เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 854
เมื่อเทียบกับหนิงชิงเฉิง

หนิงหวูเชวต่างกันเหลือเกิน!

ไม่มีความฉลาดหลักแหลม!

ไม่มีเรี่ยวแรง!

ไม่มีไหวพริบ!

ถ้าหนิงชิงเฉิงอยู่ที่นี่

ชิงเฉิงกรุ๊ปไม่มีทางตกต่ำเช่นนี้

ตอนนี้ตระกูลหนิงไม่เพียงแต่ไม่มีเงิน

แม้แต่ชิงเฉิงกรุ๊ปก็รักษาไว้ไม่ได้เช่นกัน

พ่ายแพ้อย่างยับเยิน!

บูม!

ขณะนั้นเอง

ประตูห้องทำงานถูกเปิดออก

หนิงหวูเชวตกใจและตะโกนทันทีว่า: “ไอ้สารเลวตัวไหนที่กล้าเตะประตู ห้องกู ไสหัวออกไป!”

“ย นี่คือห้องทำงานประธาชิงเฉิงกรุ๊ปเหรอ ดูดีมาก!”

“ทำไมมีหมาบ้ามาเห่าอยู่แถวนี้ ขวางหูขวางตาจริงๆ!”

หยางเฟิงเดินเข้ามาพร้อมกับกลุ่มคนจำนวนมาก

ในนั้นมีฟ่านเจี้ยนและแผนกกฎหมายของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป

หลังจากที่หยางเฟิงเดินเข้าไปในสำนักงานเขาทำราวกับเป็นบ้านตัวเองโดยมองไปทางซ้ายมองขวา

และเที่ยววิพากษ์วิจารณ์ไปทั่ว

หยางเฟิงพูดกับฟ่านเจี้ยนที่อยู่ข้างๆเขา: “ฟ่านเจี้ยน! คุณช่วยปรับปรุงห้องทำงานนี้ใหม่ทำให้มันหรูหราที่สุด

บรรยากาศดีมาก ภรรยาฉันทำงานที่นี่คงสบายขึ้นหน่อย! ”

ฟ่านเจี้ยนที่อยู่ข้างๆพยักหน้าด้วยความเคารพ: “ครับคุณหยาง ไม่ต้องกังวล ผมจะทำตามที่คุณสั่ง”

ในที่สุดหนิงหวูเชวก็ทนไม่ไหวและพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า: “พวกแกเป็นใครกัน มาชี้โน้นชี้นี่ในห้องทำงานของฉัน!”

หยางเฟิงหันมามองหนิงหวูเชวด้วยรอยยิ้มและพูดว่า: “ผมจะแนะนำตัวเอง ผมชื่อหยางเฟิงจากเฟิงเมิ่งกรุ๊ป… ”

ก่อนที่หยางเฟิงจะพูดจบ

หนิงหวูเชวพูดอย่างคลุ้มคลั่ง: “พวกแกคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปมาทำอะไรที่นี่ นี่มันชิงเฉิงกรุ๊ป ที่นี่ไม่ต้อนรับพวกแก!”

“รปภ.! รปภ.! รีบพาไอ้พวกนี้ออกไป!”

แต่ไม่ว่าหนิงหวูเชวจะตะโกนดังแค่ไหน รปภ.ก็ไม่เข้ามา

สิ่งนี้ทำให้เขามีลางสังหรณ์ไม่ดีในใจ

หยางเฟิงหัวเราะอย่างสนุกสนาน: “ขอโทษด้วย รปภ.พวกนั้นไม่เข้ามาแล้ว เพราะว่าตอนนี้พวกเขาเป็นพนักงานของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจะไม่ฟังคำสั่งของคุณ”

“แกกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?”

“พวกเขาจะเป็นพนักงานของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้อย่างไร แม่งแกพูดให้มันชัดเจน!”

หนิงหวูเชวตะโกนอย่างบ้าคลั่ง!

“ฮ่าๆ!”

หยางเฟิงเยาะเย้ย: “คุณไม่รู้หรือว่าเฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้ซื้อหุ้นของชิงเฉิงกรุ๊ปไปหกสิบเปอร์เซ็นต์ซึ่งหมายความว่าต่อจากนี้ เฟิงเมิ่งกรุ๊ปของฉันจะเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของชิงเฉิงกรุ๊ป!

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปสำนักงานนี้และแม้แต่ชิงเฉิงกรุ๊ปทั้งหมดก็เป็นของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป!”

“ออกไป! ไสหัวออกไปจากที่นี่!”

หนิงหวูเชวตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ชิงเฉิงกรุ๊ปเป็นของตระกูล หนิง! จะเป็นตลอดไป! ฉันเป็นนายใหญ่ของตระกูลหนิง ประธานชิงเฉิงกรุ๊ป! ไอ้พวกสารเลวไสหัวออกไปจากที่นี่ให้หมด!”

“บอกให้ผมออกไป? ผมเกรงว่าคุณจะไม่มีสิทธิ์นั้น!”

หยางเฟิงยิ้มเยาะเย้ยและหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกจากแขนของเขาแล้วพูดว่า: “นี่คือจดหมายยืนยันหุ้นส่วน ตอนนี้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของชิงเฉิงกรุ๊ป ดังนั้นคุณซึ่งบอกว่าเป็นประธานของชิงเฉิงกรุ๊ปถูกผมปลดออกแล้ว!”

“และนับจากนี้เป็นต้นไปจะเข้ารวมกิจการกับเฟิงเมิ่งกรุ๊ปทางเหนือ จากนี้จะไม่มีชิงเฉิงกรุ๊ปอีกต่อไป!”

“และประธานชิงเฉิงกรุ๊ปที่คุณว่า?ขออภัยด้วยแม้แต่ชิงเฉิงกรุ๊ปก็ไม่มีแล้วและประธานอย่างคุณก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณถูกปลด ผมให้เวลาคุณหนึ่งชั่วโมงขนของของตระกูลหนิงออกไปจากเฟิงเมิ่งกรุ๊ป!”