การต่อสู้ระยะประชิดที่ไม่มีผลกระทบระยะกว้างย่อมไม่เป็นที่สนใจของคนอื่นๆ แถมระดับพลังของหลิงฮันกับโจรสลัดคนนั้นก็ไม่ได้สูงพอจะให้พวกเขาสนใจด้วย
หลิงฮันพึงพอใจมาก
ที่จริงเขาสามารถสังหารอีกฝ่ายได้ภายในดาบเดียว แต่หลังจากสะบั้นดาบออกไป เขารู้สึกว่าเวลาถูกหยุดให้ช้าลง ดังนั้นเขาจึงเผลอฟันดาบออกไปอีกหลายครั้ง แม้จะดูเหมือนเขาฟันไปดาบเดียวแต่ที่จริงเขาฟันออกไปทั้งหมดสิบเอ็ดดาบ
“ยังเร็วได้กว่านี้อีก” หลิงฮันกล่าวในใจ
“ไอ้เด็กเปรต เข้ามา!” โจรสลัดอีกคนเดินเข้ามา เขาคือจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นสูงชั้นต้น
ดาบของหลิงฮันฟันเข้าใส่อีกฝ่าย ‘ฉัวะ’ โลหิตสาดกระจาย โจรสลัดคนนั้นถูกหั่นกลายเป็นก้อนเนื้อในพริบตา
“อะไรกัน!” หลังจากโจรสลัดสองคนถูกสังหารติดต่อกัน โจรสลัดรอบข้างก็เริ่มสังเกตหลิงฮัน พวกเขาห้าคนโดดเข้ามาหาหลิงฮันพร้อมกันห้าคน หนึ่งในพวกเขาคนหนึ่งมีพลังบ่มเพาะระดับภูผาวารีขั้นสูงชั้นปลาย สองคนคือขั้นสูงชั้นต้น ส่วนอีกสองคนคือขั้นกลางชั้นสูงสุด
“ห้าคน แถมหนึ่งคนยังเป็นระดับภูผาวารีขั้นสูง” หลิงฮันพึมพำ พลังต่อสู้ในตอนนี้ของเขาเทียบได้ระดับภูผาวารีขั้นสูงชั้นกลาง หากอีกฝ่ายมีแค่คนเดียวก็ยังพอว่า แต่อีกฝ่ายกลับมีถึงสี่คนทำให้สามารถคุกคามเขาได้
แต่ว่านั่นคือพลังต่อสู้ที่ยังรวมกับตอนที่ใช้ทักษะบัญญัติดาบเร็ว
“เจ้าหนูนี่โผล่มาจากไหน กล้ามากที่มาก้าวก่ายเรื่องของพวกเรา!” โจรสลัดทั้งห้าแสยะยิ้ม
“โอ้ สตรีผู้นี้ช่างงดงาม ”
“งดงามราวกับเทพธิดา”
“สังหารเจ้าหนูนี่แล้วชิงนางมาเล่นสนุกเถอะ”
“ตกลง!”
ทั้งห้าคนลงมือโจมตีใส่หลิงฮันพร้อมกัน
“ห้าคนรึ ก็ท้าทายเล็กน้อย!” หลิงฮันกวัดแกว่งดาบและสะบั้นโจมตี คลื่นดาบที่ถูกฟันออกไปโดยที่โจรสลัดทั้งห้ามองไม่เห็นแม้แต่ร่องรอย
หลิงฮันเก็บดาบกลับมาราวกับไม่ได้ฟันออกไป
‘ตุบ’ โจรสลัดสี่คนร่วงลงกับพื้น มีเพพียงจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นสูงชั้นปลายที่สามารถตอบโต้ทัน แต่ที่คอของเขาก็ยังปรากฏรอยเฉือนของดาบ คอของเขาเกือบจะถูกฟันจนหลุดออกจากบ่า
โจรสลัดคนนั้นรู้สึกหวาดกลัวจนตัวสั่น เขามองไม่เห็นคลื่นดาบแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่สัมผัสได้ถึงอันตรายจึงควบแน่นปราณก่อเกิดไปยังบริเวณคอตามสัญชาตญาณ เขาเองก็เผลอยื่นมือออกไปเพื่อป้องกันเช่นกันทำให้นิ้วทั้งห้าของเขาหายไปสี่นิ้ว
น่ากลัวเกินไปแล้ว ทักษะดาบนั่นสามารถสังหารเขาได้โดยที่มองไม่เห็น!
ต้องรู้ก่อนว่าพลังบ่มเพาะของพวกเขาทั้งห้าไม่มีใครเลยที่อ่อนแอกว่าหลิงฮัน แต่ตอนนี้พวกเขาถึงสี่คนถูกสังหารไปแล้ว ตัวเขาเองก็ถูกตัดนิ้วไปสี่นิ้วและเกือบจะต้องคอขาด
หรือเจ้าหนูนี่จะเป็นอัจฉริยะห้าดาว? ไม่สิ ต่อให้เป็นอัจฉริยะห้าดาวกไม่น่าจะมีพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้
มือของหลิงฮันสั่นเล็กน้อย ลมหายใจเองก็ไม่เป็นจังหวะนิดหน่อย ปราณก่อเกิดในร่างกำลังเดือดดาล
ทักษะบัญญัติดาบเร็วนั้นเป็นการฝืนกฎเกณฑ์ของธรรมชาติเพื่อทำให้ผู้ใช้โจมตีได้รวดเร็วเกินกว่าระดับพลังของตัวเอง ดังนั้นผู้ใช้จึงได้รับผลกระทบจากการฝืนกฎเกณฑ์เช่นกัน
“พลาดไปเล็กน้อย” หลิงฮันพึมพำ เขาฟันดาบออกไปห้าครั้งโดยที่ตั้งใจจะสังหารโจรสลัดทั้งห้าในคราเดียว แต่ถึงอย่างนั้นกลับมีหนึ่งคนที่รอดตาย
เขาทำลมหายใจให้มั่นคงและใช้ทักษะบัญญัติดาบเร็วโจมตีใส่โจรสลัดอีกครั้ง
โจรสลัดหวาดกลัวความตาย เขารีบโคจรปราณก่อเกิดให้คุ้มกันไปทั่วร่าง
บัดซบ เขาต้องทำเพราะไม่รู้ว่าดาบจะโจมตีมายังส่วนไหน
แต่ปัญหาก็คือหากใช้ปราณก่อเกิดคุ้มกันหลายจุด ปราณก่อเกิดก็จะถูกเผาผลาญหลายเท่า ส่วนคนที่โจมตีนั้นเพียงแค่มุ่งเน้นใช้ปราณก่อเกิดโจมตีไปยังจุดเดียว การเผาผลาญปราณก่อเกิดจึงต่างกัน
‘ฉัวะ’ ดาบของหลิงฮันรวดเร็วขนาดไหน? ปราณก่อเกิดที่ใช้เป็นเกราะถูกคลื่นดาบฟันจนแตกสลายและจำเป็นต้องใช้เวลาในการฟื้นสภาพ ส่วนดาบของหลิงฮันนั้นเร็วกว่าการฟื้นฟูของเกราะปราณก่อเกิด
โลหิตสาดกระจาย โจรสลัดสามารถต้านทานดาบได้เพียงสามลมหายไป เขาไม่อยากมองไปยังบริเวณหน้าอกของตนเองที่หัวใจถูกเฉือน ตันเถียนของเขาเองก็ถูกทำลายเช่นกัน
‘ตุบ’ ร่างของเขาล้มลงโดยที่ไม่มีวันลุกกลับขึ้นมาได้อีก
หลิงฮันสูดลมหายใจ บัญญัติดาบเร็วเผาผลาญปราณก่อเกิดและเรี่ยวแรงของร่างกายมหาศาลมาก
“ไอ้เด็กบัดซบ!” โจรสลัดอีกคนกระโดดเข้ามา ครั้งนี้เขาเป็นจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นสูงสุด ผมของเขากระเซอะกระเซิง และมีใบหน้าที่ใหญ่ เขาที่ถือกระบี่ยักษ์อยู่ในมือนั้นไม่ได้ดูองอาจแต่ดูเหมือนหมูเสียมากกว่า
เขาจับกระบี่ด้วยสองมือและพุ่งแทงใส่หลิงฮัน กระบี่ในมือของเขาส่องประกายของอักขระศักดิ์สิทธิ์ ตัวดาบส่องแสงสว่างไปทั่วทำให้มองไม่เห็นเลยว่ากระบี่จะพุ่งมาจากทางไหน
ขั้นสูงสุด?
หลิงฮันคิดจะลองสู้ เขาสูดหายใจลึกและสะบั้นดาบด้วยความเร็วสูง
หากวัดที่ความไว บัญญัติดาบเร็วสมควรจะเป็นทักษะระดับที่สูงสุดของโลก อย่างน้อยก็ในระดับภูผาวารีนี้ไม่มีใครอื่นแน่นอนที่จะโจมตีได้รวดเร็วกว่าหลิงฮัน
โจรสลัดไขว้กระบี่ไว้ด้านหน้าเพื่อป้องกัน โดยที่ตัวของเขาหลบอยู่ด้านหลังกระบี่ยักษ์
“รับไป!” เขาไม่เพียงป้องกันตนเอง แต่มือซ้ายของเขายังโจมตีชกเข้าใส่หลิงฮัน
ปัง!
ทั้งสองแลกกระบวนท่ากันโดยมีโจรสลัดผู้ใช้กระบี่ยักษ์มีโลหิตไหลออกมาจากบริเวณคอเป็นรอยถูกฟัน แต่รอบฟันก็ไม่ได้ลึกอะไร ในทางกลับกัน หลิงฮันถูกหมัดชกเข้าใส่ไหล่ซ้ายจนได้รับบาดเจ็บชัดเจน
จะพูดให้ถูกคือการแลกกระบวนท่าเมื่อครู่หลิงฮันเป็นฝ่ายด้อยกว่า แต่เหล่าคนที่มองเห็นการปะทะของทั้งสองเมื่อครู่ ไม่ว่าจะเป็นลูกเรือหรือโจรสลัดต่างก็แสดงท่าทีตะลึงออกมา
หลิงฮันมีพลังบ่มเพาะเพียงระดับภูผาวารีขั้นกลางชั้นกลางในขณะที่โจรสลัดมีพลังบ่มเพาะระดับภูผาวารีขั้นสูงสุดชั้นกลาง ทั้งสองมีพลังที่ต่างกันถึงแปดชั้น! ต่อให้ฝ่ายโจรสลัดไม่ใช่อัจฉริยะ หลิงฮันก็ต้องมีพลังต่อสู้มากกว่าแปดดาว
อัจฉริยะแปดดาว!
ใครจะไปทำใจเชื่อได้ลง?
โจรสลัดผู้ใช้กระบี่บาดแผลที่คอตนเอง เขาตกตะลึงและโกรธมาก แม้การโจมตีเมื่อครู่เขาจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ แต่บาดแผลที่หลิงฮันทิ้งไว้ให้เขานั้นรุนแรงจนสามารถคุกคามชีวิตเขาได้
เมื่อพบว่าตนเองเกือบจะต้องเข้าไปยังประตูสู่นรก โจรสลัดผู้ใช่กระบี่ก็คำราม “ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!”
เขาแกว่งกระบี่ออกไปโดยที่ตัวกระบี่ส่องแสงเลือนราง หลิงฮันในตอนนี้ได้รับบาดเจ็บและอยู่ในสภาพที่อ่อนแออยู่ ดังนั้นเขาจึงต้องสังหารหลิงฮันในตอนนี้ หากปล่อยเจ้าหนูนี่รอดไปได้ อีกไม่กี่ปีเขาคงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลิงฮันแน่นอน
แต่เขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบว่าบาดแผลที่ไหล่ของหลิงฮันถูกฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
พรึบ
เขาตกตะลึงจนเผลอหยุดการโจมตี ในหัวของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความตกตะลึง กายหยาบที่แข็งแกร่งบวกกับพลังฟื้นฟูที่น่าอัศจรรย์ เจ้าหนูนี่เป็นสัตว์ประหลาดรึยังไงกัน?
“เข้ามาอีกครั้ง!” หลิงฮันยิ้ม
โจรสลัดผู้ใช้กระบี่เริ่มแสดงท่าทีหวาดกลัว พลังบ่มเพาะของเขาสูงกว่าหลิงฮันและแข็งแกร่งกว่าหลิงฮัน แต่แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมภายในจิตใจของเขาถึงรู้สึกหวาดกลัว
“เจ้าเด็กตัวปัญหา!” เสียงอันเย็นชาดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของโจรสลัดวัยกลางคน เขาเป็นชายร่างผอมและมีเงาดวงอาทิตย์สีแดงลอยอยู่ด้านหลัง
ระดับสุริยันจันทรา!