ตอนที่ 496 การเอาชนะใจพวกเยอรมันด้วยเทคโนโลยี

Scholar’s Advanced Technological System ระบบปั้นอัจฉริยะ

ตอนที่ 496 การเอาชนะใจพวกเยอรมันด้วยเทคโนโลยี โดย Ink Stone_Fantasy

ไม่ไกลจากเมืองจินหลิง สวนสาธารณะไฮเทคที่ได้รับการปรับแต่งใหม่โดยรัฐบาลเทศบาลได้ย้ายมาตั้งอยู่แถวโรงงานของบริษัท Baosheng Group

ณ ส่วนกลางมีโรงงานผลิตขนาดใหญ่ตั้งอยู่

รูปลักษณ์ของอุปกรณ์ยังค่อนข้างแปลกและดูผิดจากธรรมดาไปเล็กน้อย

หากไม่มีคนแนะนำให้ ก็คงจะไม่มีใครคิดว่านี่เป็นอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นอุปกรณ์หลักในกระบวนการผลิตขดลวดกราฟีนหลายพันนาโนเมตร และคงไม่คาดคิดว่าด้ายสีเงินที่เชื่อมต่อระหว่างแผ่นโลหะนั้นสามารถเทียบได้กับลวด SG-1 ที่มีน้ำหนักเท่ากัน

นี่ถือเป็นการนำเสนอในปัจจุบัน

ทั้งกระบวนการผลิตและอุปกรณ์พลันได้รับการปรับแต่ง ปริมาณการผลิตก็เพิ่มขึ้นและต้นทุนก็ลดลงไปตามธรรมชาติ

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงฝีเท้าพลันดังขึ้นมาจากนอกโรงงาน

มีดังมาจากด้านนอก วิศวกรหลายคนที่อยู่ในโรงงานมองไปยังประตูทางเข้า พวกเขาเห็นคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับซุนเฉิงหวู่และเฉากานเว่ย

วิศวกรคนหนึ่งพลันเช็ดเหงื่อบนใบหน้าและมองไปยังชายหนุ่มที่ทำให้ผู้จัดการซุนเผยเสียงหัวเราะออกมา เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าชายคนนั้นเป็นใครจนต้องหันไปถามเพื่อนร่วมงาน

“หมอนั่นเป็นใครกัน?”

“คนไหน?”

“คนที่อยู่ข้างผู้จัดการซุนไง”

“ลู่โจวไง ไม่เคยเห็นในข่าวหรืออย่างไรกัน?”

“ลู่โจว? คนที่ได้รับรางวัลโนเบล?”

“แล้วคิดว่าใช่ไหมล่ะ?”

“สุดยอดไปเลย…  คนที่ได้รับรางวัลโนเบลมาที่โรงงานของเราเพื่อทำวิจัยด้วย จะต้องกลายเป็นข่าวดังในวันพรุ่งนี้แน่”

ลืมเรื่องข่าวไปก่อน ทว่าในตอนนี้ ราคาหุ้นกำลังขึ้น

แม้วัสดุตัวนำยวดยิ่งจะไม่ใช่ประเด็นร้อนในดัชนีหลักของตลาดหุ้นจีน แต่ความหมายที่มาจากลู่โจวก็แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

ถึงกระนั้น ตลาดแบตเตอรี่ลิเธียมกำลังร้อนแรง มันเป็นเรื่องราวที่เห็นได้ชัด

ลู่โจวพลันกระซิบกับทีมของซุนจนวิศวกรหลายคนหยุดพูด

ตอนนั้นเอง ภายใต้การนำของเฉากานเว่ย เขาเดินไปยังอุปกรณ์ที่อยู่ใจกลางโรงงาน แล้วผู้เชี่ยวชาญชาวเยอรมันหลายคนก็ได้เห็นสายเข็มขัดกราฟีนขนาดนาโนเมตรในตำนาน

ด้วยความสงสัยจากก้นบึ้งของหัวใจ ซิมสัน ยูจีนจึงมองไปยังอุปกรณ์ตรงหน้า

จากมุมมองส่วนตัว เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอุปกรณ์ธรรมดาตรงหน้านี้จะสามารถปรับแต่งระดับนาโนได้

ถึงอย่างไร ในไม่ช้า สายตาของเขาก็เป็นประกายมากกว่าเดิม เขาพลันจ้องมองไปยังอุปกรณ์ตรงหน้าอย่างจริงจัง

สายไฟบางๆ สีเงินคู่หนึ่งเชื่อมต่ออยู่ตรงกลางของแผ่นโลหะทั้งสอง ด้านหนึ่งของแผ่นโลหะที่บางกว่านั้นเชื่อมต่อกับวงแหวนคล้ายตะแกรง และลวดเส้นเล็กที่ยาวกว่าก็เชื่อมติดอยู่อีกด้านหนึ่งเพื่อให้กลายเป็นวงแหวนขนาดใหญ่

แม้ว่าความเร็วในการเปิดและปิดของแผ่นโลหะทั้งสองจะช้าพอๆ กับหอยทากที่กำลังคลาน แต่มันก็กำลังผลิตอยู่…

เมื่อมองจากรูปลักษณ์เพียงอย่างเดียว เขาเองก็นึกไม่ออกเลยว่ามันทำงานได้อย่างไร

อูลิคที่ยืนอยู่ข้างยูจีนพลันกล่าวคำถามขึ้น “ใช้เพียงแค่นี้น่ะเหรอ?”

ลู่โจวเผยยิ้มพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย “นี่คือแกนหลักของกระบวนการผลิตทั้งหมด พวกคุณจะเข้าใจเองตอนที่ได้เห็นขดลวดผลิตสายเคเบิลออกมา…ถึงแม้ว่าทั้งสองอย่างนี้จะแตกต่างกันในเชิงหลักการก็เถอะ”

ยูจีนอดที่จะถามขึ้นไม่ได้ “แน่ใจนะว่า…มันกำลังผลิตลวดกราฟีนที่มีความยาวพันนาโนเมตร?”

ลู่โจวเหลือบมองพร้อมพูดต่อ “ก็แค่ลองฟังดูก่อน ถ้าไม่เชื่อ พวกคุณก็ลองทำการทดลองดูก็ได้”

ทันทีที่ได้ยินคำพูดของลู่โจว ยูจีนก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

เขาเดินเข้าไปใกล้เครื่องจักร และด้วยความช่วยเหลือของวิศวกรชาวจีนอีกคนหนึ่ง เขาจึงเอาขดลวด SG-1 ที่เตรียมมาในกระเป๋าใส่เข้าไป

วิศวกรชาวเยอรมันผมแดงพลันถามขึ้นทันทีที่เข้ามายังห้องทดสอบคุณภาพของผลิตภัณฑ์ เขามองไปยังกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดตรงหน้า

“ผมขอลองดูได้ไหม?”

ลู่โจวตอบกลับ “แน่นอน”

จากนั้น ยูจีนจึงได้ติดตั้งตัวอย่างลงไปในอุปกรณ์อย่างระมัดระวัง เขาใช้คอมพิวเตอร์ในการจัดแนวด้านข้างของขดลวด SG-1 โดยมีเส้นผ่านศูนย์กลางเพียงไม่กี่พันนาโนเมตร

ในไม่ช้า ข้อมูลก็โผล่ขึ้นมาบนจอคอมพิวเตอร์

เมื่อเห็นข้อมูลที่รวบรวมโดยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราด แผนภาพโครงสร้างอะตอมสามมิติที่ประมวลผลโดยเทคโนโลยีการจำลองกราฟิกก็โผล่ ไม่เพียงแต่ยูจีนเท่านั้น แต่รวมถึงศาสตราจารย์อูลิคและผู้เชี่ยวชาญชาวเยอรมันทั้งหกคนก็ต้องอ้าปากค้าง

ทุกคนไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเลย ในตอนนั้นเอง ยูจีนพลันถามขึ้นมา “แล้วประสิทธิภาพของตัวนำยิ่งยวดล่ะ?”

“คิดแล้วว่าคุณต้องถามคำถามนี้ขึ้นมา” ลู่โจวมองไปยังนักวิจัยที่ยืนอยู่ข้างกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดพร้อมกล่าวต่อ “เอาให้พวกเขาดูเลย”

ขดลวดถูกย้ายจากกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนไปยังอุปกรณ์ทดลองอื่น

แบบจำลองนาโนรุ่น 2182a และรุ่น 6220a ได้รับการติดตั้งบนอุปกรณ์ทดลองนี้แล้ว เช่นเดียวกับตัวควบคุมท่อและอุณหภูมิสำหรับฮีเลียมเหลว

การวัดผลขั้นสุดท้ายนั้นค่อนข้างชัดเจน ทว่า เส้นโค้ง “ความต้านทานและอุณหภูมิ” ตกลงสู่พื้นอย่างรวดเร็วหลังจากอุณหภูมิการแปรเปลี่ยนนั้นตรงกับการทดลองของศาสตราจารย์เคริเบอร์

มันค่อนข้างจะไม่น่าเชื่อ และยูจีนในตอนนี้ก็พูดอะไรไม่ออก

พวกเขาทำได้…

“ไม่น่าเชื่อ! คุณทำได้อย่างไรกัน?”

“ผมเอาชั้นผลึกโมโนคริสทัลไลน์ของโลหะแทนทาลัมมาทับซ้อนกัน แล้วเจาะรูเพื่อปรับมุมที่มันทับซ้อนกันอยู่ จากนั้น ก็ใช้หลักการสะสมไอสารเคมีเพื่อเอาวัสดุ SG-1 ไว้ในรูที่ถูกเจาะ กราฟีนนาโนริบบอนที่เรียงซ้อนกันตามยาวไม่ต่างอะไรกับสสารที่เติบโตในรูปแบบเฉพาะ…หลักการคร่าว ๆ ก็มีประมาณเท่านี้แหละ และถ้าอยากรู้รายละเอียดทางเทคนิคที่เฉพาะเจาะจงมากกว่านี้ บริษัท Baosheng Group จะอธิบายโดยละเอียดเอง” ลู่โจวกล่าว

ศาสตราจารย์อูลิคขมวดคิ้วพร้อมถามคำถามเชิงวิชาการบางส่วน “ใช้แผ่นโลหะชั้นอะตอมเดี่ยว? แล้วคุณจะรับประกันในเรื่องโครงสร้างชั้นโมโนอะตอมได้อย่างไรกัน?

โครงสร้างที่ถูกปิดสนิทสามมิตินั้นถูกสร้างได้ง่ายมากจากพันธะโลหะแบบไม่กำหนดทิศทาง ในทางทฤษฎีแผ่นโลหะที่มีความหนาเพียงอะตอมเดียวนั้นก็ถูกจัดการได้ยาก ถึงแม้ว่าจะมีการจัดเตรียมเอาไว้แล้ว แต่ยังคงเป็นการยากที่จะจัดการกับคุณสมบัติของชั้นโมโนอะตอมนี้

ลู่โจวเผยยิ้ม “เรื่องนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษหรอกครับ”

อูลิคถอนหายใจเล็กน้อย “แล้วคุณต้องทำอะไรอีกล่ะ?”

ลู่โจวพยักหน้า “อ่า แผ่นโลหะชั้นโมโนอะตอมนั้นมีพันธะพิเศษขนาดใหญ่ที่แยกออกจากกันไม่ได้อยู่ ซึ่งมันจะช่วยให้โครงสร้างชั้นเดี่ยวมีเสถียรภาพมากขึ้น”

นี่เป็นผลงานวิจัยที่เพิ่งออกมาในช่วงสองปีที่ผ่านมา

แท้จริงแล้ว นี่คือเหตุผลที่ลู่โจวเลือกเพียงโลหะพื้นฐาน

แม้ว่าราคาของไนโอเบียมจะมีราคาแพง  แต่แผ่นโลหะอะตอมเดี่ยวสามารถใช้เป็นแม่พิมพ์ได้ เนื่องจากคุณสมบัติในการออกซิเดชันของมันนั้นถือเป็นที่ยอมรับกันทั่วไป

ตามวิธีที่ลู่โจวเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ สำหรับวิธีการเตรียมชั้นผลึกโมโนคริสทัลไลน์ของโลหะรูทีเนียม จำเป็นต้องมีการลดสารโพลิไวนิลไพโรลิโดนด้วยฟอร์มาลดีไฮด์

ต่อมาผู้เชี่ยวชาญชาวเยอรมันกลุ่มนี้ได้ถามคำถามมากมาย ลู่โจวเองจึงต้องตอบทีละคำถาม แต่หากเป็นคำถามที่อยู่นอกขอบเขตทางทฤษฎีที่เขาเข้าใจ ลู่โจวจะปล่อยให้เฉากานเว่ยตอบคำถามแทน

ตอนนี้ หยางเสี่ยงที่อยู่บนรถคันเดียวกับลู่โจวพลันกล่าวขึ้น

“ไม่คิดเลยว่าพวกเราจะเจอวันที่หนักขนาดนี้ แต่อย่างไรก็เถอะ เราก็ชนะใจพวกเยอรมนีได้ด้วยเทคโนโลยี”

ลู่โจวเผยยิ้มพร้อมตอบกลับว่า “เทคโนโลยีอุตสาหกรรมของเยอรมันก็แข็งแกร่งไม่แพ้เราหรอก โดนเฉพาะในด้านการปรับแต่งแล้วก็ระบบอัตโนมัติ เราเองก็ยังมีช่องโหว่ขนาดใหญ่ที่ต้องแก้ไขอยู่ แต่อย่างไรก็เถอะ พวกเขาไม่ได้เป็นเทพเจ้ามาจากไหน และพวกเราไม่จำเป็นต้องไปเปลี่ยนอะไร”

ทั้งคู่ไม่รู้จะพูดอะไรต่อไปแล้ว แต่อย่างน้อย ในด้านเทคโนโลยีใหม่ ทุกคนต่างมองหาวิธีและค้นหาเส้นทางที่คล้ายกัน

และด้วยความช่วยเหลือของสถาบันวัสดุคำนวณจินหลิง บริษัท Baosheng Group ถือว่ายังโชคดีที่นำหน้าคนอื่นไปหนึ่งก้าว

ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดในเรื่องนิวเคลียร์ฟิวชั่นแบบควบคุม ก็จะยังไม่มีปัญหาอะไรให้ปวดหัวไม่ว่าจะเป็นเรื่องวัสดุตัวนำยิ่งยวดที่ทำจากคาร์บอนหรือเรื่องอื่นก็ตาม

สำหรับอนาคตข้างหน้า อุตสาหกรรมการผลิตของประเทศจะต้องแข็งแกร่งขึ้นเป็นแน่…

สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่อะไรที่ลู่โจวจะควบคุมได้

ทว่า สิ่งที่ลู่โจวสนใจก็มีเพียงแค่การค้นคว้าเท่านั้น

ในช่วงเย็น ลู่โจวกลับไปยังบ้านพักของตน และตอนนั้นเอง ลู่โจวที่กำลังนั่งอยู่ในห้องนอนก็ได้โทรหาเซิ่งเซียนฟู่ที่เดินทางไปเยอรมนีทันที

“เป็นอย่างไรบ้าง ไปถึงที่นู่นอย่างปลอดภัยใช่ไหม?”

เซิ่งเซียนฟู่ตอบกลับ “ฉันมาถึงเบอร์ลินเมื่อเย็นวานนี้ ตอนนี้ก็มาถึงเมืองไกรฟส์วัลท์แล้วด้วย”

“เมืองไกรฟส์วัลท์?”

ลู่โจวพลันเล่าถึงประสบการณ์ครั้งสุดท้ายที่ได้ไปเยือนเมืองไกรฟส์วัลท์ให้เขาฟัง ทว่าดูเหมือนลู่โจวจะไม่ได้เห็นการติดตั้งเครื่อง WEGA ที่นั่น

“อ่า ไม่ใช่แค่นั้น ตอนนี้ฉันเพิ่งจะอบรมเสร็จเพียงขั้นตอนแรกเอง ต่อไปก็ต้องไปที่ห้องทดลองเวนเดลสไตน์เซเว่นเอ็กซ์”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ลู่โจวก็พลันพูดติดตลกว่า “ค่าฝึกตั้งห้าร้อยหยวนเลยนะ สู้เข้าล่ะครับ”

ศาสตราจารย์เซิ่งเซียนฟู่พลันตอบกลับ

“แน่นอน!”

…………………………………………