ตอนที่ 285.2

“ ท่านลุง ข้ากำลังทำเพื่อท่านยายของข้า……” หลิน หว่างถิงดูเศร้า นางไม่ได้คาดหวังว่าลุงของนางจะพูดแบบนี้กับนาง

       มุมปากของเหมิ่ง ซานถึงกับกระตุก แต่เมื่อคิดว่า หลิน เซี่ยงโปรดปราน หลิน หว่านถิงมากแค่ไหน เขาก็ช่วยไม่ได้ที่จะพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองเอาไว้“ เรารู้ว่าเจ้าเป็นคนกตัญญู แต่การคุกเข่าไม่ได้มีประโยชน์อะไรในเวลานี้” พวกเขารู้อย่างชัดเจนมากเกี่ยวกับอาการเจ็บป่วยของท่านแม่ มันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่จะรักษา

“ข้ารู้แล้วท่านลุง” หลิน หว่างถิงไม่กล้าเงยหน้าของนาง นางได้แต่ยอมรับความผิดของนางเท่านั้นและหลังจากลุกขึ้นมานางก็เดินเข้าไปใกล้ หลิน ชูจิ่ว และพูดขึ้น“ พี่ใหญ่ ข้าขอโทษ ข้าเพียงแต่เป็นห่วงท่านยายมาก ข้าไม่ได้มีเจตนาอื่น โปรดอย่าเก็บไปใส่ใจ”

       หลิน ชูจิ่ว ไม่ได้ซ่อนความไม่พอใจของเธอ เธอมองดู หลิน หว่านถิง ด้วยความรังเกียจ“ หลิน หว่านถิง ข้าจำได้ว่าข้าเคยบอกเจ้าไปก่อนหน้านี้แล้ว อย่าเรียกข้าว่าพี่ใหญ่ ข้ารังเกียจทุกครั้งที่ข้าได้ยินมัน เจ้าควรจะเรียกข้าว่าเสี่ยวหวางเฟย”

       หลิน ชูจิ่ว ไม่ได้เปิดโอกาสให้หลิน หว่างถิงได้พูดอีกครั้ง ก่อนจะพูดขึ้น“ ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนมีความกตัญญูต่อท่านยาย แต่ดูเหมือนเจ้าจะขอร้องผิดคนแล้ว ข้าไม่ได้มีทักษะทางการแพทย์ที่จะรักษาท่านยาย อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าหมอเทวดาโม่จะมีวิธีการอย่างแน่นอน เนื่องจากความกตัญญูของเจ้า ทำไมเจ้าไม่ไปและขอให้หมอเทวดาโม่มารักษาท่านยาย “

       หลิน ชูจิ่ว เดิมทีก็วางแผนที่จะไปพบกับหมอเทวดาโม่อยู่แล้ว แต่เธอไม่สามารถหาหนทางที่จะทำเช่นนั้นได้ ตอนนี้ที่หลิน หว่างถิงกำลังหาเรื่องเธอเธอก็ไม่ควรไปตำหนินางที่ทำสิ่งนี้

       การลักพาอย่างมีคุณธรรม เธอก็จะทำเช่นเดียวกัน

“ หมอ หมอเทวดาโม่หรือ?” หลิน หว่างถิงรู้สึกตกตะลึง นางยังแอบนึกภาพการขุดหลุมเพื่อฝังตัวเองอีกด้วย

       หลิน ชูจิ่ว พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม“ ใช่แล้ว ทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของหมอเทวดาโม่ เป็นที่รู้จักกันไปทั่วทั้งสี่แคว้น กลัวแต่ว่าเนื่องจากหว่างเย่ได้ทำให้หมอเทวดาโม่ไม่พอใจ ดังนั้นแม้ว่าข้าจะไปที่นั่น หมอเทวดาโม่ก็จะไม่เห็นด้วย แต่ตอนนี้เจ้าอยู่ที่นี่ข้าก็สบายใจขึ้นมาก ด้วยความมีน้ำใจและความกตัญญูของเจ้า ข้าแน่ใจว่าหมอเทวดาโม่จะตกลงที่จะมารักษาท่านยายอย่างแน่นอน “

       เหมิ่ง ซื่อ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาได้กลิ่นไม่ดีระหว่างบทสนทนาของ หลิน ชูจิ่ว และ หลิน หว่านถิง อย่างไรก็ตามเมื่อเขาได้ยินว่าหมอเทวดาโม่สามารถรักษาฮูหยินชราได้  เขาก็พูดอย่างตื่นเต้นขึ้น“ ข้าลืมหมอเทวดาโม่ ไปได้อย่างไร? หว่างถิงเจ้าไปหาหมอเทวดาโม่ หากหมอเทวดาโม่มาตรวจสภาพของท่านแม่  ท่านแม่อาจมีโอกาสที่จะหายได้”

       เหมิ่ง ซาน มองเข้าไปในดวงตาของหลิน ชูจิ่วอย่างไร้จุดหมายและพูดขึ้น“ หว่างถิงมีจิตใจที่งดงาม ลุงอย่างข้าอยากจะขอบคุณเจ้านัก หากความเจ็บป่วยของท่านแม่หายขาด เจ้าก็จะถือว่าเป็นผู้มีบุญคุณต่อของครอบครัวของพวกเรา”

“ท่านลุง……” หลิน หว่านถิง ดูสับสนมาก นางรู้ว่านางไม่สามารถปฏิเสธได้ในขณะนี้ ดังนั้นนางจึงพูดอย่างแข็งทื่อขึ้น“ ข้า ข้าจะไปขอคำชี้แนะจากหมอเทวดาโม่อย่างแน่นอน”

“ข้าคิดว่าเจ้าควรจะไปในขณะที่พระอาทิตย์ยังขึ้นอยู่เหนือศีรษะ เช่นนั้นทำไมเจ้าไม่ไปตอนนี้เลย คนอื่นไม่สามารถเข้าไปภายในคุกได้ แต่สำหรับคนของหลิน เซี่ยงมันจะง่ายดายอย่างแน่นอน ใครก็ได้……” หลิน ชูจิ่วสั่งคนรับใช้ของตระกูลเหมิ่งให้เตรียมรถให้หลิน หว่างถิงทันที

“ข้า……” หลิน หว่างถิงต้องการที่จะปฏิเสธ แต่หลิน ชูจิ่วขัดจังหวะนางขึ้น“เจ้าไม่ต้องกังวลไป เนื่องจากต้องไว้หน้าองค์รัชทายาท หมอเทวดาโม่จะไม่ปฏิเสธคำขอร้องของเจ้าอย่างแน่นอน”

       หลิน ชูจิ่ว ปรบมือในอากาศแล้วองครักษ์เงาก็ออกมา

       จู่ๆ องครักษ์เงาก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้า หลิน ชูจิ่ว อย่างเงียบ ๆ พี่น้องทั้งสามของตระกูลเหมิ่งยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่พวกเขาก็ได้ยินหลิน ชูจิ่พูดขึ้น”คุ้มครองคุณหนูรองไปที่ศาลต้าหลี่ จำไว้ว่าเจ้าต้องทำให้แน่ใจว่าคุณหนูรองไปถึงอย่างปลอดภัย รอให้นางจัดการธุระให้เสร็จแล้วค่อยคุ้มครองนางให้กลับมาอย่างปลอดภัย”

       กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ หลิน ชูจิ่ว ต้องการจับตาดู หลิน หว่านถิง ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอจะไม่ปล่อยให้นางได้มีโอกาสขอความช่วยเหลือ … …