Ch.61 – ราชาผู้พิชิต ตัดสินกับ[พลังเต็ม100]

Translator : ปลาดุกอเมซอน / Author

กริ๊งงงงงงง!!

 

ดาบยาวของผมปะทะเข้ากับหอกของโทคิ โฮเซ

ด้านพลังทางนั้นเหนือกว่าเล็กน้อย แต่ความเร็วผมที่[ปลุกเผ่ามังกร]เหนือกว่า

เพลิงของหมอนั่นก็พุ่งออกมาด้วย คลื่นเปลวเพลิงก็ถูกกันไว้ได้โดย[เกล็ดมังกร]

แถม–

 

“หอกมัน!? หอกของข้าบิ่นงั้นเหรอ!?”

 

โทคิ โฮเซตะโกนออกมา

 

“[หอกดาวเหนือ]นี่เป็นอาวุธชั้นเลิศที่ได้รับมาจากพระราชวังเชียวนะ! แต่มันกลับ!?”

“ถ้าคิดว่าไม่ไหวก็ทิ้งหอกแล้วหนีไปสิ [พลังเต็ม100]”

“บ้าเอ๊ยยยยยยย!!”

 

แกร๊งงง!!

 

ดาบ[โคตรแข็ง]ประทะเข้ากับ[หอกดาวเหนือ]ของหมอนั่นอีกครั้ง

และปลายหอกก็ถูกหักอีกรอบ

 

สมกับเป็นสกิลของจักรพรรดิมังกร[Naming Bless(เพิ่มอัตลักษณ์ชื่อ)]

ดาบที่ได้รับการ[Enchant(เสริมแกร่ง)]แกร่งไม่แพ้อาวุธชั้นเลิศของพระราชวังเลยทีเดียว

 

“ชิ! เปิดใช้งานสกิล[ปลดปล่อยเทพศาสตร]!!”

 

อยู่ๆ โทคิ โฮเซก็ตะโกนออกมา

 

“จะบอกให้ว่าทำไมข้าถึงใช้ชื่อว่า[พลังเต็ม100]”

 

แสงสีแดงเข้มมารวมกันที่หอกของหมอนั่น

 

“ทำให้พลังของตัวข้าคือ100 ทำให้่ท่าที่ทุ่มเต็มแรงใส่อาวุธเป็น100 รวมแล้วก็จะปล่อยพลังออกมาได้ถึง10,000 นั่นล่ะคือความหมายของ[พลังเต็ม100]ล่ะ!”

 

รวมกันแล้วมันก็พลัง200ไม่ใช่เหรอ?

 

“ตายซะเถอะ! คนต่างโลกที่ไม่ได้ถูกรับเชิญ–!!”

 

แต่ว่า–พลังทำลายมันรุนแรงจนตบมุกที่ว่าไม่ได้

พลังเวทสีทองก่อเป็นวังวนโดยมีหอกของโทคิ โฮเซเป็นศูนย์กลาง

แล้วปลายหอกกลายเป็นสว่านขนาดยักษ์

 

สมกับเป็นผู้เกิดใหม่แบบถูกต้องที่ถูกเลิอกโดยเทพธิดา สุดยอด

แน่นอนว่าทางนี้เองก็ไม่ได้ประมาทหมอนี่ แผนรับมือก็มีไว้แล้ว

 

“ริเซ็ต”

 

ผมตบแขนของริเซ็ตที่นั่งอยู่ด้านหลัง

เป็นสัญญาณว่า–[จะใช้สกิลด่วน]

 

“จะไปล่ะนะ! จงรับท่าที่ทำลายทั้งกองทัพได้ไปซะ ราชาผู้พิชิตแห่งต่างพันธุ์!!”

“ริเซ็ต จับแน่นๆล่ะ!”

“ค่ะ!!”

 

พริบตาที่โทคิ โฮเซเตรียมหอกเสร็จ–

ผมก็ปล่อยมือจากบังเหียนของม้าดำ[ซังคูโคคุโย]

 

ปลายหอกที่กลายเป็นวังวนที่มือของโทคิ โฮเซขยายใหญ่ขึ้น

หมอนั่นสะบัดมือ แล้ว–หอกพลังเวท ก็ถูกปล่อยออกมา

 

หอกที่กลายเป็นสว่าน–พุ่งเข้ามา

ม้าดำ[ซังคูโคคุโย]เป็นม้าฉลาด จึงรีบทำการหลบทันที–

 

“เปล่าประโยชน์! คนตั้งสองคน หลบตอนนี้ก็ไม่ทันหรอกน่า!!”

 

โทคิ โฮเซตะโกนออกมา–

[หอกพลังเวท]ที่ปล่อยออกมาจากปลายหอก พุ่งมากลางอากาศ–

ม้าดำ[ซังคูโคคุโย]หลบได้แบบเฉียดๆ–

 

แล้วหอกที่กลายเป็นสว่านก็พุ่งผ่านใต้ขาผมไป

 

“……หา?”

 

โทคิ โฮเซอ้าปากค้าง

หอกพลังเวทที่กลายป็นสว่าน พุ่งมาด้วยความเร็วราวกับจรวด

จากนั้น…ก็เกิดพุ่งไปที่พิ้นห่างไปราวๆ100เมตรแล้วก็ระเบิด

 

สุดยอดไปเลยนะ พลังทำลายระดับเดียวกับ[Eternal Rolling Icicle lance (เสาจักรพรรดิเยือกแข็งนิรันดร)]ของยูกิโนะเลยไม่ใช่เหรอนั่น?

สมกับเป็น[พลังเต็ม100]มีท่าลับอย่างนั้นซ่อนอยู่ด้วยเหรอเนี่ยตกใจจริงๆ

 

“เดี๋ยวก่อนว้อยยยยยยยย!!”

 

โทคิ โฮเซตะโกนมาจากบนพื้น

 

“โกงแล้ว!? ทำไมแกบินได้ล่ะ!?”

“ไม่ได้บินสักหน่อย แค่พยายามกระโดดขึ้นมาเอง”

 

โกหกน่ะ

พริบตาที่โทคิ โฮเซสร้างหอกขนาดยักษ์ขึ้นมาผมก็ใช้[ปลุกเผ่าปักษา]

จากนั้น ก็อุ้มริเซ็ตขึ้นไป

พอไม่มีคนขี่ [ซังคูโคคุโย]ที่ตัวเบาขึ้นก็สามารถหลบหอกยักษ์ได้อย่างสวยงาม เพราะรู้สึกราวกับว่าเจ้าตัวพูดว่า ถ้าไม่มีสัมภาระก็ใช้ความเร็วหลบได้ ก็เลยให้จัดการเองเลย

 

ตอนนี้ยกเลิก[ปลุกเผ่าปักษา]ไปแล้ว

ที่กันการร่วงหล่น เป็นอีกความสามารถ

ก่อนหน้านี้ ตอนที่ผมฟื้นวงเวทที่[วังเทพอสูร・สมบูรณ์]กับยูกิโนะ ก็ได้ผล[ลดความเร็วในการร่วงหล่น]มาด้วย ตอนนี้ก็เลยใช้มันอยู่

ถ้าเห็นปีก เรื่องที่การต่อสู้นี้มีอมนุษย์มาเกี่ยวข้องได้แตกแหงๆ

 

“…บ้าเอ๊ย…แฮ่ก บังอาจมองข้าจากด้านบน…จะกำแหงเกินไปแล้ว”

“หอบแล้วนะนั่นอย่าฝืนเลย ท่าในตอนนี้ กินพลังเวทไปเยอะเลยใช่ไหมล่ะ?”

“หุบปากก! เอาแต่ใช้วิชาแปลกๆอยู่ได้!!”

 

มือของหมอนั่น ส่องแสงสีทองอีกครั้ง

สุดยอดไปเลยนะ ตราบเท่าที่ยังเหลือพลังเวท จะยิงกี่ครั้งก็ได้เหรอเนี่ย

 

“จะสอนให้รู้เองว่าถึงจะใช้ลูกเล่นแบบไหน แต่ก็เอาชนะพลังเพียวๆไม่ได้หรอกว้อยย!!”

 

กำลังเพียวๆเหรอ

…งั้นเหรอ

งั้นทางผมเอง ก็ขอใช้พลังเพียวๆบ้างล่ะ

 

“…ถ้ากำลังร่วงก็หลบไม่ได้ใช่ไหมล่ะ! เอาไปกินซะ[ปลดปล่อยเทพศาสตรา]–!!”

“ปลดปล่อย[ภาชนะแห่งราชา]”

 

ผมทำการอัญเชิญ[ทหารมีจิตใจ]ที่เก็บไว้ใน[ภาชนะแห่งราชา]

กลางอากาศ

 

[เฮ!] [เฮ] [เฮฮ!] [เฮะเฮเฮ!]

 

ฟิ้วว ฟิ้วฟิ้วว ฟิ้ว ฟิ้ววววววว

 

“…ชะ เชี่ยไรวะนั่นนนนนนน!!”

 

พวกรั้วที่เรียกออกมาทั้ง4แผ่น ร่วงหล่นลงไปด้วยแรงโน้มถ่วง

ก็แค่รั้ว แต่ก็เป็นรั้ว

แผ่นแต่ละแผ่นก็หนักหลายร้อยกิโล แน่นอนว่าไม่ได้รับผลของ[ลดความเร็วในการร่วงหล่น]ด้วย

แต่ละแผ่นร่วงลงไปเพื่อล้อมกรอบโทคิ โฮเซที่อยู่บนพื้น

 

โทคิ โฮเซบอกว่า[เอาชนะพลังเพียวๆไม่ได้หรอก]

ดังนั้นผมเองก็ใช้พลังแบบง่ายๆบ้าง

 

จำนวนและแรงโน้มถ่วง

 

“อาวุธแบบผลิตจำนวนมากเนี่ยน่ากลัวจริงๆนะ”

“อึ๊กกกกกกกกก! ตะ แตกสิโว้ยยยยยยยย!!”

 

โทคิ โฮเซยิงหอกสว่านออกมา

[ทหารมีจิตใจ]ที่ได้รับการ[Enchant(เสริมแกร่ง)]–รับหอกนั้นเอาไว้เต็มๆ

 

“อ๊าาาาา! บ้าเอ๊ย! ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยยย!!”

“เปล่าประโยชน์น่า โทคิ โฮเซ”

 

[ทหารมีจิตใจ] สามารถทนพลังเวทเต็มกำลังของยูกิโนะได้หลายสิบวินาที

จนกว่าจะร่วงลงไปถึงพื้นด้วยแรงโน้มถ่วงก็แค่ไม่กี่วินาที ถือว่าเหลือเฟือ

 

[เฮ!] [เฮ!] [เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!] [เฮฮ!]

“ทำไม! ข้าคือ…[พลังเต็ม100]…ทั้งๆที่แข็งแกร่งที่สุดแท้ๆ…ทำไมถึงเป็นแบบนี้!!”

 

รั้วแผ่นที่1 ตกลงที่ด้านหลังของม้าของโทคิ โฮเซ

 

ม้าที่ตกใจจนหันกลับไปก็โดนรั้วแผ่นที่2กระแทกจนล้มลง

ทางด้านซ้ายของโทคิ โฮเซก็มีรั้วแผ่นที่3 ชายเสื้อของหมอนั่นที่หลบได้หวุดหวิดก็ถูกทับอยู่ใต้รั้ว รั้วแผ่นที่4–รั้วที่อยู่ตรงหน้า…ตกลงมารับ[หอกสว่าน] [หอกสว่าน]คือก้อนพลังเวทที่เต็มไปด้วยความร้อน

การที่สามารถทนมันได้ ทำให้เกิดคลื่นสะท้อนกลับไปที่โทคิ โฮเซที่อยู่บนพื้น–

 

“ว๊ากกกกกกกก! ร้อน ร้อนนน อ๊าาาาาาาาาาาา!!”

 

เปร๊าะ

 

[……เฮฮ]

 

รั้วแผ่นที่4ที่รับการโจมตีของ[หอกสว่าน]ก็แตกออก

กระจากออกระหว่างที่ส่งเสียง[เฮเฮเฮฮฮ]เหมือนกับหัวเราะออกมา

 

“ขอบคุณนะ [ทหารมีจิตใจ]”

“ขอบคุณมากเลยค่ะ จะไม่มีทางลืมเรื่องของคุณเลยค่ะ”

 

นายถ้าจำไม่ผิดเป็นรั้วของร้านขายเนื้อที่ปรารถนาจะเป็นทหารอาสาของบ้านหลังที่3ตรงหัวมุมของเมืองข้างปราสาทสินะ ขอบคุณมาก ขอบคุณจริงๆ ความกล้าหาญของนายจะฝากคุณขุนศึกฮิลก้าไปบอกให้กับลูกชายคนโตของร้านขายเนื้อให้…

 

[……เ…ฮ]

[[[เฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!!]]]

“…ไอ้ตำนานวีรบุรุษพรรค์นี้ ข้าไม่ยอมรับหรอกว้อย!”

 

โทคิ โฮเซที่กลิ้งอยู่บนพื้นสบถออกมา

 

“อะไรคือ[เฮ]วะ อะไรคือ[เฮเฮเฮ]วะ!! ขะ ข้าคนนี้! ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้จากท่าโง่ๆพรรค์หรอก!! ตำนานวีรบุรุษแบบนี้มันมีที่ไหนกันนนนน!!”

“ครับครับ”

 

ผมใช้ดาบยาว[โคตรแข็ง]ตัดปมที่รัดเกราะของโทคิ โฮเซ

เสื้อเกราะหลุดจากร่างกาย ปลดอาวุธเรียบร้อย

 

หอกชั้นเลิศ[หอกดาวเหนือ]มันอันตราย ดังนั้นขอเอาทับไว้ใต้รั้วก่อนละกัน

ผมเก็บ[ทหารมีจิตใจ]ที่ว่างอยู่ วางรั้ว แล้วก็เรียกออกมาทับ

 

หลังจากมัดตัวโทคิ โฮเซแล้ว ก็จะส่งให้คุณฮิลก้าจัดการต่อ

ผมเป็นแค่ขุนพลรับเชิญ ของของเฉลย ก็ต้องส่งให้กับผู้บังคับบัญชาอยู่แล้ว

 

“ยะ อย่าคิดว่าแค่นี้จะชนะแล้วนะว้อย ตอนนี้ปราสาทของแก คงจะถูกทหารม้าของพวกนีลยึดไปแล้วล่ะ”

“คุณโชมะ!” “ทหารม้าของศัตรูถูกจับหมดเรียบร้อยแล้วค่ะ!”

 

ได้ยินเสียงของยูกิโนะกับพริม

ทั้งสองคนขี่ม้ามา คุณขุนศึกฮิลก้าเองก็ด้วย

 

“นั้นขุนศึกฮิลก้าตัวจริงเหรอ…ไม่มีแผล…ก็หมายความว่า”

 

ตึ้ง โทคิ โฮเซทุบพื้น

 

“บ้าเอ๊ยยยยยยยย! ข้าคนนี้น่ะเหรอ! ข้า[พลังเต็ม100]ผู้นี้ที่จัดการศัตรูมานับไม่ถ้วนงั้นเหรอออออออออ!!”

“แกถูกจับแล้ว จะขอสอบปากคำเรื่องเกียวกับข้อมูลของ[สิบปราชญ์]กับระบบของเทพธิดาแบบละเอียดสักนิดหน่อยล่ะ”

 

“…นั่นสินะ”

 

โทคิ โฮเซหัวเราะออกมา

 

จากนั้นหมอนั่นก็หยิบจี้ที่ติดคริสตัลแปลกออกมาจากกระเป๋าเสื้อ