บทที่ 1425 กลับบ้านกับฉัน
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันพูดอะไร จี้ซิวหร่านก็เอ่ยต่อว่า “ปีนั้น พันธมิตรอู๋เว่ยของเธอกล้าโจมตีอาชูร่า ทั้งที่มีความแค้นต่อกัน วันนี้เธอกลับกล้ามาเหยียบถิ่นอาชูร่าด้วยตัวคนเดียว”
เยี่ยหวันหวั่นเงียบ
เธอตัวคนเดียวซะที่ไหน…ก็มีเป่ยโต่วกับชีซิง แล้วก็ทีมทหารรับจ้างจูซิงอีกสามคนด้วยไม่ใช่รึไง?
เยี่ยหวันหวั่นหันไปมองรอบๆ โดยจิตใต้สำนึก ก่อนจะหน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย…
เป่ยโต่วกับชีซิง แล้วก็ทีมทหารรับจ้างสามคนนั้น…เหมือนจะ…ถูกเธอลืมไปสนิทเลย?
เยี่ยหวันหวั่นไม่มีเวลาสนใจจี้ซิวหร่าน เธอรีบโทรฯ หาเป่ยโต่วทันที
“พี่เฟิ่ง…พี่แย่สุดๆ เลย…หนีเอาตัวรอดไปคนเดียว พี่หักหลังพวกผมได้ยังไง…โชคดีที่พวกผมหนีออกมาก่อน…ตอนนี้เจวี้ยนเหมามาคิดเงินกับพวกผม…บอกว่าจะเอาค่าคุ้มกันหนึ่งแสน!”
ไม่นาน เสียงต่อรองราคาของเป่ยโต่วกับเจวี้ยนเหมาก็ดังมาจากปลายสาย พอแน่ใจว่าพวกเขาไม่เป็นไร เยี่ยหวันหวั่นจึงวางสาย
ตอนนี้สายตาของจี้ซิวหร่านจับจ้องมาที่เยี่ยหวันหวั่น เขาอดส่ายหน้าไม่ได้ “สันดอนขุดง่าย แต่สันดานแก้ยาก”
“หือ…” เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว จี้ซิวหร่านหมายความว่ายังไง
“เธอก็ยังคงเป็นเธอ ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ถึงนิสัยจะสงบเสงี่ยมขึ้นมาก แต่จริงๆ กลับไม่เคยฟ้ากลัวดินเลย” จี้ซิวหร่านเอ่ยเสียงเบา
เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว จี้ซิวหร่านคนนี้พูดจามีลับลมคมใน…
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันถามให้เข้าใจ จี้ซิวหร่านกลับหันไปพูดกับคูกู่ว่า “กลับคฤหาสน์จี้”
“เอ่อ เดี๋ยวนะ พาฉันไปส่งที่พันธมิตรอู๋เว่ยเถอะ…” เยี่ยหวันหวั่นบอก
“วันนี้กลับบ้านกับฉัน” จี้ซิวหร่านพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เปิดช่องให้ปฏิเสธ
“หา?” เยี่ยหวันหวั่นนั่งหลังเกร็ง
กลับบ้านกับเขา?
ไปบ้านคู่หมั้นก็เหมือนจะสมเหตุสมผล เยี่ยหวันหวั่นไม่มีเหตุผลให้ปฏิเสธจริงๆ เลยทำได้เพียงรับคำ “อ้อ…”
เยี่ยหวันหวั่นค้นพบว่าการที่เธอไปงานประชุมของนางแห่งอาชูร่าโดยพลการวันนี้ ทำให้จี้ซิวหร่านไม่พอใจเข้าแล้ว
แต่ก็ไม่แปลก เพราะมันอันตรายมากจริงๆ
แต่เห็นได้ชัดว่าไม่เสียเปล่า ถ้าเธอไม่มา เธอไม่มีทางรู้ว่านายแห่งอาชูร่ากับซือเยี่ยหานหน้าตาเหมือนกัน ยิ่งไม่มีทางรู้ข้อมูลของซือเยี่ยหานจากตระกูลซืออย่างละเอียดขนาดนี้
ครู่ใหญ่ รถถูกขับเข้ามาในโซนจี้
โซนจี้ถูกตั้งชื่อตามตระกูลจี้ เหมือนกับที่ตั้งของตระกูลเนี่ย ที่ถูกตั้งชื่อว่าโซนเนี่ยในรัฐอิสระ เรื่องนี้เยี่ยหวันหวั่นรู้นานแล้ว
ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ในขณะที่เยี่ยหวันหวั่นกำลังสะลึมสะลือใกล้หลับ รถก็หยุดเคลื่อนไหวในที่สุด
ในครรลองสายตา ที่นี่เป็นคฤหาสน์ขนาดมหึมาที่ไม่อาจมองเห็นได้ทั่ว หน้าประตูคฤหาสน์ หินสลักรูปมังกรงดงามดุจมีชีวิต แต่ละคัวมีความยาวหลายสิบเมตร กลิ่นอายดูน่าเกรงขาม
เยี่ยหวันหวั่นอดเดาะลิ้นไม่ได้เมื่อเห็นภาพตรงหน้า ตระกูลจี้…ต้องมีเหมืองแร่อยู่ในบ้านแน่ๆ?!
คูกู่เดินลงจากรถมาเปิดประตูให้เยี่ยหวันหวั่นกับจี้ซิวหร่าน
เยี่ยหวันหวั่นยืนอยู่หน้าประตูด้วยความรู้สึกต่ำต้อย…ถ้าไม่เปรียบเทียบก็จะไม่เจ็บปวด…ความรู้สึกของคนรวยที่มีแร่อยู่ในบ้านน่ะ เธอไม่เข้าใจหรอก…
“ซิวหร่าน”
ในตอนนี้เอง จู่ๆ ก็มีหญิงสาวอายุน้อยคนหนึ่งเดินออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลจี้
หญิงสาวมีผมยาวจรดเอว หน้าตาสวยหวาน บุคลิกสบายตาน่ามอง
พอหญิงสาวเห็นเยี่ยหวันหวั่นที่ยืนอยู่ข้างกายจี้ซิวหร่านก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วถามว่า “ซิวหร่าน คุณคนนี้คือ?”
“เพื่อนฉัน” จี้ซิวหร่านตอบเสียงเรียบ
เพื่อน?
หญิงสาวชะงักเล็กน้อย ท่าทางเหมือนไม่อยากเชื่อ
ตั้งแต่เด็กจนโต จี้ซิวหร่านไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงที่ไหน เมื่อก่อนยังมีเนี่ยอู๋โยวจากตระกูลเนี่ยที่ค่อนข้างสนิทกับเขาตั้งแต่เด็ก แต่หลังจากเนี่ยอู๋โยวหายตัวไป ข้างกายจี้ซิวหร่านก็ไม่มีผู้หญิงที่ไหนอีกเลย
————————————————————————————-
บทที่ 1426 หวั่นไหว?
ขนาดเนี่ยหลิงหลงจากตระกูลเนี่ยมาหาจี้ซิวหร่านบ่อยๆ จี้ซิวหร่านก็ยังไม่สนใจ
ไม่ใช่แค่หญิงสาว เยี่ยหวันหวั่นเองก็อึ้งเหมือนกัน
เธอเป็นคู่หมั้นของจี้ซิวหร่านไม่ใช่เหรอ…ทำไมจี้ซิวหร่านถึงได้พูดคำว่าเพื่อนออกมาล่ะ…หรือผู้หญิงคนนี้…เป็นอะไรกับจี้ซิวหร่านงั้นเหรอ?
“เธอคนนี้ชื่อจี้หลิงเฟย เป็นพี่สาวฉัน” เหมือนจี้ซิวหร่านจะรู้ว่าเยี่ยหวันหวั่นคิดอะไรอยู่ จึงหันไปอธิบายกับเธอ
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า ไม่นึกเลยว่าจี้ซิวหร่านจะมีพี่สาวด้วย…
แต่สายสัมพันธ์ดูซับซ้อนไปหน่อยรึเปล่า…หรือพี่สาวของจี้ซิวหร่านไม่รู้ว่าจี้ซิวหร่านมีคู่หมั้นแล้ว?
หรือว่าสายสัมพันธ์ระหว่างไป๋เฟิ่งหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยกับจี้ซิวหร่านเป็นความลับ ไม่ได้เปิดเผยต่อคนนอก?
“เข้าไปกันเถอะ” จี้ซิวหร่านกล่าว แล้วพาเยี่ยหวันหวั่นที่ยังไม่ทันพูดอะไรเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลจี้
เยี่ยหวันหวั่นกับจี้หลิงเฟยเดินตามหลังจี้ซิวหร่าน ไม่นานก็เดินเข้ามาข้างในคฤหาสน์ตระกูลจี้
ขณะเดินเข้าไป มีคนรับใช้ในคฤหาสน์หลายคนหันมามองเยี่ยหวันหวั่นด้วยสายตาประหลาดใจ
เป็นเรื่องที่หาดูได้ยากมาก จี้หวงขึ้นชื่อเรื่องไม่สนใจผู้หญิง นี่กลับเป็นครั้งแรกที่เขาพาผู้หญิงกลับมาที่บ้าน…
ไม่นาน ภายใต้การนำทางของจี้ซิวหร่าน เยี่ยหวันหวั่นก็เดินมาถึงห้องโถงของตระกูลจี้
“น้องสาวคนนี้ ไม่ทราบว่าจะให้เรียกว่าอะไรดี?” จี้หลิงเฟยมองพิจารณาเยี่ยหวันหวั่น
ถึงขั้นทำให้จี้ซิวหร่านพากลับมาบ้านได้ ก็แสดงว่าผู้หญิงคนนี้กับน้องชายเธอต้องมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากันแน่ๆ
แต่ดูจากรูปร่างหน้าตาของเยี่ยหวันหวั่นแล้วเรียกได้ว่าไม่ธรรมดาจริงๆ
ไม่น่าล่ะ พอเนี่ยอู๋โยวคุณหนูรองของตระกูลเนี่ยกลับมา จี้ซิวหร่านก็ไม่เคยไปหาเธอเลย ที่แท้ก็มีสาวสวยคนใหม่แล้วนี่เอง…
จี้หลิงเฟยรู้สึกต่อต้านเยี่ยหวันหวั่นโดยสัญชาตญาณ
จี้หลิงเฟยสนิทกับเนี่ยอู๋โยวตั้งแต่เด็ก ถึงจะไม่ได้เจอกันมาหลายปี แต่มิตรภาพก็ยังไม่เคยเปลี่ยน ทุกคนในตระกูลจี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้นำตระกูลกับนายหญิงของตระกูลต่างก็หวังว่าจี้ซิวหร่านจะได้แต่งงานกับเนี่ยอู๋โยว
โดยเฉพาะหลังจากที่เนี่ยอู๋โยวกลับมาที่ตระกูลเนี่ย นายหญิงตระกูลจี้ก็เร่งเร้าให้จี้ซิวหร่านไปเยี่ยมเนี่ยอู๋โยวอยู่หลายครั้ง แต่จี้ซิวหร่านกลับไม่สนใจ
เยี่ยหวันหวั่นหันไปมองจี้หลิงเฟย ไม่รู้ทำไมเธอรู้สึกได้ถึงแววตาไม่พอใจจากสายตาของพี่สาวจี้ซิวหร่าน
“ฉันชื่อไป๋เฟิ่ง” เยี่ยหวันหวั่นยิ้มตอบ
ไม่ว่ายังไง จี้หลิงเฟยก็เป็นพี่สาวแท้ๆ ของจี้ซิวหร่าน แถมเธอก็เป็นฝ่ายมาเยี่ยมถึงบ้าน ยังไงก็ต้องรักษามารยาทไว้หน่อย
“เธอว่าไงนะ?!”
พอได้ยินคำตอบของเยี่ยหวันหวั่น จี้หลิงเฟยก็ลุกพรวดขึ้นมาทันที เธอขมวดคิ้วแน่น จ้องเยี่ยหวันหวั่นอย่างไม่อยากเชื่อ
“เธอชื่อไป๋เฟิ่ง?! ไป๋เฟิ่งที่เป็นหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยคนนั้นนี่เหรอ?!” จี้หลิงเฟยถามด้วยน้ำเสียงตื่นตูม
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้ารับ
“เหลวไหล!”
จี้หลิงเฟยหน้าบึ้งทันที เธอหันไปมองจี้ซิวหร่าน “ซิวหร่าน นายอยากให้พ่อแม่โมโหตายรึไง?!”
“พันธมิตรอู๋เว่ยเป็นกลุ่มอำนาจแบบไหน ชื่อเสียงฉาวโฉ่แค่ไหนในรัฐอิสระ เข่นฆ่าปล้นชิง ทำเรื่องชั่วทุกรูปแบบ แม้แต่กลุ่มอำนาจหลายกลุ่มที่อยู่ใต้อำนาจตระกูลจี้เราก็ยังโดนพันธมิตรอู๋เว่ยเล่นงาน วันนี้นายกลับพาหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยกลับบ้านมาด้วยเนี่ยนะ?!” จี้หลิงเฟยเดือดดาล สายตาที่มองเยี่ยหวันหวั่นเต็มไปด้วยแววเกลียดชังและดูแคลน
หัวหน้ากองโจรอย่างนี้ ยังคิดจะมาตีสนิทกับตระกูลจี้ของพวกเขา?!
ความแค้นที่เคยถล่มกลุ่มอำนาจหลายกลุ่มที่อยู่ใต้อำนาจของตระกูจี้ ตระกูลจี้ของพวกเขายังไม่ทันได้คิดบัญชีเลย
หรือเพราะผู้หญิงคนนี้หน้าตาเหมือนเนี่ยอู๋โยวหน่อย น้องชายเธอก็เลยหวั่นไหว?
ไม่สิ…ตอนนั้นเป็นจี้ซิวหร่านเองที่ไม่ชอบเนี่ยอู๋โยว…แถมทำยังไงก็ไม่ยอมตกลงแต่งงานกับเธอไม่ใช่เหรอ?