กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1176
คริสโตเฟอร์ต้องมาที่โรงพยาบาล เพื่อรับสารละลายทางเส้นเลือดเป็นเวลาสิบสี่วันติดต่อกัน โดยเริ่มจากวันนี้เลย นอกจากนี้เขาจะต้องมารับการฉีดยาห้าถึงหกขวดทุกวันด้วย
คริสโตเฟอร์รีบถามว่า “คุณหมอครับ ยาที่ใช้วันนี้จะช่วยหยุดอาการคันให้ผมได้ไหมครับ? บอกตามตรงนะครับว่า ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนกำลังจะตายจากอาการคันที่เกิดขึ้น มันเป็นอาการระคายเคืองที่น่ารำคาญเสียจริง ๆ ยิ่งเกามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกคันมากขึ้นเท่านั้น…”
คุณหมอตอบว่า “นับเป็นเรื่องปกติที่จะมีอาการคันเมื่อคุณติดโรคเหล่านี้ นอกจากนี้คุณยังมีแผลพุพอง เป็นหนอง มีการอักเสบ และมีรอยแผลในที่ลับของคุณ ฉะนั้นตอนนี้คุณจะรู้สึกคันตามธรรมชาติ และรู้สึกไม่สบายตัวอย่างมาก แต่คุณวางใจได้นะครับ ว่าอาการคันจะบรรเทาลงหลังรับยาในวันนี้”
หลังจากนั้นคุณหมอก็พูดต่อว่า “จากนี้ไป คุณควรหลีกเลี่ยงอาหารทะเล อาหารรสจัด แอลกอฮอล์ และไม่ควรสูบบุหรี่ด้วย ไม่อย่างนั้นอาจทำให้อาการของคุณแย่ลงได้”
เมื่อคริสโตเฟอร์ได้ยินดังนั้น เขาก็รีบบอกคุณหมอทันที “คุณหมอครับ บ่ายวันนี้ผมกินหอยเป๋าฮื้อเป็นสิบ ๆ ตัว แล้วยังดื่มไวน์เข้าไปเยอะด้วย จะไม่เป็นปัญหาอะไรใช่ไหมครับ?”
คุณหมอแสดงสีหน้าออกมาตามตรงหลังได้ยินคำพูดของคริสโตเฟอร์ แล้วพูดขึ้นทันทีว่า “คุณไม่กลัวตายเลยเหรอ? คุณรู้ไหมว่าอาหารชนิดนี้เป็นอาหารกระตุ้นร่างกาย? แล้วยังกล้ากินอาหารทะเลเข้าไปอีก? คุณไม่รู้เลยเหรอว่าไม่ควรกินแม้กระทั่งสาหร่ายทะเลด้วยซ้ำไป!”
คริสโตเฟอร์รู้สึกหดหู่เล็กน้อย แล้วตอบหมอว่า “ตอนนั้นผมยังไม่รู้เรื่องนี้ ถ้าผมรู้ว่าติดโรคพวกนี้ ผมคงไม่กล้ากินหรือดื่มอะไรเลย ถึงแม้ว่าจะมีใครมาบังคับให้ผมทำอย่างนั้นก็ตาม…”
คุณหมอถอนหายใจ แล้วพูดว่า “ถ้าอยางนั้นเราก็ไม่สามารถทำการรักษาคุณได้ในวันนี้ คุณกลับบ้านได้แล้ว”
คริสโตเฟอร์รู้สึกเป็นกังวลมาก และโพล่งออกมาว่า “ทำไมถึงเริ่มรักษาผมไม่ได้ในวันนี้ล่ะครับคุณหมอ? ผมรู้สึกคันจนจะตายอยู่แล้ว! คุณหมอต้องรีบรักษาให้ผมนะครับ ไม่อย่างนั้นผมอาจจะเกาไม่หยุดจนทำให้ผิวหนังเป็นแผลเลยก็ได้นะครับ!”
คุณหมอส่ายหัวเบา ๆ แล้วพูดว่า “คุณรู้ไหมว่าผมต้องฉีดยาปฏิชีวะนะจำนวนมากให้คุณเพื่อรักษาโรคนี้? แล้วผมจะฉีดยาปฏิชีวะนะเข้าไปในร่างกายของคุณได้อย่างไร ในเมื่อคุณดื่มแอลกอฮอล์มา? คุณเคยได้ยินปฏิกิริยาตอบสนองเหมือนการกินยาเลิกเหล้าไหมครับ? หลังจากฉีดยาปฏิชีวะนะเซฟฟาโลสโปรินให้คุณ ก็จะเกิดอาการตอบสนองในร่างกายของคุณทันที ซึ่งอาจจะถึงขั้นทำให้คุณเสียชีวิตได้! ดังนั้นคุณจะยอมทนคันไปอีกหนึ่งวัน หรือจะยอมตายอยู่ที่นี่ในวันนี้ล่ะ?”
คริสโตเฟอร์มีความรู้สึกเหมือนอยากจะปล่อยโฮออกมาเสียจริง ๆ
เขารู้สึกคันอย่างมาก แต่ไม่สามารถใช้ยารักษาได้เลย นี่ไม่เหมือนกับการพยายามจะฆ่าเขาอยู่หรอกหรือ?
ดังนั้นคริสโตเฟอร์จึงได้แต่อ้อนวอนอย่างน่าสมเพช “คุณหมอครับ ถ้าอย่างนั้นก็ขอยาแก้คันให้ผมได้ไหมครับ? ไม่อย่างนั้น ผมคงทนคันต่อไปไม่ไหวแน่ ๆ…”
คุณหมอถอนหายใจแล้วพูดว่า “เอาล่ะ หมอจะสั่งน้ำยาทำความสะอาดให้คุณแทน คุณเอากลับไปใช้ที่บ้านดูก่อน น้ำยานี้มีฤทธิ์ช่วยต่อต้านอาการคันให้คุณได้”
หลังจากนั้นคุณหมอก็พูดขึ้นอีกว่า “อย่างไรก็ตาม คุณต้องห้ามเกาในบริเวณที่ลับของคุณ ตอนนี้มันเกิดการอักเสบขึ้นมาแล้ว ถ้าคุณเกาไม่หยุดอาการก็จะยิ่งแย่ลง และทำให้โรคมีอาการรุนแรงมากขึ้น ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้น หนองและเลือดที่ไหลออกมาอาจมีแบคทีเรียในจำนวนมากขึ้น ซึ่งจะส่งผลให้เกิดการติดเชื้อลุกลามออกไปได้ ทำให้อาการแย่ลง ถ้ามีแผลใหญ่ขึ้น ๆ จนมีภาวะติดเชื้อที่รุนแรงมากขึ้น ก็อาจทำให้คุณถึงขั้นตายได้”
คริสโตเฟอร์ได้แต่ปาดน้ำตา “นี่มันเป็นอาชญากรรมชัด ๆ… ผมตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างไรกัน?
คุณหมอถอนหายใจ แล้วพูดว่า “ท้ายที่สุดของวันนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการรักษาสุขอนามัยส่วนบุคคล นอกจากนี้คุณก็ต้องใส่ใจและไม่ลืมปกป้องตัวเองในทุก ๆ ด้านของชีวิต อย่าเดินข้างถนนเพื่อไปซื้อความสุขจากผู้หญิงแบบชั่วครั้งชั่วคราวอีกนะครับ”
คริสโตเฟอร์ไม่สามารถพูดอะไรเกี่ยวกับคนที่ทำให้เขาติดโรคพวกนี้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงหยักหน้า แล้วพูดขึ้นว่า “ขอบคุณครับคุณหมอ ผมเข้าใจครับ…”
คุณหมอส่งเสียงพึมพำก่อนจะถามขึ้นอีกครั้ง “อย่างไรก็ตาม ดูจากอายุของคุณแล้ว คุณก็น่าจะแต่งงานแล้วใช่ไหมครับ?”
คริสโตเฟอร์พยักหน้าเบา ๆ
เมื่อคุณหมอเห็นเขาพยักหน้ายอมรับ ก็พูดขึ้นว่า “คุณควรพาคนรักมาตรวจที่โรงพยาบาลด้วยนะครับ เพราะโรคนี้ติดต่อกันได้ง่ายมาก ถ้าคุณติดโรคนี้มาจากข้างนอก ก็จะแพร่เชื้อให้คนรักได้ง่ายมากเช่นกัน”
คริสโตเฟอร์รู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก ในเวลานี้เขามีแต่ความโกรธเคืองและเดือดดาลที่พูดไม่ได้อัดแน่นอยู่ในอก
ทำให้เธอติดโรคน่ะเหรอ?
ให้ตายเถอะ! เธอเป็นคนนำโรคพวกนั้นมาแพร่ให้เขาต่างหากล่ะ!
นังสารเลวคนนั้น
เขาจะเฆี่ยนเธอให้ตายเมื่อกลับไปถึงบ้าน!