“แส่หาที่ตาย!” โจรสลัดแสยะยิ้ม
การปะทะกันนั้น รูปแบบต่อสู้ที่อันตรายที่สุดคือการสู้ระยะประชิด
แต่ในทางกลับกันมันก็เป็นวิธีที่ใช้ตัดสินการต่อสู้ได้รวดเร็วที่สุด
เจ้าหนูนี่มีพลังบ่มเพาะต่ำกว่าเขาแท้ๆ การเป็นฝ่ายเริ่มสู้ระยะประชิดเองก็หมือนกับการฆ่าตัวตาย
นี่เขาคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะห้าดาวรึอย่างไร?
“ภายในสิบกระบวนท่า ข้าจะส่งเจ้าไปสู่ยมโลก!” หลิงฮันยิ้ม
พรวด!
โจรสลัดแทบจะสำลักออกมา คำพูดนี้ควรจะออกมาจากปากของเขาต่างหาก จอมยุทธที่มีพลังเพียงระดับภูผาวารีขั้นกลางกล้าอวดดีว่าจะกำจัดเขาภายในสิบกระบวนท่ารึ?
“เจ้าหนู รีบๆตายได้แล้ว!” เขกวัดแกว่งมีดในมืออย่างรวดเร็ว แสงศักดิ์สิทธิ์ส่องประกายออกมาจากใบมีดและพุ่งเข้าปะทะ
ไม่ใช่ว่ามีดของเขาเป็นอุปกรณ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่เป็นเพราะภายใต้เจตจำนงแต่งเต๋าของเขาที่ทำให้มีดเกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ เจตจำนงของเขาทำให้ราวกับว่ามีดได้กลายไปเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย
ดังนั้นถึงแม้ว่ามีดเล่นนี้จะไม่ใช่อุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ แต่มันก็ทรงพลังไม่ต่างกัน
‘พรึบ’ ใบมีดส่องประกายแสงสีดำออกมาด้วยอำนาจทำลายล่างที่น่าตกตะลึง เส้นแสงที่ถูกปลดปล่อยออกมาทำให้พื้นของดาดฟ้าเรือปรากฏรอยขีดข่วน
ร่างของหลิงฮันปลดปล่อยอำนาจของอักขระแรงโน้มถ่วงออกมาอย่างต่อเนื่อง เมื่อผสานเข้ากับอำนาจของทักษะจิตเจ็ดสังหารทำให้โจรสลัดไม่สามารถใช้พลังออกมาได้เต็มที่
การจะสังหารศัตรู การมีพลังต่อสู้ที่เหนือกว่าอีกฝ่ายไม่ใช่เพียงอย่างเดียว แต่การทำให้พลังต่อสู้ของอีกฝ่ายลดลงก็ถือเป็นการเอาชนะได้ด้วยเช่นกัน
เมื่อปะทะกันไปชั่วครู่ กระบวนท่าก็ผ่านไปแล้วเก้ากระบวนท่า
โจรสลัดไม่กล้าผลีผลามโจมตีหลิงฮันต่อเนื่องจากเหลืออีกหนึ่งกระบวนท่า แต่เมื่อมาคิดอีกทีการที่หลิงฉันจะจัดการเขาได้ในสิบกระบวนท่านั้นคิดอย่างไรก็เป็นได้แค่ความฝันไม่ใช่รึไงกัน?
หลิงฮันก้าวเดินตรงไปด้านหน้าอย่างเฉยเมย
โจรสลัดชะงักไปชั่วขณะก่อนจะแสยะยิ้ม
เขามั่นใจว่าตราบใดที่เขาสังหารหลิงฮันให้ตกตาย สิ่งที่หน่วงรั้งพลังของเขาจะหายไปและพลังต่อสู้ของเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ช่างโง่ยิ่งนัก คิดว่าทำให้พลังของข้าลดลงแล้วเจ้าจะไร้เทียมทานรึอย่างไร
เขาสะบัดมีดโจมตีใส่หลิงฮัน
โชคร้ายที่ทุกคนในเมืองจักรพรรดิไม่อยู่ที่นี่ ไม่เช่นนั้นคงจะมีคนตะโกนออกมาว่าอย่าดูถูกกายหยาบของหลิงฮันเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเจ้าจะพบกับความตาย
ปัง!
ใบมีดเข้าปะทะกับหัวของหลิงฮันในตอนแรก แต่หลังจากนั้นมันก็สั่นสะท้านก่อนจะกระเด้งกลับ
อะไรกัน!
ตาของโจรสลัดแทบจะถลนออกมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันเหนือความคาดฝันของเขาเกินไป เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมหลิงฮันถึงได้ดูมีความมั่นใจขนาดนี้ ที่แท้กายหยาบของเขาก็เป็นเหมือนกับสัตว์ประหลาดดีๆนี่เอง
แย่แล้ว!
เขาอุทานในใจทันทีแต่มันก็สายเกินไปแล้ว เขาสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดตรงบริเวณหน้าอกพร้อมกับเรี่ยวแรงที่ค่อยๆหายไปอย่างรวดเร็ว
“กระบวนท่าที่สิบ!” เสียงของหลิงฮันดังก้องในหูของเขา แม้เสียงจะใกล้แต่เขากลับรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงดังมาจากฟากฟ้า แต่ก่อนจะคิดอะไรได้สติของเขาก็หายไปอย่างสมบูรณ์
หลิงฮันดึงดาบกลับมาโดยที่ดาบนั้นไม่เปื้อนเลือดแม้แต่น้อย ใบดาบยังคงเงางามราวกับกระจก
เขานำศพเข้าไปยังอุปกรณ์มิติและไปช่วยสุ่ยเยี่ยนยวี่จัดการศัตรู
ทั้งสองร่วมต่อสู้คียงข้างกัน หนึ่งใช้ทักษะจิตเจ็ดสังหารในการทำให้ศัตรูหยุดชะงักในขณะที่อีกหนึ่งใช้โอกาสนั้นโจมตี ตราบใดที่ศัตรูมีพลังบ่มเพาะต่ำกว่าระดับภูผาวารีขั้นสูง แค่พวกเขาลงมือกันคนละกระบวนท่าก็สามารถสังหารอีกฝ่ายได้
จำนวนของโจรสลัดคือประมาณหกสิบคนเท่านั้น หลังจากที่พวกเขาจัดการโจรไปสิบกว่าคนสายตาของโจรสลัดหลายคู่ก็จ้องมายังพวกเขา
‘ตุบ’ โจรสลัดที่ทรงพลังคนหนึ่งกระโดดออกมา ด้านหลังของเขามีเงาของภูผาวารีอยู่สี่อัน
ขั้นสูงสุด!
แม้ภูผาลูกที่สี่จะถูกสร้างขึ้นมาแล้ว แต่มันก็มีขนาดเล็ก เขาสมควรเป็นเพียงระดับภูผาวารีขั้นสูงสุดชั้นปลายเท่านั้นยังไม่บรรลุชั้นสูงสุด แต่ถึงอย่างนั้นด้วยพลังเช่นนี้อีกฝ่ายก็ยังสามารถบดขยี้หลิงฮันกับสุ่ยเยี่ยนยวี่ได้อยู่ดี
หลิงฮันนั้นมีพลังบ่มเพาะต่างกับอีกฝ่ายสิบขั้นเล็ก นอกเสียจากว่าเขาจะเป็นอัจฉณิยะสิบดาวเขาถึงจะทดแทนความต่างของพลังนี้ได้ แต่แค่อัจฉริยะห้าดาวก็ถือว่าเป็นตัวตนในตำนานแล้ว แล้วอัจฉริยะสิบดาวจะโผล่มาจากที่ไหนได้?
“ฮึ่ม ตายซะ!” โจรสลัดลงมือโจมตี เขาเป็นโจรสลัดที่หัวล้าน บริเวณศีรษะของเขานั้นสะท้อนแสงเปล่งประกาย เขาใช้สร้อยประคำเป็นอาวุธโจมตี หากมองให้ดีจะพบว่าลูกประคำแต่ละลูกนั้นคือหัวของมนุษย์ เพียงแต่ว่ามันมีขนาดเล็ก
หลิงฮันมั่นใจว่านั่นห้องเป็นหัวกะโหลกของมนุษย์แน่นอน อย่างน้อยพวกมันต้องเป็นหัวกะโหลกของจอมยุทธระดับภูผาวารีซึ่งถูกหลอมให้เล็กลงโดยโจรสลัดหัวล้าน
เมื่อประคำถูกใช้งาน หัวกะโหลกก็ส่องสว่างและปลดปล่อยปราณสีดำออกมา ปราณเหล่านั้นเปลี่ยนสภาพกลายเป็นดาบสีดำและพุ่งเข้าใส่หลิงฮัน
เร็วมาก!
หลิงฮันตอบโต้ทันเพียงแค่นำแขนมาปิดกั้นบริเวณใบหน้า ‘ฉึบ ฉึบ ฉึบ’ ดาบแต่ละเล่มทะลุเสื้อผ้าของเขา ทำให้เห็นโลหิตและกล้ามเนื้อ โชคดีที่กายหยาบศักดิ์สิทธิ์ของเขานั้นทนทาน ไม่มีดาบเล่มไหนเลยที่ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส
ขั้นสูงสุดก็ยังคงเป็นขั้นสูงสุด ช่างแข็งแกร่ง
หลิงฮันถอนหายใจ แต่หารู้ไม่ว่าชายหัวล้านรู้สึกตกตะลึงยิ่งกว่า เขามีพลังบ่มเพาะต่างกับหลิงฮันถึงสิบขั้นเล็ก ตามหลักแล้วเขาควรจะสามารถสังหารหลิงฮันด้วยภายในหนึ่งกระบวนท่า การที่หลิงฮันได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยนั้นทำให้เขายอมรับไม่ได้
“ฮึ่ม!” หลิงฮันคำรามในใจเพื่อโคจรใช้งานอักขระเปลวเพลิง ดาบสีดำที่ปักอยู่ตามร่างของเขาถูกเผาไหม้จนสลายเป็นเถ้าถ่าน จากนั้นเขาได้โคจรคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์เพื่อฟื้นฟูบาดแผลด้วยในพริบตา
ชายหัวล้านชะงัก กายหยาบที่ทนทานและความสามารถในการฟื้นฟูเช่นนี้ ถ้าหากสามารถใช้ได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ใครกันจะสามารถสังหารหลิงฮันได้?
บัดซบ ในโลกนี้มีสัตว์ประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไร
ชายหัวโล้นสูดหายใจลึก ดูเหมือนว่าเขาต้องเอาจริงเสียแล้ว เขาต้องใช้ทักษะลับเพื่อสังหารหลิงฮัน อย่างน้อยเขาต้องบดขยี้หลิงฮันให้สาหัส ไม่เช่นนั้นหลิงฮันคงจะฟื้นฟูตัวเองกลับมาได้อย่างง่ายดาย
เขาสะบัดสร้อยประคำและกล่าวร่าย “ข้านักบุญผู้เมตตา ขอก้าวผ่านห้วงทะเลอันแสนรันทด!”
‘ครืน’ ร่างของเขาถูกโอบล้อมไปด้วยแสงสีทองที่ดูศักดิ์สิทธิ์
เจ้าเป็นโจรสลัดชั่วร้ายแท้ๆ ทำไมถึงต้องทำอะไรที่ดูน่าเลื่อมใสเช่นนั้น?
“เจ้าคนโง่เขลา ข้าจะลงทัณฑ์เจ้า!” ชายหัวล้านเค้นเสียงและโยนสร้อยประคำ ‘พรึบ’ สร้อยประคำขยายใหญ่ขึ้นในพริบตา กะโหลกมนุษย์แค่ละอันขยายกลับสู่ขนาดปกติ เมื่อลองนับดูแล้วจำนวนของกะโหลกนั้นมีถึงสามร้อยหกสิบหัว
“รูปแบบอาคมวังวงหมื่นสวรรค์โบราณ สังหาร!”
“ตูม” กะโหลกมนุษย์ทุกอันปล่อยแสงสีดำออกมา