ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1029
“ขอบคุณ แต่ฉันหารถของฉันเองได้”
แมนดี้ ซิมเมอร์ปฏิเสธเขาอย่างไม่คิด
“แม่สาวเซ็กซี่ ผมคิดว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ใช่คนไม่ดีนะ”
“ผมเห็นคุณออกมาจากตึกซิลเวอร์นิมบัส ผมทำงานอยู่ที่ตึกรีเจนซี่ข้าง ๆ คุณ ผมเป็นรองผู้อำนวยการของฝ่ายโครงการจากรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ชื่อว่าแกรนท์ ไบรท์ บางทีเราอาจจะมีโอกาสได้ร่วมงานกันเร็ว ๆ นี้!”
เขาก้าวลงจากรถในระหว่างที่เขาพูด จ้องยอมรับว่าเขาสูงและหล่อมาก เขายังดูสุภาพและอ่อนโยนในขณะที่เขาหยิบนามบัตรของเขาออกมาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมจาง ๆ และยื่มให้กับแมนดี้
อันที่จริงเขาเตรียมตัวมาอย่างดี
เขาบังเอิญเจอแมนดี้ในตอนกลางวันและทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อย
เขาได้รอจนถึงช่วงค่ำเพื่อหาโอกาสที่จะได้เจอเธอ
ตอนที่เขาก้าวลงจากรถ เขายังถ่ายรูปแมนดี้ ซิมเมอร์ที่ยืนอยู่ด้านข้างถนนให้กับลูกน้องของเขาและป่าวประกาศว่าคืนนี้เขาต้องได้ผู้หญิงคนนี้แน่นอน
แมนดี้สุภาพมาก เธอทำได้เพียงรับนามบัตรไว้และยื่นนามบัตรของเธอให้กับเขาตอนนั้น
เพราะอย่างไรก็ตามทั้งคู่ก็ทำงานอยู่ในแวดวงธุรกิจเดียวกันและนี่เป็นมารยาททั่วไปของนักธุรกิจ
ตาของแกรนท์เป็นประกายหลังจากที่เห็นชื่อของแมนดี้บนบัตร
“คุณคือแมนดี้ ซิมเมอร์ ประธานบริษัทของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์!”
“บังเอิญจริง ๆ เลยนะครับ รีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ทำธุรกิจก่อสร้างเหมือนกันเลยครับ ดูเหมือนว่าในอนาคตเรามีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะเลยนะครับ!”
“จริงสิ ผมเพิ่งซื้อรถบีเอ็มดับเบิ้ลวู ซีรี่ย์ 7 มา มันมีราคาราว ๆ แสนห้าหมื่นดอลลาร์เลยนะครับ”
“สิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครเคยนั่งเบาะข้างคนขับมาก่อนเลยนะครับ!”
“ผมคิดว่ามันเหมาะกับมิสซิสซิมเมอร์ที่จะเป็นคนที่ได้นั่งที่สุดเลย!”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
แมนดี้แค่รักษามารยาท
“ฉันจะเรียกรถโดยสารเองค่ะ”
“เฮ้อ มิสซิสซิมเมอร์ คุณกลัวอะไรครับ? คุณคิดว่าผมจะกัดคุณเหรอครับ?”
“คุณไม่เต็มใจที่จะเข้ามาแม้ว่าผมกำลังเชิญคุณอย่างสุภาพ คุณกำลังไม่ให้เกียรติผมนะครับ!”
แกรนท์แสร้งทำเป็นโกรธ
“อย่างนี้ไหมครับ ถ้าคุณยอมนั่งรถไปกับผม ผมจะพาคุณไปทานมื้อค่ำที่ร้านอาหารสปินนิ่งบนบัควู้ด ทาวเวอร์เพื่อแทนคำขอบคุณ ฟังดูเป็นยังไงครับ?”
ต้องยอมรับว่า แกรนท์เป็นผู้ชายที่ค่อนข้างหล่อและมีเงินมากมายขนาดนี้ได้ในตอนนี้ยังหนุ่มอยู่
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขารู้วิธีการอ่อยผู้หญิง
ถ้าเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้วิธีปฏิเสธคน เขาอาจจะได้พวกเธออยู่ในกำมือไปแล้ว
แต่แมนดี้ ซิมเมอร์ตอบกลับอย่างจริงจัง “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ค่อยชอบอาหารที่นั่นเท่าไหร่ค่ะ”
แกรนท์ยิ้มอ่อน
“ถ้าคุณไม่ชอบ เราไปที่ไหนก็ได้นะครับที่คุณต้องการ!”
“เอาล่ะ มันเป็นช่วงเวลาเร่งรีบนะครับตอนนี้ ยังไงคุณก็ไม่มีทางหารถแท๊กซี่ได้อยู่แล้ว เข้ามาเถอะครับ!”
หัวใจของแกรนด์เย็นลงในตอนนี้น แต่เขาไม่ได้แสดงให้เห็นก็เท่านั้น
ในสายตาของเขา แมนดี้เพียงแค่แกล้งทำเป็นเย็นชาและไร้หัวใจเท่านั้น
ในระหว่างที่เขาพูด เขาเอื้อมมือไปจับแขนของแมนดี้และคิดว่าจะมีการสปาร์คกันเกิดขึ้นระหว่างที่เล่นกลเหล่านั้น
บี๊น!
ในตอนนั้นเอง เกิดเสียงแตรรถดังขึ้น จนทำให้แกรนท์เกือบกระโดดสะดุ้ง
เขาหันหน้าของเขาและเห็นว่ามีรถเบนท์ลีย์โฉมใหม่กำลังจอดอยู่หลังเขา
แม้แต่แมนดี้ก็ยังหันหน้าของเธอไปดูเพื่อมอง
ทุกคนในที่นั้นมีความรอบรู้อยู่บ้าง พวดเขาบอกได้ว่านี่เป็นรถเบนท์ลีย์ แชมมอร์นรุ่นลิมิเตด อิดิชั้นมีมีราคาเกือบเก้าแสนดอลลาร์
เมื่อเทียบกับรถบีเอ็มดับเบิ้ลยู ซีรี่ย์ 7 ทำให้รู้ได้เลยว่ารถเบนท์ลีย์เป็นรถที่เป็นตำนานด้วยตัวของมันเอง
ในเวลานี้ กระจกของรถเบนท์ลีย์เลื่อนลงและเผยให้เห็นใบหน้าที่แมนดี้คุ้นเคย