Ch.7 – ความปรารถนาของริเซ็ต และคำขอของเธอ

Translator : ปลาดุกอเมซอน / Author

 ──มุมมองริเซ็ต──

 

 

ก่อนที่จะออกเดิน พวกริเซ็ตก็ยิงธนูที่ผูกผ้าสีเหลืองขึ้นไปบนฟ้า

เป็นสัญญาณว่า อสูรถูกไล่ไปหมดแล้ว ปลอดภัยดี

เพราะว่าจะให้พวกคนในหมู่บ้านเป็นห่วงไม่ได้

 

จากนั้นพวกริเซ็ตก็เริ่มเดินมุ่งหน้าไปยัง[หมู่บ้านฮาซามะ]

 

“ท่านโชมะ อยากจะรู้สถานการณ์ปัจจุบันของโลกใบนี้สินะคะ?”

“อืม ระหว่างเดินไปก็ได้ ช่วยบอกทีเถอะ”

“เข้าใจแล้วค่ะ”

 

จะเริ่มพูดจากอะไรดีนะคะ

รู้สึก สับสนนิดหน่อย

 

“สถานที่ที่ริเซ็ตอาศัยอยู่คือประเทศที่ชื่อว่า[อาริเชีย]ซึ่งตั้งอยู่ในทวีปฟีซ่าค่ะ แล้วในตอนนี้อาริเชียกำลังตกในความวุ่นวายค่ะ”

 

ระหว่างที่เดินอยู่ข้างๆท่านโชมะ ริเซ็ตก็พูดออกมา

พวกเด็กๆก็ตั้งใจฟังโดยไม่เข้ามาซน ดูเหมือนทุกคนจะให้ความเคารพท่านโชมะค่ะ

 

ท่านโชมะเป็นคนที่มาจากต่างโลก

แถมยังยึดถือหลักความเป็นจริงมากค่ะ

การที่ความรู้ของริเซ็ตจะช่วยท่านโชมะได้นั้นรู้สึกยินดีมากค่ะ

 

“[อาริเชีย]คือประเทศที่ท่านจักรพรรดิมังกรสร้างขึ้นมาค่ะ แล้วก็ได้ลูกหลานของท่านจักรพรรดิมังกรปกครองมาตลอด…แต่ว่าหลายสิบปีมานี้ ลูกหลานของท่านจักรพรรดิมังกร–องค์จักรพรรดิคนปัจจุบันได้ถูกเหล่านักปราชญ์ที่รับใช้ท่านกุมอำนาจไว้ค่ะ เหล่าเจ้าเมืองเขตต่างๆก็เริ่มไม่สนใจคำสั่งของศูนย์กลาง ด้วยยุคมืดที่เกิดขึ้นก็ทำให้พวกอสูรเข้ามาอาละวาด ก็ประมาณนั้นค่ะ”

“แล้วที่พวกเราอยู่นี่ล่ะ?”

“ชายแดนของอาริเชียค่ะ ดินแดนสุดขอบทางทิศตะวันตก–เขตปกครองตนเองของ[อมนุษย์]อย่างพวกริเซ็ตค่ะ”

“[อมนุษย์]?”

“เป็นคนที่มีรูปร่างแตกต่างจากมนุษย์ปกติค่ะ อย่างเจ้านี่ของริเซ็ต ก็เป็นหนึ่งในลักษณะพิเศษของอมนุษย์ค่ะ”

 

พอพูดแบบนั้นริเซ็ตก็จับไปที่เขาที่อยู่หลังหู

ตรงนั้นเป็นจุดที่มีเขาที่เหมือนกับผลึกอยู่ค่ะ ถึงตัวเองจะไม่เคยเห็นก็เถอะ

 

“นี่คือหลักฐานการสืบทอดสายเลือดมังกรค่ะ ประมาณว่าเป็น ตระกูลรอง หรือลูกหลานห่าง น่ะค่ะ”

“แต่ว่า ก็เป็นลูกหลานของคุณจักรพรรดิมังกรที่สืบสายเลือดมังกรสินะ? ถ้านั่นเป็นอมนุษย์ ผู้คนก็น่าจะให้ความสำคัญไม่ใช่เหรอไง?”

“…ลูกหลานสายตรงของจักรพรรดิมังกร จะมีรูปร่างเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ค่ะ”

 

ว่ากันว่าท่านจักรพรรดิมังกรเองก็มีรูปร่างเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ค่ะ

การที่มีเขาออกมา เป็นหลักฐานแสดงถึงการที่ไม่สามารถใช้พลังได้อย่างชำนาญค่ะ

 

“…ถามเรื่องแย่ๆไปแล้วสินะ โทษที”

“ไม่หรอกค่ะ ไม่ต้องใส่ใจหรอกค่ะ”

“…แล้วก็มีเรื่องที่สงสัยมาตลอดด้วยน่ะครับ”

 

ท่านโชมะเอียงคอสงสัยแล้วมองมาทางนี้

มาแล้ว ริเซ็ตกำลังรอคำถามนี้อยู่เลยค่ะ

จัดผม ยืดอก เอาล่ะ ต่อจากนี้คือของจริงค่ะ ริเซ็ต

 

“ท่าน[จักรพรรดิมังกร]เนี่ย–”

“คือคนที่รวมมหาทวีปนี้ให้เป็นหนึ่งเดียวคนแรกก่ะ!”

 

กัดลิ้นซะแล้วค่ะ–!

ทำไมถึงต้องเป็นในช่วยสำคัญกัน!? แถมยังเป็นตอนที่ท่านโชมะถามอีก!!

 

“ทะ ท่าน[จักรพรรดิมังกร] คือคนที่รวมมหาทวีปนี้ให้เป็นหนึ่งเดียวคนแรกค่ะ”

 

พูดใหม่ค่ะ

อู๊ อายจัง ไม่กล้ามองหน้าท่านโชมะเลย

 

ริเซ็ตก้มหน้าแล้วอธิบายต่อไป

หลายร้อยปีก่อน โลกใบนี้ถูกรุกรานโดยเหล่าอสูร

มีทรราชนามว่า[จักรพรรดิเพลิงทมิฬ]ที่ใช้เวทมนต์ดำต้องห้ามควบคุมเหล่าอสูรหวังปกครองใต้หล้า จักรวรรดิที่[จักรพรรดิเพลิงทมิฬ]สร้างขึ้นมา ได้ถูก[จักรพรรดิมังกร]ทำลายลงและอสูรทั้งหมดก็ถูกขับไล่ไปในเวลาเดียวกัน

 

หลังจาก[จักรพรรดิมังกร]สวรรคตลง อาริเชียก็ค่อยๆอ่อนแอลง

เดิมทีนั้น[จักรพรรดิมังกร]ได้ให้ความเท่าเทียมกับทุกเผ่าพันธ์รวมทั้งเหล่าอมนุษย์ แต่หลังจากเขาจากไปก็เริ่มมีการแบ่งแยก อมนุษย์ถูกขับไล่ไปยังสุดขอบชายแดน อนุญาตให้ทำการปกครองตัวเอง

 

“หรือก็คือจักรพรรดิสูญเสียพลังอำนาจไปเหล่าลูกน้องก็ทำตามใจชอบจนเกิดยุคมืดสินะ ที่เรียกกันว่า[หอกข้างแคร่]สินะ ที่สำหรับประเทศราชาธิปไตยก็เกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ…”

“เข้าใจแล้วเหรอคะ?”

“ประวัติศาสตร์ในโลกของผมเองก็มีเรื่องคล้ายๆกัน ก็แค่นั้นล่ะ”

“…สุดยอด”

 

อธิบายแค่นี้ก็เข้าใจได้ ท่านโชมะ…อาจจะเป็นคนที่ริเซ็ตรอคอยอยู่จริงๆก็เป็นได้

ริเซ็ตลองจับไปที่หน้าอก

หัวใจกำลังเต้นแรงค่ะ

ริเซ็ต รู้สึกราวกับว่าได้เจอคนที่ควรจะรับใช้จริงๆแล้วล่ะค่ะ

 

“ท่านโชมะ”

 

ดังนั้นริเซ็ตจึงเข้าไปกระซิบที่หูของท่านโชมะ

 

“ตอนที่ท่านโชมะเปิดประตู[สุสานจักรพรรดิมังกร] ริเซ็ตเรียกท่านโชมะว่า[ท่านจักรพรรดิมังกร]สินะคะ?”

“…อืม”

 

ท่านโชมะเกาหัวอย่างรู้สึกลำบากใจ

อะไรกันนะใบหน้าที่ดูอ่อนโยนนิดหน่อยนั่น ริเซ็ตเอามือกดไปที่หน้าอกอีกครั้ง

 

“ที่บอกว่าที่นั่นคือสถานที่สำคัญที่มีไว้เพื่อเลือกผู้สืบทอดของ[จักรพรรดิมังกร]สินะ”

“ค่ะ ประตูของ[สุสานจักรพรรดิมังกร]นั้นถูกผนึกเอาไว้ด้วยพลังเวท คนที่สามารถเปิดได้มีเพียงแค่คนที่สืบสายเลือดของมังกรค่ะ แล้วท่านโชมะก็เหมือนกับริเซ็ต มีเกล็ดมังกรค่ะ แถมยังสามารถใช้ไฟที่รุนแรงกว่าริเซ็ตด้วยค่ะ”

 

ภายในป่า

ริเซ็ตหยุดยืน

มองตรงไปที่ท่านโชมะ จากนั้นก็ก้มหัวลง

 

“ไม่ว่ายังไงริเซ็ตก็คิดว่าท่านโชมะเป็นผู้สืบทอดของ[จักรพรรดิมังกร]ค่ะ ดังนั้น ได้โปรดช่วยองค์จักรพรรดิในปัจจุบันแล้วปัดเป่าความวุ่นวายกับริเซ็ตได้ไหมคะ!?”

“…โทษที คิดว่าคงยากน่ะครับ”

 

ผงก

…เอ๊ะ?

ทำไมท่านโชมะถึงก้มหัวลงมาล่ะคะ?

ทั้งๆที่คนที่ขอร้องคือริเซ็ตแท้ๆ

 

“ทำไมเหรอคะ…ท่านโชมะ”

“เหตุผลที่1 ผมเป็นคนที่ถูกอัญเชิญมาโลกนี้ด้วยความผิดพลาด สกิลเองบางทีคงจะอ่อนแอยิ่งกว่าคนที่ถูกอัญเชิญคนอื่นอีก คนนั้นคิดว่าทำไม่สามารถทำเรื่องใหญ่ขนาดนั้นได้หรอก”

 

ท่านโชมะยกนิ้วขึ้นมาหนึ่งนิ้วแล้วอธิบาย

 

“เหตุผลที่2 ถ้าเกิดผมกอบกู้ยุคมืดขึ้นมา ก็จะกลับไปยังโลกเดิม ถึงจะช่วยคุณจักรพรรดิในปัจจุบันได้ แต่ถ้ามนุษย์คนนั้นหายไป ยุคมืดก็จะกลับมาอีกอยู่ดี มันก็จะกลายเป็นงานโยนงานเอาน่ะ มีแต่จะทำให้พวกริเซ็ตที่เหลืออยู่ลำบากเปล่าๆ ผมทำเรื่องไร้ความรับผิดชอบแบบนั้นได้หรอกครับ”

“…ท่านโชมะ”

 

ริเซ็ตเผลอกัดริมฝีปาก

เรื่องที่ท่านโชมะพูดเป็นความจริง

อายที่ตัวเองเหลิงแล้วค่ะ

ทั้งๆที่ท่านโชมะก็มีเรื่องที่ท่านโชมะต้องทำแท้ๆ

 

ริเซ็ตรู้สึกถึงความรับผิดชอบมาตลอดค่ะ

ทั้งๆที่ริเซ็ตมีสายเลือดมังกรเหมือนกับ[จักรพรรดิมังกร]แท้ๆ แต่กลับทำอะไรไม่ได้สักอย่าง

แค่เอาตัวปกป้องหมู่บ้าน ก็เต็มที่แล้วค่ะ [ลูกหลานของจักรพรรดิมังกร]ที่โดนคนใกล้ตัวควบคุมก็ไม่สามารถช่วยได้ค่ะ แล้วในตอนนั้นเอง ท่านโชมะก็โผล่มา…แสดงให้เห็นการกำจัด[ก็อบลินดำ]ด้วยการโจมตีครั้งเดียว…ก็เลยเหลิงไปค่ะ…

 

“…ขอบโทษ ค่ะ ท่านโชมะ ที่พูดอะไรไม่เข้าท่าไป”

“…แต่ถ้าแค่ช่วงที่อยู่บนโลกใบนี้ ก็ได้อยู่หรอก”

 

…เอ๊ะ?

ท่านโชมะ เมื่อกี้ว่าอะไรนะคะ?

 

“ผมน่ะไม่ค่อยจะรู้เรื่องโลกใบนี้เท่าไหร่”

 

อะแฮ่ม ท่านโชมะกระแอมแล้วพูดออกมา

 

“แต่ว่า ก็อยากจะปกป้องที่อยู่ของตัวเอง ระหว่างที่อยู่ในโลกใบนี้ ก็คงต้องให้ริเซ็ตดูแล หนี้ในส่วนนั้นก็จะคืนให้ครับ ดังนั้น ถ้าริเซ็ตบอกว่าอยากปกป้องหมู่บ้าน ก็จะช่วย แต่องค์จักรพรรดิเนี่ย…ยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรเลย”

“…ท่าน โชมะ”

“ถ้าริเซ็ตบอกว่าอยากจะช่วยคุณจักรพรรดิเพื่อกอบกู้ยุคมืดล่ะก็ จะช่วย…แต่ถ้ากลัวการที่จะต่อสู้ ก็อย่าฝืนจะดีกว่า…”

“ท่านโชมะ”

“หืม?”

“ใน[สุสานจักรพรรดิมังกร]ได้ยินเรื่องที่ริเซ็ตพูดจริงๆด้วยสินะคะ?”

“…ยังไงกันนะ”

 

ท่านโชมะหันไปมองไปข้างๆ

บางที ก็เถอะ ท่านโชมะอาจจะได้ยินที่ริเซ็ตพูดอยู่หน้า[สุสานจักรพรรดิมังกร]ทั้งหมดก็ได้ ดังนั้น ตอนที่สู้กับก็อบลินดำ ถึงได้มาช่วย

เพื่อริเซ็ตที่กลัวและขี้ขลาด

 

“…แต่ว่า…จะพึ่งท่านโชมะมากไปไม่ได้ค่ะ”

 

ถึงจะบอกว่าเปิด[สุสานจักรพรรดิมังกร]ได้ แต่จะโยนหน้าที่ให้ท่านโชมะไม่ได้เด็ดขาด

ในฐานะผู้สืบสายเลือดมังกรแล้วริเซ็ตอยากที่จะช่วยจักรพรรดิ แต่นั่นก็คือเรื่องของริเซ็ตค่ะ

 

ที่ริเซ็ตสามารถทำได้ ก็แค่ช่วยให้ท่านโชมะสามารถใช้ชิวิตในโลกนี้ได้อย่างสบายใจ ก่อนอื่นก็ช่วยปกป้องหมู่บ้านฮาซามะที่ทุกคนอาศัยอยู่จากพวกอสูร

คนที่ไม่สามารถช่วยหมู่บ้านแค่หมู่บ้านเดียวได้ จะไปสามารถช่วยประเทศได้ยังไงกัน

แล้วถ้าจะช่วยหมู่บ้าน ก่อนหน้านั้นก็ต้องช่วยผู้คนให้ได้ก่อน

ถ้าอย่างนั้นการทำให้ท่านโชมะสามารถอยู่ได้ ก็คือก้าวแรกค่ะ

 

“คือว่า ท่านโชมะ”

 

ดังนั้นริเซ็ตจึงพูดออกมา

 

“ถ้ายังไง จะมาเป็นครอบครัวกับริเซ็ตไหมคะ?”

 

เป็นความปรารถนาเล็กๆ

นี่คือวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้ท่านโชมะคุ้นชินกับหมู่บ้านค่ะ