คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1052
‘อะไรนะ?’
‘เขาบอกว่าเขาไม่สามารถคลายจุดได้อย่างนั้นเหรอ?’
ทิฟฟานี่แทบอยากจะร้องไห้ เธอกัดริมฝีปากแน่นก่อนบอกแดร์ริลว่า “ฉันกับพี่สาวจะทนอยู่แบบนี้ทั้งคืนได้ยังไง? คุณมาช่วยพาฉันไปนอนทีสิ”
แดร์ริลหัวเราะอย่างทะเล้นก่อนจะอุ้มทิฟฟานี่ขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน
ฟึบ!
แดร์ริลรู้สึกพึงพอใจที่เขาได้สัมผัสร่างกายอันเย้ายวนของเธอ
“คุณอย่าขยับมือเชียวนะ!” ทิฟฟานี่ตะโกนด้วยความเขินอาย
แดร์ริลแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ได้ เขาวางทิฟฟานี่ลงบนเตียงจากนั้นเขาก็หันกลับและ ออกไปที่ห้องโถงเล็กที่อยู่ด้านนอก
แอชลีย์ยืนร่างแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น สตีเฟ่นฉีกเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอออกไปเกือบครึ่งหนึ่งแล้วซึ่งเผยให้เห็นทรวดทรงอันงดงามของเธอ
แดร์ริลต้องพยายามหักห้ามใจเพื่อไม่ให้ตัวเองมองร่างของเธอ
เขาเดินเข้ามาหาเธอและแสร้งทำเป็นไม่สนใจความเย้ายวนที่อยู่ตรงหน้า “คุณแอชลีย์ ผมจะพาคุณไปที่ห้องของคุณ”
แอชลีย์หน้าแดงก่อนจะพูดเบา ๆ ว่า “อย่าแตะต้องฉัน”
ทิฟฟานี่ผู้ไร้ซึ่งความกังวลไม่ได้สนใจเมื่อแดร์ริลอุ้มเธอ
แต่ว่าเธอคือแอชลีย์! เธอจะปล่อยให้บอดี้การ์ดมาแตะต้องตัวเธอสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไร?
“อืม!”
แดร์ริลทำตัวไม่ถูก เขาสบตาเธอก่อนจะพูดกับเธอว่า “เอาล่ะ ถ้าคุณไม่ต้องการให้ผมพาคุณไปที่ห้องนอน ถ้าอย่างนั้นคุณก็ยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคืนก็แล้วกันนะ ผมจะไปนอนล่ะ”
ใบหน้าของแอชลย์แดงก่ำ เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตะโกนตามหลังแดร์ริลเบา ๆ
“เดี๋ยว…พาฉันไปส่งที่ห้องหน่อย” แดร์ริลแทบจะไม่ได้ยินเสียงของเธอเลย
“อะไรนะ? คุณว่าอะไรนะ? ผมไม่ได้ยิน” แดร์ริลจงใจแกล้งเธอ
แอชลีย์กัดริมฝีปาก “ฉันบอกว่าให้คุณช่วยพาฉันไปที่ห้องของฉันหน่อย”
‘ตาบ้านี่ไม่ได้ยินจริง ๆ หรือว่าเขากำลังแกล้งฉันกันแน่เนี่ย?’
แดร์ริลยิ้มขณะเดินเข้าไปหาเธอ จากนั้นเขาก็อุ้มร่างของเธอขึ้นมาและพาเธอไปวางลงบนเตียงที่อยู่ในห้องของเธอ
เมื่อนอนลงบนเตียงแล้วเธอก็สั่งให้แดร์ริลช่วยต่อสายถึงพ่อของพวกเธอ มีคนบุกรุกเข้ามาในบ้านขนาดนี้ พวกเธอจะต้องแจ้งให้พ่อของพวกเธอทราบทันที
เมื่อผู้อาวุโสบ๊อกซ์ พ่อของพวกเธอได้ยินเช่นนั้น เขาก็ทั้งตกใจและโกรธ “อะไรนะ?! ใครมันกล้าบุกรุกเข้าไปในคฤหาสน์ของลูกสาวพ่อ! พ่อจะรีบไปที่นั่นทันที”
เมื่อพูดจบ ผู้อาวุโสบ๊อกซ์ก็วางสายไป
‘เยี่ยม!’
‘พ่อของพวกเธอกำลังมา!’ แดร์ริลตื่นเต้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น บางทีเขาอาจจะมีโอกาสได้รู้ว่าแก่นแท้ของมังกรถูกเก็บเอาไว้ที่ไหน
“มิสบ๊อกซ์ทั้งสอง ผมจะไปเตรียมชาเอาไว้รอคุณพ่อของพวกคุณก่อนนะ”
แดร์ริลกำลังจะเดินออกจากห้องไปอย่างอารมณ์ดี
“อย่าไป!” ทิฟฟานี่ตะโกนขึ้นทันที
“มีอะไรหรือเปล่าครับคุณแอชลย์?” แดร์ริลมองเธออย่างงุนงง
พวกเธอไม่สามารถเก็บซ่อนความวิตกกังวลเอาไว้ได้ ทิฟฟานี่จึงพูดขึ้นว่า “ใช่แล้ว ไม่ต้องไป คุณต้องอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องพวกเรา”
พวกเธอยังหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
ถ้าชายสวมหน้ากากกลับมาอีกล่ะ? ถึงแม้ว่าบอดี้การ์ดของพวกเธอจะอ่อนแอไปหน่อย แต่เขาก็เป็นผู้ชาย ดังนั้นพวกเธอจึงรู้สึกปลอดภัยเมื่อมีเขาอยู่ใกล้ ๆ