คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1043
ทิฟฟานี่เหลือบมองแดร์ริลด้วยใบหน้าหน้าที่บึ้งตึงพร้อมพูดอย่างหงุดหงิดว่า “ทำไมพวกเขาถึงได้น่ารำคาญเสียจริง ฉันบอกไปแล้วนี่นาว่าเราสองคนพี่น้องไม่ต้องการบอดี้การ์ด!”
ทิฟฟานี่ยกมือไล่แดร์ริล “คุณกลับไปซะ! ฉันกับพี่สาวของฉันดูแลตัวเองได้”
อะไรนะ?
แดร์ริลไม่รู้จริง ๆ ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
เขาเป็นถึงประมุขสำนักประตูสุราลัยและยังเป็นถึงจักรพรรดิยุทธที่น่าเกรงขาม แต่เขากลับต้องมาถูกผู้หญิงขับไล่เช่นนี้หรือ?
ผู้คนที่รู้จักเขาจะต้องหัวเราะเมื่อได้ยินเช่นนั้น
แต่ถึงอย่างนั้นแดร์ริลก็ไม่ได้แสดงความโกรธแค้นใด ๆ เขายังคงปั้นหน้ายิ้มในขณะที่มองดูทิฟฟานี่วางเดิมพันต่อไป
ในขณะที่ยืนดูทิฟฟานี่เล่นเกม แดร์ริลก็เหลือบมองแอชลีย์ในบางครั้ง เธอช่างเป็นผู้หญิงที่เย้ายวนชวนให้หลงใหลแต่เย็นชา
ไม่นานทิฟฟานี่ก็แพ้อีกทั้งสามรอบ
ไคหัวเราะเยาะ เขามองทิฟฟานี่และยิ้มอย่างมีความหวัง “มิสบ๊อกซ์ อย่าลืมนะว่าถ้าคุณแพ้สิบครั้งติดต่อกัน คุณจะต้องไปดินเนอร์กับผม แล้วนี่ก็จะเป็นรอบสุดท้ายแล้ว คุณควรจะยอมแพ้ไปเสียดีกว่า”
ไคกล่าวอย่างมั่นอกมั่นใจ
‘วันนี้ช่างเป็นวันโชคดีของฉันจริง ๆ ที่ฉันชนะติดต่อกันถึงเก้ารอบ ฉันแค่จะต้องชนะอีกเพียงรอบเดียวเท่านั้น แล้วฉันก็จะมีโอกาสได้ลิ้มรสความงามของเธอ’
ทิฟฟานี่กระทืบเท้าด้วยความโกรธ เธอกัดริมฝีปากด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
ถึงแม้ว่าเธอจะมีบุคคลที่ขี้เล่นแต่เธอก็ไม่ได้โง่ เธอรู้ว่าไคต้องการอะไร และถ้าหากว่าเธอยอมไปกินข้าวกับเขา บางทีเขาอาจจะไม่หยุดอยู่ที่การกินข้าวเท่านั้น เธอรู้ว่าคนอย่างไคทำได้ทุกอย่าง
“ทิฟฟานี่หยุดเล่นได้แล้ว กลับกันเถอะ” แอชลีย์ลุกขึ้นยื่นและบอกน้องสาวของเธอ
แอชลีย์มักจะมีเหตุผลอยู่เสมอ เมื่อการเดิมพันเดินมาถึงรอบสุดท้าย และถ้าหากว่าน้องสาวของเธอแพ้ในรอบนี้ พวกเขาจะต้องออกไปทานข้าวด้วยกัน ในฐานะพี่สาว เธอจะปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?
แต่ถึงอย่างนั้น ทิฟฟานี่น้องสาวของเธอก็ไม่คิดที่จะยอมแพ้ เพราะเธอได้เสียเงินทุนไปรอบละสามล้านเหรียญ แล้วเธอก็แพ้ติดต่อกันถึง 9 รอบ นั่นเท่ากับว่า เธอได้เสียเงินไปแล้วเกือบยี่สิบล้านเหรียญ! ดังนั้นเธอจะต้องเอาเงินของเธอคืนมา!
“คุณ มานี่หน่อยสิ!”
ทิฟฟานี่กวักมือเรียกแดร์ริลที่ยืนอยู่ที่นั่นเงียบ ๆ เธอพูดต่อว่า “พ่อจ้างให้คุณมาเป็นบอดี้การ์ดของพวกฉันใช่ไหม? วันนี้โชคไม่เข้าข้างฉัน และนี่ก็เป็นรอบสุดท้ายแล้ว เพราะฉะนั้น ถ้าคุณสามารถเอาชนะเขาได้ ฉันจะยอมให้คุณมาเป็นบอดี้การ์ดของพวกเรา แต่ถ้าคุณแพ้ คุณก็ต้องกลับไปยังที่ที่คุณมา”
“เฮ้! นี่ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของข้อตกลงนี่ คุณจะให้คนอื่นมาเล่นให้คุณได้ยังไงกัน?” ไคพูดขึ้นอย่างไม่พอใจนัก
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?”
ทิฟฟานี่พูดอย่างหงุดหงิด “เขาเป็นบอดี้การ์ดของฉัน แล้วทำไมฉันถึงจะให้เขาเล่นแทนไม่ได้?”
ไคกลืนน้ำลายอย่างไร้คำพูด ดูเหมือนว่าเขาจะต้องยอมเธอไปก่อน “ก็ได้ คุณให้เขามาเล่นก็ได้ แต่ถ้าเขาแพ้ คุณจะต้องทำตามสัญญาและไปดินเนอร์กับผม”
ไคกวักมือเรียกแดร์ริล “เฮ้! นายรีบมาเล่นให้จบ ๆ”
เมื่อพูดจบเขาก็หัวเราะเยาะแดร์ริลและครุ่นคิดภายในใจ ‘ชายคนนั้นเป็นแค่บอดี้การ์ด เขาอาจจะไม่เคยไปใช้บริการสถานที่เฉพาะของคนชนชั้นสูงด้วยซ้ำ กล้าดียังไงมาเทียบชั้นกับฉัน’
แดร์ริลรับรู้ได้ถึงสายตาที่ดูถูกเหยียบหยามของไค แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ
ในทางตรงกันข้าม แดร์ริลยิ้มอย่างมั่นใจ
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยเล่นการพนัน แต่เขาก็มั่นใจว่าเขาจะเอาชนะชิปทั้งหมดบนโต๊ะของไค
แดร์ริลยิ้มพร้อมกับเขย่าลูกเต๋าในภาชนะก่อนถามขึ้นว่า “สูงหรือต่ำ?”
“สูง!” ไคพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ
แดร์ริลยิ้มพร้อมเปิดลูกเต๋าให้พวกเขาดู “แต่ผมว่ามันต่ำนะ”
ว้าว!
ลูกเต๋าสองลูกออกจุดสองจุด และอีกหนึ่งลูกมีจุดสามจุด
มันออกต่ำ!
ไม่มีใครรู้ว่าเขาใช้วิชาหัตถ์ปีศาจกับลูกเต๋า เขาสามารถเสกได้ว่าจะให้มันสูงหรือต่ำ!
วิชาหัตถ์ปีศาจเป็นสิ่งที่แดร์ริลได้เรียนรู้จากเกาะสราญรมย์
แดร์ริลเคยใช้มันเมื่อครั้งที่เขาขโมยคัมภีร์มหาปริศนาจากสถาบันหกวิถี เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้ใช้มันอีกครั้ง
“ใช่! เราชนะ!”
ทิฟฟานี่ดีใจมาก ในเวลานี้เธอมองแดร์ริลเป็นคนละคนไปเลยและไม่รู้สึกรำคาญเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว
อะไร! มันเป็นต่ำไปได้ยังไง?
‘วันนี้ฉันโชคดีมาก แต่ฉันมาแพ้แบบนี้ได้ยังไง?’
ไคโยนชิปลงบนโต๊ะและพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า “รอบนี้ถือว่านายโชคดีไป แต่เกมยังไม่จบแค่นี้แน่!”
แดร์ริลไม่ใส่ใจ เขามองไปที่ทิฟฟานี่ที่อยู่ข้าง ๆ “อีกรอบไหม”
“แน่นอน!” ทิฟฟานี่ตอบโดยไม่ลังเล “ฉันต้องได้เงินของฉันคืน!”
แดร์ริลพยักหน้าและวางเดิมพันกับไคต่อไป
เมื่อพวกเขาเล่นผ่านมาได้สิบนาที ไคก็เหมือนเป็นคนละคน จากผู้ชายที่มีความมั่นใจก็กลายเป็นคนขี้กลัวไปทันที