Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 743 ที่แท้เธอก็รู้ตั้งแต่แรกแล้ว
“พี่เทียน พะ พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง”
หลันรั่วรั่วชี้ไปยังเย่เซิ่งเทียนกับเหย้ซูหลิง ด้วยความโกรธ
เย่เซิ่งเทียนไม่รู้จะพูดอะไร“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ อย่าเข้าใจผิด ฉันกับยัยนี่ไม่ได้มีอะไรกันนะ ซีเอ๋อร์ ผมเป็นคนยังไงคุณไม่รู้หรอ？”
หวางซีหัวเราะอย่างเย้ยหยัน“คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ อีกอย่างนายจะทำอะไรมันเกี่ยวอะไรกับฉัน？เราหย่ากันแล้ว นายจะรักใครคบกับใคร มันเป็นอิสระของนาย ไม่ต้องอธิบายให้ฉันฟังหรอก”
หลี่เสี่ยวปิงรีบกล่าวว่า“พี่ซีคะ รั่วรั่ว พวกพี่ต้องเข้าใจผิดแน่เลย คุณเย่ไม่ใช่คนแบบนั้นนะคะ คุณเย่น่ะ ต้องมีความลำบากอะไรแน่？”
เธอกำลังให้เย่เซิ่งเทียนอธิบายให้ชัดเจน ไม่อย่างงั้นจะยิ่งเข้าใจผิดกันไปใหญ่
เย่เซิ่งเทียนมองหลี่เสี่ยวปิงอย่างซาบซึ้ง แล้วรีบเดินไปข้างหน้าของหวางซี พลางกล่าวอย่างจริงจังว่า“ซีเอ๋อร์ เมื่อก่อนผมเป็นยังไงตอนนี้ก็ยังคงเป็นอย่างนั้น เพียงแต่มีบางอย่างที่ตอนนี้ผมยังบอกคุณไม่ได้ เรื่องมันซับซ้อนเกินไป มันมีความเกี่ยวข้องกับแม่ของผม ซีเอ๋อร์ ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ ผมไม่เคยทำเรื่องแบบนี้”
หวางซีกัดฟันกรอดพูดว่า“หรือถ้าฉันเชื่อคุณแล้ว เรื่องพวกนี้จะไม่เคยเกิดขึ้นงั้นหรอ？”
เย่เซิ่งเทียนพูดอะไรไม่ออก
เรื่องระหว่างเขากับหลี่เย็นหราน ยังอธิบายไม่ชัดเจน
เหย้ซูหลิงที่อยู่ด้านหลังเผยให้เห็นแววตาเจ้าเล่ห์ ดูเหมือนเกมนี้เธอจะชนะแล้วสินะ เพียงแต่ว่าวันนั้นคนที่มีความสัมพันธ์กับเย่เซิ่งเทียนจริงๆ ก็คือเหย้ซูหลิงเธอเอง ไม่ใช่หลี่เย็นหราน
อีกทั้ง ครั้งแรกของหลี่เย็นหรานถึงแม้จะหายไปในเวลาเดียวกัน แต่ไม่ได้ให้เย่เซิ่งเทียนอย่างที่คิด
ดังนั้น เพียงแค่ตนไม่พูดเท่านั้น ความเข้าใจผิดระหว่างพวกเขาอย่าคิดที่จะอธิบายให้เข้าใจเลย
เมื่อคิดถึงตรงนี้ มุมปากของเหย้ซูหลิงก็เผยให้เห็นรอยยิ้มราวกับสุนัขจิ้งจอก แต่เธอกลับพูดด้วยสีหน้ารู้สึกผิด“คุณคงเป็นคุณหวางซีสินะ？ฉันต้องขอโทษจริงๆนะคะ ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นภรรยาเก่าของเซิ่งเทียน ทุกอย่างเกิดจากความเข้าใจผิดค่ะ เมื่อสักครู่ฉันแค่เอาแฟลชไดรฟ์ให้เซิ่งเทียนเองค่ะ”
หวางซีพูดอย่างประชดประชัน“งั้นหรอ？เมื่อกี้พวกเธอไม่ได้ทำท่าสนิทสนม ต่อหน้าคนเยอะแยะขนาดนี้หรอ？”
เย่เซิ่งเทียนราวกับถูกสายฟ้าฟาด ฉากเมื่อสักครู่ เขาให้ความร่วมมือกับเหย้ซูหลิง ก็เพื่อข้อมูลบางอย่าง และมีความแค้นอยู่บ้าง
แต่คิดไม่ถึงว่า จะถูกหวางซีพบเห็น
หลันรั่วรั่วพูดอย่างเสียใจว่า“พี่เทียน พี่รู้ไหมว่าวันนี้เสื้อที่พี่ซีซื้อวันนี้พี่ซีซื้อให้ใคร？เธอกำลังจะให้อภัยพี่ แต่พี่ล่ะ กลับทำตัวกะหนุงกะหนิงกับผู้หญิงคนอื่น แถมยังจูบเธอต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้อีก พี่มัน พี่มันทำเกินไปแล้วจริงๆ！”
เย่เซิ่งเทียนตกตะลึง
หวางซีน้ำตาไหลนอง เธอพูดอย่างเย้ยหยัน“ใช่แล้ว รั่วรั่วพูดถูก ฉันกำลังจะให้อภัยนาย เพราะซีซีจะขาดพ่อไปไม่ได้ แต่ฉันคิดไม่ถึงว่า นายจะไม่แก้ไขสันดานเดิม เย่เซิ่งเทียน นี่คือโฉมหน้าที่แท้จริงของนายสินะ？นี่คือชีวิตที่นายต้องการสินะ？ฉันรู้แล้ว ฉันคงถ่วงความเจริงของนายสินะ และฉันก็รู้ด้วยว่า ฐานะของนายสูงส่ง ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งไม่คู่ควรกับนายหรอก ฉันยังเชื่ออย่างลมๆแล้งๆมานานขนาดนี้ เย่เซิ่งเทียน ระหว่างเราถือว่าตัดขาดกัน”
เย่เซิ่งเทียนไม่ได้พูดอะไร เหย้ซูหลิงจึงจงใจพูดขึ้นมาว่า“คุณหวางซีคะ คุณเห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า เซิ่งเทียนเขาเหนื่อยสายตัวแทบขาดอยู่ข้างนอก แต่คุณกลับไม่เชื่อใจเขา คุณรู้ไหมว่าเขารู้แย่ขนาดไหน？”
“ใช่ ฉันชอบเซิ่งเทียน แต่ผู้ชายที่โดดเด่นอย่างเขาจะมีใครไม่ชอบบ้าง？คุณไม่รักไม่ชอบแล้วจะทิ้งคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง？ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้พวกคุณหย่ากันแล้วนะคะ หรือคุณอยากครอบครองเขาไว้？”
“หุบปากเดี๋ยวนี้นะ！”
เย่เซิ่งเทียนหันไปตะคอกใส่เหย้ซูหลิง เดิมทีไม่สามารถอธิบายได้อยู่แล้ว เห็นได้ชัดว่าเหย้ซูหลิงตั้งใจปั่นป่วน
ผู้หญิงคนนี้ ร้ายกาจจริงๆ！
หวางซีหัวเราะเยาะ“ใช่แล้ว ฉันเห็นแก่ตัวเกินไป ฉันไม่คู่ควรกับคุณ คุณเป็นใคร เป็นเทพเจ้า ฉันเป็นแค่ผู้หญิงสามัญชนธรรมดาทั่วไป”
เย่เซิ่งเทียนอึ้ง“ซีเอ๋อร์ คะ คุณรู้แล้ว？”
หวางซีพูดอย่างเย็นชา“ในงานแต่งวันนั้นฉันก็เดาออกแล้ว นายคิดว่าฉันโง่งั้นหรอ？ฉันเป็นคนโง่จริงๆนั่นแหละ ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ควรกับนาย แต่ก็ยังพูดปลอบใจตัวเองตลอด เชื่อคำลวงหลอกของนาย แถมยังทำเป็นไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของนายอีก ช่วยนายปิดบังตัวตน……เหอะๆ เย่เซิ่งเทียน นายกลัวว่าฉันจะรู้ตัวตนของนายแล้วทำให้นายเดือดร้อนไปด้วยไม่ใช่หรอ？สมน้ำหน้าตระกูลหวาง ฉันยอมรับแล้ว พวกเขาสมควรแล้ว ถูกล้างบางถือว่าเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว”
“แต่ตระกูลหลี่ล่ะ？นายจงใจปิดบังตัวเองเพื่ออะไร？ถ้านายไม่ปิดบังตัวตน ตระกูลหลี่จะเปลี่ยนเป็นน่าเวทนาแบบนี้หรอ？เย่เซิ่งเทียน นายเห็นแก่ตัวเกินไปแล้ว นายเห็นแก่ตัวจริงๆ！”