ทันทีหลังจากการต่อสู้จบลงและทั้งห้าทีมพิเศษที่พึ่งจะกลับมาเจอกันได้ไม่นานก็ต้องแยกย้ายกันไปทั้งสามเส้นทางอย่างสิ้นเชิง
แม้ทีมนักฆ่าขนนกจะมีสมาชิกน้อยที่สุดหากก็เป็นทีมที่มีพลังต่อสู้สูงที่สุดดังนั้นชูฮันจึงมอบหน้าที่ฉายเดี่ยวให้พวกเขาได้แสดงความสามารถอันเป็นเอกลักษณ์ออกมา
สำหรับทีมความลับของพระเจ้าหลงยาและฮูหยา ในด้านการต่อสู้ทั้งสามทีมยังถือว่าตามหลังทีมนักฆ่าขนนกอยู่ แต่ละทีมมีจำนวนคนมากที่สุดและก็ยังเป็นกลุ่มที่ชูฮันมีความกังวลมากที่สุดเช่นกัน เพราะถ้าพวกเขาต้องปะทะกับศัตรูที่ทรงพลังจำนวนมากระหว่างทาง ทั้งสามทีมนี้จะได้รับความสูญเสียอย่างหนักที่สุดกว่าใคร
ที่น่าเป็นกังวลมากที่สุดก็คือทีมความลับของพระเจ้าที่มีจำนวนสมาชิกสูงที่สุดและยังไม่เคยได้รับชัยชนะจากศึกไหนด้วยตัวเองตามลำพังหากครั้งนี้ทุกอย่างมันบีบคั้นเกินไป
และชูฮันก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องให้ทุกคนออกไปสู้!
สำหรับทีมกุ้งเสือดำที่ไม่มีใครสามารถตามพวกเขาได้ทันทีมกุ้งเสือดำสามารถวนย้อนกลับไปลอบฆ่าศัตรูได้โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันรู้ตัว ดังนั้นนี้จึงถือเป็นอีกโอกาสสำหรับชูฮัน เขาหวังว่าเขาจะจัดการทีมยิงปืนที่น่าหวาดหวั่นที่สุดที่เคยเจอมาได้
คราวนี้เขาคงต้องหวังพึ่งแต่โชคแล้ว!
ในขณะเดียวกันชูฮันก็เป็นคนที่โชคดีมาก ต้องขอบคุณความไร้สาระของเกาช้าวฮุ่ยในครั้งนี้ที่กลัวลูกผสมจนต้องปีนหนีขึ้นไปบนต้นไม้สูง ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นจนทำให้เกาช้าวฮุ่ยมองเห็นกองกำลังที่กำลังมุ่งหน้ามาจากที่ไกลละก็ พวกเขาก็คงไม่ได้รับรู้ถึงวิกฤตที่กำลังใกล้เข้ามาและมีเวลาได้เตรียมพร้อมล่วงหน้าแบบนี้
ตอนนี้ชูฮันไม่มีเวลามาคิดเรื่องที่กองกำลังห้าร้อยคนนี้มาจากไหนและใครเป็นคนสั่งการทั้งนั้น
ตอนนี้เขาต้องแก้ไขปัญหานี้ให้จบก่อน!
และตอนนั้นเองกองกำลังมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ห้าร้อยคนที่เคลื่อนตัวรวดเร็วดั่งสายลมก็กำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆคนที่นำอยู่หน้าสุดของขบวนนั้นมีเพียงตัวเปล่า ไม่มีอาวุธอะไรให้เห็นหากกลับดูเต็มไปด้วยพลังมากมายที่แผ่ออกมารอบตัว “ท่านเสี่ยวเซียว มันมีกลิ่นเลือดเข้มข้นลอยมาจากข้างหน้า น่าจะเป็นสนามรบของชูฮันและคนอื่นๆ แต่ทำไมมันถึงเงียบสนิทมาก แสดงว่าการต่อสู้น่าจะจบลงไปแล้ว ”
ชายคนนี้ชื่อว่าเงามืดเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่ม เขาได้ไปถึงระยะ 7 ของวิวัฒนาการแล้วและก็เป็นคนแรกที่สามารถตรวจจับกลิ่นเลือดได้ก่อนใคร
เสี่ยวเซียวพยักหน้าหลังจากคิดอยู่พักหนึ่งเขาก็ยิ้มส่งให้เงามืด “ถ้าต้องการจะทำงานออกมาให้ดี ก็ต้องมีข้อมูลที่ครอบคลุม” ”ครับ”เงามืดตอบสั้นๆและไม่พูดอะไรอีกนอกจากหมุนตัวและจากออกไปมุ่งหน้าไปยังสนามรบของชูฮันด้านหน้า
ภาพทั้งหมดตกอยู่ในสายตาของเกาช้าวฮุ่ยเขาวิ่งวุ่นไปตามกิ่งก้านต่างๆบนต้นไม้ใหญ่โดยพึ่งความสามารถขั้นสูงในการทำความเข้าใจกับบทสนทนาที่อยู่ห่างออกไป รวมถึงแอบจำชื่อของอีกฝ่ายที่ได้ยินเอาไว้ในความทรงจำ…ดูเหมือนว่าคนที่ชื่อเสี่ยวเซียวน่าจะเป็นผู้บังคับบัญชาของกองกำลังนี้
ตอนนี้ชูฮันและทีมกุ้งเสือดำได้ลอบมาทางด้านล้างและตีวงล้อมกองกำลังทั้งห้าร้อยคนเอาไว้ด้วยความรวดเร็วพร้อมกับค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆโดยไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัว
ภายในเวลาไม่กี่นาทีเงามืดก็กลับมาพร้อมกับเสียงหอบหายใจหนัก ก่อนจะรีบรายงานเสี่ยวเซียวด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความเคารพ “การต่อสู้จบลงแล้วครับ มีศพของลูกผสมระยะสูงประมาณ 400 ตัวนอนกองตายอยู่ เลือดยังดูสสดใหม่ พวกมันน่าจะพึ่งตายไปสดๆร้อนๆ แต่ผมไม่เห็นคนของเขี้ยวหมาป่าเลยแม้แต่คนเดียว”
ทันทีที่เงามืดรายงานออกมาทุกคนที่กำลังเดินทัพด้วยความเร็วคงที่ก็แสดงสีหน้าสงสัยออกมา
การตายของลูกผสมระยะสูงสี่ร้อยตัวมันเป็นเรื่องใหญ่พอสมควร ทุกคนไม่คิดเลยว่าทันทีที่มาถึงข้อมูลแรกที่ได้รับรู้จะเป็นเรื่องนี้
สีหน้าของเสี่ยวเซียวเรียบนิ่งอย่างมากเขาเพียงแค่ใช้มือลูบปลายคางไปมาก่อนจะทำการวิเคราะห์ “แสดงให้เห็นว่าการต่อสู้พึ่งจบลงไปหมาดๆ และการที่พวกเขาไม่เจอคนของเขี้ยวหมาป่าเลยสักคนเดียวก็เห็นได้ชัดว่าชูฮันพาทหารของตัวเองหนีไปก่อนแล้ว สาเหตุมันก็สมเหตุสมผลดี…เพราะมันหมายความว่าในกลุ่มทหารของชูฮันมีคนที่ทรงพลังมากขนาดที่ตรวจจับการมาของพวกเราได้ล่วงหน้าก่อน”
”มันเป็นไปได้ยังไงกัน?”เงามืดไม่อยากเชื่อ “พวกเราทุกคนรวดเร็วดังอากาศ ไม่เคยมีใครจับสัมผัสตัวตนของพวกเราได้มาก่อน แม้แต่พวกค่ายใหญ่ๆทั้งหลายก็ตาม”
เสี่ยวเซียวเพียงยิ้มและพูด”เพียงเพราะค่ายๆอื่นไม่มีความสามารถไม่ได้แปลว่าเขี้ยวหมาป่าจะไม่มีไปด้วย ผู้บังคับบัญชาของพวกเขาคือชูฮัน คิดว่าชูฮันสร้างปฏิหาริย์ขึ้นมาแล้วกี่ครั้งล่ะ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ทุกคนก็แทบลืมหายใจ
เงามืดเหงื่อแตก”นั่น…ท่านเสี่ยวเซียวหมายความว่ายังไงครับ? แม้ว่าพวกเขี้ยวหมาป่าจะพึ่งทำสงครามกับพวกลูกผสมเสร็จและแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงแล้ว แต่การที่เราจะเอาชนะพวกมันก็ยังเป็นเรื่องยาดอยู่ใช่มั้ยครับ?”
”มันไม่ได้ยากมันแค่ซับซ้อน” สีหน้าของเสี่ยวเซียวยังคงเรียบนิ่ง “แผนเดิมของเราคือเดินทางทางดั่งอากาศ ปล่อยให้สงครามดำเนินไปจนจบหรือปล่อยให้ฝั่งเขี้ยวหมาป่าถูกโจมตีอย่างหนักเพราะช่วงเวลานั้นการระวังตัวของพวกเขี้ยวหมาป่าจะอยู่ที่ต่ำสุด และโอกาสของความเป็นไปได้ที่จะลอบสังหารชูฮันก็จะสูงมากสำหรับพวกเรา”
เมื่อพูดมาถึงตรงนี้แววตาของเสี่ยวเซียวก็มีร่องรอยของความสนอกสนใจ แถมยังยิ้มออกมา “ตอนนี้ในเมื่อเรายังไม่ได้เริ่มดำเนินแผนการอะไรเลย มันก็สมควรที่เราจะปรับเปลี่ยนแผนตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป”
เงามืดพยักหน้าและอดไม่ได้ที่จะถาม”ท่าน ท่านยิ้มทำไม?”
ทุกคนเองก็งุนงงไม่ต่างกันเป้าหมายของพวกเขาคือการสังหารหมู่เขี้ยวหมาป่าทั้งหมดรวมถึงชูฮัน ทว่าตอนนี้ความยากของภารกิจมันเริ่มยากขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งทำไมท่านหัวหน้าเสี่ยวเซียวถึงจู่ๆก็ยิ้มออกมา?
และรอยยิ้มก็ดูเหมือนเป็นรอยยิ้มที่ออกมาจากใจ!
”มันคือโอกาสที่ดีที่สุดแล้วเราต้องจัดการต่อสู้ในตอนที่อีกฝ่ายกำลังเสียเปรียบมากที่สุด” น้ำเสียงของเสี่ยวเซียวดูเหมือนกำลังยินดี “สงครามระหว่างลูกผสมที่เมืองอันลูพึ่งจะจบลง แน่นอนว่าคนของฝั่งชูฮันก็ต้องสูญเสียไปไม่น้อยเหมือนกัน”
”ถ้างั้นพวกเรายังจำเป็นต้องทำภารกิจให้สำเร็จตามเดิมมั้ยครับ?”เงามืดเอ่ยถาม
”แน่นอน”สายตาของเสี่ยวเซียวมีความล้ำลึก “นอกซะจากว่าฝั่งชูฮันจะมีทีมทหารยอดฝีมือที่ไร้เทียมทาน หลังจากฆ่าลูกผสมทั้งหมดหนึ่งพันห้าร้อยตัวด้วยแล้วยังมีทีมทหารเหลืออีกมากกว่าหนึ่งร้อยคน”
”ฮ่าฮ่า!นั่นเป็นไปไม่ได้ครับ!” เงามืดหัวเราะ
เสี่ยวเซียวยิ้ม”ใช่ คิดว่ามันเป็นไปได้มั้ย?”
”เราควรทำยังไงต่อไปครับ?”เงามืดยิ้มขณะถามต่อ “ก่อนหน้านี้ผมเห็นทางแยกตรงข้างหน้าและมันก็มีรอยเท้าอยู่บนทางแยกทั้งสองทาง ดูเหมือนคนที่ผ่านไปทั้งสองกำลังรีบเร่ง” ”หึก็แน่ละสิ” เสี่ยวเซียวไม่แปบกใจ “นี่มันแสดงให้เห็นว่าชูฮันรู้อยู่แล้วว่าพวกเราไล่ตามมาจากข้างหลัง และเลือกที่จะหลีกเลี่ยงพวกเรา เป็นหนึ่งในความตั้งใจที่จะสร้างความสับสน”
”คนหนึ่งในทีมน่าจะมีฝีมือไม่ธรรมดา”เงามืดรู้สึกทึ่ง “ไม่น่าเชื่อ”
”ไม่ใช่”เสี่ยวเซียวมีความเห็นแตกต่างออกไป “ชูฮันเป็นคนต้นคิดแผนการทุกอย่างเสมอ ชูฮันใช้เวลาและเงินจำนวนมากในการขัดเกลา ฝึกฝนทหารทุกคนในเขี้ยวหมาป่าขึ้นมากับเอง ทุกคนล้วนมีความสามารถในด้านถนัดของตัวเอง และชูฮันจะไม่มีทางยอมเสียสละทหารของตัวเองไปง่ายๆ”
เงามืดงุนงง”คือยังไงกัน?”
”มันมีสองกลุ่มบนถนน”เสี่ยวเซียวเอ่ยขึ้น ขณะที่เกาช้าวฮุ่ยกำลังสำรวจศัตรูอย่างใจจดใจจ่อ
ผู้ชายคนนี้เป็นใครมาจากไหนทำไมมันถึงคาดการณ์แผนการรบของชูฮันได้? ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะได้เผชิญกับคนลักษณะเดียวกันแล้ว!