บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1022

“เธอขโมยคู่หมั้นของฉัน ยัยผู้หญิงแพศยา!”

นาโอมิใส่ร้ายและด่าเมเดลีนอย่างหยาบคาย

ความเกลียดชังของเธอที่มีต่อเมเดลีนเห็นได้ชัดจากแววตา

ไรอันขมวดคิ้วและดึงเมเดลีนมาข้างหลังเขา “การที่เราเลิกกัน ไม่ใช่ความผิดของใครหรอกนาโอมิ ไลโอเนล! คุณเองที่เผยธาตุแท้ออกมาว่าเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจแค่ไหน ผมก็เลยปฏิเสธที่จะคบหากับคนอย่างคุณ นับประสาอะไรที่จะต้องแต่งงานกัน”

นาโอมิยังคงเดือดดาลขณะที่สายตาของเธอจับจ้องไปยังมือของเมเดลีนที่ไรอันกุมอยู่ รวมถึงวิธีที่เขาปกป้องเธอ “ผู้หญิงอย่างฉันมันเป็นยังไงงั้นเหรอ? ฉันจะแย่กว่ามันได้ยังไง? เธอเพิ่งหย่า แต่กลายเป็นคนรักของคุณแล้วงั้นเหรอ? แบบนี้ก็หมายความว่าคุณคบกับเธอก่อนที่จะหย่างั้นสิ!

“เฮอะ! เธอวางตัวสง่างามและใจดี แต่ความจริงแล้วเธอเป็นคนที่ขโมยเงินการกุศล! เอวลีน มอนต์โกเมอรี เธอมันจอมปลอม!”

ไรอันซึ่งปกติไม่ค่อยโกรธใคร แต่ตอนนี้เขากำลังโกรธอย่างเห็นได้ชัด

ทว่าเมเดลีนรั้งเขาไว้และตอบอย่างใจเย็นว่า “ไรอันกับฉันเราเป็นคู่ที่ซื่อสัตย์นาโอมิ เลิกพ่นคำโกหกและใส่ร้ายสักที สำหรับเงินการกุศลเธอมีหลักฐานไหมว่าฉันเป็นคนขโมยมันไป?”

จากการสังเกตในระยะไกล โฟกัสของเจเรมี่สะดุดไปในทันทีที่ได้ยินประโยคปกป้องจากเมเดลีน

หัวใจของเขาเจ็บปวด แต่ก็ไม่ได้แสดงมันออกมา

“รายละเอียดการโอนมันยังไม่พออีกงั้นเหรอ? นี่เธอพยายามจะปฏิเสธอะไรอีก?” นาโอมิชี้ไปที่ใบเสร็จในมือของผู้หญิงอีกคน

ผู้หญิงคนนั้นก็โกรธเช่นกัน “หยุดโกหกได้แล้ว เอวลีน! คุณทำสิ่งนี้ในฐานะทายาทคนใหม่ของมอนต์โกเมอรี เอนเตอร์ไพรส์ และผู้รับผิดชอบงานกาล่าการกุศลในคืนนี้ได้ยังไง? คุณน่ะเป็นความอัปยศของคุณท่านและมาดามมอนต์โกเมอรี!”

“งั้นก็แจ้งตำรวจ” เสียงของเจเรมี่ตัดผ่านฝูงชน

ขณะที่เฝ้าดูเขาเดินเข้ามา ก็มีหลายคนเริ่มกระซิบกระซาบกัน “ไม่คิดว่าเจเรมี่ วิทแมนจะมาด้วย”

“ไม่อึดอัดเหรอที่มางานกาล่าการกุศลที่อดีตภรรยาของเขาเป็นคนจัด?”

เจเรมี่เดินไปหาเมเดลีนด้วยรอยยิ้มบาง ๆ โดยไม่สนใจพวกเขา “ผมไม่คิดว่าอดีตภรรยาของผมจะเป็นคนที่ทำอะไรแบบนั้นได้ โทรหาตำรวจกันเถอะ ถ้าไม่ได้ทำแล้วจะกลัวการสอบสวนทำไม?”

ขณะที่เมเดลีนไม่ต้องการเห็นเจเรมี่ คำพูดของเขาพูดก็กระตุกความคิดของเธอ เพราะในตอนแรกเธอตั้งใจจะโทรแจ้งตำรวจอยู่แล้ว

อีฟเริ่มค้านอย่างประหม่า “ไม่ได้ เราทำแบบนั้นไม่ได้ เราจะโทรหาตำรวจไม่ได้นะคะ คุณมอนต์โกเมอรี” เธอยังขยิบตาให้เมเดลีนในขณะที่พูดอีกด้วย

เมเดลีนไม่เข้าใจ แต่กลับได้ยินนาโอมิเอ่ยตามหลังอีฟว่า “ทำไมเราจะโทรหาตำรวจไม่ได้? หรือว่าเธอมีส่วนรู้เห็นกับเอวลีนใช่ไหม? ไม่รู้เหรอว่าเงินจำนวนเท่านี้สามารถทำให้เธอเข้าไปนอนในคุกได้ทั้งชีวิตเลยนะ?”

นาโอมิขู่ แต่เธอก็ไม่คิดว่าอีฟจะรีบลงไปกองกับพื้นอย่างกระทันหัน “ไม่ใช่ความผิดของฉันนะคะ! ฉันก็บอกไปแล้วว่าไม่ควร แต่… แต่คุณมอนต์โกเมอรีก็ไม่ยอม! เธอบังคับฉัน! ฉันไม่อยากติดคุกนะคะ!”

อีฟชี้ไปที่เมเดลีน “คุณนั่นแหละ คุณมอนต์โกเมอรี คุณเป็นคนบอกให้ฉันทำ! คุณบอกว่าจะให้ค่าตอบแทนฉัน 100,000 ดอลลาร์! ฉันไม่ได้โกหกนะ! คุณตรวจสอบบัญชีธนาคารของฉันได้เลย ฉันเพิ่งได้รับเงินจากคุณมอนต์โกเมอรีมาเมื่อสองวันก่อน!”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ผู้รับผิดชอบก็รีบโทรตรวจสอบ

เธอพบว่าอีฟได้รับเงิน 100,000 ดอลลาร์ เมื่อสองวันก่อนจริง ๆ

ตอนนี้ไม่มีใครเชื่อเมเดลีนอีกแล้ว นอกจากไรอันและเจเรมี่

ลาน่าแสยะยิ้มอย่างน่ากลัวอยู่ด้านข้าง สถานการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นตามที่เธอจินตนาการเอาไว้

ทั้งพยานและหลักฐานชี้ไปที่เมเดลีน สิ่งที่เธอจะพูดต่อไปก็จะกลายเป็นเพียงข้อแก้ตัวเท่านั้น

เธอจะทำให้เมเดลีนกลายเป็นคนสองหน้าที่ชอบขโมยเงินการกุศล ทุกศักดิ์ศรีที่เธอเคยสูญเสียไปในวันนั้น เธอจะทำให้เมเดลีนชดใช้มันในวันนี้!

ขณะที่ลาน่าคิดว่าเมเดลีนกำลังจะสูญเสียสถานะและภาพลักษณ์ของเธอ เธอก็เห็นเมเดลีนหันมามองเธอด้วยรอยยิ้มลึกลับ “จัดฉากได้ดีนะ แต่น่าเสียดายจริง ๆ ที่เธอมักจะวางแผนอะไรผิดพลาดอยู่เสมอเลย”