มู่เฉียนซีเอ่ยปากกล่าวว่า “ในเมื่อหัวหน้าหุบเขาซือคงปรารถนาดี เช่นนั้นพวกเราก็ไม่ปฎิเสธ”
ใบหน้าของจวินโม่ซีไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาคิดในใจอย่างโหดร้ายว่า ‘หากยังไม่ยอมตัดใจ ข้าจะเอาเจ้าให้ตายเลยคอยดู’
หุบเขาหมอเทวดาเป็นสำนักนิกายอันดับหนึ่งแห่งแดนใต้ แน่นอนว่ามีอาณาบริเวณของตนเองอยู่ในเหยียนโจว
ที่พักของพวกเขานั้นหรูหราเป็นที่สุด
แต่ละกองกำลังของแดนใต้ต่างก็เริ่มตามหาหินมิติเสมือนไฟที่โหมไหม้
ซือคงชัวได้สอบถามเกี่ยวกับสถานที่ที่สนุก ๆ ในเหยียนโจวอย่างชัดเจน คิดอยากจะเชิญมู่เฉียนซีไปเดินเที่ยว
มู่เฉียนซีกล่าว “ไม่จำเป็น ข้าไม่อยากไป พวกเราไปดูค่ายกลส่งระยะไกลของเหยียนโจวกันเถอะ!”
ถูกปฏิเสธอีกครั้ง ใบหน้าของซือคงชัวเคร่งขรึมลง จากนั้นก็กล่าวว่า “ได้!”
ตอนนี้ ค่ายกลส่งระยะไกลที่เสียหายได้ถูกสำนักเฝินเยี่ยนส่งยอดฝีมือมาเฝ้าเอาไว้แล้ว
เมื่อเห็นมู่เฉียนซีและพวกเข้ามาใกล้ พวกเขาก็กล่าวขึ้นว่า “เจ้าพวกหนุ่มสาว ค่ายกลส่งระยะไกลใช้ไม่ได้แล้ว พวกเจ้ากลับไปเถอะ!”
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าแค่อยากมาดูว่าค่ายกลส่งระยะไกลถูกเสียหายไปถึงระดับไหนแล้ว”
“ตอนนี้ค่ายกลส่งระยะไกลจะเสียหายอีกไม่ได้เด็ดขาด ท่านเจ้าสำนักได้กำชับเอาไว้แล้วว่าจะให้ใครเข้าใกล้ไม่ได้”
“พวกเราเป็นคนของหุบเขาหมอเทวดา เข้าใกล้ไม่ได้อย่างนั้นเหรอ?” ซือคงชัวกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว
“หุบเขาหมอเทวดา!” พวกเขาตกใจผงะไปครู่หนึ่ง
“ต่อให้เป็นหุบเขาหมอเทวดาก็ไม่ได้!”
“ข้าคือนายน้อยแห่งหุบเขาหมอเทวดา พวกเขาสองคนเป็นศิษย์สายตรงของท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดา พวกเจ้าแน่ใจเหรอว่าจะไม่ปล่อยให้พวกเราเข้าไป?” ซือคงชัวกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว
“เอ่อ……คือว่าเรื่องนี้จำเป็นต้องให้ท่านเจ้าสำนักอนุญาตก่อน!”
จำต้องบอกเลยว่าสถานะของทั้งสามคนตรงหน้านี้ช่างน่าทึ่งยิ่งนัก พวกเขาก็รู้สึกลำบากใจเช่นกัน
ทันใดนั้นเอง ชายหนุ่มรูปงามผู้หนึ่งก็เดินเข้ามา
“คุณหนูผู้งดงามผู้นี้ก็แค่อยากเข้าไปดูค่ายกลส่งระยะไกลก็เท่านั้น ไม่ได้เข้าไปทำลายสักหน่อย ให้พวกเขาเข้าไปเถอะ หากมีสิ่งใดเสียหาย หอหมอปีศาจของพวกเราจะชดเชยให้ร้อยเท่า เป็นเช่นไร?”
รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นที่มุมปากของชายหนุ่มผู้รูปงามผู้นี้ เมื่อวาจานี้ได้พ่นออกไป ก็ได้แสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งของหอหมอปีศาจได้อย่างถึงอกถึงใจ
ต่อให้เป็นหุบเขาหมอเทวดาก็ไม่กล้ากล่าววาจาเช่นนี้ออกมา
“ท่านผู้ดูแลโม่!”
“ที่แท้ก็เป็นท่านผู้ดูแลโม่ของหอหมอปีศาจนี่เอง!”
“ท่านผู้ดูแลโม่ ยาแผนปัจจุบัน (ยาน้ำ) ที่เพิ่งออกตัวใหม่ยังพอมีให้จองอีกหรือไม่?”
เมื่อพวกเขาได้เห็นโม่จิ่น ก็ราวกับได้เห็นหญิงสาวผู้งดงามอย่างไร้ที่เปรียบผู้หนึ่งก็มิปาน ใบหน้าเผยให้เห็นถึงความตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง
สวัสดิการนี้แตกต่างราวฟ้ากับดิน
หุบเขาหมอเทวดาทำตามแบบเดิม คุณภาพของยาวิญญาณนั้นไม่ดีเลย แต่เมื่อเม็ดยาวิญญาณที่มีประสิทธิภาพสูงและยาแผนปัจจุบัน (ยาน้ำ) ที่ได้คิดค้นออกมาใหม่ของหอหมอปีศาจมาเปิดขายที่แดนใต้ ก็ได้รับความเทินทูนจากผู้คนเป็นอย่างมาก
ซือคงชัวเริ่มโกรธขึ้นแล้ว เขากล่าว “หอหมอปีศาจนับว่าเป็นสิ่งใดกัน ตอนที่หุบเขาหมอเทวดาของพวกข้าได้กลายเป็นสำนักปรุงยาอันดับหนึ่งแห่งแดนใต้ ไม่รู้ว่ามันยังอยู่ที่ไหนอยู่เลย”
โม่จิ่นย่างเท้าเดินมาตรงหน้ามู่เฉียนซี และกล่าวว่า “คุณหนูผู้งดงามผู้นี้ ต้องการเข้าไปกับข้าหรือไม่?”
โม่จิ่นผูกมัดใจองครักษ์เหล่านี้ได้อย่างคล่องแคล่วฉับไว จากนั้นก็เอ่ยปากเชิญมู่เฉียนซี
มู่เฉียนซีกล่าว “ขอบใจท่านมาก!”
“ศิษย์น้อง หอหมอปีศาจกับหุบเขาหมอเทวดาของพวกเราเป็นศัตรูกัน เขาต้องมีเจตนาไม่ดีเป็นแน่ อย่าตอบรับเขาเลย!” ซือคงชัวกล่าว
“นายน้อยหุบเขา เรื่องของข้า เจ้าไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่าย!”
“เจ้าตะกละ พวกเราเข้าไปกันเถอะ!”
โม่จิ่นเดินนำทางไป มู่เฉียนซีเรียกเจ้าตะกละตามเข้าไป
ซือคงชัวอยากตามเข้าไป แต่โม่จิ่นกลับกล่าวขึ้นว่า “ข้าเชิญแค่พวกเขาสองคนเท่านั้น ไม่ได้เชิญท่าน นายน้อยหุบเขาซือคง!”
องครักษ์เหล่านั้นกล่าว “นาน้อยหุบเขาซือคง โปรดรอด้านนอก!”
ปัง! ซือคงชัวกำหมัดต่อยกำแพงระบายความโกรธ
“พวกเจ้าทำเกินไปแล้วจริง ๆ น่ารังเกียจยิ่งนัก!”
เมื่อก่อน นายน้อยแห่งหุบเขาหมอเทวดาอย่างเขาอยู่ที่เหยียนโจว ไฉนเลยจะได้รับการปฏิบัติเช่นนี้
แต่ตอนนี้กลับถูกผู้ดูแลของหอขายยาคนหนึ่งเตะจนกระเด็นไปเช่นนี้ได้
ด้านในไม่มีผู้ใดอยู่ และโม่จิ่นก็ไม่เสแสร้งแล้ว
“นายท่าน ในที่สุดท่านก็ปรากฏตัวออกมาจนได้ ข้าคิดว่าท่านจะละทิ้งหน้าที่ ไม่สนใจหอหมอปีศาจซะแล้ว!”
“ที่แท้พวกท่านทั้งสองก็ได้กลายเป็นศิษย์สายตรงของตาเฒ่าประหลาดแห่งหุบเขาหมอเทวดานั่นแล้ว สมกับที่เป็นนายท่านของข้าจริง ๆ!”
“ท่าน……”
“พอ!” โม่จิ่นยังอยากจะพูดอย่างไม่รู้จบ แต่กลับถูกมู่เฉียนซีขัดจังหวะเสียก่อน
มู่เฉียนซีกล่าว “นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะจำพวกข้าได้!”
“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ครั้งก่อนข้าจำพี่ใหญ่ของข้าไม่ได้ รู้สึกขายหน้าไม่น้อยเลย แต่ครั้งนี้ข้าจำได้แล้ว” โม่จิ่นกล่าวอย่างภาคภูมิใจ
“ที่หอหมอปีศาจ ทุกอย่างราบรื่นดีหรือไม่?” มู่เฉียนซีกล่าวถาม
“เรียบร้อยดีทุกอย่าง!” โม่จิ่นกล่าวด้วยความตื่นเต้น
เดิมทีเขารับปากเอาไว้ว่าจะขายตัวรับใช้เป็นเวลาสามปี นึกไม่ถึงว่าจะมีสภาพการณ์อย่างวันนี้
เขาเคยเป็นแค่ผู้อาวุโสในสำนักนิกายระดับหนึ่งผู้หนึ่งที่ไม่ได้มีอำนาจที่แท้จริง ทว่า ตอนนี้แม้แต่ผู้ควบคุมสำนักระดับสองต่างก็ต้องเกรงใจเขา ผู้ดูแลโม่ผู้นี้
มู่เฉีนซีกล่าว “ในเมื่อเรียบร้อยดี เช่นนั้นก็ดูค่ายกลส่งระยะไกลกันเถอะ!”
ค่ายกลส่งระยะไกลในตอนนี้มีหินแตกบางส่วน ค่ายกลได้ถูกทำลายแล้ว
โม่จิ่นกล่าว “เรื่องนี้เดิมทีแล้วมองไม่เห็นความสำเร็จใดเลย หรือว่า พี่ใหญ่ยังเป็นจอมภูตพลังธาตุมิติด้วย ซ่อมแซมค่ายกลส่งระยะไกลได้”
ทุกครั้งมู่เฉียนซีจะเผยความสามารถที่น่าทึ่งออกมาเสมอ ดังนั้นโม่จิ่นจึงคิดว่าต่อให้ตนเองคาดการณ์โอ้อวดเพียงใด ก็เป็นเรื่องที่มีความเป็นได้
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าไม่ใช่จอมภูตพลังธาตุมิติ ข้าก็แค่มาดูเท่านั้นเอง!”
อาถิงกล่าวอย่างทอดถอนใจว่า “ค่ายกลส่งระยะไกลนี้โบร่ำโบราณมากแล้ว ใช้งานมาก็นานมากแล้ว มันถึงได้เสียหายเพียงนี้ยังไงล่ะ หากคิดจะซ่อมมัน เกรงว่าจะต้องใช้หินมิติไม่น้อยเลย!”
เขากล่าวต่อด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ว่า “แต่นี่ ผู้หญิงโง่ ใครว่าเจ้าไม่ใช่จอมภูติพลังธาตุมิติกันล่ะ หากผู้เป็นพันธสัญญาของท่านพี่ข้าไม่ใช่จอมภูตพลังธาตุมิติ เช่นนั้นบนโลกใบนี้ก็ไม่มีผู้ใดบอกว่าตัวเองเป็นจอมภูตพลังธาตุมิติแล้วล่ะ”
เป็นพันธสัญญากับมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ ก็จะได้รับพลังธาตุที่มหาวัตถุเทพศักดิ์สิทธิ์นั้นมอบให้
นางได้รับแหวนนิรันดร์อย่างแหวนมังกรเทพวารีแล้ว และนางก็ได้รับพลังธาตุวารีมาด้วย
ส่วนนิรันดร์ก็ไร้เรี่ยวแรงจึงได้หลับใหลไป ตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าเขานั้นมีลักษณะพิเศษอันใด
อาถิงกับสุ่ยจิงอิ๋งนั้นควบคุมพลังธาตุสองชนิดที่แข็งแกร่งที่สุด และลึกลับที่สุด แต่ดูเหมือนว่านางยังไม่ได้รับการถ่ายทอด
อาถิงกล่าว “พลังของข้ายังไม่ฟื้นคืนกลับมา พลังของเจ้าก็อ่อนแอเกินไป ดังนั้นยังไม่อาจรับการถ่ายทอดพลังธาตุเวลาของข้าได้ ข้าก็เลยไม่ได้มอบให้เจ้า”
“ส่วนท่านพี่ข้า หากเจ้าตามหาอีกสามส่วนเจอ เจ้าก็น่าจะมีพลังธาตุมิติ เคล็ดวิชาแห่งมิติเป็นการฝึกฝนที่ง่ายที่สุด ตัวอย่างเช่น การเคลื่อนภายในชั่วพริบตาเดียว มันเร็วกว่าทักษะย่างก้าวพันเงาของเจ้ามาก เพราะฉะนั้น หากเจ้าต้องการเปลี่ยนตัวเองให้แข็งแกร่งมากกว่านี้ ก็รีบหาส่วนที่ขาดของท่านพี่ข้าให้ครบเร็ว ๆ!”
น้ำเสียงของอาถิงเป็นทุกข์ใจ เขาคิดไม่ถึงเลยว่าท่านพี่ผู้แข็งแกร่งที่สุดของเขา จะได้รับบาดเจ็บได้หนักถึงเพียงนี้
ต่อให้เป็นเจ้าพิฆาตวิญญาณนั่นก็แค่คมกระบี่ ตัวกระบี่ ฝักกระบี่ วิญญาณกระบี่ และจิตวิญญาณกระบี่แยกออกจากกันเท่านั้น
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าเข้าใจแล้ว รอหลังจากที่ข้าจัดการเรื่องของหุบเขาหมอเทวดา และซ่อมค่ายกลส่งระยะไกลได้สำเร็จก่อน หน่วยข่าวของหอหมอปีศาจของข้าก็จะแผ่ขยายไปทั่วทั้งดินแดนสี่ทิศ ข้าจะทำทุกอย่างอย่างสุดความสามารถเพื่อหาส่วนที่ขาดของสุ่ยจิงอิ๋งให้เจอ ให้พลังของสุ่ยจิงอิ๋งกลับคืนมาอย่างสมบูรณ์ให้ได้”
อาถิงกล่าวเสียงต่ำว่า “ผู้หญิงโง่ เจ้าก็อย่าได้กดดันตัวเองจนเกินไป รอหลังจากพลังของข้าฟื้นกลับมา ข้าจะไปหาเอง”