เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 891
เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติเหรอ ลู่ฝานแอบเดาเอาเอง
ชะงักไปครู่หนึ่ง ลู่ฝานถามต่อ “ในเมื่อมีเส้นทางการเคลื่อนตัวเพียงทางเดียว แล้วกลับยังไงเหรอ”
หยวนเลี่ยพูดว่า “ง่ายเหมือนกัน แค่ไม่ต้องเดินทางหลวง นอกจากทางหลวง ในฟ้าและดินนี้ ยังมีการเคลื่อนตัวเล็กๆ น้อยๆ อีกนับไม่ถ้วน นายควบคุมสิ่งที่เดินทางผ่านมิติ แล้วตั้งใจหาก็พอแล้ว ใช่สิ สิ่งที่เดินทางผ่านมิติของนาย น่าจะมีจุดบันทึกเอาไว้นะ เป็นกระจกบันทึกว่านายผ่านที่ไหนมาบ้าง มันจะบอกนายว่าไปถูกทางหรือเปล่า”
ลู่ฝานหันไปมองด้านล่างตัวรถ ยิ้มแล้วพยักหน้า
สิบสามที่อยู่ด้านในก็มีสีหน้าเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง รู้สึกว่าพื้นรถอันนี้มีประโยชน์อย่างนี้นี่เอง
เหมือนการที่หยวนเลี่ยได้คลายความสงสัยให้คนอื่น ตัวเองก็ดีใจมาก เขาพูดต่อ “ลู่ฝาน นายรู้จักสัตว์อากาศธาตุไหม”
ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ไม่รู้จัก ฟังดูเหมือนสัตว์อสูรบางชนิด”
หยวนเลี่ยยิ้มแล้วพูดว่า “ใช่ ในอุโมงค์ข้ามมิติ อันที่จริงไม่ได้มั่นคง มีสัตว์อากาศธาตุแปลกๆ อยู่ด้วยเหมือนกัน ฉันได้ยินพ่อพูดว่าถ้าเจอต้องระวัง สัตว์อากาศธาตุพวกนี้แข็งแกร่งมาก ถ้าไม่มีพละกำลังจะรับมือยากมาก”
ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจแล้วพูดว่า “ขอบใจมากที่เตือน”
หยวนเลี่ยเพิ่งพูดจบ เฝิงอิ่งที่เงียบอยู่ข้างๆ มาตลอดพูดว่า “สัตว์อากาศธาตุเจอง่ายขนาดนั้นซะที่ไหนกันล่ะ ตอนนี้สัตว์อากาศธาตุบนถนนหลวง โดนกำจัดจนไม่เหลือแล้ว หยวนเลี่ย นายไปดูจุดบันทึกภาพสิ อีกนานแค่ไหนจะถึงจุดเสริมอากาศธาตุที่แรก ใจฉันลอยไปที่จุดเสริมอากาศธาตุนั่นตั้งนานแล้ว”
หยวนเลี่ยตอบรับเบาๆ โบกมือให้ลู่ฝานแล้วพูดว่า “สหายลู่ฝาน อีกเดี๋ยวค่อยคุยกัน ฉันไปดูจุดบันทึกภาพก่อน”
ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า จุดเสริมอากาศธาตุ เขาก็อยากเห็นเหมือนกัน
เฝิงอิ่งมองลู่ฝานหัวจรดเท้าแล้วพูดว่า “ไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมคนอย่างนาย ถึงกล้ามีสิ่งที่เดินทางผ่านมิติ ไม่รู้อะไรสักอย่าง ยังกล้าบุกเข้ามามั่วซั่ว”
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นของที่คนอื่นให้มา ฉันก็เพิ่งใช้ครั้งแรกเหมือนกัน”
เฝิงอิ่งพูดว่า “คงขโมยมาสินะ”
พูดจบ เฝิงอิ่งเดินกลับเข้าไปในเรือ
เซี่ยงจู้มองลู่ฝานอย่างประเมิน จู่ๆ เขาพูดว่า “อสูรวิเศษบนไหล่นายน่าสนใจนะ ขายไหม”
ลู่ฝานส่ายหน้าเบาๆ
เซี่ยงจู้พูดว่า “นายยังไม่ได้ฟังราคาเลย ฉันให้ยาทิพย์นายได้หนึ่งขวด นี่ไม่ใช่ตัวเลขน้อยๆ เลยนะ”
ลู่ฝานยังส่ายหน้า เซี่ยงจู้ขมวดคิ้วพูดว่า “น่าเบื่อ”
พูดจบ เขาก็เดินเข้าไปในเรือเหมือนกัน
ตอนนี้สิบสามเดินออกมาพูดว่า “ศัตรูเหรอ”
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “แค่นิสัยไม่ดีเท่านั้น ดูแล้วน่าจะเป็นคนดี”
สิบสามพยักหน้า ยืนเงียบๆ อยู่หลังลู่ฝาน
ล้อรถเคลื่อนตัวไปข้างหน้า พูดขึ้นมา รถม้าก็น่าสนใจ เคลื่อนไปข้างหน้าตามพลังฟ้าดิน ล้อรถยังหมุนได้ด้วย ไม่รู้ว่าผู้อาวุโสที่สร้างรถม้านี้คิดยังไง
ลู่ฝานนั่งอยู่ที่หัวรถ ใช้ปราณชี่ของตัวเองบังคับทั้งรถม้าอย่างเงียบๆ
เหมือนที่หยวนเลี่ยพูด รถม้านี้เหมือนกับเครื่องราง
ใส่ปราณชี่เข้าไป ลู่ฝานรู้เรื่องเยอะแยะขึ้นมาทันที
อย่างเช่นรถม้านี้มีภูติอาวุธ แม้เทียบกับภูติอาวุธอย่างไอ้เก้าแล้วยังห่างชั้นกันมาก แต่อย่างน้อยมันก็มีจิตพื้นฐานอยู่เล็กน้อย
รองลงมา เขาสามารถเห็นสถานที่ที่เคลื่อนตัวผ่านทั้งหมด โดยผ่านจุดบันทึกภาพของรถม้า
แม้ภาพดูยุ่งเหยิง แต่อย่างน้อยลู่ฝานก็รู้ว่าตอนนี้พวกเขาเดินทางมาไกลมากแล้ว
ภูเขาและแม่น้ำ กำแพงเมืองคูเมืองและที่รกร้าง เคลื่อนตัวผ่านอย่างรวดเร็ว
บทที่ 890
บทที่ 892