กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1104
ฮันนาห์มึนงงและสับสนเมื่อเห็นผลตรวจ!
ไม่เพียงแค่เธอจะเป็นโรคหนองใน แต่เธอยังเป็นซิฟิลิสด้วย?!
ไอ้ผู้คุมระยำคือราชาแห่งโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ดี ๆ นี่เอง!
เขาคือต้นเหตุของความเดือดร้อนทั้งหลายทั้งปวงของเธอจริง ๆ
ขาของฮันนาห์เหลวยวบเป็นเยลลี่ เธอจึงรีบเอนตัวพิงกำแพงและนั่งลงบนพื้น ขณะที่ปาดน้ำตา เธอก็เปิดดูรายงานหน้าที่สามด้วยมืออันสั่นเทา
รายงานแผ่นที่สามบอกว่า: ตรวจหาเชื้อเอชไอวี ค่าตัวแปรที่ต้องการวัดคือ 0.11 ตามด้วยค่าอ้างอิงระบุว่า <1 ผลเป็นลบ
ในที่สุดฮันนาห์ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
เธอรู้สึกโชคดีอย่างล้นเหลือที่ไม่มีเชื้อโรคเอดส์ ไม่อย่างนั้นมันคงเป็นจุดจบสำหรับเธออย่างแน่นอน
เธอกลืนน้ำลายอย่างโล่งใจ ในที่สุดก็พบความสบายใจได้บ้างเล็กน้อย จากนั้นก็พลิกไปหน้าสุดท้ายของผลตรวจ
ฮอโมนส์ฮิวแมนคอริออนิกโกนาโดโทรฟิน (เอชซีจี): 5324.2!
เธออ่านค่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า กลอกตาขึ้นข้างบนและก็เกือบจะเป็นลม
นี่มัน… ค่าชี้วัดการตั้งครรภ์ว่าเป็นบวกไม่ใช่หรือ?!
จากนั้นเธอก็รีบดูหมายเหตุที่อยู่ด้านหลัง ค่าชี้วัดบ่งบอกว่าตั้งครรภ์ได้สี่ถึงแปดสัปดาห์
ห้วงเวลาสอดคล้องกับช่วงที่เธออยู่ที่เหมืองถ่านหินพอดี…
บ้าเอ๊ย เธอป่นปี้หมดแล้ว…
เธออยากจะโขกหัวกับกำแพงและตายลงตรงนี้เลย
เธอไม่เคยนึกฝันเลยว่าในที่สุดเธอก็จัดการหนีออกมาจากเหมืองนรกเดินดินได้ด้วยความช่วยเหลือของตระกูลเว็บบ์ แต่เธอกลับต้องตกสู่เครือข่ายยุ่งเหยิงของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ช่องคลอดอักเสบ แผลถลอก หนองใน ซิฟิลิส…
ที่แย่ที่สุดคือ เธอตั้งท้อง?! ทำไม?
ปีนี้เธออายุห้าสิบเอ็ดปีแล้ว แฮโรลด์ลูกชายของเธอก็ยี่สิบแปดแล้ว! หากข่าวการตั้งครรภ์ของเธอกระจายไปทั่ว ชื่อเสียงของเธอก็จะแปดเปื้อนเป็นอย่างมาก!
เธอจะต้องโดนดูถูกและเยาะเย้ยจากใครหลาย ๆ คนจนถึงวันที่เธอตาย!
เธอรีบกำผลตรวจและรีบเข้าไปในห้องทำงานของหมอ
เธอปิดล็อกประตู คุกเข่าลงตรงหน้าหมอและร้องไห้คร่ำครวญ “คุณหมอคะ ได้โปรดช่วยดิฉันด้วย! คุณต้องช่วยดิฉันนะคะ!”
หมอถอยหลังให้กับภาพที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วนและโพล่งออกมา “มีอะไรคะ? เอชไอวีเป็นบวกหรือ?
สิ่งที่หมอกลัวมากที่สุดคือการที่ฮันนาห์จะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นเอดส์ อย่างไรเสีย มันก็เป็นโรคที่รักษาไม่หาย ถึงแม้ว่าทุกวันนี้การแพทย์จะทันสมัยและพัฒนามากแล้วก็ตาม
ฮันนาห์ส่ายหน้าอย่างแรงและพูดว่า “ไม่ใช่ค่ะ เอชไอวีน่ะเป็นลบ แต่ดิฉันมีโรคหนองใน ซิฟิลิส และที่แย่ก็คือ ฉันท้อง…”
หมอถอนหายใจอย่างโล่งอกและพูดเรียบ ๆ “โรคหนองในและซิฟิลิสน่ะรักษาได้ ถึงแม้ว่ามันจะค่อนข้างยุ่งยากเสียหน่อย เราต้องการความร่วมมือเต็มที่จากคุณ แค่นี้เอง”
จากนั้นหมอก็ห่อปากและพูดต่อ “สำหรับเรื่องการตั้งครรภ์ คุณไม่ต้องแปลกใจและวิตกกังวลไปในตอนนี้ มีผู้หญิงที่อายุเท่าคุณหลายคนเลยที่ตั้งครรภ์ บางคนก็ให้กำเนิดลูกได้อย่างประสบความสำเร็จด้วยค่ะ”
“อย่างไรก็ตาม ดิฉันไม่แนะนำให้คุณเก็บทารกไว้นะคะ เพราะคุณมีโรคหนองในและซิฟิลิสด้วย โรคซิฟิลิสสามารถถ่ายทอดจากแม่สู่ลูกได้ มันค่อนข้างรุนแรงและน่ากลัว ดังนั้นดิฉันขอแนะนำให้คุณผ่านขั้นตอนการทำแท้งก่อน จากนั้นค่อยร่วมมือกันรักษาเพื่อถอนรากถอนโคนโรคเฉพาะสตรีและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ต่าง ๆ เหล่านี้ค่ะ”
ภายในใจของฮันนาห์ เธอคิดกับตัวเองว่า ‘บ้าชะมัด ฉันไม่เก็บเด็กคนนี้เอาไว้หรอกถึงหมอจะเอาปืนจ่อบังคับฉันก็เถอะ ถ้าสามี แม่สามี ลูกชายและลูกสาวของฉันรู้ว่าฉันท้องหลังจากที่ต้องตกทุกข์ได้ยากอยู่ในเหมืองถ่านหินแล้วล่ะก็ ฉันจะอยู่กับพวกเขาได้ยังไง?’