เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 930
“เหอเหอ！”
หยางเฟิงยิ้มหัวเราะ“ฝั้งตรงข้ามนั้นมาหาข้าได้ก็พอแล้วล่ะ เกรงว่าเขาจะไม่กล้ามานะสิ！”
หากว่าเจ้าสำนักนั่นกล้าที่จะมา หยางเฟิงจะต้องบิดเอาหัวของเขาออกมาแน่！
เจ้าสักนักนี้ มองแล้วเหมือนคนที่น่าเกรงกลัวเอามากๆ
ปล่อยเขาไว้ตรงนั้น เหมือนกับว่าในต้าเซี่ยนั้นได้มีระเบิดเวลาขนาดใหญ่
หยางเฟิงนั้นรอหาโอกาส รอจัดการเจ้าสำนักนี่สะ เพื่อที่จะไม่ให้เขาคอยทำร้ายเมืองต้าเซี่ย！
หนิงชิงเฉิงนั้นเตือนเขาแล้ว
ไม่รู้ว่าหยางเฟิงจะฟังไหม เธอนั้นก็ไม่มีทางที่จะบังคับ
หากหยางเฟิงนั้นอยากจะฆ่าเจ้าสำนักจริงๆ นั้นก็เหมือนช่วยแก้แค้นให้พ่อของเธอ！
ในขณะเดียวกัน
สถานที่ส่วนตัวในจงโจว
สถานที่ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา
“ไม่ทราบว่าคุณชายหลง มาหาข้าทันทีเช่นนี้มีเรื่องอะไรกัน？”
หยุนเฟยฉางมองไปที่ หลงเฟยหยู เอ่ยด้วยความสงสัย
ทั้งสองคนนั้นต่างก็เป็นคุณชายของตระกูลมหาเศรษฐี ถึงแม้จะมีการเขม่นกันบ้าง แต่ความสัมพันธ์นั้นไม่เลว！
หลงเฟยหยูไม่เอ่ยพร่ำเพรื่อ ก่อนจะหรี่ตาแล้วเอ่ย“เฟยฉาง ข้านั้นอยากจะให้เจ้าช่วยข้าฆ่าคนหนึ่งหน่อย！”
“ฆ่าคน？”
เมื่อได้ยินคำนี้ หยุนเฟยฉางอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
“คุณชายหลง ไม่ใช่ว่าข้าว่าท่านนะ ฆ่าคนนะเรื่องเล็ก คุณก็มาหาผมหรอ？เรื่องเล็กทำเป็นเรื่องใหญ่หรือเปล่า？”
มองไปที่หยุนเฟยฉาง ก่อนที่หลงเฟยหยูนั้นจะยิ้มเฉยชา “คนที่ข้าอยากฆ่านั้นไม่ง่ายเลย เจ้านั้นรู้จักดี เขานั้นมีชื่อว่า——หยางเฟิง！”
“อะไรนะ？หยางเฟิง！”
เมื่อได้ยินดังนั้น
สีหน้าของหยุนเฟยฉางเปลี่ยนสีไป
เขาคิดถึงเรื่องตงไห่
คิดถึงเรื่องที่เมืองก่าง
คิดถึงแล้วที่ตนเองนั้นโดนตีมาหลายครั้งนับไม่ถ้วน ！
เมื่อมองเห็นสีหน้าของหยุนเฟยฉางหลงเฟยหยูนั้นก็เผยถึงสีหน้าที่พึงพอใจออกมา
พ่อของตนเอง ไม่อยากให้เขานั้นไม่รบกวนหยางเฟิง
หลงเฟยหยูนั้นไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งพ่อของตน
นี่ไม่ได้หมายความว่า เขานั้นจะไม่มีวิธีอื่นที่จัดการกับหยางเฟิง！
เขานั้นเตรียมพร้อม ที่จะยืมมือของหยุนเฟยฉางนั้นไปฆ่าคน！
“คุณชายหลง คุณพูดจริงๆใช่ไหม？”
“เจ้าหยางเฟิงนั้นทำอะไรให้คุณไม่พอใจงั้นหรือ？”
เมื่อเอ่ยถึงชื่อของหยางเฟิง ฟันของหยุนเฟยฉางนั้นก็คันๆขึ้นมา
เพราะว่าพื้นที่สีขาวของเมืองก่างตระกูลหยุนนั้น ได้โดนหยางเฟิงรวบถอนรากเอาไป
เขานั้นยังโดนพ่อสั่งไม่ให้เข้าบ้านอีก
ไม่กี่วันก่อน หยุนเฟยฉางนั้นถึงออกมาเอง
เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นมันก็มาจากเจ้าหยางเฟิงนั้นแหละ ！
วันนี้ หยางเฟิงกลับทำให้ หลงเฟยหยูไม่พอใจอีก
สำหรับเขาแล้ว นี่มันเป็นวันี่โชคเข้าข้างอะไรเช่นนี้！
หลงเฟยหยูนั้นพยายามรักษารอยยิ้มนี้ไว้“เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องจัดการหรอก ข้าแค่ถามเจ้า เจ้ากล้าหรือเปล่า？”
“เรื่องนี้……”
หยุนเฟยฉางนั้นวิเคราะห์ก่อนจะเอ่ยตอบ“เจ้าหยางเฟิงนั้นไม่ได้เป็นของง่ายๆนะ อยากจะฆ่าเขานั้นเกรงว่าจะไม่ง่ายนะสิ！”
“เชี่ย！”
หลงเฟยหยูเอ่ยด้วยสีหน้าเยาะเย้ย“หยุนเฟยฉาง เจ้านั้นก็เป็นคุณชายของตระกูลหยุน โดนหยางเฟิงตบหน้าในตงไห่ หรือว่าเจ้านั้นอยากที่จะอดทนเอาไว้กัน？”
เมื่อคิดถึงเรื่องที่ตงไห่ หยุนเฟยหยางนั้นสีหน้าเริ่มไม่น่าดูขึ้น
“คุณชายหลง คุณก็อย่ามากระตุ้นผมมากสิ”
“พูดมาเถอะ คุณมีความคิดว่ายังไง？”
หยุนเฟยฉางในตอนนี้ ก็ยอมแพ้เช่นกัน
ถึงแม้หยุนตงหยางนั้นจะพยายามเตือนเขา ว่าอย่าไปก่อเรื่องอะไรด้านนอก
แต่ว่าหยุนเฟยฉางนั้นเกลียดหยางเฟิงจนเข้ากระดูก
หากมีโอกาสที่จะจัดการเจ้าหยางเฟิง แน่นอนว่าเขานั้นจะไม่ยอมพลาดแน่นอน
หลงเฟยหยูยิ้มอย่างพอใจ“อีกไม่กี่วัน จงโจวจะมีงานฟอรัมการประชุมสุดยอดเศรษฐกิจ เมื่อถึงเวลาก็จะมีคนที่มีหน้ามีตาในสังคมของตระกูลมาเข้าร่วม รวมถึงผู้นำสี่ตระกูลมหาเศรษฐีด้วย！”
“เฟิงเมิ่งกรุ๊ป ที่เป็นผู้นำธุรกิจในเมืองจงโจว แน่นอนว่าจะต้องมาเข้าร่วมแน่”
“รวมถึงหยางเฟิง ที่เป็นสามีของเย่เมิ่งเหยียน ได้ยินมาว่าเขานั้นรักภรรยามาก แน่นอนว่าจะต้องไม่ห่างจากเย่เมิ่งเหยียน เมื่อถึงเวลา เจ้าก็ใช้โอกาสที่ดีที่สุดในการจัดการหยางเฟิงเอา！”