การต่อสู้กู่จะเป็นอาจารย์กู่ที่ใช้กู่ชีวิตของพวกเขาในการต่อสู้กับกู่ชีวิตที่อยู่ในร่างกายของอีกคนฟานเทียนหลี่กล่าวว่า “ฟังดูง่าย แต่ถ้าจะทำจริง ๆ แล้ว ไม่มีใครเต็มใจทำอย่างประมาท ชีวิตของกู่คือชีวิตของอาจารย์กู่ นับตั้งแต่ที่พวกมันเกิดมา กู่ชีวิตนั้นผูกติดอยู่กับชีพจรของพวกเขา เมื่อสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับกู่ชีวิต อาจารย์กู่จะต้องตายแน่นอน และมันคือความตายทันที” เขามองไปที่แมงป่องแดงบนฝ่ามือของเขา “เป็นเวลาหลายปีแล้วและไม่มีใครมีค่าพอที่จะทำให้ฮ่องเต้ผู้นี้ใช้กู่ชีวิตของข้า การตายของคนผู้นั้นจะถือว่าเป็นสิ่งที่คู่ควร”
ทุกคนได้ยินเขาพูดและรู้สึกว่าเส้นผมของพวกเขาชี้ชันโดยเฉพาะในตอนกลางคืนเมื่อเห็นแมงป่องแดงนั้น บรรยากาศน่าขนลุกมาก
ซวนเทียนเก้อขัดจังหวะโดยฉับพลันถามว่า“ใช้กู่ชีวิตของเจ้าเพื่อต่อสู้ เจ้าจะได้รับอาการบาดเจ็บจากอีกฝ่ายหรือไม่ เนื่องจากเป็นการต่อสู้ ดังนั้นจะมีการพ่ายแพ้และชัยชนะอย่างแน่นอน ไม่เป็นไรถ้าเจ้าชนะ แต่ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าจะ……”
“ข้าจะไม่พ่ายแพ้”เทียนหลี่ส่ายหัวของเขา “ข้าเป็นผู้ปกครองของกูซูซึ่งเป็นผู้ชนะขั้นสุดท้ายของการต่อสู้ชิงบัลลังก์ของกูซูซึ่งแสดงให้เห็นว่าแมลงกู่ของข้ามีประสิทธิภาพมากที่สุด ทักษะกูของข้าก็สูงสุด ข้าพูดได้อย่างมั่นใจว่าในบรรดาอาจารย์กู่ในกูซูรวมถึงมหาปุโรหิต ไม่มีใครมีทักษะกู่ที่แข็งแกร่งกว่าของข้า” หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็มองซวนเทียนเก้ออีกครั้ง ทันใดนั้นก็ถามว่า “องค์หญิง เจ้าเริ่มเป็นห่วงฮ่องเต้ผู้นี้หรือไม่ ? ข้าซาบซึ้งมาก”
”ไม่”ซวนเทียนเก้อพูดอย่างใจเย็น “ข้าแค่กังวลว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฝ่าบาท และอีกฝ่ายค้นพบ เสด็จลุงจะตกอยู่ในอันตรายมากกว่านี้”
เทียนหลี่ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่มีปัญหาและไม่ได้ขออะไรเพิ่มเติม เขาบอกกับทุกคนเพียงว่า “เนื่องจากพระชายาหยูเองได้ยินว่าคนผู้นั้นปลูกฝังกู่มรณะที่หัวใจของฮ่องเต้ราชวงศ์ต้าชุน จากนั้นจึงใช้วิธีนี้เท่านั้น สำหรับกู่มรณะที่หัวใจโดยใช้การต่อสู้กับกู่ชีวิต และจะต่อสู้จนกว่ากู่ชีวิตของอีกฝ่ายจะตายก่อน จากนั้นกู่จะถูกกำจัดได้โดยไม่กระทบต่อชีวิตของฮ่องเต้ ถ้าไม่มีจะไม่มีวิธีอื่นในการกำจัด”
เขาอธิบายมันในลักษณะที่ค่อนข้างละเอียดแต่ซวนเทียนฮั่วสามารถเข้าใจหลักการของมันได้ เขากล่าวว่า “ความหมายของพระองค์คือถ้ากู่ถูกกำจัด จำเป็นต้องให้แมลงกู่และผู้ใช้กู่ตาย เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นในทันทีระหว่างการตายของแมลงกู่กับการตายของผู้ใช้กู่ ทำให้คนที่ถูกปลูกฝังกู่ได้สติขึ้นมา แต่ถ้าเราใช้วิธีการอื่น เช่น การฆ่าผู้ใช้กู่ก็จะทำให้ผู้ที่ถูกปลูกฝังกู่ตายไปด้วย ใช่หรือไม่ ? ”
เทียนหลี่พยักหน้า“องค์ชายเจ็ดพูดถูกต้อง ความลับในการกำจัดกู่มรณะที่หัวใจกู่คือแมลงกู่ที่จะต้องตายก่อน” ขณะที่เขาพูด เขามองแมงป่องแดงในมือจากนั้นดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย “ถึงเวลาแล้ว ! ”
ในพริบตาเมื่อเขาพูดประโยคนั้นแมงป่องแดงตัวเล็ก ๆ ในมือของเขากระโดดขึ้นและลงบนโต๊ะ ตรงข้ามกับการแกว่งหางของแมงป่อง มันสันนิษฐานว่าพร้อมรบ นอกจากนั้นที่หางของแมงป่องแดงหยดของเหลวไม่กี่หยด มันเป็นสีแดงเข้มและกลิ่นเลือดค่อย ๆ ไหลออกมา
ฟานเทียนเก้อกล่าวว่าประโยคบางอย่างกับแมงป่องโดยใช้ภาษาที่ไม่ซ้ำกับกลุ่มกู่และเมื่อเห็นหางแมงป่องจะแกว่งไปมา มันปรับทิศทางทันทีแล้วยกหางขึ้นไปในทิศทางนั้น เหล็กในหางชี้ไปที่ด้านหน้า และร่างกายเคลื่อนไหวขึ้น และมันดูดุมาก
“นั่นคือทิศทางของพระราชวังของฮ่องเต้”ซวนเทียนหมิงที่ยังไม่ได้พูดอะไรเลยเปิดปากแล้วพูดเบา ๆ “ทิศทางที่หางแมงป่องชี้ไปคือพระราชวังของฮ่องเต้”
ในขณะนี้ลึกเข้าไปในพระราชวังของฮ่องเต้พระชายาหยวนกุ่ยกำลังหลับอยู่ในห้องโถงจาวเหอตามปกติ แล้วกอดก่ายกับฮ่องเต้ และอาจารย์กู่ที่อยู่ในตำหนักชุนชานของนางกำลังแช่ตัวในสระน้ำนั้น น้ำในสระเป็นสีน้ำเงินเข้มข้นราวกับว่ามีการใส่สีย้อม มันไม่สามารถระบุได้อย่างง่ายดาย แต่เขาอยู่ระหว่างการฝึกฝนกู่
กู่มรณะที่หัวใจฝังอยู่ในตัวฮ่องเต้จำเป็นต้องได้รับการเสริมพลังทุกสองสามวันเพื่อให้ง่ายต่อการควบคุมฮ่องเต้ทุกเวลาเขาใช้กู่มาหลายปีแล้วและไม่กล้าที่จะคุยโม้ในกูซู แต่อยู่ในเขตแดนของราชวงศ์ต้าชุนไม่มีใครสามารถจับคู่กับเขาได้ และตอนนี้เขาได้ปลูกฝังกู่เข้าไปในพระราชวังและได้ควบคุมอำนาจที่ทรงพลังที่สุด คนในโลกนี้ทำให้เขาภูมิใจมาก
มันแตกต่างกันเล็กน้อยในคืนนี้เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะความอ่อนแอของเขาในฐานะสมาชิกกลุ่มกู่ แต่เขายังคงรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่สำคัญกำลังจะเกิดขึ้น และปัญหาสำคัญนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแก้ไขได้ อย่างไรก็ตามในพระราชวังของฮ่องเต้ราชวงศ์ต้าชุน แม้แต่ฮ่องเต้ก็ถูกควบคุมโดยเขา มีอะไรที่เขาไม่สามารถแก้ไขได้ ?
ในขณะที่เขากำลังคิดจู่ ๆ กู่ชีวิตที่มักจะไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเขาก็สับสน และพลิกไปมาในร่างกายของเขาเช่นนั้น เขารู้สึกไม่สงบ ไอลีนโนเวล
“ไอ้บ้าเอ๊ย! ” เขากัดฟันและดุ แล้วอ้าปากของเขา ยกตัวขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดราวกับว่าเขากำลังจะอาเจียร แล้วงูตัวหนึ่งประมาณครึ่งแขนเลี้อยออกมาจากปากของเขา
งูยังคงกระสับกระส่ายหลังจากออกมาและแม้หลังจากที่เขาท่องคาถาไปพักหนึ่งก็ไม่มีร่องรอยการฟื้นตัวที่ชัดเจน เมื่อมาถึงจุดนี้เขาต้องมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงจัง และตกใจในเวลาเดียวกัน
กู่ชีวิตจะไม่กระสับกระส่ายโดยไม่มีเหตุผลเมื่อสถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นนั่นหมายความว่ากู่ถูกคุกคาม หรือแม้กระทั่งได้รับอันตราย แสดงว่าอันตรายกำลังส่งไปที่แมลงกู่และไม่สามารถจัดการได้ ดังนั้นจึงเริ่มรู้สึกกลัว
ในที่สุดอาจารย์คนนี้ก็ได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของสถานการณ์และยืนขึ้นในน้ำในขณะที่เปลือยเปล่า จับงูตัวเล็ก ๆ ไว้กลางฝ่ามือทั้งสอง เขามองไปที่มัน แต่งูตัวนั้นกำลังแสดงสถานะเตรียมพร้อมในการต่อสู้ ลิ้นยาวแล่บออกมา หัวรูปสามเหลี่ยมยกสูง และปรับตัวให้เข้ากับทิศทางที่แน่นอน จากนั้นก็เริ่มที่จะดิ้นรนอย่างแรงในทิศทางนั้นพ่นพิษออกจากปากอย่างต่อเนื่อง
น่าเสียดายที่แม้ว่ามันจะทำงานหนักแต่ความกลัวของงูตัวเล็กตัวนี้ก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย นี่คือชีวิตของเขา ชีวิตของเขาเชื่อมโยงกับงูตัวเล็กนี้ เขาสามารถรู้สึกถึงความรู้สึกทั้งหมดของงูตัวเล็กนี้ ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าในเวลานี้งูนี้กำลังกลับ และมันก็ถอยกลับไปอย่างกระวนกระวายใจ มันหันกลับมาและมองมาที่เขาด้วยสายตาวิงวอน ขอให้เขาหนีไปด้วย และขอให้เขาช่วย
อาจารย์กู่ไม่ลังเลที่จะกัดปลายลิ้นของเขาพ่นเลือดออกจากปลายลิ้นของเขาลงบนหัวของงูนั้น ดูเหมือนว่างูตัวเล็กจะได้รับพลัง และรูปร่างที่ไร้ความรู้สึกของมันก็หายไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็โจมตีต่อไปในทิศทางนั้น
การจู่โจมดูแปลกมากมันเหมือนกับการต่อสู้กับอากาศแต่ในฐานะอาจารย์กู่ เขารู้เมื่อกู่ชีวิตแสดงสถานการณ์นี้ นั่นหมายความว่ามีคนอยู่ในทิศทางนั้นโดยใช้กู่ชีวิตของพวกเขาในการต่อสู้กับเขา วิธีการต่อสู้แบบกู่แบบนั้นถือว่าแน่นอนว่าทำให้ชีวิตของอาจารย์กู่อยู่ในความเสี่ยง เขากลัวเล็กน้อย ไม่เข้าใจว่าใครจะเดิมพันชีวิตของเขาคนผู้นี้มีความเกลียดชังมากน้อยเพียงใด ? เขามาที่ราชวงศ์ต้าชุนกับบิดาตั้งแต่ยังเล็กแม้ว่าเขาจะกลับไปที่กูซูพักหนึ่ง แต่เวลาที่เขาใช้ชีวิตในราชวงศ์ต้าชุนนั้นเปรียบได้กับเวลาที่เขาใช้ในกูซู เขามั่นใจว่าไม่มีอาจารย์กู่ไม่พอใจอย่างมากต่อเขา และพวกเขาจะต่อสู้กับเขาโดยมีชีวิตของพวกเขาเป็นเดิมพัน แต่ถ้าไม่มีเลยสถานการณ์นี้ ตอนนี้……ไม่ดี ! เขาตกใจมาก
จนถึงตอนนี้เขาไม่เคยใช้ชีวิตของเขาการใช้ทักษะกับใครนอกจากฮ่องเต้ของราชวงศ์ต้าชุน นั่นหมายถึงอีกฝ่ายต้องการช่วยเหลือฮ่องเต้ของราชวงศ์ต้าชุนหรือไม่ ? พวกเขาพบผู้ช่วยหรือไม่ ?
ขณะที่เขากำลังวิเคราะห์งูตัวเล็ก ๆ ที่มีเลือดจากปลายลิ้นของมันถูกพ่นลงก็หันมาไม่สนใจ และมีพลังน้อยกว่าครั้งที่แล้ว เขาจ้องที่งูตัวเล็ก ๆ ที่ค่อย ๆ สูญเสียการต่อสู้ด้วยความงุนงง และในที่สุดก็จำได้ว่าเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาได้ยินมาว่าผู้ปกครองของกูซูกำลังจะมาที่รราชวงศ์ต้าชุนเป็นการส่วนตัว และในการจัดการงูของเขา งูไม่สามารถสู้กลับได้เลย เพื่อต่อสู้อย่างมั่นใจกับชีวิตของเขา มันเป็นผู้ปกครองของกูซู มีเพียงผู้ปกครองกูซูเท่านั้นที่มีพลังนั้น มีเพียงชีวิตของผู้ปกครองกูที่น่าทึ่งจนมันเป็นอมตะ เขาเป็นเพียงสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลกู่ที่ไม่มีนัยสำคัญ เขามีความสามารถอะไรในการต่อสู้กับอาจารย์กู่ที่ยิ่งใหญ่
เขาหัวเราะอย่างน่าสมเพชและมองงูตัวเล็กที่ตายไปครึ่งหนึ่ง จากนั้นเขาก็จ้องเขม็ง เขาตัดสินใจอย่างสิ้นหวัง ไม่อยากให้ทุกคนช่วยฮ่องเต้องค์นั้น แล้วเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้ปกครองกูซูมาถึงแล้ว ? ตราบใดที่ข้าตายต่อหน้างูนี้ ฮ่องเต้ก็จะตายทันที ผู้ปกครองกูซู แม้ว่าข้าจะตาย ข้าก็จะไม่ยอมให้เจ้าทำตามที่เจ้าต้องการได้
เขาคิดอย่างนี้และตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะตายเขาพลิกฝ่ามือเข้าด้านในฝ่ามือของเขา เล็งไปที่ใบหน้าของเขาวางแผนที่จะโจมตีตัวเองจนตายด้วยการชกครั้งเดียว แต่ในขณะนี้ราวกับว่าอีกฝ่ายรู้เกี่ยวกับความตั้งใจของเขา เขาก็ปรับความสามารถของเขา และงูตัวเล็ก ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่แทบจะถูกตัดหัวทันทีไม่มีสัญญาณไม่มีวัตถุมีคมใด ๆ บินเข้ามา และหัวก็ทำตัวเหมือนมันถูกตัดด้วยใบมีด คอของมันถูกตัดตกลงไปในน้ำด้วย “จ๋อม”
อาจารย์กู่นั้นจ้องมองอย่างไร้ประโยชน์เมื่อแผนการของเขามันสายเกินไป เขาจ้องมองงูตัวเล็ก ๆ อย่างไร้ประโยชน์ซึ่งเทียบเท่ากับชีวิตของเขาที่ถูกตัดหัวและตาย หัวใจและปอดของเขาเริ่มที่จะหยุดทำงาน และร่างกายทั้งหมดของเขาทรุดตัวลงในสระน้ำ เลือดจำนวนมากไหลออกมาจากปากของเขา และน้ำถูกย้อมเป็นสีแดงทันที
เมื่อกู่ชีวิตตายไม่มีกฎว่าคนที่เลี้ยงกู่จะไม่ตายด้วยกัน และเพราะกู่ชีวิตตายก่อนคนเลี้ยงกู่ ดังนั้นทุกคนที่ถูกควบคุมโดยกู่ชีวิตก่อนหน้านี้ กู่ที่อยู่ในร่างกายพวกเขาจะถูกกำจัดทันที
ภายใต้การควบคุมของกู่มรณะที่หัวใจเขาคิดว่าพระชายาหยวนกุ๋ยเป็นผู้หญิงที่เขารักมากที่สุดในชีวิตของเขา และเมื่อเขาทำสิ่งที่เขารักมากที่สุดกับผู้หญิงที่เขารัก ทันใดนั้นก็เหมือนว่าใครบางคนตีฆ้องข้างหูของเขา มันรู้สึกเหมือนมีใครบางคนเทน้ำเย็นบนหัวของเขา และทันใดนั้นความคิดของเขาก็หายไปหมด
ความชัดเจนนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยมีในช่วงเวลานี้ไม่เพียงแต่เขาจะฟื้นคืนความทรงจำในอดีตของเขาทั้งหมด แม้ทุกสิ่งที่เขาทำในช่วงเวลานี้จะถูกยับยั้งจากจิตใจของเขา ในขณะที่ทั้งสองเชื่อมโยงกัน เขามองลงไปที่ผู้หญิงที่ยังคงอยู่ในสภาพที่น่าอายและมีความสุขอยู่ด้านล่างเขาอีกครั้ง ฮ่องเต้ก็รู้สึกสะอิดเอียนและคลื่นไส้ขึ้นมา
เขาผลักพระชายาหยวนกุ๋ยออกไปด้านข้างของเตียงพุ่งออกไปพร้อมกับกำลังทั้งหมดของเขา เขาลุกขึ้นจนกระทั่งสภาพแวดล้อมมืดลง และเข้ามาใกล้แม้กระทั่งเหวี่ยงแขนของเขา
ทหารองครักษ์ยืนอยู่ข้างนอกได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครมนี้และวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วเมื่อเขาเห็นสิ่งที่ฮ่องเต้โยนลงบนพื้น ทันใดนั้นทุกคนที่เข้ามากรีดร้องด้วยความพร้อมเพรียงราวกับว่าพวกเขาเห็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวที่สุด แม้แต่พระชายาหยวนกุ๋ย นางกำนัลหยูซู่ก็รู้สึกกลัวจนนางเข่าอ่อน ล้มลงกับพื้น
ฮ่องเต้กำลังสับสนกับคนเหล่านี้ตะโกนเพราะมันรู้สึกแย่มากเมื่อเขาขว้างปา เขาหลับตาตลอด ในขณะนี้เขาลืมตาและมองลงมา แล้วก็อ้าปากตกใจแล้วตะโกนเสียงดัง “นี่คืออะไร ? ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ ? ”