ปัญหาพื้นฐานที่ยากเย็นข้างหน้าเหล่านี้ มันมิได้สร้างความยากเย็นแก่มู่เฉียนซีเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นแล้วนางจึงได้ผ่านมาอย่างราบรื่นตลอดทาง
เขาวงกตใต้ดินแห่งนี้ไม่เล็กเลย ตอนนี้นางยังเดินไปไม่ถึงพื้นที่หนึ่งในสิบของมันเลยด้วยซ้ำ
ด้านหน้าไม่มีหนทางให้ไปต่อ! มีเพียงกำแพงเท่านั้น
มู่เฉียนซีตะลึงค้าง หรือว่าตำแหน่งไม่ถูกต้อง!
ในตอนที่นางกำลังจะหันหลังจากไปนี่เอง กำแพงที่อยู่เบื้องหน้าก็ได้เริ่มขยับตัวในทันใด และหม้อยาใบหนึ่งก็ถูกส่งออกมา
ภายในหม้อนั้นยังมีเศษซากที่เหลืออยู่จากการสกัดยาเม็ด
ตามลักษณะของการสอบในครั้งนี้ มู่เฉียนซีก็รู้ได้พอประมาณแล้วว่าจะต้องถูกทดสอบอะไร?
“ดูจากเศษซากที่หลงเหลืออยู่ คงให้วิเคราะห์ว่ายาที่ปรุงนั้นคือยาอะไร จากนั้นก็ให้ปรุงออกมาหม้อหนึ่ง”
มู่เฉียนซีได้หยิบสิ่งที่เหลือตกค้างในหม้อนั้นออกมาวิเคราะห์และก็เกิดความคิดขึ้นมาในใจของนาง สมุนไพรวิญญาณทั่วไปเหล่านี้ เป็นสิ่งที่นักปรุงยาผู้ชำนาญการล้วนแต่มีพกติดตัว
นางได้นำสมุนไพรวิญญาณออกมาและเริ่มปรุงยา
หลังจากที่สกัดยาสำเร็จแล้ว หม้อยาใบนั้นก็ได้นำยาที่มู่เฉียนซีสกัดออกมากลับเข้าไปในกำแพงนั้นด้วย
ไม่นานนักกำแพงที่อยู่ด้านข้างก็ได้หายไปและเผยเส้นทางเส้นหนึ่งให้มู่เฉียนซีได้เห็น
และจากนั้นก็เป็นการทดสอบที่ซ้ำซากเหมือนเดิม เพียงแต่ว่าระดับความยากของชนิดยานั้นมีความยากมากขึ้นไปเรื่อย ๆ ก็เท่านั้นเอง
ยิ่งจวินโม่ซีตะลุยเข้าไปในเขาวงกตมากเท่าไร ก็ยิ่งมีความรู้สึกที่อยากจะทำลายมันมากขึ้นไปเท่านั้น เขากำหมัดเอาไว้แน่น……
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม จะต้องอดทนเอาไว้
ถ้าหากว่าเขาลงมือครั้งใหญ่ในที่แห่งนี้ มันจะสร้างปัญหาที่วุ่นวายให้แก่สาวน้อย
เขาจะต้องรอให้สาวน้อยมาถึงเพื่อจะปรึกษากันให้ดี
เดิมทีจวินโม่ซีสามารถผ่านด่านไปได้อย่างราบรื่น แต่ในตอนนี้เขากลับทำมันอย่างเชื่องช้าเพื่อที่จะรอให้มู่เฉียนซีมาถึง
ในเขาวงกตใต้ดินแห่งนี้มีทางออกอยู่ไม่น้อย หากคิดที่จะหานางให้เจอก็คงจะไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ
มู่เฉียนซีไม่รู้ว่าจวินโม่ซีกำลังรอนางอยู่ นางจึงได้ตะลุยฝ่าด่านไปด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด
เมื่อเวลาผ่านไป ผู้ที่อยู่ในเขาวงกตที่โชคดีก็ได้มาพบกันเข้าและผ่านด่านไปด้วยกัน
จวินโม่ซีได้พบเข้ากับซือคงชัวในทางแคบ ๆ ซือคงชัวกล่าว “ศิษย์น้องมู่ ช่างบังเอิญเสียจริง! นึกไม่ถึงเลยว่าจะเจอเจ้าที่นี่”
สีหน้าของจวินโม่ซีมืดครึ้มลง “ตอนนี้ข้าอารมณ์ไม่ดี ทางที่ดีเจ้าอย่ามาทำให้ข้าโมโห”
ซือคงชัวกล่าว “ไอ้หนู อารมณ์ของเจ้านี่นับวันมันจะมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้วนะ อย่าได้คิดว่าเจ้าเป็นมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หนึ่งแล้วข้าจะทำอะไรเจ้าไม่ได้”
“เจ้าก็ลองดูสิ!”
ตอนนี้ในใจของจวินโม่ซีเต็มไปด้วยเพลิงที่ลุกโชน ซือคงชัวพุ่งเข้ามาหาเรื่องเจ็บตัวถึงที่ เขาเองก็รู้สึกคันไม้คันมืออยู่บ้าง
“ศิษย์พี่หลิว พวกเราสองคนมาจัดการไอ้หนูนี่ด้วยกัน เราจะต้องไม่ให้เขาผ่านการสอบในรอบแรกนี้ไปได้” ซือคงชัวกล่าว
“ได้! แต่เจ้าจะต้องให้ค่าตอบแทนข้านะ” ศิษย์พี่หลิวกล่าว
ซือคงชัวยิ้มแล้วกล่าว “เรื่องนั้นสบายใจได้!”
ทันใดนั้น หมอกพิษก็ได้ค่อย ๆ ปกคลุมไปทั่วบริเวณอย่างช้า ๆ สิ่งที่ศิษย์พี่หลิวผู้นี้ชำนาญที่สุดแน่นอนว่าคือการใช้พิษ”
จวินโม่ซีกล่าว “ลูกเล่นกิ๊กก๊อกเช่นนี้ยังกล้าที่เอามาเล่นต่อหน้าข้าอีก ช่างรนหาที่ตายเสียจริง”
เมื่อจวินโม่ซีลงมือ พิษที่รุนแรงกว่านั้นก็ได้ม้วนตัวเข้าไปหาพวกเขา “แค่ก แค่ก แค่ก…..”
ใบหน้าของทั้งสองคนนั้นกลายเป็นดำสนิท ในตอนนี้เองก็เกิดเสียงสั่นสะเทือนขึ้นจากใต้ดิน
“การใช้วิชามารในการสอบจะถูกลงโทษด้วยการขังคุกใต้ดิน”
ครืน! จวินโม่ซีได้หายตัวไปต่อหน้าต่อตาพวกเขา
จวินโม่ซีที่ตกลงไปด้านล่างนั้นโกรธจัด “ไอ้เฒ่าแสร้งทำเป็นมีคุณธรรม ตนเองมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพหม้อสามอสูรไว้ในครอบครอง แต่กลับบอกว่าพิษเป็นวิชามาร”
ปัง!
จวินโม่ซีหายไปแล้ว เขาถูกขังเอาไว้และไม่รู้ว่าจะสามารถออกมาได้หรือไม่
ซือคงชัวกล่าว “นึกไม่ถึงเลยว่าจะจัดการเขาได้ง่ายดายเช่นนี้ คราวนี้เขาไม่มีทางที่จะผ่านการทดสอบได้อย่างแน่นอน!”
ครืน! กำแพงด้านข้างแห่งหนึ่งได้ถูกเปิดออก มู่เฉียนซีปรากฏตัวขึ้นที่ต่อหน้าซือคงชัว
เมื่อซือคงชัวเห็นมู่เฉียนซีปรากฏตัวขึ้นด้านหน้า ดวงตาของเขาก็ฉายแววสว่างวาบออกมา
เขายิ้มอย่างสดใสแล้วกล่าว “ศิษย์น้อง ดูเหมือนว่าพวกเราจะมีลิขิตต้องกันนัก! ข้าจึงได้มาพบกับเจ้าเข้าที่นี่”
นึกไม่ถึงเลยว่าผู้ที่ได้เจอเป็นคนแรกในเขาวงกตใต้ดินแห่งนี้จะเป็นเจ้าโง่ซือคงชัว อากาศในบริเวณนั้นยังคงมีกลิ่นอายของพิษหลงเหลืออยู่
กลิ่นอายพิษที่ตกค้างอยู่ในอากาศนั้นมีอยู่สองชนิด ชนิดแรกเป็นพิษที่เลวร้ายเป็นอย่างมากแต่มันก็มีคุณภาพที่ต่ำเป็นอย่างมาก ส่วนอีกชนิดหนึ่งกลับเป็นพิษที่มีคุณภาพอย่างดี พิษชนิดนี้เป็นของจวินโม่ซี
แต่จวินโม่ซีไม่ได้อยู่ที่นี่?
มู่เฉียนซีมองไปทางซือคงชัวแล้วกล่าว “ศิษย์พี่ของข้าอยู่ที่ไหน?”
ซือคงชัวกล่าว “เขาวงกตใหญ่โตเสียขนาดนี้ ข้าเองก็ไม่รู้ว่าศิษย์น้องมู่ไปหนใด?”
“ก่อนหน้านี้ไม่นานเขายังอยู่ที่นี่ นายน้อยจะหลอกข้าต่อไปอีกจริง ๆ หรือ?”
ซือคงเชวตะลึงค้าง นึกไม่ถึงเลยว่านางจะคุ้นเคยกับเจ้านั่นเช่นนี้
เจ้าหนูนั่นทิ้งร่องรอยของพิษเอาไว้เพียงเล็กน้อยแต่นางกลับรู้เข้าเสีย
ซือคงชัวกล่าว “เกิดเรื่องขึ้นกับศิษย์น้องมู่เล็กน้อย ข้าไม่อยากที่จะให้ศิษย์น้องกังวลใจจึงตั้งใจที่จะไม่บอกเจ้าไป”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
“เรื่องมันเป็นเช่นนี้ ศิษย์น้องมู่เกิดหุนหันพลันแล่นชั่วขณะเลยลงมือกับข้าและศิษย์พี่หลิว ปรากฏว่าเขาได้ถูกขังเอาไว้ที่ได้ใต้ดินเพื่อเป็นการลงโทษ เกรงว่าคงจะออกมาไม่ได้แล้ว ต่อจากนี้ไปศิษย์น้องก็มาร่วมเดินทางไปกับข้าและศิษย์พี่หลิวด้วยกัน เราจะต้องออกไปจากเขาวงกตได้เร็วที่สุดอย่างแน่นอน”
มู่เฉียนซีกล่าว “เช่นนั้นก็หมายความว่า การใช้พิษต่อผู้อื่นจะถูกตัดสินเป็นการใช้วิชามารและถูกขังไว้ในคุกได้ดิน?”
ซือคงชัวตอบ “ใช่!”
“เช่นนั้นก็ง่ายแล้ว! มู่เฉียนซีสะบัดมือเบา ๆ
ศิษย์พี่หลิวตะโกนขึ้น “ซือคงชัว ระวัง! รีบหลบไป!”
ปัง!
สองคนนั้นถูกปกคลุมไปด้วยพิษของมู่เฉียนซี ซือคงชัวกล่าวด้วยความตกตะลึง “เจ้า…ศิษย์น้อง เจ้ากล้าที่จะใช้พิษกับพวกเรา เจ้า…..”
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างจนปัญญา “ช่วยไม่ได้ ข้าต้องการที่จะไปช่วยศิษย์พี่ จึงต้องลำบากพวกท่านทั้งสองหน่อยแล้ว”
ในเมื่อการใช้พิษจะถูกลงโทษ พิษที่มู่เฉียนซีปล่อยไปนั้นจึงเป็นชนิดที่รุนแรงอย่างมาก
เมื่อได้ยินคำพูดของมู่เฉียนซี ซือคงชัวก็โกรธเสียจนแทบกระอักเลือด และสีหน้าของศิษย์พี่หลิวผู้นั้นเองก็หม่นคล้ำอย่างที่สุด
พิษนี้พวกเขาไม่อาจที่จะแก้มันได้เลย พวกเขาชาไปทั้งตัวจนขยับไม่ได้ราวกับว่ามีมดเป็นพันเป็นหมื่นตัวมาไต่อยู่บนร่างของพวกเขา มันเจ็บปวดอย่างที่สุด
“ใช้วิชามารทำร้ายศิษย์ร่วมสำนักในการสอบ การลงโทษคือถูกขังอยู่ที่ใต้ดิน”
ครืน! เสียงหนึ่งดังขึ้น มู่เฉียนซีได้ตกไปที่คุกใต้ดิน
“น่าขยะแขยง!” ซือคงชัวมองเงาร่างมู่เฉียนซีที่ตกลงไปพร้อมตะโกนออกมา
ถ้านางผู้หญิงโง่ผู้นี้ลงไปด้านล่างแล้ว เช่นนั้นมิใช่ว่าพลาดโอกาสในการเป็นศิษย์คนสนิทของท่านผู้เฒ่าไปหรือ?
เห็น ๆ อยู่ว่านางมีโอกาสที่จะได้เป็นศิษย์คนสนิทของผู้เฒ่ามากที่สุด แต่กลับทิ้งมันไปเพื่อมู่เฉียนโม่เพียงผู้เดียว
ปึก!
สิ่งที่เรียกว่าคุกใต้ดินนั้นก็คือหลุมพิษแห่งหนึ่ง เพราะว่าพวกเขาได้ใช้พิษ ดังนั้นพวกเขาจึงถูกโยนลงหลุมพิษไปเพื่อลงโทษ
ในนั้นมีสิ่งที่เป็นพิษร้ายแรงอยู่ หากไม่ระวังแม้เพียงนิดเดียวก็จะไม่มีเหลือแม้เพียงซากกระดูก
ที่แห่งนี้สิถึงจะเรียกว่าเงามืดในใจของผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดา ทันทีที่ไม่ระวังก็จะต้องพิษนานาชนิดเข้าไป
แต่การที่ได้รับมรดกมาจากผู้เฒ่าประหลาด สำหรับพิษที่มาจากหม้อพิษสามอสูรแล้ว มู่เฉียนซีคงสามารถที่จะรับมือกับมันได้
แต่จวินโม่ซี….
แม้ว่าจวินโม่ซีจะเป็นยอดปรมาจารย์นักปรุงยาผู้หนึ่ง แต่ที่นี่ก็สามารถสร้างปัญหาให้แก่เขาได้ไม่น้อยเลย
เงาร่างสีม่วงพุ่งผ่านด้านในกรงขังใต้ดินอันมืดมิด มู่เฉียนซีได้พบร่างที่โงนเงนร่างหนึ่งตรงประตูทางออกของกรงขังใต้ดิน จวินโม่ซีกำลังมีสติที่สับสน
เห็นได้ชัดเลยว่าเจ้าหมอนี่ ถูกลอบทำร้าย
จวินโม่ซีเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยเงาหนึ่งเดินเข้ามา เขาก็กล่าวขึ้น “สาวน้อย….”
“บ้าจริง พิษที่นี่ยังสร้างภาพลวงตาได้อีก! ข้าอยากจะบอกเจ้าว่า…..”
“ข้า…ข้าอยากที่จะทำลายเขาวงกตนี้ทิ้งเสีย ไอ้หมอนั่นมันใจดำเสียกว่าตาเฒ่าประหลาดนั่นเสียอีก จะต้องมีหนทางอย่างแน่นอน”