ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 599 เธอยอดเยี่ยมขนาดไหน เธอก็อิจฉาขนาดนั้น
ดลธีนิ่งไป
ตอนนี้ ในสมองของเขานั้นยังตามไม่ทัน
ปัญหาแบบนี้ เขาไม่เคยนึกถึงมาก่อน
“งั้น……ท่านประธานวางแผนเอาไว้ยังไงต่อ”
“สืบต่อไป！”
ชายหนุ่มที่อยู่ท่ามกลางความมืด ดวงตาเฉียบแหลมเหมือนกับเหยี่ยว แผ่รัศมีความเยือกเย็นออกมา
ดลธีหายตัวไปทันที
แต่ครั้งนี้ จุดประสงค์ของเขา คือค่ายทหารที่ขุนนายเคยอาศัยอยู่！
ในเวลาเดียวกัน ในมุมอับของสวนแห่งนี้ ภารานินที่เดิมทีนอนหลับไปแล้ว ทันใดเหมือนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง ทันใดก็ลืมตาขึ้นมา แล้วมองออกไปนอกหน้าต่างทางด้านขวา
“พี่นาย……”เธอเรียกออกมาอย่างปลื้มปีติ
——
ที่บ้านมีคนดูแลแล้ว เส้นหมี่จึงเข้ามาทำงานที่บริษัทต่อ
“ผู้บริหารเส้นหมี่ สวัสดีตอนเช้า”
“สวัสดีตอนเช้า”
ตอนเช้าตรู่เส้นหมี่มาถึงบริษัท เธอก็ได้รับการทักทายจากพนักงานในแผนกอย่างเป็นกันเอง แน่นอนว่า รวมถึงเหล่าผู้คนที่ไม่ค่อยยอมรับเธอในตอนแรก
เส้นหมี่ยิ้มน้อยๆออกมาแล้วพยักหน้า ถือกระเป๋าเข้ามาในออฟฟิศ
“ผู้บริหารเส้นหมี่ ผมได้ยินมาว่าในเมืองหลวงมีตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จกำลังจะเปิดประมูล คุณสนใจหรือเปล่า”หัวหน้าแผนกนามสกุลวัฒนาดรคนนั้นวิ่งมาหาเธออย่างตื่นตาตื่นใจ
“ตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จ”
เส้นหมี่ที่พึ่งจะนั่งลง มองไปที่เขาอย่างสงสัยจึงถามขึ้น
ผู้ช่วยฐานิษที่เข้ามากับหัวหน้าแผนกท่านนี้ จึงเอาข้อมูลของตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จยื่นมาทันที
“ผู้บริหารเส้นหมี่ เป็นโครงการที่พัฒนาโดยบริษัทอสังหาริมทรัพย์ของเมืองหลวง เดิมทีต้องการทำเป็นโรงแรม แต่เพราะว่าบริษัทอสังหาริมทรัพย์นี้เกิดปัญหาขึ้นนิดหน่อย ตึกแห่งนี้จึงถูกทางการนำมาประมูล คุณดูสักหน่อย สภาพแวดล้อมโดยรอบฉันได้ช่วยหาข้อมูลมาแล้วเรียบร้อย”
ฐานิษคนนี้ถือว่าเป็นคนที่ใช้ได้เลยทีเดียว ข้อมูลชุดหนึ่ง ทำอย่างออกมาอย่างละเอียด
เส้นหมี่เปิดออกดู สักพัก เปิดปากออกมา：“ก็ใช้ได้ แต่จะพิจารณาไม่ให้บริษัทดำเนินการเอง หลังจากก่อสร้างเสร็จแล้ว ทำเป็นอาคารบูติก หลังจากนั้นประกาศหาผู้ลงทุน”
ผู้ดูแลเจน：“……”
โอ้！
ผู้หญิงคนนี้สุดยอดมาก！
ผู้ดูแลเจนจึงรีบไปจัดการอย่างอารมณ์ดี……
ฐานิษเองก็ตามออกไปด้วย แต่เส้นหมี่ได้เรียกเธอเอาไว้อย่างกะทันหัน
“ฐาช่วงนี้คุณอยู่ที่บริษัทเป็นยังไงบ้าง ปรับตัวได้หรือยัง”
“ก็ดีค่ะ ผู้บริหารเส้นหมี่ ฉันรู้สึกว่าอยู่ที่นี่ได้เรียนรู้อะไรมากมาย ต้องขอบคุณ คุณเส้นหมี่ที่ให้โอกาสกับฉันในตอนแรก”ฐานิษแสดงสีหน้าขอบคุณเป็นอย่างมากออกมา
เส้นหมี่เผยรอยยิ้มออกมา
หญิงสาวคนนี้ ความจริงแล้วเธอรู้สึกว่าไม่เลวเลยทีเดียว ละเอียดรอบคอบ ด้านการเงินและการลงทุนก็ถือว่ามีพรสวรรค์ ต่อไปพอเวลานานเข้า รับรองว่าต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
เส้นหมี่หยิบรังนกสองกล่องออกมาจากลิ้นชัก
“อันนี้ให้คุณนะ ดูซิสองวันมานี้ผอมลงแล้ว แรงกดดันค่อนข้างมากล่ะสิ ต้องรู้จักปล่อยวาง อย่าเก็บเอาไว้จนเหนื่อย”
“ห๋า?”ฐานิษแวบเดียวก็มองออก รังนกในสองกล่องนี้นั้นไม่ธรรมดา ทันใด ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจที่ได้รับการทำดีด้วย
“นี่……ผู้บริหาร นี่จะได้ยังไงกันคะ”
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันมองว่าเอาไว้กับฉันที่นี่ ฉันก็ไม่ดื่ม คุณเอาไปก็ยังมีประโยชน์”
เส้นหมี่พูดปลอบใจอย่างใจกว้างหนึ่งประโยค
เธอก็ไม่ค่อยจะดื่มสิ่งนี้จริงๆนั่นแหละ สิ่งเหล่านี้ หลังจากที่ขาทั้งสองข้างของเธอฟื้นกลับคืนมาแล้ว แสนรักซื้อกลับมามากมายเอามาให้เธอกิน พูดว่าให้เธอบำรุงร่างกาย
ในตอนแรก เธอก็ดื่มจริงๆ แต่ตอนนี้ก็แล้วแต่อารมณ์ของตัวเองแล้ว
เธอก็ไม่อยากแตะต้องสิ่งเหล่านี้แล้ว
สุดท้ายฐานิษก็รับรังนกสองกล่องนั้นเอาไว้อย่างซึ้งใจแล้วเดินออกไป
แต่ว่า เส้นหมี่ไม่รู้เลยว่า หลังจากที่เธอหยิบออกไป ก็ตรงเข้าไปยังห้องน้ำ หลังจากนั้น อยู่ด้านในเอามันแกะออกมาแล้วทุบทิ้งอย่างไม่แยแส ทิ้งลงโถส้วมแล้วกดล้างไปแล้ว
ถึงแม้ว่าต่อจากนี้พวกเธอจะไม่ได้ร่วมชีวิตกับชายหนุ่มคนเดียวกัน
แต่ว่า ในสายตาของเธอ เธอเป็นศัตรูของเธอตลอดไป เธอไม่สามารถรับความมีพระคุณจากเธอได้
ฐานิษอยู่ในห้องน้ำ เปิดโทรศัพท์ออกมา
【อากิโกะ นากาจิมะ：คุณหญิง，ตอนนี้ฉันได้รับความรู้สึกดีจากเส้นหมี่แล้ว เธอเริ่มให้ความสำคัญกับฉันขึ้นมาแล้ว】
【เนติ：ดีมาก คดีความของซาจานั้น ศาลนัดไต่สวนเร็วๆนี้ คุณชายของพวกคุณไปด้วยตัวเอง เมื่อถึงเวลานั้น คุณสามารถไปพบเขาได้】
ผู้หญิงคนนี้ เพื่อที่จะตอบแทนเธอ จึงให้ของหวานชิ้นใหญ่กับเธอ
ทันใดฐานิษก็ปลื้มปีติขึ้นมา
คุณชายจะมา？！！
โอ้พระเจ้า ดีจริงๆเลย ในที่สุดเธอก็จะได้เจอเขาแล้ว เบื้องบนคงรู้ว่าช่วงเวลานี้ เธอห่วงหาเขาขนาดไหน
ฐานิษตัดสินใจแล้ว จะใช้การเซอร์ไพรส์ที่ใหญ่ยิ่งกว่ามาตอบแทนคุณหญิงท่าน……
——
เส้นหมี่ยังทำงานยุ่งอยู่ในออฟฟิศ เธอไม่รู้เรื่องนี้เลย เมื่อถึงตอนเที่ยง เธอจึงขึ้นไปทานข้าว ทันใดเมื่อถึงแผนกผู้บริหารจึงได้ยินผู้คนกำลังถกเถียงกัน
“เป็นไปได้ยังไง คณาธิปคนนั้นยังกล้ามาแก้ต่างด้วยตัวเองอีกเหรอ”
“ใช่น่ะสิ เขาไม่อายบ้างหรือยังไง ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนของตระกูลหิรัญชา แต่ว่าแม้แต่บิดาของตัวเองเขายังกล้าฆาตกรรม ออกมาเขาไม่กลัวว่าจะถูกผู้คนด่าตายเหรอ”
“คนชั่วปราศจากศัตรูมั้ง……”
“……”
หลายวินาที เส้นหมี่ยืนอยู่หน้าประตูแผนกผู้บริหาร เธอยืนอึ้งอยู่อย่างนั้น
คณาธิปจะมาแก้ต่างด้วยตัวเองอย่างนั้นเหรอ?
จะเป็นอย่างนี้ไปได้อย่างไร?
ทันใดในสมองของเธอก็ว่างเปล่าขึ้นมา เป็นเวลาสั้นๆหลายวินาที รู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างยิ่ง เหมือนกับกระแสน้ำได้พัดพาเธอไป
“คุณผู้หญิง ทำไมคุณยืนอยู่ที่นี่ล่ะ ต้องการเข้าไปหาท่านประธานหรือเปล่า เขาอยู่ด้านใน”
คนของแผนกผู้บริหาร ในที่สุดก็ได้พบภรรยาของท่านประธาน ทันใด เอามือมาปิดปาก หลังจากนั้นก็ทักทายขึ้นมาอย่างลนลาน