ICSS บทที่ 69: ตบหน้าให้ฉันที!
“ฉันล้อเล่นหรือไง?”
สีหน้าของหนิงเทียนหลินเยือกเย็นพร้อมในมือที่ถือกริซ และยังจะคิดว่าเขาล้อเล่นอีกงั้นเหรอ? อีกอย่างชายวัยกลางคนนี้จะต้องตาย!
ถ้าวันนี้เขาไม่ได้มาที่นี่ ชูหยิชานก็คงจะถูกย่ำยี่ไปแล้ว อย่างน้อยที่สุดชะตากรรมของเขาจะถูกเขียนใหม่อย่างแน่นอน! คนอื่นอาจจะไม่สนใจหนิงเทียนหลินแต่เรื่องแบบนี้ห้ามเกิดกับชูหยิชานเด็ดขาด!
ในจิตใจของชายทุกคนมีความลับอยู่ไม่มากก็น้อย หนิงเทียนหลินก็เหมือนกัน
ตอนที่ยังเป็นน้องใหม่ที่โรงเรียน ตอนที่ทุกคนแนะนำตัวเองหน้าชั้นเรียน การปรากฎตัวของชูหยิชานทำให้ผุ้ชายทุกคนต่างก็ตกตะลึง
หนิงเทียนหลินก็ด้วย หัวใจของเขาถึงกับเต้นไม่เป็นจังหวะ เขามั่นใจ
มากกว่าตั้งแต่เขาโตมาเขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนสวยขนาดนี้เลย!
เสื้อยืดยาวสีขาวจาง ๆ, กางเกงสีชมพู, มัดผมหางม้า, แต่งดอกเดซี่สีชมพู ดูสะอาด, เรียบร้อย, ใบหน้าขาวใส ดูอ่อนเยาว์เหลือเกิน สวยกว่าดาราในทีวีซะอีก!
เขามั่นใจเลยว่าตั้งแต่ตอนนั้นผู้ชายทุกคนในชั้นเรียนก็จำชื่อเธอได้หมด!
หนิงเทียนหลินก็เป็นแค่เด็กธรรมดา ซึ่งมีจิตนาการเรื่องชูหยิชานเหมือนกันเต่เขารู้ดีว่าตัวเองไม่อาจเอื้อม เขาไม่มีเงินและหน้าตาไม่ดี
เขาไม่เหมาะกับเธอหรอก
ชูหยิชานเป็นดอกไม้งามของห้อง, ของแผนกและของโรงเรียนซึ่งไม่เหมาะกับคนแบบเขา
อย่างไรก็ตามในระหว่างการฝึกทหารภายหลัง พระเจ้าทรงโปรดเขา เขาและชูหยิชานยืนอยู่ข้างกัน แม้ว่าอีกฝ่ายจะสวมเครื่องแบบฝึกทหาร เขาก็ยังได้กลิ่นหอมจากร่างของอีกฝ่ายและเห็นผิวขาวใสที่ลำคอของเธอ
ไม่ต้องห่วง!
เมื่อการฝึกทหารจบลง พวกเขาก็มีโอกาสได้คุยกัน ได้หัวเราะด้วยกัน หนิงเทียนหลินรู้สึกว่านั่นเป็นช่วงเวลาที่เขามีความสุขที่สุดในช่วงการฝึกทหารของเขาเลย และก็เป็นเพราะช่วงเวลานั้นด้วยที่ทำให้พวกเขารู้จักกันและกันและได้พูดคุยกัน
เวลาที่พวกเขาเจอกันในชั้นเรียนหรือเจอกันตามท้องถนนก็จะกล่าวทักทายกัน แต่หนิงเทียนหลินก็เก็บความรู้สึกนี้ไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ
เขาแค่ไม่คิดว่าในช่วงเวลาปิดเทอม 2 เดือนที่พวกเขาไม่ได้เจอกันแต่กลับได้มาเจอที่นี่! และในเหตุการณ์แบบนี้ด้วย
“ฆ่า! ฉันจะฆ่าไอ้หมอนี่เอง!”
ในเวลานี้ฮาดรอนที่นั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นและมือขวาก็ยังถูกตรึงอยู่กับพื้นมีสายตาที่ไร้ความปราณี แค่ฆ่าใช่ไหม? ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ก็ใช้เงินหาแพะมารับบาปแทนสิ! อีกอย่างเขาเริ่มจะรู้สึกถึงความเย็นขึ้นมาที่แขนแล้ว ถ้าเขาไม่รีบลงมือ เขาก็กลัวว่าจะเป็นอย่างที่เด็กหนุ่มคนนี้พูด แขนเขาจะต้องถูกทำลาย!
“อาซาน! มานี่สิ! หยิบมีดให้ฉันที! ฉันมีบางอย่างที่จะต้องทำ!”
ฮาดรอนใช้แรงของเขาทั้งหมดและตะโกนไปที่ลูกน้องที่อยู่ข้างหลังเขา นอกจากนี้ชื่อของคนลัทธิเต๋าสามารถเป็นผู้นำได้และเขาเป็นห่วงว่าลูกน้องเหล่านี้สามารถต่อสู้ได้ แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะฆ่า!
อาซานเป็นลูกน้องที่มีค่าสำหรับเขามาก! เด็กหนุ่มนี่หน้าตาดีและทะเยอทะยานมาก
“ดีเลย!”
“ไปด้วยกันเลย!”
เด็กหนุ่มที่ชื่ออาซานอายุประมาณ 20 ปี มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย กัดปากตัวเองแน่น ก้มลงไปพร้อมทั้งหยิบดาบที่เพิ่งจะโยนทิ้งไปขึ้นมาและโปกไปที่ผู้คนรอบๆเขา!!
เขามาจากชนบท เขาอยากจะไปที่ปักกิ่งและอยากจะซื้อบ้านสักหลัง ไม่อยากที่จะสู้ ไม่อยากทำอะไรโหดร้ายแต่มันก็เป็นไปไม่ได้!
นอกจากนี้กฎหมายจะไม่โทษประชาชน พวกเขาทำด้วยกันและสุดท้ายก็ตัดหัวคนที่พวกเขาเคารพ ก็คงจะถูกจำคุกแค่ไม่กี่ปี! ถึงแม้เขาจะต้องเข้าคุก เกวียงก็จะต้องจ่ายค่ายอมความให้ครอบครัวเขาแน่ๆ! เขามาที่เมืองจินเปยเพื่อมีชีวิตที่ดีขึ้นไม่ใช่เพื่อตัวเขาเองแต่เพื่อครอบครัวเขาด้วย!
บางครั้งครอบครัวก็สำคัญมากกว่าตัวเขาเอง!
และบางทีเกวียงจะจ่ายค่ายอมความให้เขาก้อนและเขาก็อาจจะไม่ต้องเข้าคุกด้วยซ้ำ!
“เร็วเข้า!”
เมื่อได้เห็นอาซานรีบวิ่งไป กลุ่มของผู้คนข้างหลังเขาก็หยิบดาบและรีบลุกขึ้นเช่นกัน ในเวลานี้ใครก็ตามที่ไม่รีบลุกขึ้นมาจะต้องถูกเตะออกจากทีมและนี่ถือเป็นการลงโทษ!
“ตุบ!”
“ตุบ!”
“ฉึก!”
“ฉับ!”
ไม่ช้าเสียงของดาบและกระบองไม้ที่กำลังหยิบขึ้นมาจากพื้นและแม้แต่ชายวัยกลางคนที่ถูกตรึงอยู่กับกำแพง ที่ต้องตายอย่างน่าสลดใจและเขาก็เงียบลงในทันที ทั้งคอ, หน้า, ท้อง, ขา, หัว และแม้แต่ไอ้หนูของเขาก็มีรอยมีดอยู่เต็มไปหมด มีเลือดมากมายไหลมาจากร่างเขาไม่หยุด
“ดูเหมือนลูกน้องนายจะแข็งแกร่งมากเลยนะ”
เมื่อรู้ว่าชายวัยกลางคนคนนี้ตายสนิทแล้ว หนิงเทียนหลินก็นั่งลงเยาะเย้ยไปที่ฮาดรอน ในเวลาเดียวกันก็เอื้อมมือออกไปจับที่ด้ามกริซและดึงกริซออกมาจากฝ่ามือของฮาดรอนโดยตรง
“จำไว้นะเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ ถ้ามีใครมาตามตัวฉันเพราะเรื่องนี้ ฉันจะกลับมาฆ่านายซะ!”
ในระหว่างที่พูด เขาก็เก็บมีดเข้าไปที่วงแหวนอวกาศและเหตุการณ์นี้ทำให้ฮาดรอนหวาดกลัวอย่างมาก เขาไม่รู้ว่ามีดของอีกฝ่ายออกมาจากไหน ตอนนี้กลายเป็นว่ามันออกมาจากตัวขงเด็กหนุ่มคนนี้เองเลย เหมือนเวทมนต์เลย! หนิงเทียนหลินสวมเสื้อแขนสั้นและกางเกงอาบน้ำในเวลานั้น!
“มันจะต้องถูกซ่อนไว้ในเข็มขัดแน่ๆและเขาก็ไม่กลัวที่จะใช้มันด้วย”
แฮดรอนได้ตัดสินว่าชายหนุ่มผู้นี้ว่าเป็นอาจารย์ศิลปะการต่อสู้ในตำนานและเขายังมีมีทักษะภายในด้วย เขาจะต้องซ่อนกริซไว้ในเข็มขัดที่กางเกงด้วยความเร็วที่ตาเปล่ามองไม่ทันแน่ๆ เหมือนเวทมนต์เลย
แต่ด้วยความเร็วนี้รวมทั้งน้ำเสียงที่เย็นชาของหนิงเทียนหลินทำให้เขารู้สึกกลัวขึ้นมาจริงๆ
“เข้าใจแล้วๆ มั่นใจได้เลยว่าเรื่องนี้จะสาวไม่ถึงตัวพี่แน่ๆ”
เขาเด็กกว่าหนิงเทียนหลินแต่ไม่รู้ว่าอายุเท่าไรแต่ในเวลานี้เขาให้หนิงเทียนหลินเป็นพี่ด้วยความกลัว
เขากลัวว่าถ้าเขาไม่ระวังเรื่องนี้ อีกฝ่ายจะต้องกลับมาอีกแน่ๆ
“อีกอย่าง ผู้หญิง 2 คนนั้น ตบหน้าพวกหล่อนให้ฉันที!”
“ถ้าไม่เป็นอย่างที่ฉันพอใจ ฉันจะเอาเลือดของนายมาล้างหน้า!”
หนิงเทียนหลินยืนขึ้นและชี้ไปที่หมอนวดหน้าตาน่าเกลียด 2 คนที่กลัวจนเดินหนีไปไหนไม่ได้เลย 2 คนนี้ไม่ใช่แค่เพียงเห็นเหตุการณ์การฆ่านี้แต่ยังล้อเล่นกับเรื่องที่ชูหยิชานถูกกระทำอีกด้วย
ผู้หญิงปากเสียแบบนี้คือคนประเภทที่หนิงเทียนหลินอยากจะอ้วกใส่หน้าจริงๆ!
“ได้! ผมจัดการให้เอง!”
มีดถูกดึงออกจากมือขวาของเขาแล้วพร้อมอาการเจ็บปวดแต่มือซ้ายของเขายังสามารถใช้ได้ อีกอย่างในเวลานี้เขารู้อยู่แก่ใจและไม่อยากที่จะถูกแทงอีกรอบ เขาจึงรับปากกับหนิงเทียนหลิน เมื่อพูดจบเขาก็ลุกขึ้นและเดินช้าๆไปที่หญิงสาว 2 คนนั้น
“ปล่อยฉันนะ…”
“เราไม่ได้ตั้งใจ…”
“อย่านะ…”
แน่นอนสองสาวนั่นรู้เหตุผลดี ตอนที่หนิงเทียนหลินเคาะประตู พวกเธอหันมามองและพูดตลกล้อเลียนกันสนุกและถึงขนาดพูดตลกกับชายหนุ่มว่าทำอะไรเวอร์เกินไป ที่นี่จะนองเลือดได้ขนาดนี้เลยเหรอ?
แต่ตอนนี้พวกเธอมีสีหน้าเศร้าเสียใจมาก ใบหน้าของพวกเธอเต็มไปด้วยน้ำตา
“เพี๊ยะ!”
“เพี๊ยะ!”
ฮาดรอนเดินช้าๆไปอยู่ตรงหน้าของอีกฝ่าย มือซ้ายตบออกไปอย่างรุนแรง ทำให้เกิดเสียง “เพี๊ยะ” ดังลั่น! แรงมากด้วย!
“ยอมรับซะ”
เวลาไม่ถึงนาที ประตูห้องรับรองถูกดันเปิดออกมาและชูหยิชานที่เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินออกมา เพียงแวบแรกสิ่งที่เธอเห็นคือเหตุการณ์นี้