“เหรียญกิลด์ถูกประมูลนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปและไม่มีราคาแรกเริ่มค่า!”
เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดแบบนั้นจากเฉียน ทุกสายตาต่างก็จดจ้องไปยังแผ่นไม้สีดำนี่โดยที่ยังไม่มีการประมูลใดๆ
“โอ้ ไม่มีใครจะเสนอราคาสินะคะ ดูเหมือนว่างานนี้เหรียญกิลด์คงจะหมดราศีแน่ๆเลย”
เฉียนไม่รอช้าและยิ้มออกมาอย่างเหยียดหยาม
“ไม่ เดี๋ยว! 1000 ทอง!”
ทันใดนั้นก็มีคนเสนอราคาออกมา ทั้งๆที่เฉยนไม่ได้กำหนดราคาตั้งต้นไว้แท้ๆ แต่เขากลับเสนอมาได้แพงขนาดนี้
นั่นหมายความว่าราคามันอาจจะพุ่งขึ้นสูงไปถึง 100,000 ทองได้ภายในเวลาเพียงพริบตาเดียว
“1200 ทอง!”
“1500!”
“ไนฟ์กิลด์เสนอ 2000!”
…
การประมูลเหรียญกิลด์ยังไม่ดุเดือดเท่าที่ควร
แต่ทุกคนในที่นี้ก็รู้ดีว่าเจ้าสิ่งนี้ดึงดูดผู้คนมากมายให้มาถึงจุดนี้
“หุบปากพวกแกซะ ดูมส์เดย์ลีคเสนอ 10,000 ทอง!”
ในที่สุดก็มีคนเสนอมาที่ 10,000 ทอง เขาคนนั้นคือดูมส์เดย์ก็อด
“ใช่แล้ว ถ้าไม่มีเงินก็กลับบ้านไปซะ วอร์สปิริตฮอลล์เสนอ 100,000 ทอง”
ผู้เล่นห้องข้างๆของดูมส์เดย์ลีคเสนอมาด้วยราคาสิบเท่า
ทุกคนในห้องนี้เงียบกริบไปในทันที และสีหน้าของดูมส์เดย์ก็อดเองก็ซีดลง ผู้เล่นคนอื่นๆรู้ตัวดีว่าสู้ราคาไม่ได้แน่ๆ
“เทาท์แมนอัลแลนซ์เสนอ 200,000 ทอง”
น่าแปลกที่ว่า 100,000 ทองนั้นไม่ใช่ราคาที่สูงที่สุด ยังมีคนเสนอราคาที่แรงกว่าขึ้นมาเรื่อยๆ
“300,000 ทอง”
“เดธกิลด์ 500,000 ทอง! ถ้ามีคนเสนอสูงกว่านี้เราจะถอนตัวไปเลย!”
หลายๆคนซุบซิบกันถึงราคาที่สูงลิ่วขนาดนี้ ทั้งๆที่เหรียญกิลด์เหรียญแรกมันไม่ควรจะสูงขนาดนี้ แต่ตอนนี้ราคามันสูงถึง 500,000 ทองแล้ว นั่นเท่ากับ 50 ล้านหยวนเลยทีเดียว
“มิดซัมเมอร์เสนอ 1 ล้านทอง”
น้ำเสียงเยือกเย็นและน่าหลงไหลของผู้เล่นสาวดังขึ้นมา และทุกคนก็จำได้ดีถึงเสียงนี้
ผู้เล่นมากมายต่างก็มองไปยังต้นเสียง เธอใส่หน้ากากสีขาวยืนอย่างงดงามท่ามกลางผู้เล่นคนอื่นที่ห้องโถง แม้จะไม่เห็นทั้งตัวเธอก็จริง แต่หลายๆคนก็พอจะเดาได้อยู่
แล้วชื่อมิดซัมเมอร์โรสก็ปรากฎอยู่บนหัวของเธอ
ผู้เล่นชายทั้งหลายตะลึงกับราคาที่ถูกเสนอมา นั่นเท่ากับ 1 ร้อยล้านหยวนเลยนะ!
ผู้คนมากมายตะลึงในความกล้าหาญของเธอ และรับรู้ได้เลยว่าราคาต้องแรงไปได้มากกว่านี้แน่
“กลอรี่เสนอ 2 ล้านทอง”
ท้ายที่สุดคนที่เงียบที่สุดในการประมูลก็เปิดปากพูดขึ้น
“นั่นไนน์นี่นา การแข่งขันที่แท้จริงเริ่มต้นขึ้นแล้วล่ะ”
ในห้องพิเศษ สกายนั่งลงและยอมแพ้การประมูลนี้เมื่อเฆ้นราคาจากกิลด์อื่น ทุนที่เตรียมมานั้นถึงขีดจำกัดแล้ว จึงต้องยอมปล่อยมันไป
“หืม? แล้วซืออี้ล่ะ?”
“ไม่รู้สิ เธอน่าจะไปแล้วมั้ง”
ไนฟ์มองไปรอบๆก็ไม่เจอซืออี้
“ไปตามเธอกลับมาเดี๋ยวนี้เลย ตั๋วที่เราได้จากเจ้าของที่นี่อยู่กับเธอนะ”
ในขณะเดียวกัน เสี่ยวเฟิงในห้องแรกก็เริ่มคอแห้งและเริ่มอยากจะหาน้ำเย็นๆ
สองล้านทอง!
นั่นเท่ากับ สองร้อยล้านหยวน เลยนะ!
เสี่ยวเฟิงรู้ดีอยู่แล้วว่าโลกของเกมนั้นมีการแข่งขันด้วยเงินตราที่รุนแรง แต่ก็ไม่คิดว่าจะแรงไปได้ถึง 2 ร้อยล้านหยวนแบบนี้
เขารู้สึกตะลึงและเริ่มหาทางใช้เงินพวกนี้ได้เลย และแน่นอนว่าไม่มีใครที่สติดีจะใช้เงินพวกนั้นหมดภายในชั่วข้ามคืนหรอก ยิ่งเป็นช่วงเศรษฐกิจย่ำแย่ด้วยยิ่งแล้วใหญ่
ก็อก ก็อก ก็อก
ทันใดนั้นมีคนเคาะห้องของเขา ชายหนุ่มเปิดประตูด้วยความประหลาดใจ
“แหวนว่องไว ไอเทมที่คุณซื้อมาถึงแล้วค่ะ”
ผู้เล่นสาวยืนอยู่หน้าห้องของเขา ชายหนุ่มจำได้ว่านี่คือพนักงานของสมาพันธ์นี้ที่เฉียนจ้างมา
“ลูกพี่เฉียนบอกว่าของชิ้นนี้ไม่เสียเงินค่ะ”
หญิงสาวมองเสี่ยวเฟิงด้วยความฉงน
ห้องหมายเลข 1 คือห้องลึกลับที่มีไว้สำหรับผู้เล่นสำคัญของสมาพันธ์นี้เท่านั้น ไม่มีใครรู้จักคนที่อยู่ในห้องนี้ เฉียนเองก็บอกให้เธอเอาของชิ้นนี้ไปให้ผู้เล่นชายและบอกว่าไม่เสียเงินก็พอ
นั่นหมายความว่าแม้แต่หัวหน้ากิลด์ไดนัสตี้เองก็ได้อยู่แต่ในห้องหมายเลข 2 เท่านั้น แล้วใครกันล่ะที่อยู่ในห้องแรก? เฉียนเองก็ไม่ได้บอกอะไรกับเธอมากนักนอกจากให้เขาไปฟรีๆ แสดงว่าต้องเป็นคนที่สำคัญมากๆแน่นอน
ทว่า เสี่ยวเฟิงที่สวมหน้ากากและปกปิดชื่อเอาไว้ ดังนั้นไม่มีใครรู้จักเขาแน่ๆแม้ว่าจะจ้องมองอยู่นานก็ตาม
ชายหนุ่มรับแหวนวงนั้นมาและใส่มันทันทีโดยไม่ได้พูดอะไร เขาคือคนเดียวที่เลเวล 15 ในเกมนี้ และไม่มีใครอื่นใส่มันได้อีก
“นายอยู่ที่นี่จริงๆด้วย”
เสี่ยวเฟิงที่กำลังจะกลับเข้าไปในห้องก็พบว่าซืออี้เดินเข้ามาหาเขา
พนักงานหญิงของที่นี่ไม่สามารถรู้จักชายคนนี้ได้ก็จริง แต่ซืออื้กลับรู้ได้ทันที เพราะอุปกรณ์ที่เขาใช้ยังคงเหมือนเดิม
“คุณคะ กรุณาอย่าเข้ามาห้องคนอื่นแบบนี้สิคะ”
ซืออี้กำลังจะเข้าไปในห้องแรกแล้ว แต่พนักงานสาวก็ห้ามเธอไว้ หน้าที่ของพวกเธอคือปกปิดข้อมูลของลูกค้ารายอื่นของที่นี่
“ไม่เป็นไรหรอก ไปเถอะ”
เสี่ยวเฟิงส่ายหัวและโบกมือให้กับพนักงานสาว ซืออี้นั้นดื้อด้านและจะพาปัญหามาให้เขาแน่นอน
“รับทราบค่ะ”
พนักงานคนนั้นมองเสี่ยวเฟิงและซืออี้ก่อนที่จะเดินออกมาด้วยความกังวล
“นายได้เหรียญกิลด์มาใช่ไหม? ไม่คิดเลยว่านายจะเอาของแบบนั้นมาจากบอสเลเวลเกิน 30 ได้!”
ซืออี้ถามเขาไปทันที พร้อมกับเอาเรือนร่างอันงดงามเข้าไปใกล้เสี่ยวเฟิงจนเขาได้กลิ่นตัวอ่อนๆจากเธอ
พนักงานคนเดิมที่เดินออกไปได้ยินบทสนทนานี้เข้า และได้รีบเดินออกไปทันทีด้วยความรวดเร็ว
“เฮ้ ซืออี้อยู่นี่”
คู่นิโคลัสเองก็สายตาดีเหลือเกินและพบกับซืออี้เข้าจนได้
“หวัดดีฮะ”
ฉางกวงทักทายเธอและรีบเดินเข้าไปทันทีโดยไม่สนใจ
“เฮ้ ไอ้เด็กเปรตนี่! ทำไมถึงอยู่ในห้องนี้ได้ฟะ?”
ซืออี้หลุดอารมณ์โกรธของเธอออกมาทันทีที่เห็นเขาแล้วจับหูเขาไว้
“หยุดแกล้งฉันซักที! เดี๋ยวพี่ใหญ่ฉันก็เอาเรื่องเธอหรอก!” ฉางกวงตะโกนออกมา
“ใครเป็นพี่ใหญ่แกกันห้ะ? ฉางกวงโอซิงอยู่ในเกมรึไง? ฉันจำได้ว่าเขาอยู่บ้านแกเว้ย!”
“ไม่! พระเทพคนนี้นี่แหละ ฉันทำงานให้เขาตั้งแต่วันนี้เป้นต้นไปแล้ว!” ฉางกวงตอบกลับอย่างเย่อหยิ่ง
“หา?”
ซืออี้ชี้ไปที่เขาและไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ทำไมนายน้อยของตระกูลฉางกวงถึงได้ไร้ยางอายเช่นนี้นะ?
“ไดนัสตี้เสนอ 3 ล้านทอง”
มีคนเสนอราคาเพิ่มอีกตัดการสนทนาของพวกเขา เสียงนั่นมาจากห้องข้างๆ ซืออี้และฉางกวงมองหน้ากันเองทันที
“นั่นมันคลาวด์ปริ้น!”
คนธรรมดาที่มีชื่อนี้คงจะถูกประณามว่าคนทรยศไปแล้ว แต่ไม่ใช่กับเจ้าของชื่อคนนี้ เพราะเขาคือผู้เล่นระดับตำนาน
เขาคือผู้ก่อตั้งกิลด์ไดนัสตี้ที่ใหญ่ที่สุดทางเหนือ และในเกมออนไลน์มานานนับปี
ไม่มีใครรู้ว่าพวกไดนัสตี้มีกำลังทุนและอำนาจเท่าไหร่ แต่ทุกคนมั่นใจเลยว่ากิลด์ทางเหนือทุกกิลด์ต่างก็ทำงานให้กับไดนัสตี้ด้วยความภักดี
ไดนัสตี้ใช้เวลาไม่กี่เดือนในการก้าวขึ้นเป้นกิลด์ที่ใหญ่ที่สุดในเขตฮัวเซีย แถมไม่มีอุปสรรคเลยด้วย นั่นก็เป็นเพราะว่าตอนที่ไดนัสตี้ปรากฎตัวขึ้นทุกกิลด์ก็ยอมศิโรราบต่อเขาทั้งหมด
บอกได้เลยว่าบุคลากรสำคัญของไดนัสตี้นั้นล้วนมีอำนาจในโลกธุรกิจ,การเมือง หรือแม้แต่ในค่ายทหารด้วยก็ตาม
และหัวหน้ากิลด์ก็คือคลาวด์ปริ้น
ซึ่งจริงๆแล้วคลาวด์ปริ้นก้าวขึ้นเป็นหนึ่งในท็อป 10 อันดับผู้เล่นในหอเกียรติยศได้เพราะอำนาจมากกว่าพละกำลังซะอีก
ไดนัสตี้ครอบครองทางเหนือมานานนับปีแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหน