ICSS บทที่ 106: การเป็นLive สดนี่ทำเงินได้ไหม?
“ซูซู”
“เธอเป็นLive สดเหรอ?”
หนิงเทียนซินที่เพิ่งจะตื่นขึ้นมาเพราะฝันร้าย ไม่รู้สึกที่อยากจะนอนอีกแล้ว เธอรู้สึกกลัวและไม่กล้าที่จะล้มตัวลงนอนด้วยซ้ำ เธอกลัวว่าในฝันเธอจะได้เห็นพี่ชายที่ตัวเปื้อนเลือดและพยายามต่อสู้ เรื่องนั้นทำให้เธอเจ็บปวดใจอย่างมาก
เธอสนิทกับพี่ชายหนิงเทียนหลินมากตั้งแต่ยังเล็กๆแล้ว เธอไม่อยากที่จะเชื่อว่าพี่ชายเธอจะตายแบบนั้นและเธอไม่ได้บอกลาเป็นครั้งสุดท้ายด้วยซ้ำ
ในเวลานี้หนิงเทียนซินหันกลับและพิงเข้ากับกำแพงที่ติดโปสเตอร์ไว้ เธอมีสีหน้าซีดเผือดและจ้องไปยังที่นั่งที่เพื่อนเธอเพิ่งจะนั่งอยู่เมื่อกี้ กำลังไลฟ์สดอยู่จึงถามออกไปอย่างเงียบๆเพราะกลัวว่าจะรบกวนอีก
2 คนที่กำลังนอนอยู่ พวกรูมเมทของเธอ
โปสเตอร์ที่อยู่บนกำแพงเป็นรูปของถังหยานหยานดาราคนโปรดของหนิงเทียนซิน เธอยังฝันที่อยากจะเป็นเหมือนถังหยานหยานคือเป็นที่โด่งดังไปทั่วทั่งประเทศ ตอนที่เธอย้ายเข้ามาที่หอเมื่อบ่ายวันนี้เธอก็ติดรูปนี้ไว้ที่กำแพง
“ใช่”
ซูซูเพียงแค่พยักหน้าและไม่ได้พูดอะไรเพราะในไลฟ์นี้เธอไม่ได้อยากที่จะพูดอะไร เธอแค่โต้ตอบกับแฟนๆด้วยการพิมพ์ลงไปที่หน้าจอ
อีกอย่างพวกแฟนๆก็รู้ดีว่าเธอเริ่มเรียนวันนี้และเป็นเด็กใหม่ในสาขาการแสดงของวิทยาลัยศิลปะปักกิ่งเหนือ
คืนแรกเธอไม่อยากที่จะรบกวนการนอนของรูมเมท
“โอ้”
หนิงเทียนซินพิงไปที่กำแพงและพูดออกมา เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการเป็นLive สดเลยแต่เธอยังสงสัยเพราะเธอเคยได้ยินมาว่าในธุรกิจนี้ เธอสามารถหาเงินได้แต่จะมากหรือน้อยก็แล้วแต่ หลายคนที่ร่ำรวยจากงานนี้และเรื่องเงินก็ไม่ใช่ปัญหาอีกเลย
“เทียนซินมานี่สิ แฟนๆของฉันอยากจะเห็นเธอ”
“ฉันเพิ่งบอกพวกเขาเรื่องการฝันร้ายของเธอและพวกเขาอยากที่จะเห็นว่าเด็กสาวที่ตื่นเพราะฝันร้ายหน้าตาเป็นยังไง”
ชื่อเต็มของซูซูคือหยินซูซู ตอนที่ภาพยนต์เรื่อง “ดาบมังกรหยก”
ได้รางวัล พ่อของเธอก็เอามาตั้งเป็นชื่อให้เธอ เธอมีชื่อเหมือนกับหยินซูซูและเธอก็สวยมากๆด้วย ไม่งั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะมาเข้าเรียนในสาขาการแสดงของวิทยาลัยศิลปะปักกิ่งเหนือแบบนี้
สาขาวิชานี้ไม่ได้ต้องการแค่คนที่มีความสามารถและฝีมืออย่างเดียวแต่ต้องการคนที่หน้าตาดีมากด้วยเช่นกัน
ในตอนนี้หยินซูซูกวักมือเรียกหนิงเทียนซินและพูดอย่างแผ่วเบา
“เห็นหน้าฉันเหรอ?” หนิงเทียนซินโบกมือปฎิเสธอย่างเร็ว “ไม่เอา”
“ฉันยังใส่ชุดนอนอยู่เลย ไม่เอาอ่ะ”
ในตอนนี้สีหน้าของหนิงเทียนซินซีดเซียวและหน้าผากก็เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ถึงแม้มันจะเป็นแค่วีดีโอ เธอก็ไม่อยากที่จะให้คนมากมายเห็นใบหน้าแบบนี้มากนัก จึงรีบปฎิเสธออกไป
“โอ้”
“โอเค”
หยินซูซูไม่ได้บังคับ ยังไงซะเธอก็เพิ่งเจอหนิงเทียนซินวันนี้เอง เธอยังไม่สนิทกัน ถึงแม้จะเป็นรูมเมทกันแต่มันก็เพิ่งจะแค่วันเดียว เรื่องแบบนี้ถ้าอีกฝ่ายไม่อยากทำก็ช่างมันเถอะ
“ซูซู เธอหาเงินจากการเป็นLive สดได้จริงๆเหรอ?”
หนิงเทียนซินอยากที่จะถามคำถามนี้กับหยินซูซูแต่เธอก็แค่คิดขึ้นมาและก็เงียบไป ถึงแม้เธอจะต้องการเงินแต่นี่มันก็เลยตี 4 แล้ว ถ้าพวกเขาคุยกันจะต้องเป็นการรบกวนรูมเมทอีก 2 คนแน่ๆ
นี่เป็นวันแรกที่โรงเรียนและมันก็ง่ายมากที่จะสร้างความประทับใจที่ไม่ดีกับอีกฝ่ายและก็ไม่จำเป็นที่จะต้องห่วงเรื่องแบบนี้ เธอถามหยินซูซูพรุ่งนี้ก็ได้ หลังจากที่คิดถึงเรื่องนี้เธอก็กลับลงไปนอนอีกครั้ง นอนลงไปที่เตียงแต่ในใจเธอยังนึกถึงร่างของพี่ชาย หนิงเทียนหลินอยู่ตลอดเวลา
…
“เทียนหลิน นายจ่ายเงินเพิ่มอีกแล้วนะ!”
ตอน 7 โมงเช้าในตอนท้ายของคืน เขาเห็นหนิงเทียนหลินจ่ายค่าบริการที่โต๊ะอีกแล้วและในแต่ละครั้งจะจ่ายไป 1,000 หยวน ชิเซียวจุนตะลึงและถามออกไป “เทียนหลินนายยังจ่ายต่อเวลาอีกเหรอ นี่นายจะไม่ไปเรียนเหรอ?”
“นี่แค่วันที่ 2 เองนะ! และชั้นเรียนภาษาอังกฤษ อาจารย์จะต้องเช็คชื่อแน่ๆ!”
ในระหว่างปีแรก ชิเซียวจุนก็โดดเรียนเหมือนกันแต่ก็ไม่บ่อยแค่ในบางโอกาส แต่ในวิชาภาษาอังกฤษไม่มีใครกล้าที่จะโดดหรอกเพราะถ้าไม่เข้าเรียนเกิน 3 ครั้งก็จะไม่มีสิทธิ์ในการเข้าสอบ!
“ไม่หรอก” หนิงเทียนหลินส่ายหัวและพูดออกมาอย่างร้ายกาจ
“แค่เช็คชื่อ ฉันคิดว่าอาจารย์ไม่เช็คหรอก ถ้านายคิดมากก็ช่างมันเถอะ โลกนี้กว้างขวางแต่ LOL กว้างกว่า”
เขาอยากที่จะทำภารกิจของระบบการต่อสู้ให้เสร็จโดยเร็วที่สุด นี่แค่บทเรียนเดียวและเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องสนใจ อีกอย่างเขารู้ดีกว่าในอนาคตเขาคงจะไม่ได้มาเข้าเรียนบ่อยๆด้วย
เขาต้องการพลังงาน ต้องการที่จะเพิ่มพลังในการต่อสู้และที่โรงเรียนก็ให้สิ่งเหล่านี้ไม่ได้!
เขามาที่นี่ก็เพื่อแค่มาแสดงตัวเพื่อที่จะพิสูนจ์ว่าเขายังอยู่ที่โรงเรียน
1 เดือน, 2 เดือน เมื่อ “ความทรงจำ” ของเขากลับมาเขาก็จะกลับบ้าน ไปหาพ่อแม่เพื่อบอกให้พวกท่านรู้ว่าเขายังไม่ตาย!
พอถึงเวลานั้นโลกอันกว้างใหญ่นี้ เขาก็จะไปที่ไหนก็ได้ที่เขาต้องการและเขาก็จะท่องไปทั่วโลก! เพื่อเก็บคะแนน!
จนถึงวันหนึ่งที่มีความสามารถพอที่จะออกไปจากโลก เขาก็จะจากโลกนี้ไปและออกไปจัดการจักรวาล! แล้วเขาจะมาติดอยู่ในโรงเรียนเล็กๆแบบนี้ได้ยังไง ทะเลแห่งดวงดาวคือการเดินทางที่ดีที่สุดสำหรับเขา!
“ไอ้ตัวร้าย!”
“นายมันขี้คลาด!”
“ยายแก่กล้าที่จะหนีแล้ว!”
ชิเซียวจุนยกนิ้วให้และมองอย่างประหลาดใจ
“ฉันไม่สังเกตเห็นได้ยังไงว่าการกลับมาครั้งนี้ของนายมันจะแข็งแกร่งขนาดนี้!”
“ร้ายกาจจริงๆ ฉันไม่เคยทำมาก่อนเลย ใครกันที่จะกล้าโดดเรียน! แค่ถามเพื่ออยากให้คิดเฉยๆ!”
“เนียนมากๆ!”
หนิงเทียนหลินยิ้มและพูดออกมาอย่างลับๆ “ถ้านายมีระบบการต่อสู้ นายก็อาจจะแข็งแกร่งได้มากกว่าฉัน!”
“แล้วนายล่ะ? จะไปเรียนหรือเปล่า? หรือจะเล่นเกมส์ที่นี่ต่อ?” หนิงเทียนหลินถามกลับชิเซียวจุน
“ไม่กล้าหรอก!” ชิเซียวจุนส่ายหัว “ใครจะกล้าโดด ยายแก่นั่นน่ากลัวจะตาย เพื่อใบปริญญาฉันไปนอนหลับในห้องเรียนดีกว่า!”
“หลินเจียอี้แล้วเธอล่ะ? อยากจะเล่นต่อหรือไปเข้าเรียน?” ชิเซียวจุนถามหลินเจียอี้ที่กำลังจ้องมาที่พวกเขาทั้งคู่
“เข้าเรียน!”
หลังจากที่หลินเจียอี้ตอบ เธอก็มองไปที่หนิงเทียนหลินอย่างไม่อยากจะเชื่อ เอไม่เคยคิดว่าหนิงเทียนหลินจะติดเกมส์ขนาดนี้! แม้แต่การเล่นเกมส์หลังจากชั้นเรียนการไม่เหมือนอย่างที่เธอคิดไว้แล้ว
คนที่แน่วแน่ในเรื่องศิลปะการต่อสู้แบบนี้ทำไมถึงมาเล่นเกมส์ทั้งคืนหลังจากเข้าเรียนแบบนี้!
ถึงแม้เธออยากที่จะอยู่กับหนิงเทียนหลินที่นี่ แต่วันนี้ก็เป็นชั้นเรียนแรกของเด็กปีหนึ่งที่ที่ปรึกษาจัดขึ้นมา แล้วยิ่งพรุ่งนี้จะมีการฝึกวิชาทหารอีก เธอยิ่งต้องพักผ่อนและดูแลสุขภาพให้แข็งแรง
อีกอย่างเธอเป็นสาวสวยที่รู้ว่าการอดนอนจะทำลายผิวพรรณได้! ถ้าไม่ใช่เพราะหนิงเทียนหลินเมื่อคืนเธอก็คงไม่ยอมอดนอนทั้งคืนหรอก! เมื่อคืนนี้เป็นครั้งแรกของเธอเลย! ถึงแม้เธอจะรู้จักเกมส์ลีกออฟเลเจนด์แต่ก็ไม่ได้ชอบอะไรมาก
“งั้นเราไปกันเถอะ เทียนหลินเดี๋ยวเรียนเสร็จแล้วฉันกลับมาหา”
“นายยังต้องช่วยดูเครื่องฉันด้วยแล้วก็ช่วยอัพเกรดด้วย ตอนนี้ถึงส่วนสีทองแล้ว”
ชิเซียวจุนก็ยังห่วงเรื่องบัญชีเกมส์ LOL ของตัวเองอยู่และอัตราการชนะของเขาก็ดูจะน่าประทับใจมาก