ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1104
หลังจากที่ช่วงนี้เข้ากันดีกับฮาร์วีย์ แมนดี้ได้พบว่าจริง ๆ แล้วเธอได้ยอมรับฮาร์วีย์จากก้นบึ้งหัวใจของเธอแล้ว
มันมีเพียงแค่บางอย่างที่ยังขวางกั้นระหว่างทั้งสองคนและขัดขวางพวกเขาการจากใช้ชีวิตอยู่อย่างคู่แต่งงานทั่วไป
หลังจากเรื่องนี้ แมนดี้พบว่าเธอไม่ทิ้งฮาร์วีย์ไปไม่ได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เธอเห็นเขาถูกอันธพาลพาตัวไปและแมนดี้ก็ไม่ต้องการที่จะพบเจอกับความรู้สึกสะเทือนใจอย่างนี้อีก
ถ้าคืนนี้จะใช้โอกาสนี้ให้เต็มที่เลยล่ะ?
คิดเสียว่าเป็นความทรงจำสุดท้ายในบ้านหลังนี้…?
ความเขินอายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแมนดี้
ฮาร์วีย์ที่อยู่ข้าง ๆ ดูงงงวย เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนี้นะ?
ช่วงหนึ่งเธอร้องไห้ ต่อไปเธอก็หัวเราะขึ้นมาและเขินอายอีกครั้ง
“ที่รัก คุณเป็นอะไร? ผมไม่เป็นอะไร ไม่ใช่เหรอ?” ฮาร์วีย์ปลอบโยนเธอ
“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่อยากร้องไห้ จริงสิ” แมนดี้เริ่มคิดที่จะเปลี่ยนเรื่อง “คืนนี้คุณอยากกินอะไร? ฉันจะทำอาหารให้คุณเอง”
“อะไรก็ได้ครับ เพราะไม่ว่าคุณจะทำอะไรผมก็ชอบอยู่ดี” ฮาร์วีย์ยิ้ม
ถึงแม้ว่าทักษะการทำอาหารของเธอจะอยู่ในระดับแห่งหายนะ แต่อย่างไรฮาร์วีย์ก็ได้ตัดสินใจไปกับมัน
ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน หัวเราะกันและกำลังจะเริ่มทำอาหาร อยู่ ๆ ก็มีใครบางคนมาเคาะประตูอย่างร้อนรน
หลังจากที่ฮาร์วีย์เปิดประตู ไซม่อนและลิเลียนได้พุ่งตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“แมนดี้ ลูกบ้าไปแล้วเหรอ?”
“ลูกทำแบบนี้ได้ยังไง?!”
“ลูกต้องถามความคิดเห็นของเราก่อนที่จะทำอย่างนี้ไม่ใช่เหรอ์?”
“ต่อไปลูกจะปล่อยให้พวกเราทั้งคู่ออกไปขอทานเหรอ?”
ลิเลียนจ้องมองแมนดี้ด้วยความโกรธในขณะที่เธอพูดอย่างรวดเร็ว
ไซม่อนดูผิดหวังและไม่มั่นใจว่าควรพูดอะไร
เมื่อเผชิญหน้ากับพ่อแม่ที่เกรี้ยวกราดของเธอทำให้แมนดี้ดูอึดอัดและไม่รู้ว่าควรตอบว่าอะไร
“พ่อครับ แม่ครับ” ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้นกับแมนดี้เหรอครับ? ทำไมทั้งสองคนถึงกำลังด่าเธอล่ะครับ?”
ถ้าคนที่กำลังต่อว่าแมนดี้อยู่ไม่ใช่พ่อตาแม่ยายของเขา ตอนนี้เขาคงเตรียมที่จะสู้กับพวกเขาแล้ว
ไซม่อนหันมาพร้อมกับจ้องมองฮาร์วีย์ เขาพูดขึ้นอย่างเย็นชา “นายไม่รู้เหรอ?”
“มันเป็นเพราะว่านาย! แมนดี้สัญญากับลุงของเธอไว้ว่าตราบใดที่พวกเขาสามารถช่วยนายได้ เธอจะยกหุ้นทั้งหมดของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเตอร์ไพรส์ให้กับตระกูลเยตส์ไปฟรี ๆ !”
“ตอนนี้แมนดี้หมดตัวแล้ว!”
“และทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็เพราะนาย!”
“นายเอาแต่วุ่นวายกับการเคียดแค้นศัตรูของนายทุก ๆ วัน และตอนนี้นายก็ตกอยู่ในสภาพแบบนี้!”
“ทุกอย่างที่เกิดเป็นเพราะนาย!”
“ถ้าแมนดี้ไม่ต้องมาแต่งงานกับคนอย่างนาย ตอนนี้เราคงได้มีความสุขอยู่บนความร่ำรวยและชื่อเสียงแล้ว!”
“แต่เพราะนาย เราเลยเป็นได้แค่ขอทานไง!”
ทั้งไซม่อนและลิเลียนจ้องฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เยือกเย็น
พวกเขาทั้งสองคนหลงรักเงินและตอนนี้พวกเขาไปสูญเสียชีวิตที่รุ่งเรืองไปเพราะว่าฮาร์วีย์ ด้วยนิสัยของพวกเขา พวกเขาจะยอมรับเรื่องนี้ได้อย่างไร?
ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว “ผมยอมรับนะครับว่าผมได้โจมตีศัตรูของผมไป ผมจะจัดการเรื่องของผมเอง”
“แต่ว่าไม่มีใครมาช่วยผมนะครับ ผมหักแขนกับขาของเอริคด้วยตัวเองและออกมาเอง”
“เรื่องนี้เกี่ยวกับตระกูลเยตส์ได้ยังไง?”
ฮาร์วีย์หันไปหาแมนดี้ด้วยใบหน้าที่น่ากลัว “ที่รัก คุณถูกพวกเขาหลอกแล้ว! พวกเขาไม่ได้มาช่วยผมเลยนะ!”
“ไปกันเถอะ! เราจะเอาไปกรรมสิทธิ์หุ้นของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเตอร์ไพรส์กลับมา เราจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ !”
ความเยือกเย็นเข้าปกคลุมใบหน้าของฮาร์วีย์