บทที่394
สำหรับเว่ยเลี้ยง เขาไม่เคยพูดคำเหล่านี้กับใครในชีวิต ซือเทียนฉีเป็นคนแรก
นับตั้งแต่ที่เขาถูกพาไปที่ตระกูลเว่ย เว่ยเลี่ยงก็ได้รับความอับอายและทรมานจากคนอื่น ๆ
ตั้งแต่เด็ก ๆ พ่อของเขาเว่ยหย่งเจิ้งเกลียดตัวเอง และเว่ยฉางหมิงพี่ชายของเขาก็เกลียดเขา เขาถูกดุทุบตี และถูกทำให้อับอายมาตลอด และตัวเขาเองก็เคยชินกับมันมานานแล้ว
เขาอดทน รอวันที่ จะได้พบกับโอกาสที่เหมาะสม ในการสลัดสภาพที่มืดมนมาตลอดแบบนี้
เช่นเดียวกับที่ตระกูลเว่ยกำลังทุกข์ทรมานจากภัยพิบัติตอนนี้ เว่ยหย่งเจิ้งก็บอกว่าใครก็ตามที่สามารถแก้ไขวิกฤตนี้ได้ ก็จะได้เป็นประธานของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ ดังนั้น เขาจึงเอาโสมหิมะพันปีที่ซ่อนอยู่กับตัวของเขาเป็นเวลา 20 ปี เพื่อแลกกับการลืมตาอ้าปากได้
โสมหิมะพันปีนี้มีราคา แต่ไม่มีในตลาด
โสมม่วงอายุ 300 ปี หากไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เย่เฉินและเซียวอี้เฉียนแข่งขันกัน ราคาปกติคาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 30 ล้าน
และโสมหิมะพันปีนี้ สามารถขายได้ในราคาไม่ต่ำกว่า 100 ล้านหยวนในราคาปกติ
เว่ยเลี่ยงเอามันออกมาในเวลานี้ และมอบให้กับเย่เฉินด้วยความเต็มใจ เพื่อให้เย่เฉินสามารถช่วยตระกูลเว่ยแก้ไขวิกฤต เพื่อที่เขาจะได้เป็นประธานบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ ต่อจากนี้ไป จะลบคำสบประมาท!
ซือเทียนฉีตกใจกับโสมหิมะพันปีนี้เช่นกัน
เขารู้ว่าเย่เฉินมีทักษะในการกลั่นยาวิเศษ และโสมหิมะพันปีนี้จะช่วยเย่เฉินได้เป็นอย่างดี
ดังนั้น เขาจึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และโทรหาเย่เฉิน
ในตอนนี้เย่เฉิงเพิ่งได้รับยาที่ส่งมาจากฉินกาง และรวมโสมสีม่วงอายุ 300 ปีเข้ากับยาอื่น ๆ เพื่อทำยาอายุวัฒนะ30 เม็ด ทันทีที่ยาอายุวัฒนะได้รับการขัดเกลา เย่เฉินก็ได้รับโทรศัพท์จากซือเทียนฉี
ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงที่เคารพของซือเทียนฉีดังขึ้น:”อาจารย์เย่ เว่ยเลี่ยงลูกชายนอกสมรสของตระกูลเว่ยต้องการขอความช่วยเหลือจากคุณ ถ้าคุณสามารถช่วยตระกูลเว่ยให้พ้นจากความยากลำบากได้ เขายินดีให้โสมหิมะพันปี!”
“โสมหิมะพันปี? จริงเหรอ?”
เย่เฉินประหลาดใจมาก โสมม่วงชั้นเลิศอายุ 300 ปีว่าหายากแล้ว โสมหิมะมีค่ามากกว่าโสมม่วงอีก ดังนั้นจึงหายากกว่าด้วยซ้ำ
ยิ่งไปกว่านั้นโสมหิมะซึ่งมีอายุนับพันปียังสามารถถือได้ว่าเป็นสมบัติของยา
เย่เฉินรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเกี่ยวกับโสมหิมะพันปี มันมีบันทึกในตำราเก้าเสวียนเทียน ว่าโสมหิมะอายุมากกว่า 500 ปีเป็นสมบัติของสวรรค์และโลกที่มีเรกิ หากเขาสามารถครองมันได้ เขาจะพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเอง
ตอนนี้ซือเทียนฉีพูดว่ในเวลานี้:”อาจารย์เย่ พูดตามตรงนี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นโสมหิมะพันปี อายุ1,000ปีหรือเปล่า ผมไม่แน่ใจจริงๆ แต่ก็มีอายุอย่างน้อยห้าร้อยปี”
เย่เฉินตอบ และชมเชย:”ตาแก่ซือ เรื่องนี้นายทำได้ดีมาก ผมกำลังกลั่นยาใหม่พอดี สามารถทำให้นายอายุน้อยกว่าสิบปี ผมจะให้นายหนึ่งเม็ด”
เมื่อซือเทียนฉีได้ยินเช่นนี้ น้ำเสียงที่ตื่นเต้นของเขาก็สั่นเล็กน้อย และพูดด้วยความเคารพ:”อาจารย์เย่ คุณยกผมเกินไปแล้ว จริงๆนี่คือสิ่งที่ผมควรทำ ทั้งหมดนี้เป็นที่ควร”
เย่เฉินยิ้มอ่อน แล้วพูดว่า:”ตาแก่ซือ ผมเย่เฉินย่างแยกแยะรางวัลและการลงโทษเสมอ นายทำงานให้ผม ก็จะไม่ลืมผลงานของนายแน่นอน นายพาเว่ยเลี่ยงมาหาผมก่อน วันหลังผมจะให้รางวัลแน่นอน”
หลังจากนั้น เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง:”ตอนนี้นายพาเว่ยเลี่ยงมา ให้ผมดูว่าโสมหิมะพันปีของเขาจริงหรือไม่”
ซือเทียนฉีพูดอย่างตื่นเต้น:”ได้ครับอาจารย์เย่ ผมจะพาเขาไปเดี๋ยวนี้แหละ!