กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1151

ไม่แปลกใจเลยที่คนขับรถคนนั้นจะตกใจกลัว เพราะตลอดทางไม่เห็นใครเลยสักคน แต่มาถึงตอนนี้ในช่วงกลางดึก กลับมีคนมายืนอยู่กลางถนน นี่ช่างเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวจริง ๆ

เอมิเลียโน่ตะลึงงัน เขาจ้องเขม็งไปที่คนบนถนน ที่ค่อย ๆ เดินเข้าหาพวกเขา

แล้วเอมิเลียโน่ก็เปล่งคำพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว “มัน… มันเป็นคนจริง ๆ!”

คนที่ยืนอยู่ข้างนอกนั้นดูยังเด็กมาก เขาฉีกยิ้มบนใบหน้า และสวมเสื้อทูนิคแบบสบาย ๆ ที่ปลิวไปตามลม แขนทั้งสองไขว้ไปทางด้านหลังในท่าทีที่ดูสบาย รูปร่างหน้าตาของเขาดูไม่เข้ากับบรรยากาศที่ดูเย็นยะเยือกเช่นนี้เลย

คนผู้นี้เป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกจากชาร์ลี เวด

ในขณะเดียวกัน ไอแซคและอีกสองคนก็ยืนอยู่ห่างจากชาร์ลีประมาณสิบเมตร โดยซ่อนตัวอยู่ในความมืดมิด

ชาร์ลีบอกพวกเขาไว้ก่อนแล้วว่า ให้เฝ้าดูอยู่ห่าง ๆ และอย่าเปิดเผยตัว

เมื่อคนขับเห็นหน้าชาร์ลี เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนกว่า “พี่ชาย คนแปลก ๆ ที่ยืนอยู่กลางถนนดูน่าสงสัยนะ มันอาจกำลังมาก่อกวนเราก็ได้ ให้ผมเหยียบคันเร่งพุ่งเข้าไปหามันเลยดีไหม?”

เอมิเลียโน่ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ แล้วตัดสินใจว่า “ไอ้นี่มันช่างอวดดี มายืนรอแปดผู้ยิ่งใหญ่ตรงนี้ ฉันไม่คิดว่ามันกำลังทำอะไรแก้เบื่ออยู่หรอกนะ นี่อาจเป็นกับดักก็ได้ ทางที่ดีควรหยุดรถดูก่อน!”

ในขณะนั้น ชาร์ลีกำลังเตรียมที่จะปล่อยสายฟ้าฟาดออกไป จิตใจเขาอยู่ในความสงบ และกำลังรวบรวมสติ เขายืนอยู่กลางถนน และไม่กลัวรถที่เหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่กำลังขับมา ถ้าพวกนั้นตัดสินใจพุ่งรถเข้ามา เขาก็อาจปล่อยสายฟ้าฟาดออกไปผ่าเปรี้ยงปร้างสักสองสามที แล้วส่งรถหมุนติ้วลงขอบถนนไป แค่นี้ก็จบการต่อสู้ได้ทันที

โชคดีที่เอมิเลียโน่ไม่ดูถูกคู่ต่อสู้ของเขา รถยนต์สองคันเริ่มขับช้าลง และอยู่ห่างจากชาร์ลีประมาณสิบเมตร ก่อนที่จะค่อย ๆ หยุดลง

หลังจากนั้นไม่นาน เหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหมดก็ลงจากรถ เอมิเลียโน่เดินนำหน้าเข้าไปหาชาร์ลี เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เอ็งเป็นใครไอ้สารเลว! กล้าดียังไงมายืนขวางเหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยแล้วตอบว่า “ฉันชื่อเวด… ชาร์ลี เวดน่ะ ลูกเขยที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียงจากโอลรัส ฮิลล์”

เอมิเลียโน่ตกตะลึง เขารู้สึกประหลาดใจและตกใจไปพร้อม ๆ กัน

พวกเขากำลังพูดถึงชาร์ลี เวดอยู่แท้ ๆ ซึ่งทุกคนต่างก็หวังว่าเขาจะปรากฏตัวออกมา เพื่อที่พวกเขาจะได้กำจัดชาร์ลีทิ้งไปตลอดกาล ไม่น่าเชื่อเลยจริง ๆ ว่าชาร์ลีจะมายืนปรากฏกายอยู่ตรงหน้า… ในสถานที่อันห่างไกลเช่นนี้!

ไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างไร เขาก็ไม่สามารถเข้าใจปัญหาบางอย่างได้ ก่อนที่เอมิเลียโน่จะเดินทางมาที่นี่ ชาร์ลียังอยู่ในโอลรัส ฮิลล์อยู่เลย แล้วชาร์ลีมาถึงที่นี่ได้เร็วกว่าพวกเขาได้อย่างไร?

เอมิเลียโน่รีบเก็บคำถามไว้ในใจและมองไปที่ชาร์ลี แล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เวด แกกำลังรอพวกเราอยู่อย่างนั้นหรือ?”

“ใช่” ชาร์ลีตอบพร้อมกับหัวเราะร่วน

“ฉันหลงคิดว่า เหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่จะเป็นกลุ่มคนที่ดูน่าทึ่งซะอีก ฉันไม่เคยมีความคิดในหัวเลยว่า กลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่จะเป็นเพียงชายชราแปดคน ถ้ารวมอายุทุกคนแล้วถึงสี่ร้อยปีหรือเปล่า?”

เอมิเลียโน่และเหล่าพี่น้องล้วนเป็นชายวัยกลางคน ซึ่งแม้แต่คนที่อายุน้อยที่สุดก็เกินห้าสิบปีแล้ว ดังนั้นรวมอายุทั้งหมดแล้วจะต้องมากกว่าสี่ร้อยปีอย่างแน่นอน

ตอนนั้นเองที่ความโกรธของเอมิเลียโน่พุ่งขึ้นหลังจากที่ได้ยินคำสบประมาทต่อเขาและเหล่าพี่น้อง เขาตอบด้วยน้ำเสียงดุดันและไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง “ฉันไม่ได้รอเอาชีวิตแกในวันนี้ แต่กำลังคิดว่า ถ้าพวกเราเสร็จงานนี้แล้ว เราจะไปฆ่าแกที่โอลรัส ฮิลล์ ฉันไม่ได้คาดคิดว่าแกจะมายืนอยู่ตรงนี้ แล้วยื่นโอกาสอันเยี่ยมยอดนั้นให้กับพวกเรา แกน่าจะเลือกเส้นทางปลอดภัยกว่านี้นะ แต่กลับเดินเข้ามาในอุ้งมือเราเอง นี่นับเป็นความกรุณาของสวรรค์ที่ทำให้เราไม่ต้องเดินทางไปโอลรัส ฮิลล์โดยไม่จำเป็น”

ชาร์ลีหัวเราะร่า “เอาชีวิตฉันเหรอ? ถ้าอย่างนั้นก็ขอดูหน่อยซิว่า… แกมีดีพอจะได้สิ่งที่ต้องการหรือไม่!”

“หยุดเหลวไหลสักที!” เอมิเลียโน่ตะโกน “ชาร์ลี เวด พวกเราแปดผู้ยิ่งใหญ่ไม่ใช่ชาวนาธรรมดา ๆ เราปูทางในสังคมนี้มานับสิบปี วันนี้ฉันจะให้แกได้ลิ้มลองพลังของเรา ฉันจะส่งตัวแทนที่มีอายุน้อยที่สุดไปต่อสู้กับแกในครั้งนี้ เขามีฉายาว่า ‘ฮาเดส หลี่ กำปั้นเหล็ก’ สวรรค์ช่างกรุณาให้แกต้องตายด้วยน้ำมือของเขา!”

ชาร์ลียังยิ้มในขณะที่เอมิเลียโน่พูด จากนั้นก็เยาะเย้ยถากถางเขาต่อ “ฮาเดส หลี่ กำปั้นเหล็กเหรอ? ช่างดีจริงที่วันนี้เขาจะตายด้วยน้ำมือของ ‘ชาร์ลี เวด มังกรที่แท้จริง’ นี่คงเป็นเพราะเขาได้สั่งสมความโชคดีมาหลายปี!”

ในขณะนั้น ชายที่มีอายุน้อยที่สุดในกลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่ได้ตะโกนขึ้น แล้วก้าวเท้าออกมา เขาชี้มือไปที่ชาร์ลีแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด “ไอ้สารเลว! แกต้องการจะเอาชีวิตฉันเหรอ? ฉันจะแสดงพลังกำปั้นเหล็กให้แกดูหน่อยก็แล้วกัน!”