กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1182
อย่างไรก็ตาม เธอคิดคำง่าย ๆ แต่แฝงความหมายว่า ‘จามาล’
ในเวลานี้ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่า มาทิลด้าช่างเป็นคนที่น่าทึ่งจริง ๆ
แต่ถึงกระนั้นชาร์ลีก็เก็บเรื่องนี้เอาไว้ในใจ เขาไม่ได้บอกเรื่องนี้กับพอล
เนื่องจากพอลเป็นคนฉลาด ชาร์ลีจึงเดาว่าพอลก็น่าจะรู้เรื่องที่มาของชื่อกลางของเขาด้วย
หลังจากเซ็นสัญญาเสร็จแล้ว เลียมก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงนอบน้อมว่า “ปรมาจารย์เวดครับ คุณจะเปลี่ยนชื่อวีเวอร์ เภสัชกรรมตอนนี้เลยไหมครับ?”
ด้วยความที่ชาร์ลีเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของวีเวอร์ เภสัชกรรมแล้ว เลียมจึงรู้สึกว่าไม่เหมาะนักที่พวกเขาจะยังคงเรียกชื่อบริษัทนี้ว่า ‘วีเวอร์ เภสัชกรรม’ ต่อไป
ชาร์ลีก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกัน ที่ยังจะเรียกชื่อบริษัทที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาว่าวีเวอร์ เภสัชกรรมต่อไป
เขาจึงใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “เราเปลี่ยนชื่อบริษัทยาเป็น ‘นักปรุงยาเภสัชกรรม’ แทนก็แล้วกัน”
ชาร์ลีรู้สึกว่าการที่เขาปรุงยาตามสูตรที่บรรพบุรุษทิ้งไว้ให้ได้อย่างเชี่ยวชาญนั้น เป็นผลมาจากนักปรุงยามากมายในอดีต เขาจึงตั้งชื่อว่า ‘นักปรุงยาเภสัชกรรม’ เพื่อเป็นการรำลึกถึงเหล่านักปรุงยาทั้งหลายเหล่านั้น นี่จึงอาจถือว่าเป็นผลงานของเขาเอง และเป็นการแสดงความเคารพต่อนักปรุงยาทุกคน
ถึงแม้ว่าเลียมจะไม่รู้ที่มาของชื่อบริษัทใหม่นี้ แต่โดยปกติแล้ว เขาไม่มีความคิดเห็นใด ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เนื่องจากชาร์ลีได้บอกไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นทันทีว่า “ปรมาจารย์เวดครับ ถ้าอย่างนั้นผมจะยื่นคำแถลงในวันนี้ และจะจดทะเบียนชื่อเครื่องหมายการค้าของนักปรุงยาเภสัชกรรมพร้อมกัน”
ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า “นายเคยบอกฉันก่อนหน้านี้ว่ายาผงแก้โรคกระเพาะของโคบายาชิ ฟาร์มา ได้สร้างแรงกดดันอย่างมากต่อบริษัทของเราใช่ไหม?”
“ใช่ครับ!” เลียมถอนหายใจแล้วพูดว่า “ปัจจุบันยาผงแก้โรคกระเพาะที่ผลิตโดยโคบายาชิ ฟาร์มา มีจำหน่ายไปทั่วทั้งทวีปแล้ว พวกเขาสร้างแรงกดดันให้เราอย่างมาก”
ชาร์ลีบอกเลียมว่า “โคบายาชิ ฟาร์มาไม่ได้มีอะไรน่ากลัวเลย ฉันจะให้สูตรปรุงยาสำหรับรักษาโรคกระเพาะอาหารให้กับนาย หลังจากผลิตเสร็จแล้ว ให้ตั้งชื่อว่า ‘ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยา’ นายมีกระดาษกับปากกาไหม? ฉันจะเขียนสูตรปรุงยาให้นาย หลังจากนี้ นายก็เริ่มผลิตยาตามสูตรนี้ได้เลย และวางจำหน่ายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”
เลียมรู้สึกปลาบปลื้มมาก เขาไม่เคยคาดคิดว่า ชาร์ลีจะเขียนสูตรปรุงยาด้วยตัวเอง เขาจึงรีบหยิบปากกาและกระดาษส่งให้ชาร์ลีอย่างนอบน้อม
ชาร์ลีคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเลือกสูตรปรุงยาที่เรียกว่า “ยาเม็ดแก้โรคกระเพาะ”
เขาเลือกสูตรปรุงยาสูตรนี้ก็เพราะสมุนไพรและวัตถุดิบนั้นค่อนข้างหาง่าย
ถึงแม้ว่านี่จะเป็นสูตรปรุงยาแบบง่าย ๆ สำหรับแก้โรคกระเพาะ แต่ก็มีประสิทธิภาพอันน่าอัศจรรย์กับคนธรรมดาทั่วไป
ตราบใดที่เลียมสามารถผลิตยาสูตรนี้ได้ พวกเขาก็จะสามารถหยุดยั้งการจำหน่ายยาผงแก้โรคกระเพาะ ที่ผลิตโดยโคบายาชิ ฟาร์มาได้อย่างง่ายดาย
ดังนั้นเขาจึงจดสูตรปรุงยารวมทั้งอัตราส่วนผสมก่อนจะยื่นส่งให้กับเลียม
หลังจากรับสมุดบันทึกคืนจากชาร์ลี เลียมก็อดรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยไม่ได้ เมื่อเห็นสูตรปรุงยาที่เขียนอยู่ในนั้น
เลียมมีพื้นฐานทางด้านการแพทย์เหมือนกัน และเขาได้พยายามค้นหาสูตรปรุงยาโบราณมาใช้ ดังนั้นเขาจึงมีความเข้าใจขั้นพื้นฐานเกี่ยวกับสูตรปรุงยาอยู่เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาดูสูตรปรุงยาของชาร์ลี แล้วรู้สึกว่าวัตถุดิบและสมุนไพรจำนวนมากในสูตรนี้ ไม่มีสรรพคุณในการรักษาโรคกระเพาะอาหารเลย เขาจึงอดแปลกใจเล็กน้อยไม่ได้
สูตรปรุงยาที่ชาร์ลีจดให้เลียมนั้นเป็นสูตรปรุงยาที่พบในคัมภีร์ยาโบราณ ซึ่งเดิมทีเป็นคัมภีร์ที่มีความศักดิ์สิทธิ์มาก ดังนั้นสูตรปรุงยาที่เขียนและบันทึกไว้ในคัมภีร์เล่มนี้จึงทรงพลังมาก และคงเป็นเรื่องแปลกถ้าหากคนธรรมดาทั่วไปจะเข้าใจสูตรปรุงยาในคัมภีร์เล่มนี้
ถึงแม้ว่าเลียมจะไม่เข้าใจสูตรปรุงยานี้ แต่เขาก็ไม่กล้าสงสัยในตัวชาร์ลีแม้แต่น้อย
เลียมให้ความสำคัญกับสูตรปรุงยานี้เป็นอย่างมาก และเตรียมพร้อมจะกลับไปผลิตยานี้ทันที เพื่อที่จะได้ทดสอบประสิทธิภาพของยาต่อไป
เขาจัดการกับเรื่องสัญญาทั้งหมดกับพอล ก่อนที่จะออกจากวีเวอร์ เภสัชกรรม ซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นนักปรุงยาเภสัชกรรมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
พอลให้ความชื่นชมและเคารพชาร์ลีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เป็นอย่างมาก เขารู้สึกว่าชาร์ลีช่างเป็นคนที่คาดเดาได้ยากจริง ๆ
เขาสามารถหาสูตรปรุงยามาได้ ฉะนั้นผู้คนทั้งหลายจึงเต็มใจยกทั้งบริษัทนี้ให้กับเขา
มีใครอีกบ้างในโลกใบนี้ที่มีความสามารถถึงขนาดนี้?
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมคนที่มีอำนาจและความสามารถทุกคนในโอลรัส ฮิลล์ ถึงได้ให้ความเคารพต่อปรมาจารย์เวด
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อใดก็ตามที่มีใครพูดถึงปรมาจารย์เวด พวกเขาก็จะให้การยกย่องเขาด้วยคำว่า… มังกรที่แท้จริง!