ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1062
ช่วงเวลาเที่ยงคืน ณ เอ็มเพอเรอร์ คลับเฮาส์
ที่นี่เป็นทรัพย์สินของรีเจนซี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ และพวกเขาปิดให้บริการในคืนนี้
ฟินน์ได้ทิ้งผลประโยชน์ที่ได้มาจากเจคอบเอาไว้
พวกเขาเพียงแค่ทำให้พวกซิมเมอร์กลัวเพื่อจัดการกับพวกเขาได้ง่าย โดยไม่จำเป็นต้องให้ฟินน์มาปรากฏตัวขึ้นจริง ๆ
ไม่นานฮาร์วีย์ก็มาถึง
“อะไรกัน? มีแค่ลูกเขยไร้ประโยชน์ที่มางั้นเหรอ?”
“ไม่เป็นไร ฉันจะได้นอนกับผู้หญิงของมันหลังจากบดขยี้แขนขามันเรียบร้อยแล้ว!”
เจคอบพูดอย่างไร้ความปราณี เขารู้วิธีทรมานจิตใจของคนและผลักให้คน ๆ นั้นตกลงไปสู่ชีวิตที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย
เมื่อฮาร์วีย์เข้ามา รปภ. นับสิบยืนล้อมเขาไว้ทันที
มีคนล็อกหน้าต่างและประตูทุกบานในอาคารอย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันไม่ให้เขาหนึไปได้ และต้องมั่นใจว่าจะไม่มีเสียงตะโกนเล็ดลอดออกไป
ไม่มีใครคิดว่าฮาร์วีย์จะกล้าก้าวเข้ามาโดยไม่สนใจโลกแถมยังนั่งลงต่อหน้าเจคอบ แล้วรินไวน์แดงให้ตัวเอง
ท่าทีที่สงบของเขาทำให้เจคอบชะงัก
เจคอบเคยเห็นแต่ท่าทีแบบนี้จากพวกคนรวยเท่านั้น
ลูกเขยไร้ประโยชน์นี่มีสิทธิ์อะไรมาทำตัวแบบนี้?
“ตระกูลเยตส์เป็นคนคอยให้การสนับสนุนรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ใช่ไหม?”
ฮาร์วีย์จิบไวน์แดงแล้วบ้วนทิ้งลงบนพื้นด้วยความรังเกียจ
คุณภาพของไวน์นี้แย่มาก เขาคงกลืนมันลงไปไม่ได้
นั่นยิ่งทำให้สีหน้าของเจคอบแย่ลง เขาจ้องฮาร์วีย์ด้วยสายตาเย็นชา
“แล้วถ้าใช่พวกเขาล่ะ? แล้วถ้าไม่ใช่ล่ะ?”
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“ถ้าเป็นแบบนี้ ผมบอกได้แค่ว่าพวกคุณได้เจอกับพวกคนไร้ประโยชน์ที่คอยช่วยเหลือสนับสนุนอยู่ แล้วนี่จะไม่ให้หมายความว่าคุณไร้ประโยชน์เช่นกันหรอกหรือ?”
“ถ้าไม่ใช่แบบนั้น ผมอยากรู้ว่าในเซาท์ไลท์จะมีใครอีกที่จะกล้าต่อกรกับผมได้อีกนอกจากตระกูลเยตส์ที่ตาบอด?”
อุ๊ฟฟ!
เมื่อได้ยินถ้อยคำพวกนั้นเจคอบก็กลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่อีกต่อไป
เขามองขนาดฮาร์วีย์ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! นายไม่มีพรสวรรค์อะไรเลย แต่นายมักเก่งในการพูดทำให้คนอื่นดูแย่!”
“ถ้าฉันไม่เช็กประวัติของนายก่อน ฉันอาจจะกลัวนายไปแล้วจริง ๆ !”
“เอาล่ะ เล่นกันพอแล้ว! ฉันบอกเงื่อนไขไปกับเมียของนายแล้ว นายจะยอมดี ๆ ไหม? หรืออยากให้ฉันทำแบบนั้นกับเธอ?”
เจคอบเปิดเผยพฤติกรรมที่ดูมาดร้าย
ฮาร์วีย์ยักไหล่และตอบอย่างอารมณ์ดีว่า “ผมมาที่นี่เพื่อบอกคุณว่าเงื่อนไขมันเปลี่ยนไปแล้ว”
“คุณจะต้องคุกเข่าอ้อนวอนผม จากนั้นก็หักแขนของคุณเอง ถ้าคุณยอมทำแบบนั้น ผมจะลองไว้ชีวิตที่ต่ำต้อยของคุณ”
“ถ้าคุณปฏิเสธ คุณจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว แม้ว่าคุณจะพยายามแค่ไหนก็ตาม”
คำพูดของฮาร์วีย์ปลุกแรงโทสะของเจคอบ
“แกกล้าดียังไง ฮะ! แกกล้าสั่งให้ฉันคุกเข่าอ้อนวอนแล้วยังจะให้ฉันหักแขนตัวเองอีกเหรอ? แกมันบ้าไปแล้วหรือไง!”
“จัดการเข้าไปหักแข้งหักขาไอ้บ้านี่ซะ! ฉันอยากมันช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อีกต่อไป!”
ตามคำสั่งของเขา พวก รปภ. ที่ยืนอยู่รอบ ๆ รีบวิ่งไปหาฮาร์วีย์พร้อมกับกระบองไฟฟ้า
ตู้ม!
ในขณะนั้นเอง ประตูที่ปิดสนิทก็ถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน
ในเสี้ยววินาที กลุ่มนักสู้ในชุดดำก็พุ่งเข้ามา
ไทสันนำพวกลูกน้องฝีมือดีมากับเขาด้วย ในเวลาไม่ถึงนาทีพวก รปภ. ทั้งหมดก็ลงไปนอนราบกับพื้น ไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะส่งเสียงกรีดร้อง
สิ่งที่เห็นทำให้เจคอบตกใจ
พวกนักสู้มาที่นี่เยอะแยะได้อย่างไร?
ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและถอนหายใจ
“ท่านประธานวอร์เนอร์ ผมให้โอกาสคุณแล้ว”