เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 898
เพราะพวกเขามั่นใจในตัวหยางเฟิงอย่างมาก
ในสายตาของพวกเขา ท่านแม่ทัพคือผู้ที่อยู่ยงคงกระพัน
หนิงเหลยถิงกับหยุนตงหยางอะไร อยู่ต่อหน้าท่านแม่ทัพ เป็นแค่คนไร้ประโยชน์เท่านั้น
แค่เสี้ยววินาทีเดียว
หยุนตงหยางและหนิงเหลยถิง ก็พุ่งมาถึงตรงหน้าหยางเฟิงแล้ว
หยางเฟิงในตอนนี้ สีหน้าไร้อารมณ์ กำหมัดแน่น!
ตูม!
ต่อยไปแรงๆ
เสียงดังปัง
หนิงเหลยถิงและหยุนตงหยางทั้งสองคนล้มบินออกทันที!
ตูม!
ตูม!
ตูม!
ตลอดทาง ทั้งสองไม่รู้ว่าชนต้นไม้หักไปกี่ต้น
เห็นได้ว่าพลังหมัดนี้ของหยางเฟิง น่ากลัวแค่ไหน
ส่วนหยางเฟิงยืนนิ่งอยู่กับที่ ไม่ขยับสักนิด “ขยะสองคน ยังกล้าอวดดีต่อหน้าฉัน รนหาที่ตายจริงๆ!”
ถึงแม้ว่าหนิงเหลยถิงและหยุนตงหยาง ห่างจากแดนเทพเพียงเส้นบางๆ
แต่ในสายตาของหยางเฟิงก็ยังไม่พอที่จะมอง
พรึ่บ!
พรึ่บ!
หลังจากที่หยุนตงหยางและหนิงเหลยถิงล้มบินออกไป ต่างก็พ่นเลือดออกมาเต็มปากอย่างควบคุมไม่ได้
อวัยวะภายในในร่างกาย ปั่นป่วนรุนแรงไม่หยุด และรู้สึกเหมือนกับว่ากระดูกทั้งร่างกายเคลื่อนที่ไปหมด
ทั้งสองคนสีหน้าตกใจหวาดกลัว
ใครๆก็คิดไม่ถึง!
ความสามารถของหยาง กลับแข็งแกร่งมาขนาดนี้
แข็งแกร่งกว่าหยางติ่งเทียนด้วยซ้ำ!
พ่อลูกตระกูลหยางนี่ เก่งเกินไปแล้ว!
ถ้าพ่อลูกร่วมมือกัน
ต่อไปในจงโจวนี่ ใครจะสามารถคุมตระกูลหยางได้?
“หนี!”
ทั้งสองคนไม่ลังเลเลยสักนิด
เหมือนหมาสองตัวที่เสียบ้านหนีด้วยความอับอาย
“เจ้าบ้าน รอฉันด้วย!”
เมื่อเห็นหนิงเหลยถิงหนี
ท่านฝงที่เผชิญหน้ากับฟู๋โป๋ก็รีบหนีไปทันที
“ไอ้แก่ ถือว่าแกหนีได้เร็ว!”
ฟู๋โป๋พ่นลมหายใจเย็นชา ทำสีหน้าดูถูก
ในเวลาเดียวกัน เขาก็ตกใจอย่างมากกับความสามารถของหยางเฟิง
ต่อยหนิงเหลยถิงและหยุนตงหยางบินด้วยหมัดเดียว แม้แต่หยางติ่งเทียนก็ทำไม่ได้!
เมื่อเห็นหนิงเหลยถิงและหยุนตงหยางหนีไป หยางเฟิงไม่ได้ไล่ตามพวกเขา
ถึงแม้ว่าด้วยความสามารถของเขา สามารถฆ่าพวกมันได้อย่างง่ายดาย
แต่ตอนนี้ ยังไม่ใช่เวลาที่จะฆ่าพวกเขา
อิทธิพลของตระกูลหยุนและตระกูลหนิงในจงโจว นั้นใหญ่เกินไปจริงๆ
ฆ่าพวกเขาไป ต้องทำให้เกิดความโกลาหลในจงโจวแน่นอน
ดังนั้นอยากจะจัดการกับพวกเขา ต้องมีความอดทน
หลังจากที่หนิงเหลยถิงและหยุนตงหยางหนีไปแล้ว
ปรมาจารย์ของตระกูลหนิงและหยุนที่อยู่ในตระกูลหยางต่างตกตะลึง
พวกเขาคิดไม่ถึงว่า เจ้าบ้านของพวกเขากลับทอดทิ้งพวกเขา!
ฟู๋โป๋มองดูคนเหล่านี้ บนหน้าเผยรอยยิ้มที่น่ากลัวออกมา
“กล้ามาสร้างปัญหาที่ตระกูลหยาง รนหาที่ตายจริงๆ!”
“ฆ่าพวกมันให้หมด!”
“ฆ่า!”
สั่งคำสั่งลงไป
ปรมาจารย์ทั้งหมดของตระกูลหยาง สังหารปรมาจารย์ของตระกลูหยุนและหนิงอย่างบ้าคลั่ง
เผชิญกับการโจมตีอย่างบ้าคลั่งของตระกูลหยาง พวกเขาเหล่านี้รับมือไม่ไหวเลย
นอกจากนี้ เจ้าบ้านของพวกเขา หนิงเหลยถิงและหยุนตงหยางก็หนีไปแล้ว ยิ่งไม่มีกำลังใจอะไรเลย
ในเวลาอันสั้นนั้น ปรมาจารย์หลายพันคนจากตระกูลหยุนและหนิงก็ถูกฆ่าหมดแล้ว
ทั่วทั้งตระกูลหยางเต็มไปด้วยศพคน เลือดไหลเป็นแม่น้ำ
กลิ่นคาวเลือดครุ้งพุ่งขึ้นฟ้า
มองไปก็ทำให้คนตกใจอย่างมาก!
ครั้งนี้ หนิงเหลยถิงและหยุนตงหยางอยากจะทำลายตระกูลหยาง แต่ไม่เพียงไม่สำเร็จ ปรมาจารย์ที่พวกเขาเอามากลับตายเรียบกันหมด
นี่เป็นการกระทบครั้งใหญ่สำหรับตระกูลหนิงและหยุน!
แต่สำหรับทุกสิ่งนี้ หยางเฟิงไม่ได้สนใจเลยสักนิด
หยางเฟิงเดินตรงไปยังห้องนั่งเล่นของตระกูลหยาง
ดูถึงตรงนี้ เย่เมิ่งเหยียนก็เบิกตากว้างทันที สีหน้าประหลาดใจ