บทที่ 708 ต่อสู้กับมังกรร้าย

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 708 ต่อสู้กับมังกรร้าย
“พี่เทียน พี่รีบมาดูสิ มีบางอย่างอยู่ข้างใน”

เปาจี้จู่กล่าวอย่างตื่นเต้น

กู่ฉิงฉิงกล่าวด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ ว่า “สุสานบรรพบุรุษของแกไม่มีของอะไรเลยเหรอ?”

“ไม่ใช่แบบนั้น มีปลาทองอยู่ตัวหนึ่ง โอ้สวรรค์ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นปลาทองอยู่ในสุสานของบรรพบุรุษ”

เปาจี้จู่กระโดดโลดเต้น แล้วยื่นมือออกไปจะจับปลา

“อย่าจับ!”

เย่เซิ่งเทียนรีบขัดขวาง แต่มันสายเกินไปแล้ว เปาจี้จู่ยื่นมือไปแล้ว

เปรี้ยง!

ทันใดนั้น มีเสียงสายฟ้าดังขึ้นและเมฆสีดำปกคลุมไปทั่ว

ทันใดนั้นหมอกสีดำก็แผ่กระจายออกมาจากสุสาน ได้ยินเสียงเปาจี้จู่ตะโกนว่า “โอ้แม่เจ้า”

ไม่มีเสียงอีกต่อไป

“เจ้าสัตว์ร้ายช่างใจกล้าจริง ๆ!”

เย่เซิ่งเทียนปรากฏตัวอยู่ข้างเปาจี้จู่ทันที ใช้มือจับตัวเปาจี้จู่แล้วโยนออกไป

หัวมังกรดำขนาดใหญ่ที่สีหน้าดุร้ายอยู่ในหมอกสีดำ อ้าปากแล้วพุ่งมาที่เย่เซิ่งเทียน

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าเย่เซิ่งเทียนมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็ว และถ้ามังกรกัดถูกเปาจี้จู่ เกรงว่าเขาคงจะตายทันที

เปรี้ยง

ท้องฟ้าเปลี่ยนอย่างกะทันหัน ฝนตกลงมาอย่างหนัก

เย่เซิ่งเทียนปล่อยพลังหมัดไปที่มังกรดำ แสงสีทองบนหมัดของเขาเป็นประกาย กระแทกไปที่หัวมังกรดำอย่างแรง

ปัง

ได้ยินเสียงดังสนั่น มังกรดำแหงนหน้าแล้วคำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า กรงเล็บของมันพุ่งไปที่เย่เซิ่งเทียน

“ไม่รู้จบรู้สิ้น!”

เย่เซิ่งเทียนพ่นลมออกอย่างเย็นชา กระโดดสูงขึ้นจากพื้นดินสิบกว่าเมตร แล้วปล่อยพลังฝ่ามือออกไป!

ปัง

เสียงดังสนั่นที่แสบแก้วหู หนิงเจ๋อฮ่าวรีบถอยอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ปกป้องกู่เหอ กู่ฉิงฉิงและคนอื่น ๆ

“นี่มัน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

กู่ฉิงฉิงตกใจจนหน้าซีดเผือด เธอไม่คิดเคยว่าวิญญาณที่อันตรายเช่นนี้จะซ่อนอยู่ในสุสานบรรพบุรุษของตระกูลตนเอง

“นี่เป็นจิตวิญญาณเทือกเขามังกรที่อยู่ในสุสานบรรพบุรุษของพวกคุณตระกูลกู่ ตอนนี้มันกลายเป็นมังกรร้ายอย่างสิ้นเชิง ถ้าแม้แต่คุณเย่ยังรับมือไม่ได้ คนของตระกูลกู่จะต้องตายทั้งหมด”

หนิงเจ๋อฮ่าวกล่าวด้วยน้ำเสียงกระชับ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นวิญญาณมังกรที่กำลังจะสมบูรณ์

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ตระกูลกู่สามารถสืบทอดมายาวนานกว่าหกร้อยปี เพราะเทือกเขามังกรนี้มีบทบาทอย่างมาก

กู่เหอมองเย่เซิ่งเทียนต่อสู้กับวิญญาณมังกรกลางหมอดำด้วยความประหม่า เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นตระหนก

มังกรร้ายตัวนี้แข็งแกร่งกว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน หากเย่เซิ่งเทียนไม่สามารถจัดการมันได้ ตระกูลกู่จบสิ้นแน่นอน

และขณะนี้ สีหน้าของเปาจี้จู่หมองหม่น หน้าตาบิดเบี้ยว พ่นพองสีขาวออกมาจากปาก จากนั้นเขาก็หมดสติไป

ปัง

กลางหมอกสีดำ มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง ได้ยินเสียงเย่เซิ่งเทียนตะโกนด้วยความโมโห “เจ้าสัตว์ร้าย เดิมทีฉันคิดจะไว้ชีวิตแก แต่แกมองข้ามความหวังดีของคนอื่น ตอนนี้ฉันไม่สามารถปล่อยแกให้มีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไปแล้ว!”

เปรี้ยง!

เสียงสายฟ้าและเมฆสีดำปกคลุมสถานที่นี้อย่างสมบูรณ์

ตอนนี้สุสานบรรพบุรุษของตระกูลกู่เต็มไปด้วยหมอกสีดำ

“ฟ้าดินหยินหยางปิดบังตัวข้า ค่ายกลปากว้ายอมรับความว่างเปล่า เหยียบดาวเหนือ เคลื่อนห้าธาตุ เส้นทางอยู่ในกำมือของผม ประตูความเป็นความตายทั้งแปด เปิด!”

หลังจากกล่าวจบ ทันใดนั้นแสงสีทองก็พุ่งออกมาจากหมอกสีดำ ค่อย ๆ ก่อตัวเป็นรูปปากว้าถูกลางอากาศ

โฮก!

มังกรดำคำรามอย่างบ้าคลั่ง มันคลุ้มคลั่งมากยิ่งขึ้น และโกรธแค้นเพิ่มมากขึ้นไปอีก

มันสัมผัสได้ถึงอันตราย จึงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า และพยายามที่จะฝ่าปากว้าถู

ชั่วขณะหนึ่ง ภูเขาสั่นสะเทือนไป

ทุกคนสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าปราณทิพย์กำลังรวบรวมมายังสถานที่แห่งนี้

“แย่แล้ว มังกรร้ายกำลังดูดซับปราณทิพย์ที่อยู่รอบภูเขานี้!!”

หนิงเจ๋อฮ่าวอุทานออกมา แล้วมองเย่เซิ่งเทียนต่อสู้กับมังกรร้ายด้วยความประหม่า

ชั่วพริบตาเดียว สีหน้าของกู่เหอกับกู่ฉิงฉิงสองพ่อสาวกลายเป็นหมองคล้ำ เพราะมังกรร้ายกำลังเรียกคืนโชค

ขณะเดียวกันที่ตระกูลกู่ คนของตระกูลกู่ทุกคนรู้สึกเวียนศีรษะและหมดสติโดยไม่ทราบสาเหตุ

“รนหาความตาย!”

เย่เซิ่งเทียนตะโกนเสียงดัง ใช้มือซ้ายสร้างดอกบัวตรงหน้าอก แล้วท่องคาถาอย่างรวดเร็ว “เอี่ยนเทียนส่งเต่ จับหยินหยาง ฟ้าดินเป็นคุก ปากว้าเป็นตัวล็อก ดาวเหนือเก้าดวง ซ้ายขวาหยินหยางคุ้ม อัสนีสายฟ้า ฟังคำสั่งข้า เพลี้ยง!”

“เปรี้ยง” สายฟ้าสีม่วงฟาดลงมาจากท้องฟ้า แล้วฟาดตรงไปที่มังกรดำทันที