เสียงตะโกนดังมาจากทั่วทิศ เมื่อมองออกไป ที่นี่เป็นเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง

มีที่พัก มีที่ขายของ อีกทั้งยังมีสถานที่กินดื่มเที่ยวเล่น

กลุ่มคนเดินไปเดินมามากมาย คนตัวใหญ่สูงสามเมตรกว่า เดินสวนมาผ่านข้างตัวพวกเขา อีกทั้งยังมีคนอีกสองสามคนเหมือนสัตว์ป่า ตัวมีเกล็ด บนหัวมีเขาหนึ่งข้าง

ความตกใจอยู่บนใบหน้าลู่ฝาน เดินไปมองไป

สิบสามกับเจ้าดำเบิกตาโตมอง สถานที่อัศจรรย์ขนาดนี้ พวกเขาเพิ่งเคยเห็นครั้งแรกเหมือนกับลู่ฝาน

“มาๆ ลูกค้าท่านนี้ ดูก็รู้ว่าคุณมาจุดเสริมเป็นครั้งแรก เอาแผนที่เส้นทางสักฉบับไหม อันอื่นไม่มีก็ได้ แต่อันนี้ต้องมีนะ!”

ชายชุดขาวคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ กวักมือเรียกลู่ฝาน

ลู่ฝานชะงักฝีเท้าลง รู้สึกว่าอีกฝ่ายพูดมีเหตุผล จึงเดินเข้าไป

ร้านไม่ใหญ่ แต่มีแต่ของที่ลู่ฝานไม่เคยเห็น

ประตูที่สัมผัสเพียงเล็กน้อย ก็สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้ ด้านในมีของเหมือนสรรพสิ่งลวงตา เหมือนภาพลวงตา

“เอาแผนที่เส้นทางมาหนึ่งฉบับ เอาแบบสมบูรณ์”

ลู่ฝานพูดออกมา

ผู้ชายมีรอยยิ้มเต็มหน้าทันที เอาลูกแก้วออกมาหนึ่งลูก วางไว้บนมือลู่ฝาน

“ลูกค้าถือไว้ให้ดี ทั้งหมดสองหมื่นทอง”

ลู่ฝานอึ้งไปครู่หนึ่ง นี่คือแผนที่เส้นทางเหรอ

ลู่ฝานมองผู้ชายอย่างสงสัย แล้วถามว่า “สิ่งนี้ใช้ยังไง”

ผู้ชายหัวเราะแล้วพูดว่า “ง่ายมาก คุณใส่พลังเข้าไปก็พอแล้ว ใช้พลังน้อยมาก”

ลู่ฝานลองใส่เข้าไปนิดหน่อย แผนที่ที่เหมือนภาพลวงตา ปรากฏขึ้นข้างหน้าลู่ฝานทันที

เมื่อใช้ความคิดในใจ แผนที่สามารถย่อขยายได้ ด้านในเป็นแถบแสงเคลื่อนไหวเป็นเส้นๆ ผู้ชายอธิบายขึ้นมาข้างๆ ว่า “นี่คืออุโมงค์ข้ามมิติ ทุกที่ที่อุโมงค์ข้ามมิติผ่านไป จะถูกมาร์คออกมา นายสามารถเอาลูกแก้วนี้ฝังเข้าไปในจุดบันทึกภาพของสิ่งที่เดินทางผ่านมิติ แบบนี้เมื่อนายอยากไปที่ไหน ก็สามารถควบคุมได้ด้วยตัวเอง”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า เป็นของดีตามคาด

ลู่ฝานเอาบัตรผลึกหินออกมาอย่างไม่ลังเล แล้วพูดว่า “ใช้บัตรได้ไหม”

ผู้ชายหัวเราะแล้วพูดว่า “ได้อยู่แล้ว”

ผู้ชายรับบัตรผลึกหินมา แล้วหักสองหมื่นเหรียญทองในบัตรอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานเก็บลูกแก้วกับบัตรผลึกหิน แล้วรีบเดินออกไป

เพิ่งเดินออกไป ผู้ชายยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นคนมาใหม่จริงๆ ได้มาอีกตั้งหมื่นเหรียญทอง แต่ไอ้เด็กนี่รวยจริงๆ! สองหมื่นเหรียญทองแบบไม่ลังเล มานี่หน่อย จ้องเด็กเมื่อกี้เอาไว้ มีแกะอ้วนมาถึงแล้ว ให้พวกเราตั้งใจดูหน่อย”

เพิ่งสิ้นเสียงพูด มีผู้ชายสูงใหญ่ออกมาจากข้างในอย่างรวดเร็ว พร้อมรอยยิ้มชั่วร้าย

ลู่ฝานเดินบนถนนไปพลาง เล่นลูกแก้วที่เพิ่งซื้อเมื่อกี้ไปพลาง

ขณะนั้น จู่ๆ สิบสามที่อยู่ข้างหลังพูดว่า “เจ้านาย”

ลู่ฝานหันมามองสิบสาม นี่เป็นครั้งแรกที่สิบสามเป็นฝ่ายพูดกับเขาก่อน

ลู่ฝานยิ้มแล้วถามว่า “ทำไมเหรอ”

สิบสามพูดช้าๆ ว่า “มีคน”

ลู่ฝานอึ้งเล็กน้อย หลังจากนั้นขมวดคิ้วแน่น จิตในการรับรู้มาพร้อมกับพลังฟ้าดิน อาจเป็นเพราะพลังฟ้าดินที่นี่รุนแรงเป็นพิเศษ ลู่ฝานเห็นได้อย่างชัดเจน

มีสองคนทำตัวลับๆ ล่อๆ จ้องเขาอยู่จริงๆ ลู่ฝานยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “เพิ่งมาก็โดนคนจ้องแล้ว น่าสนใจนี่”

ลู่ฝานเก็บลูกแก้ว เขาไม่สนใจอะไร เดินไปข้างหน้าต่อ

แม้เมืองเล็ก แต่มีทุกอย่างครบครัน หลังจากลู่ฝานซื้อแก้วหินมิติที่ไม่เคยเห็นอีกสองสามเม็ด ก็เดินเข้าไปในร้านอาหารแห่งหนึ่ง