คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1025
ในช่วงสองวันที่ผ่านมา ทุกคนพยายามรักษาแดร์ริลด้วยวิธีการต่าง ๆ นานา แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าเขาจะฟื้นขึ้นมาเลย
ในเวลานี้ พี่น้องตระกูลคาร์เตอร์ทุกคน แด็กซ์ ซินดี้และคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกสิ้นหวัง
แดร์ริลยังคงนอนแน่นิ่งด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวและลมหายใจที่โรยริน
ทุกคนยื่นล้อมรอบร่างของเขา บรรยากาศกำลังตรึงเครียด
ปัง! แด๊กซ์ยกมือขึ้นชกกำแพง
ดวงตาของแด๊กซ์แดงก่ำ จิตใจของเขาร้อนรนและเต็มไปด้วยความกังวล เขาแทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ไหว
เป็นเวลาสองวันแล้ว สองวันเต็ม!
พวกเขาพยายามทุกวิถีทางเพื่อรักษาแดร์ริล แต่เขาก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมา
“เจ้าสำนักเดบร้า คุณเป็นผู้รอบรู้ ไม่มีทางไหนที่จะช่วยแดร์ริลได้เลยเหรอ?” เมื่อแด๊กซ์ถามจบ น้ำตาก็ไหลลงมาจากดวงตาของเขา
เดบร้าเองก็ใจสลาย เธอถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง “แดร์ริลถูกแทงตรงหัวใจ ดังนั้นฉันเกรงว่ามันคงจะไม่มีทางอื่นที่จะช่วยให้เขาฟื้นขึ้นมาได้แล้ว”
จิตใจของแด๊กซ์ว่างเปล่าทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งแต่เขาก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาที่ไหลลงมาดั่งสายน้ำได้อีกต่อไป
‘ใช่แล้ว! ดวงใจแห่งมหาสมุทร!’
ทันใดนั้น ความหวังก็เกิดขึ้นในดวงตาที่เป็นประกายของแด๊กซ์ เขาหันไปหาเดบร้าและรีบพูดขึ้นว่า “เจ้าสำนักเดบร้า ที่ทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่มีดวงใจแห่งมหาสมุทรหรือเปล่า?”
ดวงตาของแด๊กซ์เต็มไปด้วยความคาดหวัง!
เมื่อประมาณสามปีที่แล้ว ผู้อาวุโสดาร์บี้ป่วยหนักและต้องการรับบริจาคไขกระดูกสันหลัง แดร์ริลต้องการบริจาคให้กับเขา แต่เขากลับถูกแม่ชีแห่งโชคชะตาเข้ามาขวางเอาไว้ จากเหตุการณ์นั้น จึงทำให้แด๊กซ์โดนแม่ชีแห่งโชคชะตาแทงดาบลงที่ปอดของเขาทันที
ในเวลานั้น สิ่งเดียวที่สามารถรักษาแด๊กซ์ได้ก็คือ ดวงใจแห่งมหาสมุทร มันเป็นสิ่งเดียวที่จะสามารถปิดกั้นบาดแผลของอวัยวะภายในของมนุษย์ได้!
แดร์ริลต้องยอมคุกเข่าลงล้างเท้าให้กับเอเวอลีนเพื่อแลกกับดวงใจมหาสมุทร จากนั้นเขาก็นำดวงใจมหาสมุทรไปช่วยชีวิตของแด๊กซ์เอาไว้
แด๊กซ์รู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อเขานึกย้อนถึงดวงใจมหาสมุทรที่สามารถช่วยสมานแผลอวัยวะภายในให้เขาได้ แล้วมันจะสามารถช่วยชีวิตแดร์ริลได้ด้วยหรือเปล่านะ!
อย่างไรก็ตาม แด๊กซ์เคยได้ยินที่ผู้คนกล่าวเอาไว้ว่า ดวงใจมหาสมุทรมีเพียงแค่หนึ่งเดียวในจักรวาลโลก และผู้ที่ได้ใช้มันไปแล้วก็คือแด๊กซ์เอง ดังนั้นพวกเขาจะไม่สามารถตามหาหัวใจแห่งมหาสมุทรในจักรวาลโลกได้อีก แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าที่ทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่จะไม่มี!
“ว่ายังไงเจ้าสำนักเดบร้า ที่ทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่มีดวงใจแห่งมหาสมุทรหรือเปล่า?”
เฮ้อ!
เดบร้าถอนหายใจยาวเมื่อเธอได้เห็นความสิ้นหวังภายในดวงตาของแด๊กซ์ เธอส่ายหน้าเบา ๆ “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินชื่อดวงใจแห่งมหาสมุทร…”
เดบร้าหลั่งน้ำตาเงียบ ๆ ในขณะที่เธอมองดูแดร์ริลที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง
เมื่อสองวันก่อน เดบร้าสั่งให้สาวกสำนักพรานออกค้นหาโอสถวิเศษทุกชนิดที่จะสามารถช่วยรักษาบาดแผลหัวใจให้แดร์ริลได้ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่พบโอสถวิเศษชนิดใดที่จะสามารถรักษาเขาได้เลย
แอนดี้ เคอติส เจ้าสำนักโอสถได้นำเห็ดหลินจืออายุหนึ่งแสนปีมามอบให้เมื่อวันก่อน
แม้ว่าเห็ดหลินจืออายุแสนปีจะเป็นโอสถชั้นเลิศ แต่มันก็ไม่สามารถสมานบาดแผลหัวใจให้กับแดร์ริลได้
บรรยากาศภายในห้องเริ่มตรึงเครียด
“ไม่…”
เทพธิดาตัวน้อยร้องไห้ดังลั่น เธอเดินเข้าไปหาแดร์ริลและพูดกับเขาว่า “ตื่นขึ้นมาเถอะนะแดร์ริล! ฉันขอร้อง…”
อาการของแดร์ริลเริ่มแย่ลงเรื่อย ๆ พวกเขาทำได้เพียงผลัดกันส่งพลังภายในเพื่อต่อลมหายใจให้เขาเท่านั้น
เทพธิดาตัวน้อยควบคุมตัวเองไม่ เพราะว่าแดร์ริลสามารถจากไปได้ทุกเมื่อ
“น้องเล็ก…”
ซินดี้เองก็รู้สึกเศร้าโศกไม่แพ้กัน เธอพูดปลอบใจน้องสาวอย่างอ่อนโยน “ไม่ต้องร้องนะ มันจะต้องมีทางอื่นที่จะช่วยเขาได้สิ”
ทันใดนั้น เทพธิดาตัวน้อยก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ เธอรีบดึงมือซินดี้ให้ออกไปกับเธอทันที
เมื่อพวกเธอมาถึงยังสถานที่เงียบสงบที่ด้านนอก เทพธิดาตัวน้อยก็หยุดเดินและหันไปพูดกับพี่สาวของเธอว่า “พี่สาว ฉันอยากจะขอความช่วยเหลือ”
ซินดี้รู้สึกสับสน เธอจึงถามน้องสาวของเธอว่า “มันคืออะไร?”
เทพธิดาตัวน้อยสูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพูดขึ้นว่า “พี่สาว มาใช้ตะเกียงไร้มลทินช่วยชีวิตแดร์ริลกันเถอะ!”
อะไรนะ?