เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 877
“ขอคารวะท่านทูต！”
เดิมทีแล้วที่เป็นถึงผู้น้ำตระกูลหนิงอย่างหนิงเหลยถิง ในตอนนี้ก็ได้ก้มตัวน้อมลงอย่างนอบน้อม
ภายหน้าของ หนิงเหลยถิงเป็นชายที่สวมชุดคลุมเสื้อดำ
เนื่องจากร่างกายทั้งหมดของเขาปกคลุมไปด้วยความมืด จึงมองไม่เห็นรูปร่างหน้าตาของเขาได้อย่างชัดเจน
ชายชุดดำเหลือบมองหนิงเหลยถิง และพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง：“เจ้าสำนัก ฉันผิดหวังในตัวคุณมาก！”
ชายชุดดำคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น
เขาคือคนที่รอบก่อนนั้น ได้โผล่มาในห้องลับของศูนย์พันธมิตรบู๊นั่นเอง
แต่ก็เป็นเพราะรอบก่อน
เริ่นเทียนสิงก็ถูกเขาพาไป เมื่อเผาห้องลับไป ก่อนที่ศูนย์พันธมิตรจะล่มสลายอย่างย่อยยับ
ตอนนี้ เขากลับมาที่บ้านตระกูลหนิง ！
เมื่อได้ยินดังนั้น
หนิงเหลยถิงเอ่ยด้วยสีหน้าหวาดกลัว“ท่านทูต ในรอบนี้ชิงเฉิงกรุ๊ปได้หลุดออกจากมือของข้าไป แน่นอนว่าผมนั้นสมควรตาย！”
“แต่ว่ายังจะขอให้ท่านทูตนั้นกลับไปหาเจ้าสำนักที่ราชวัง ขอให้เจ้าสำนักนั้นให้โอกาสข้าอีกสักครั้ง ข้ารับประกันว่าจะเอาชิงเฉิงกรุ๊ป
นั้นกลับมาให้ได้”
ถึงแม้จะอยู่ด้านนอก หนิงเหลยถิงนั้นเขาคือผู้นำตระกูลหนิงที่ใหญ่โต
มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้
ท่านทูตที่อยู่ด้านหน้านั้น ภายเบื้องหลังของเขานั้นได้มี เจ้าสำนักคนนั้นที่มีความน่ากลัวอยู่เบื้องหลัง
ในรอบนี้ พวกเขาตระกูลหนิงนั้นได้ทำบริษัทชิงเฉิงกรุ๊ปที่เป็นของเจ้าสำนักนั้นได้หลุดมือไป
หากเมื่อไหร่ที่เจ้าสำนักได้โกรธออกมา เกรงว่าตระกูลหนิงทั้งหมดนั้นจะกลายเป็นเถ้าถ่านปลิวว่อนมอดไปหมด！
ชายหนุ่มชุดดำได้มองไปที่หนิงเหลยถิง ก่อนที่จะเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “หนิงเหลยถิง เจ้านั้นทราบดี ในปีนั้นจงโจวนั้นมีแปด
ตระกูลมหาเศรษฐี ……”
เมื่อได้ยินดังนั้น
เสียงหวืด
บนหน้าผากของหนิงเหลยถิงนั้นได้มีเหงื่อที่เย็น ทันใดนั้นก็ได้ไหลหลั่งลงมา
สีหน้าของเขานั้นเปลี่ยนไปเป็นขาวซีด และไร้สี！
ในเมื่อสิบปีก่อน จงโจวมีทั้งหมดแปดตระกูลมหาเศรษฐี
แต่ว่าในคืนเดียว กลับดับมืดไปสี่ตระกูลมหาเศรษฐี
ในตอนนั้นเอง ทำให้สั่นสะเทือนไปทั้งจงโจว และเป็นคดีใหญ่มาก！
หลายคนนับไม่ถ้วนพยายามสืบค้น แต่กลับไม่พบความจริงอะไรเลย！
แต่ว่าหลายคนพวกนี้นั้น ภายในใจของพวกเขานั้น ต่างก็ทราบกันเป็นอย่างดี！
สี่ตระกูลมหาเศรษฐีเมื่อสิบปีก่อน ทั้งหมดนั้นถูกคนหนึ่งกวาดล้างไป
คนคนนั้นก็คือ——เจ้าสำนัก！
ที่ยิ่งกว่านั้นเมื่อเจ้าสำนักเอ่ยออกมาแล้ว ว่าจะให้ในจงโจวนั้นมีแค่สี่ตระกูลมหาเศรษฐี
ตั้งแต่นั้นมา จงโจวนั้นเลยมีสี่ตระกูลมหาเศรษฐีตามจริง
มากกว่านี้ก็ไม่กล้า！
ขาดไปหนึ่ง ก็ไม่กล้า！
นี่ก็เป็นเพราะว่าทำไม หลายตระกูลนั้นถึงพยายามที่จะแย่งตำแหน่งสี่ตระกูลมหาเศรษฐี ต่อสู้กันจนหัวแทบแตก！
หนิงเหลยถิงรีบเอ่ย“ ผมทราบดี ผมทราบดี！”
มองเห็นหนิงเหลยถิงที่ได้เอ่ยออกมาอย่างตัวสั่นและหวาดกลัว
ชายชุดดำคนนั้นยิ้มออกมา“เจ้าก็ไม่ต้องกลัวไปหรอก！เจ้าสำนักเอ่ยแล้ว ว่าจะให้โอกาสเจ้าอีกครั้งหนึ่ง！หากเจ้าทำไว้ไม่ได้ งั้นท่าน
เจ้าสำนักก็ไม่เสียดาย หากจะให้จงโจวนั้นเหลือแค่สามตระกูลมหาเศรษฐี！”
บู๊ม！
เสียงคำนี้
เหมือนกับถูกสายฟ้าฟาด
ที่ฟาดลงมาจนทำให้หนิงเหลยถิงสั่นไปหมด
เขาทราบดี ความหมายนี้หมายถึงอะไร
เพราะเขาทราบดี ว่าเจ้าสำนักเอ่ยแล้วทำจริง
เพราะเขานั้นเหมือนคนบ้าคนหนึ่ง！
เป็นคนบ้าคลั่งอย่าหาที่สุดไม่ได้！
ไม่มีใครทราบว่า เจ้าสำนักนั้นคือใครกันแน่？
และก็ไม่มีใครรู้จักเจ้าสำนัก！
แต่ว่าทุกคนใครนั้นก็ทราบดี
หากทำให้เจ้าสำนักไม่พอใจ นั้นก็หมายถึงการขอมอดดับตัวเอง
เจ้าสำนัก นั้นเหมือนเล่มดาบในจงโจวที่แหลมคนคอยจ่อหัวทุกตระกูล！
“จำเอาไว้ เจ้ายังมีโอกาสอีกครั้งหนึ่ง！”
“ภายในสามวัน ต้องเอาชิงเฉิงกรุ๊ปกลับมาให้ได้！”
“ไม่อย่างงั้นเมื่อถึงเวลา ผลลัพธ์นั้นตระกูลหนิงของพวกเจ้านั้นแบกรับไว้ไม่ไหวแน่！”
เมื่อสิ้นเสียงลง
ชายชุดดำคนนั้นก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ไม่มีเหลือไว้ถึงร่องรอย ราวกับว่าไม่มีอยู่อย่างไรอย่างงั้น ！
จนกระทั่งชายชุดดำนั้นหายไปแล้วชั่วหนึ่ง
ก่อนที่หนิงเหลยถิงนั้นจะค่อยๆลูบหัวเข่าและตัวของเขา