฟเวินลี นายท่าน ผมทราบดีถึงอำนาจและอิทธิพลของเขา อันที่จริง ก็มากขนาดที่เขายังถือว่าตัวเองเป็นตัววายร้ายด้วยซ้ำ! ยิ่งไปกว่านั้น เขายังแข็งแกร่งทางด้านร่างกายอีกด้วย! มันคงจะไม่ไกลเกินจริงที่จะพูดว่าคนที่มีสมรรถภาพสูงอยู่แล้วซึ่งได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลากว่าสิบปี ก็ยังคงไม่สามารถเอาชนะสเวนได้เลย เห็นได้ชัดเจนจากที่ไทสันและพี่ชายของเขาเชี่ยวชาญในด้านศิลปะการต่อสู้ แต่มันก็ยังไม่น่าประหลาดใจมากนักสำหรับพวกเราที่พวกเขาทั้งคู่พ่ายแพ้ให้เขา…”
“เขามีสมรรถภาพสูงขนาดนั้นจริงเหรอ…” เจอรัลด์ตอบกลับ
ความสงสัยของเจอรัลด์นั้นเข้าใจได้ เพราะเขาทราบดีถึงความสามารถของคู่หูเดรกและไทสัน ถึงอย่างนั้นเขาต้องยอมรับว่า ความจริงที่ว่าพี่น้องที่แข็งแกร่งและมีพรเฮฟเวินลีคู่นี้ก็สามารถถูกต้อนให้จนมุมอย่างเลวร้ายมาก ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยากอย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น วิสเลอร์ ที่เอาตามตรงก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าสองพี่น้อง ในที่นี้เห็นได้ชัดว่าดูเหมือนจะตกใจกลัวสเวน
“ใช่ครับ นายท่าน! อย่างไรก็ดี ชีวิตของพวกเราเป็นของคุณแล้ว! พวกเราไม่กลัวตาย ดังนั้นถ้าคุณสั่งให้พวกเราสู้เขา พวกเราก็จะทำแบบนั้นอย่างเต็มใจ!” วิสเลอร์ประกาศด้วยความแน่วแน่ในน้ำเสียงของเขา
“เขาพูดแทนพวกเราทุกคนครับ นายท่าน!” ผู้ชายคนอื่นกล่าวเสริมอย่างพร้อมเพรียงกัน
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์เพียงยกมือของเขาก่อนจะกล่าว “ถ้าเขามีสามารถภาพสูงอย่างที่วิสเลอร์พูด งั้นพวกเราก็จำเป็นต้องวางแผนต่าง ๆ ให้รอบคอบก่อน พยายามรวบรวมข้อมูลทุก ๆ อย่างเกี่ยวกับอำนาจ และอิทธิพลปัจจุบันของสเวนมา วิสเลอร์ งานของคุณต้องเริ่มเดี๋ยวนี้!”
แม้เจอรัลด์ไม่ได้กลัวสเวน แต่เขาก็ไม่ต้องการให้ลูกน้องของเขาตายอย่างไร้ความหมาย ถ้าสเวนโหดเหี้ยมและมีสมรรถภาพสูงอย่างแท้จริงตามที่พวกเขาบรรยาย
ไม่ว่าจะยังไง การปฏิบัติการก็จะยังคงเริ่มต้นไม่ช้าก็เร็ว ๆ นี้ อย่าลืมว่าเจอรัลด์มีความสัมพันธ์ที่ตัดกันไม่ขาดกับคู่หูเดรกและไทสัน
เนื่องจากเดรกตกอยู่ในปัญหา เจอรัลด์ก็ไม่ได้รังเกียจที่จะเสี่ยงชีวิตของเขาเพื่อช่วยเหลือเขา
ในตอนเย็น ไทสันที่ยังคงอ่อนแรงอยู่ค่อย ๆ เดินไปยังสนาม เมื่อเขาอยู่ที่นั่น เขาก็หันไปมองเจอรัลด์ที่กำลังยืนอยู่ตรงกลางของบริเวณนั้น แขนของเขาไขว้อยู่ด้านหลัง
“คุณคลอฟอร์ด… พาผมไปด้วยนะครับ เมื่อคุณมุ่งหน้าไปเมืองเฮฟเวินลี…”
“ทำไมคุณถึงลุกจากเตียงมาล่ะ ไทสัน…? นอกจากนี้ ผมบอกคุณแล้วว่า ผมไม่ใช้ชื่อคุณคลอฟอร์ดอีกต่อไปแล้ว” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
“เข้าใจแล้วครับ คุณคลอ…เอาล่ะ ในขณะที่พวกเราดำเนินการเรื่องนี้ เนื่องจากพี่ชายของผมและผมก็ออกจากตระกูลคลอฟอร์ดมาแล้ว งั้นพวกเราก็ไม่ควรถูกเรียกว่าคู่หูเดรกและไทสันอีกต่อไปเหมือนกัน ท้ายที่สุดแล้ว ก็เป็นคุณหนูที่มอบชื่อนั้นให้พวกเรา แต่แทนที่ คุณสามารถเรียกผมโดยชื่อจริงของผมได้แล้วในตอนนี้ ไทสัน เจย์ครับ” ไทสันตอบกลับด้วยรอยยิ้มขมขื่นเล็กน้อย
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็พยักหน้าและตบไหล่เขาเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้น “ผมจะลงมือในอีกสองสามวันนี้ ไม่ต้องกังวลไป ผมจะพาเดรกกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน ในขณะเดียวกัน ก็พักผ่อนบ้างนะ คุณจำเป็นต้องพักผ่อน”
“แต่คุณคลอ”
“ไม่มีความจำเป็นที่จะโน้มน้าวผม คุณจะไม่ได้ไปด้วย และนั่นคือการตัดสินใจสุดท้ายของผม” เจอรัลด์ตัดบทขณะที่เขายกมือของเขาขึ้น ก่อนไทสันจะทันได้พูดอะไรด้วยซ้ำ
ทันทีที่ประโยคของเขาสิ้นสุดลง พวกเขาทั้งคู่ก็เห็นวิสเลอร์กำลังวิ่งเหยาะ ๆ มาหาพวกเขา
“นายท่าน! คุณเพิ่งได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมการชุมนุมคืนนี้ครับ! การชุมนุมเองถูกจัดขึ้นโดยกลุ่มทรงอำนาจมากที่สุดห้ากลุ่มในเขตเมืองทาลโก้นี้! คนที่ส่งบัตรเชิญมากล่าวว่าคุณต้องเข้าร่วมงานครับ!” วิสเลอร์แสยะยิ้ม
“การชุมนุมที่ผมต้องเข้าร่วมงั้นเหรอ? นั่นเป็นการข่มขู่ใช่ไหม? ผมสงสัยจริง ๆ ว่าอาหารค่ำนี้เป็นเพียงการปกปิดเจตนาร้ายของพวกเขาหรือไม่…” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าของเขา
“ฮึ่ม! ผมรู้ดีว่าทั้งห้ากลุ่มกำลังคิดอะไรอยู่! พวกเขาต้องการที่จะแสดงสิทธิ์การมีอำนาจเหนือของพวกเขาเนื่องจากพวกเขารู้ว่าพวกเราเพิ่งตั้งฐานของพวกเราที่นี่! เมื่อพวกเขาทำสำเร็จแล้ว พวกเขาจะเริ่มบอกให้พวกเราจ่ายค่าประกันบางประเภทให้พวกเขา พวกเขาแทบจะไม่มีค่าสำหรับเวลาของคุณเลย นายท่าน! แค่พูดมาครับและผมจะปฏิเสธพวกเขาไปทันที!”
“โอ้ ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องปฏิเสธพวกเขา เนื่องจากพวกเราจะมุ่งหน้าไปยังเมืองเฮฟเวินลีกันวันพรุ่งนี้ ผมก็ไม่อยากจะต้องกังวลว่าพวกเขาจะถูกทำให้ขุ่นเคืองใจ ถ้าผมปฏิเสธคำเชิญของพวกเขาไป พวกเขาก็ได้จัดเตรียมการมามากมายแล้วอยู่ดี ดังนั้นมันจะค่อนข้างไม่สุภาพถ้าผมไม่ไป บอกคนที่ส่งคำเชิญว่าพวกเราจะไปคืนนี้”