ตอนที่ 2720 เหนือจากขอบเขตโดเมน
เมื่อร่างของเธ้าซั่นไมล์ทรุดลงกับพื้น สมาชิกของมิราเคิลในป่าทึบก็ตัวสั่นอย่างไม่ได้ตั้งใจ ขณะที่สมาชิกของพันธมิตรดวงดาวที่เฝ้าชมอยู่ในห้อง VIP ต่างก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงเช่นกัน
“เธอแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง ?” เพอเพิ้ลอายอุทานออกมาด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
เสวี่ยเหวินโหรวไม่เพียงแต่จะสามารถฆ่าผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดขั้นสาม หลังจากที่ตรงลึกเข้าไปในพื้นที่ของมิราเคิลได้ทันที แต่เธอยังเริ่มทำการโจมตีเข้าใส่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตโดเมนสองคนด้วย และในขณะที่ทำแบบนี้ เธอก็ได้ฆ่ารองหัวหน้ากิลของมิราเคิล อย่างเธ้าซั่นไมล์ไปได้ ….
ในตอนท้ายที่เสวี่ยเหวินโหรวเผชิญหน้ากับเธ้าซั่นไมล์นั้นมันน่าทึ่งมากๆ ลำแสงจันทร์เสี้ยวพวกนั้นเป็นของเธ้าซั่นไมล์แท้ๆ แต่เสวี่ยเหวินโหรวกับควบคุมและทำราวกับว่าเธอเป็นผู้ใช้มันออกมา
นี่ช่องว่างระหว่างเรามันใหญ่ขนาดนี้แล้วงั้นหรอ ? กาแล๊กซี่พาสพูดไม่ออก ขณะที่เขาจ้องมองไปยังร่างของเสวี่ยเหวินโหรวที่ฉายอยู่บนภาพโฮโลแกรม
ทั้งคู่ต่างก็เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับแนวหน้าของอาณาจักรสตาร์มูน แต่ตอนนี้มันเห็นได้ชัดเลยว่าช่องว่างระหว่างพลังของพวกเขานั้นมันยิ่งใหญ่มากๆ พวกเขาอยู่ในโลกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“หัวหน้ากิล ฉันวางแผนที่จะออกไปจากอาณาจักรสตาร์มูนชั่วคราว หลังการแข่งขันครั้งนี้จบลง ฉันต้องการไปสำรวจสถานที่อื่นๆ” โฟลวริชชิ่งวิลโลว์กล่าว เธอตกใจในความแข็งแกร่งของเสวี่ยเหวินโหรวเช่นกัน และนี่มันก็ทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นใจ
ช่องว่างระหว่างพวกเขานั้นมันเห็นได้ชัดว่าไม่เคยใหญ่โตขนาดนี้มาก่อน ทั้งสองคนล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีรายชื่อติดอันดับในรายชื่อการจัดอันดับผู้เชี่ยวชาญของศาลาลับ อย่างไรก็ตามตอนนี้ โฟลวริชชิ่งวิลโลว์ เริ่มคิดแล้วว่า เธออาจจะไม่สามารถอยู่รอดได้เลย หากต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของเสวี่ยเหวินโหรวสักครั้งในตอนนี้ ซึ่งจะให้เธอยอมรับสถานการณ์นี้ได้ยังไง ?
“ได้เลย ….” กาแล๊กซี่พาสไม่ได้ตั้งคำถามให้กับการตัดสินใจของ โฟลวริชชิ่งวิลโลว์ ในทางกลับกัน เขาได้หันไปหาเพอเพิ้ลอายและถามว่า “แล้วเธอล่ะจะไปด้วยไหม ? ในระยะนี้กิลไม่ได้มีเรื่องมากมายนักให้ต้องจัดการ และฉันสามารถจะจัดการมันได้ด้วยตัวเอง”
“ขอบคุณหัวหน้ากิลที่เข้าใจ” เพอเพิ้ลอายพยักหน้าพลางกัดฟัน “ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง !!!”
แม้ว่าโดยปกติพันธมิตรดวงดาวจะมีอิทธิพลและปฎิบัติการอยู่ในประเทศเพื่อนบ้านของอาณาจักรสตาร์มูนเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับสมาชิกของสภาสิบแปดปีกที่ต่อสู้อยู่ทั่ว God domain แล้ว กระดานหมากรุกของพันธมิตรดวงดาวมันก็จัดว่าน่าหัวเราะอย่างแท้จริง
ในช่วงเวลาที่สมาชิกของพันธมิตรดวงดาวเต็มไปด้วยความตกตะลึง สมาชิกของมิราเคิลในป่าทึบก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงมากเช่นกัน ตอนนี้มันราวกับว่าพวกเขาพึ่งจะได้พบเจอกับสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว พวกเขาทุกคนล้วนตัวแข็งค้าง และหยุดนิ่งลงทั้งหมด เสวี่ยเหวินโหรวได้ฆ่าเธ้าซั่นไมล์ได้ในการเคลื่อนไหวเดียว !!!
ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ เธอควรจะถูกจัดให้อยู่ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับสัตว์ประหลาดที่แท้จริงแล้ว
ผู้อาวุโสร๊อค และผู้อาวุโสเฟเธอร์ผู้ซึ่งหลบและป้องกันการโจมตีของเสวี่ยเหวินโหรวได้สำเร็จ ล้วนมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสนและหวาดกลัวมากๆ เมื่อได้เห็นฉากตรงหน้า
“เป็นไปไม่ได้ !!! สาวน้อยที่ยังอายุไม่เยอะอย่างเธอไปถึงขอบเขตนั้นได้ยังไง ?!” ผู้อาวุโสร๊อคอดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังเสวี่ยเหวินโหรวด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครสามารถเข้าถึงขอบเขตนี้ได้ตั้งแต่อายุยังน้อย นี่ฉันแก่เกินไปแล้วรึปล่าว ?” ผู้อาวุโสเฟเธอร์เองก็มองไปยังเสวี่ยเหวินโหรวอย่างไม่อยากจะเชื่อเช่นกัน
พวกเขายังไม่ได้คิดมากใดๆ เมื่อเห็นเสวี่ยเหวินโหรวทำการฆ่านักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ขั้นสามที่เป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตอนันต์ได้ในทันที
อย่างไรก็ตามหลังจากได้เห็นเสวี่ยเหวินโหรวฆ่าเธ้าซั่นไมล์ ในที่สุดพวกเขาก็ได้เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด
ผู้หญิงตรงหน้าของพวกเขาไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญที่มีความเก่งกาจในการรับมือกับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตโดเมนด้วยกัน แต่เธอเป็นตัวตนที่อยู่เหนือจากขอบเขตโดเมนไปแล้ว
เมื่อชายชราทั้งสองคนมองไปยังผู้หญิงตรงหน้าที่พวกเขาเรียกว่าสาวน้อย พวกเขาก็รู้สึกว่าชีวิตของพวกเขามันดูไร้ค่า และไร้ประโยชน์ไปเลย
เพราะท้ายที่สุดพวกเขาได้ใช้สมองและความพยายามอย่างหนักเพื่อจะไปให้ถึงจุดสูงสุดของ God domain แต่เสวี่ยเหวินโหรวกับดูเหมือนจะอยู่เหนือกว่านั้นไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจะไม่รู้สึกสิ้นหวังกับการค้นพบนี้ได้อย่างไร ?
แม้แต่ในซุเปอร์กิลที่มีประวัติยาวนาน แต่ทุกคนที่สามารถจะเข้าถึงขอบเขตโดเมนระดับสูงได้นั้นก็ล้วนมีอายุหกสิบปีขึ้นไปทั้งหมดแล้ว สำหรับตัวตนที่อยู่เหนือขอบเขตโดเมนและไปถึงขอบเขตโดเมนขั้นสูงได้ พวกเขาก็ล้วนเป็นสัตว์ประหลาดเก่าแก่ที่แท้จริงทั้งหมด ซึ่งตัวตนพวกนี้ล้วนเป็นแกนหลักของห้าซุเปอร์กิลที่แข็งแกร่งที่สุดนั่นแหละ ….
อย่างไรก็ตามในระหว่างที่ผู้อาวุโสร๊อค และผู้อาวุโสเฟเธอร์กำลังเต็มไปด้วยความตกตะลึง ผู้เชี่ยวชาญขั้นสามคนอื่นๆของมิราเคิลก็หายจากอาการตกตะลึงแล้ว และพวกเขาก็รีบพุ่งเข้าใส่เสวี่ยเหวินโหรวทันที
“ฆ่า ! ฆ่าผู้หญิงที่ฆ่ารองหัวหน้ากิลไมล์ !! เราไม่สามารถจะปล่อยให้เธอรอดชีวิตไปได้ !!!”
ในช่วงเวลาต่อมา การ์เดี้ยนไนท์และชิลวอริเออร์หลายร้อยคนก็เปิดใช้งานสกิลป้องกันของตัวเอง ก่อนที่พวกเขาจะพุ่งเข้าใส่เสวี่ยเหวินโหรว ในขณะที่ผู้เล่นนักเวทย์ก็เริ่มจะร่ายเวทย์โจมตีเข้าใส่เธอเช่นกัน
“ผู้อาวุโสร๊อค รีบออกไปกันเถอะ ตอนนี้มันน่าจะยังไม่สายไปนะ !!!” ผู้อาวุโสเฟเธอร์กล่าวแนะนำ ขณะที่เขามองไปยังผู้อาวุโสร๊อค จากนั้นเขาก็เปิดใช้งานสกิลของเขาโดยไม่ลังเล และกลายเป็นพายุ ก่อนที่เขาจะพุ่งผ่านระยะหลายสิบหลาของเขาเพื่อถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้แสดงเจตนาที่จะต่อสู้เลยแม้แต่นิดเดียว
ในเวลาเดียวกันนั้นผู้อาวุโสร๊อคก็ได้รีบใช้สกิล Wind Steps ที่เขาได้อัพมันมาถึงขั้นสามแล้ว พร้อมกับรีบเข้าสู่สถานะ Stealth ทันที
“ผู้อาวุโส ?”
เหล่าสมาชิกของมิราเคิลตกตะลึงไปชั่วขณะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับสถานการณ์นี้กัน ?
แม้ทั้งสองจะเป็นผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในทีมหนึ่งพันคนของพวกเขา แต่ทั้งสองก็ได้ตัดสินใจที่จะหนีไปแล้ว
ในตอนนี้นับประสาอะไรกับสมาชิกของมิราเคิล แม้แต่สมาชิกที่เฝ้าชมอยู่ของพันธมิตรดวงดาวก็ยังเต็มไปด้วยความตกตะลึง
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน ?”
“ทำไมผู้เชี่ยวชาญระดับสัตว์ประหลาดสองคนนั้นถึงได้หนีกัน ?”
แม้จะเข้าสู่ขอบเขตรวดเร็วดั่งสายน้ำกันแล้ว แต่กาแล๊กซี่พาส เพอเพิ้ลอาย และโฟลวริชชิ่งวิลโลว์ต่างก็ตกตะลึงและงงงวยกับการตัดสินใจของผู้อาวุโสร๊อค กับ ผู้อาวุโสเฟเธอร์อย่างมาก
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตโดเมนในระดับของทั้งสองนั้น มันเป็นตัวตนที่แม้แต่มหาอำนาจต่างๆก็ยังไม่คิดจะยั่วยุแบบมั่วๆ และหากพวกเขาทำงานร่วมกัน พวกเขาก็น่าจะสามารถล้มผู้เชี่ยวชาญระดับสัตว์ประหลาดเก่าแก่ที่แท้จริงของมหาอำนาจต่างๆได้ด้วยซ้ำ
นี่ยังไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขามีทีมหนึ่งพันคนคอยสนับสนุนอยู่อีก แต่กระนั้นผู้เชี่ยวชาญระดับสัตว์ประหลาดสองคนนี้ก็ได้ตัดสินใจที่จะหนีงั้นหรอ ?
ในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึงและงงงวยกับสถานการณ์นี้ เสวี่ยเหวินโหรวก็กระโดดเป็นแนวดิ่งและหายไปจากสายตา
เมื่อเธอปรากฎตัวขึ้นอีกครั้ง เธอก็ยืนอยู่ห่างจากตำแหน่งเดิมประมาณห้าสิบหลา ก่อนที่กลอเรียสวิลในมือของเธอจะเริ่มเปล่งประกายขึ้น
วิลออฟไลท์ !!!
ทันใดนั้นลำแสงขนาดใหญ่สิบสองเส้นก็พุ่งผ่านป่าทึบนี้และทำให้เกิดแสงสว่างไสวทันที
“เธอกำลังทำอะไร ?”
สมาชิกของฟรอสต์ฮีฟเว่นที่เฝ้าดูการต่อสู้จากระยะไกลรู้สึกสับสน ในทำนองเดียวกันสมาชิกของมิราเคิลเองก็มีท่าทีแบบเดียวกัน พวกเขาอดสงสัยไม่ได้ว่าเหตุใดเสวี่ยเหวินโหรวถึงทำการโจมตีเข้าใส่อากาศที่ว่างเปล่า นี่เธอต้องการจะโจมตีใครกัน ?
อย่างไรก็ตามความคิดนี้มันคงอยู่ในใจของทุกคนแค่ราวครึ่งวินาทีเท่านั้น ….
ตู้ม !!!
มันมีเสียงระเบิดดังสนั่นขึ้นไปทั่วบริเวณ พร้อมกันนั้นรอยแตกคล้ายใยแมงมุมก็ได้ก่อตัวขึ้นภายในพื้นที่ป่าทึบและแผ่กระจายออกไปในรัศมีสามร้อยหลาจากจุดศูนย์กลางการระเบิด
เมื่อผลการโจมตีของเสวี่ยเหวินโหรวเริ่มทำงาน มันก็เห็นได้ชัดเลยว่าทั่วบริเวณเริ่มถูกทำลายล้างไปแล้ว
พื้นที่ที่ได้รับผลการโจมตีของเสวี่ยเหวินโหรวนั้นแปรเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท และอากาศโดยรอบมันก็อยู่ในสภาวะสั่นสะเทือน ต่อมาพายุขนาดใหญ่ยักษ์ก็ก่อตัวขึ้นและกลืนกินสมาชิกของมิราเคิลทั้งหมด และแม้แต่ผู้อาวุโสร๊อคกับผู้อาวุโสเฟเธอร์ที่หลบหนีไปก่อนหน้านี้ ก็ยังหนีไปได้ไม่พ้นพายุ และถูกมันกลืนกินเข้ามาเช่นกัน โดย
ในหลายวินาทีต่อมา เมื่อทุกอย่างเริ่มกลับเข้าสู่สภาวะปกติ ทีมหนึ่งพันคนของมิราเคิลก็หายไปทั้งหมดแล้ว และหากมองจากด้านบนของเกาะ มันจะดูเหมือนว่ามีอุกกาบาตขนาดใหญ่เคยตกลงมาในป่าทึบ และเหลือทิ้งไว้เพียงปล่องภูเขาไฟขนาดมหึมา
“เธอ …. ทำอะไรกันแน่ ?”