Ch.39 – การเลือกเพื่อน
Translator : Reheikichi / Author
หลังเลิกเรียน
พวกเราสี่คนเดินกลับบ้านด้วยกันตามปกติ
[ อุ๊ จะกลับกันแล้วเหรอ ]
[ กลับนะสิ ทุกคนเขารอนายคนเดียวเลยนะ? ]
[ แย่ๆ กระดานดำยังลบไม่หมดเลย ]
[ อา… ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะนายหลับในชั้นเรียนไม่ใช่รึไง? ]
เอลิเซียพูดใส่กุเร็น ขณะที่เธอเก็บสัมภาระลงในกระเป๋า
[ ยังไงก็เถอะ พักนี้การเรียนเริ่มจริงจังขึ้น ถ้าไม่เข้าใจก็พลอยหลับได้เลยสินะคะ ]
มิเซ่พูดด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เอลิเซียถอนหายใจ [ ก็นะ ] และดูจะผ่อนคลายความโกรธลง
ส่วนผมก็เฝ้าดูพวกเขาอยู่เงียบๆ
[ คุณทรูเอท? ]
มิเซ่เอียงหัวและมองหน้าผม
[ อะไรเหรอ? ]
[ ป เปล่าหรอกค่ะ… สงสัยจะคิดไปเอง ว่ากำลังโดนคุณจ้องอยู่นะ ]
[ โทษที ]
ไม่ได้――คิดไปเองหรอก
แม้ว่าผมจะเปลี่ยนเรื่องว่าเป็นเรื่องล้อเล่นตามปกติได้ แต่ตอนนี้หัวของผมมันทื่อมากจนทำอย่างนั้นไม่ได้
ไม่จริงใช่มั้ย เธอน่ะเหรอคือเจ้าหญิงของประเทศเพื่อนบ้าน
ถ้าเอลิเซียกับกุเร็นรู้จะแสดงปฏิกิริยาแบบไหนนะ?
ผมพลางนึกถึงภาพของทั้งสองคนตกใจในใจ ขณะที่นึกถึงเรื่องที่คุยกับคริส
◆
[ ชื่อของเจ้าหญิงคือมิเซเลีย อัลเคเดียและใช้ชื่อปลอมในโรงเรียนคือมิเซ่ โฮเนส ]
พอได้ยินชื่อนั้นปุ๊บ ผมก็เหมือนเสียหลักจนเกือบล้มไปเลย
การที่โดนคริสเรียกว่า [ 28 ] ผมก็ลืมไปชั่วขณะว่าตัวเองเป็นนักเรียนและกลับเป็นทหารขององค์กรเมื่อสมัยก่อน แต่ไม่คิดว่าชื่อของคนรู้จักจะโผล่ออกมาในบทสนทนาแบบนี้ จะบอกว่าเธอเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นสัญลักษณ์ของชีวิตประจำวันของผมก็ไม่เกินเลย
28 ที่เป็นเปลือกนอกจึงโดนลอกออกจนด้านทรูเอทโผล่มา
ทำไมถึงต้องเป็นมิเซ่? ทำเอาคิดไม่ตกเลย
――หรือว่า อีกแล้ว…
หลังผ่านเรื่องของเอลิเซียมาได้ คราวนี้ก็มิเซ่เหรอ
นี่เพื่อนของผมมีแต่คนมีปัญหาเรอะ?
[ ขอถามหน่อยนะคริส …. เธอน่ะรู้จักเพื่อนของผมไหม? ]
[ เพื่อนของนาย? ไม่ ไม่รู้หรอก… อา แต่ยกเว้นคุณเอลิเซียนะ หรือบางทีเพื่อนของนายจะรู้จักเจ้าหญิงเหรอ? ]
[ นั่นสินะ… ก็คงงั้นล่ะนะ ]
ดูเหมือนว่าที่มอบภารกิจนี้ให้ผมไม่ใช่ว่ารู้อยู่แล้ว
คริสรู้เรื่องของเอลิเซีย เพราะเป็นตัวตั้งตัวตีในแผนลอบสังหารโรเบิร์ตเมื่อเดือนก่อน แต่ไม่รู้จักมิเซ่
[ ที่จริง ถ้ามีเพื่อนที่รู้จักเจ้าหญิงอยู่แล้วก็ถือว่าดีเลย แต่จริงๆ ก็ไม่ได้ต้องการขนาดนั้นหรอก… เพราะว่าเป็นการลอบคุ้มกัน ถ้าสนิทกันและไปไหนด้วยกันจะดีกว่า เพราะอีกฝ่ายจะได้ไม่ระแวงด้วย… ก่อนอื่นก็ต้องคิดก่อนว่าจะติดต่อกับเจ้าหญิงได้ด้วยวิธีไหน ]
[ …คริส ใจเย็นๆ แล้วฟังให้ดีนะ ]
[ อะไร? ]
[ มิเซ่เป็นเพื่อนของผม ]
[ … อะไรนะ? ]
คริสทำเสียงพิลึก
[ อ เอ๊ะ? จริงเรอะ? ]
[ อา ]
[ เอ่อ… นี่นาย… เพิ่งบอกว่า.. เป็นเพื่อน… เหรอ? ]
ตอนนี้คริสคงกำลังเอามือก่ายหน้าผากอยู่แน่
ทำเอานึกถึงใบหน้าขยี้ขมับของคริสโผล่ขึ้นมาในหัวผมเลยล่ะ
[ นี่… อยู่กับคนที่ปกติธรรมดาหน่อยไม่ได้เหรอ? ]
[ ผมหาเพื่อนได้แบบนี้ก็ถือว่าไม่เลวแล้วนี่นา ]
[ …อย่างการเลือกเพื่อน ]
[ พูดอะไรรึเปล่านะ? ]
[ ไม่มีอะไร ]
เธอคงพูดอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่ได้ยิน
[ ตกใจนิดหน่อย ไม่เคยคิดถึงเรื่องแบบนี้เลย… แต่ยังไงจะเก็บข้อมูลส่วนนี้ไว้เผื่อในอนาคตแล้วกัน ยังไงก็ตามนี่เป็นภารกิจ หลังจากจบการสื่อสารนี้ลงแล้วเริ่มการคุ้มกันได้เลย เพราะศัตรูเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ]
[ รับทราบ ]
[ นอกจากนี้ นี่ยังเป็นภารกิจอย่างเป็นทางการดังนั้นสามารถขอคู่หูของนายมาใช้อย่างเป็นทางการได้ มันน่าจะไปถึงห้องนายภายในวันนี้ ]
[ ช่วยได้มากเลย ]
บอกตามตรง ผมไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ใช้ไม้เท้าสไนเปอร์คู่หูของผมคราวนี้มั้ย แต่ก็อุ่นใจกว่าถ้ามีอาวุธที่คุ้นเคย ก็เป็นคู่หูที่ร่วมรบกับผมมาหลายปีแล้วนี่นา
[ ขอให้โชคดี ]
เหมือนกับตอนเป็นทหารในองค์กร
คริสปิดการสื่อสารทันที
◆
หลังจากนั้นผมก็มองหน้าและเฝ้าดูมิเซ่อีกครั้ง
พอมองดู―― ก็เกิดความรู้สึกมากมาย
แต่แรกก็คิดอยู่แล้วว่าเธอเป็นมีมารยาทและท่าทางก็รู้ได้ว่าอย่างน้อยเธอก็ต้องเป็นชนชั้นสูง แต่ผมไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนของราชวงศ์ พอมองดูอีกทีก็เห็นว่าเธอมีท่าทางที่เหมาะจะเป็นเจ้าหญิงจริงๆ นั้นล่ะ
[ อาา ไม่มั่นใจสอบพรุ่งนี้เลย… อ่านหนังสือโต้รุ่งดีไหมนะ ]
[ การจะรู้เรื่องแบบทันทีมันไม่ไหวหรอกนะ แถมถ้าเป็นฉันพอสอบเสร็จก็ลืมหมดแล้วล่ะ ]
[ คุณเอลิเซียเก่งจังนะคะ ทั้งการปฏิบัติและทฤษฎีเลย จะเรียกว่าสมบูรณ์แบบเลยก็ได้ค่ะ … ฉันเก่งแต่เรื่องทฤษฏี แต่ปฏิบัตินี่ออกจะ… ]
ผมฟังทั้งสามคนคุยกันพลางนึกถึงแผนไว้ล่วงหน้า
ปกป้องมิเซ่โดยไม่ให้มิเซ่จับได้
ยากนิดหน่อย แต่ผมจะปกป้องเธอให้ได้แถมตอนนี้ยังมีคนหมายหัวเธอแล้วอีก
ไม่เพียงแค่นี่เป็นภารกิจที่ได้รับในฐานะ 28
แต่นี่เป็นความตั้งใจของทรูเอทด้วย
――นี่สองตัวตนของผมมันรวมเข้าด้วยกันเหรอ
ผมจะปกป้องชีวิตประจำวันของเราให้ได้