บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1003
“ไม่!”
ลาน่ากลัวมากจนเริ่มพูดพล่าม แต่ในวินาทีถัดมา เธอก็เห็นเจเรมี่ขว้างไม้ขีดไฟลงบนกองกล่องไม้ด้านข้างแทน
เหมือนว่ากล่องนั้นก็ถูกราดด้วยน้ำมันเบนซินเช่นกัน ทันใดนั้นเปลวไฟเล็ก ๆ บนก้านไม้ขีดไฟก็ลุกโชนขึ้นและเริ่มกระจายไปทั่ว
แต่ก่อนที่ไฟจะมาถึง ลาน่าและนาโอมิก็กลัวจนตัวแข็งทื่อ เหงื่อเย็น ๆ เริ่มก่อตัวบนร่างกายของทั้งคู่
เจเรมี่มองลาน่าด้วยความเย็นชา ในตอนนี้เธอรู้สึกกลัวจนหน้าซีดขาวไปหมดแล้ว
“ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอตายแบบนี้หรอกนะ ลาน่า”
แววตาที่คมกริบนั้นมีเปลวไฟที่ลุกโชนรุนแรงกำลังเผาไหม้อย่างน่ากลัวอยู่ภายใน
“เธอใช้ฉันจนทำให้ฉันต้องฆ่าพ่อแม่ของภรรยาตัวเอง ทำให้ฉันไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่กับลินนี่ได้ ฉันอยากให้เธอตายอย่างช้า ๆ และหวาดกลัว ฉันอยากให้เธอได้สัมผัสถึงความรู้สึกที่ถูกใส่ร้ายและทรมาน”
“…”
หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น ลาน่าก็เห็นร่างสูงค่อย ๆ เดินห่างออกไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเดินออกจากโรงงานร้างไป
ไฟกำลังลามเข้ามาใกล้พวกเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ และรู้สึกได้ว่าความร้อนกำลังจะสัมผัสกับใบหน้าของพวกเธอได้ในทุกวินาที
นาโอมิตะโกนใส่ลาน่าด้วยความหวาดกลัว “ลาน่า ยัยบ้า! แกอยากตาย แต่ฉันไม่อยากนะ!” เธอกรีดร้องแล้วตะโกนไปที่ประตู “เจเรมี่ อย่าไปนะ! คุณมีโอกาสกลับมาอยู่กับเอวลีนอีกครั้ง เพราะ…”
“หุบปากนะ!” ลาน่าร้องลั่นและหยุดนาโอมิ
เธอกลัวจนมือสั่น ขณะที่เม็ดเหงื่อเย็น ๆ ไหลท่วมกาย
แน่นอนว่าเธอก็ต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ แต่มันคงเป็นเรื่องยากที่จะมีชีวิตอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
ถ้าต้องตายจริง ๆ ยังไงเสียลาน่าก็จะยังต้องการปกปิดความจริงเกี่ยวกับการตายของเอโลอิสและฌอนไปตลอดกาล
“ฉันจะไม่ปล่อยให้เอวลีนได้ผู้ชายที่ฉันไม่มีทางได้ไปหรอกนะ!” ลาน่าตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ฉันอยากให้มันเจ็บปวด และไม่มีทางยอมให้พวกมันกลับมาอยู่ด้วยกันอีก!”
…
โยริคเตรียมเครื่องบินและกำลังจะส่งลาน่ากลับไปที่เมืองเอฟในช่วงเช้า
แต่ลาน่าก็ยังไม่กลับมาตั้งแต่เมื่อคืน
เขากังวลว่าลาน่าจะสร้างปัญหาอีกจึงขอให้คนของเขาออกตามหาเธอ หลังจากที่พวกเขาค้นหาจนทั่วแล้วก็พบว่าลาน่าและนาโอมิถูกเจเรมี่พาตัวไปตั้งแต่ที่บาร์เมื่อคืนนี้
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสามเดือนก่อน โยริคก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เขาส่งข้อมูลที่ได้มาให้ฟาเบียนและขอให้ติดต่อเมเดลีน
เมเดลีนกำลังเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ลูกชายอยู่ ในตอนที่จู่ ๆ ฟาเบียนก็โทรมาหาเธอ เธอได้ยินเสียงฟาเบียนเอ่ยด้วยความกังวลมาจากปลายสายว่า “เอวลีน คุณขอให้สามีของคุณปล่อยน้องสาวของผมได้ไหม เพราะผมก็เคยช่วยลิลลี่มาก่อน?”
เมเดลีนงง ๆ แต่ก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
หลังจากที่เธอรู้ว่าเจเรมี่ลักพาตัวลาน่าและนาโอมิไปที่โรงงานร้าง เมเดลีนก็โทรหาเจเรมี่ทันที
ในขณะเดียวกันเจเรมี่ก็ส่งข้อความหาเธอ
มันเป็นข้อความเพียงไม่กี่บรรทัด [ลินนี่ ผมจะล้างแค้นให้พ่อกับแม่ของเรา ได้โปรดอย่าเศร้าอีกเลย คุณควรหาผู้ชายที่ดีและแต่งงานกับเขา และไม่จำเป็นต้องบอกลิลลี่ว่าผมคือพ่อที่แท้จริงของเธอ]
ในตอนท้ายของข้อความ เขาก็สารภาพกับเธออีกครั้ง [เอวลีน มอนต์โกเมอรี ผมรักคุณ]
เมเดลีนรู้สึกว่าร่างกายของเธอเย็นลง หลังจากที่เห็นข้อความเหล่านี้
เธอส่งลูกของเธอให้คาเลนในทันทีและขับรถไปยังที่อยู่ที่ฟาเบียนส่งมาให้