“ตามชื่อของรายการนี้ เหล่าเทพธิดาทั้งหลายนั้นได้รวบรวมเหล่าหญิงงามในเกมมิทเอาไว้แล้ว ลิสต์นี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉันคนเดียว แต่จะเปิดให้ทุกคนได้โหวตกันตามรายชื่อที่เห็นนี้ และด้วยผลสรุปที่ทุกคนได้ร่วมเข้ามาโหวตกัน ฉันจึงได้ทำการจัดเรียงอันดับรายชื่อของหญิงสาวผู้มีความงดงามดั่งนางฟ้าหรือเทพธิดาจากสรวงสวรรค์แห่งเขตฮัวเซีย แต่ว่าอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงในภายหลังได้นะ”
“มิดซัมเมอร์โรส คือที่หนึ่งในรายชื่อนี้!”
“ในฐานะของหัวหน้ากิลด์มิดซัมเมอร์จึงไม่มีใครเห็นหน้าเธอเพราะว่าเธอนั้นสวมหน้ากากตลอดเวลา แต่ความงามของเธอนั้นหายากที่หาใครเปรียบได้ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอถึงได้รับความนิยมขนาดนี้”
“ในขณะเดียวกัน โรส เองก็เป็นหัวข้อในการพูดคุยของพวกเราชาวเกมเมอร์ในวันนี้เพราะการที่เธอทุ่มเงินกว่าหลายล้านเพื่อสร้างกิลด์มิดซัมเมอร์ขึ้นมา เรียกได้ว่าแทบจะเป็นศูนย์กลางแห่งความสนใจได้เลยทีเดียว”
มีรูปของโรสอยู่ในโพสด้วย เธอนั้นสวยงามและใสซื่อที่สุด แม้ว่าจะใส่หน้ากากสีขาวอยู่ก็จริงแจ่ก็ยังดูน่าหลงไหล
แน่นอนว่าเสี่ยวเฟิงรู้ดีว่าทำไมโรสถึงอยู่ในอันดับแรกของรายชื่อ ซึ่งน่าจะเป้นเพราะเรื่องในประมูลคืนนั้น มันทำให้กิลด์มิดซัมเมอร์เป็นที่รู้จักและสมาชิกในนั้นต่างก็โหวตให้กับเธอ ถ้าเกิดว่าหัวหน้าของพวกเขาเป็นอันดับหนึ่งในรายชื่อนี้ล่ะก็คงจะภูมิใจกันน่าดู
แต่ชายหนุ่มยอมรับเลยว่าโรสนั้นสวยจริงๆ และอาจเทียบเท่ากับNPCที่เกมนนี้สร้างมาเลยก็ได้
“เมงหยิง คือที่สองในลิสต์นี้!”
“ชูเมงหยิงคือนางฟ้าประจำชาติเลยก็ว่าได้! ฉันคิดว่าทุกคนน่าจะเคยได้ยินชื่อของ เมิงหยิง แน่ๆ”
มีรูปของชูเมงหยิงในโพสด้วยเช่นกัน เธอน่ารักและสดใสมาก แต่เมื่อเสี่ยวเฟิงเห็นเธอก็ได้แต่ทำสีหน้ามืดลง เขาจำเธอคนนี้ได้ทันที
ชายหนุ่มกัดฟันด้วยความโกรธ เป็นเธอแน่! เธอคนนี้แน่นอน!
เธอคือนังปีศาจที่กดขี่เขาเมื่อครั้งที่อยู่ในหนองน้ำนั่น!
“วอร์สปิริตซืออี้ ได้ที่สามในรายการของเรา!”
“หัวหน้าของทีมพระแห่งวอร์สปิริตฮอลล์ เธอทั้งสวยและรวยด้วยความสามารถมากมาย ฉันว่าเธอน่าจะเป็นหญิงสาสวที่น่าดึงดูดคนที่สุดในเขตฮัวเซียแล้วล่ะ น่าจะเป็นสาวในฝันของชายหลายๆคนเลย!”
มีรูปของซืออี้อยู่ในนั้น เธอมีรอยยิ้มอันน่าหลงไหลพร้อมด้วยใบหน้าและร่างกายที่ดึงดูด เป็นที่ต้องตาของชายหลายๆคน
เสี่ยวเฟิงนั่งอ่านคอมเม้นทั้งหมดและทุกอันล้วนแต่พูดถึงความสวยของรูปร่างเธอทั้งนั้น
“ฉันพิมพ์ด้วยมือทั้งสองข้างนะ! ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น!”
“ขาเธอโคตรได้รูปเลย”
…
“อันดับสี่…”
“อันดับห้า…”
“อันดับหก…”
“อันดับเจ็ด…”
“อันดับแปด…”
“อันดับเก้า…”
“เฉียนโตวโตวอยู่ในอันดับสิบของเรา!”
“เธอคือเจ้าของสมาพันธ์การค้าศาลาขุมทรัพย์ที่เรากำลังรู้จักกันดีในขณะนี้ ฉันเชื่อว่าทุกคนจะต้องตะลึงในความน่ารักของหญิงสาวตัวน้อยคนนี้แน่ๆ ถ้าให้พูดตรงๆเลยล่ะก็ ฉันเองก็ประหลาดใจเหมือนกันว่าเจ้าของศาลาขุมทรัพย์ดันเป็นหญิงสาววัยรุ่นแบบนี้!”
มีรูปของเฉียนในนั้นอีกเช่นเคย เธอกำลังยืนและส่งรอยยิ้มในกับทุกคนในนั้น
“ทำไมเธอถึงไปอยู่ในนั้นได้ล่ะ? ยัดเงินเขาไปเท่าไหร่เนี่ย?”
เสี่ยวเฟิงพูดอย่างสงสัยกับเฉียนที่อยู่ด้านหลัง
“พี่เสี่ยว! พูดแบบนี้ได้ไง! ที่ไปอยู่ในนั้นได้ก็เพราะว่ฉันสวยไง เข้าใจ๋?”
เฉียนกำลังเขินและได้ยินแบบบนั้นเข้าก็หงุดหงิดนิดหน่อย
“แต่เธอผอมขนาดนี้ แถมหน้าอกก็ไม่ใหญ่อีก อะไรทำให้พวกนั้นโหวตให้เธอฟะ?”
เฉียนเป็นคนสวยก็จริงแต่ก็ยังวัยรุ่นอยู่เลย เธอแทบส่วนเว้าส่วนโค้งหรือแม้แต่ก้นงามๆด้วยซ้ำ เขาคิดว่าหลายๆคนที่โหวตให้น่าจะมาจากความน่ารักแน่ๆ
“หุบปากน่าพี่เสี่ยว!” เฉียนรีบเปลี่ยนหัวข้อคุยทันที
“พี่เสี่ยวชอบพวกผู้หญิงหุ่นนาฬิกาทรายเหรอ?”
“แน่นอน มีแค่พวกกระจอกเท่านั้นแหละที่ชอบสาวผอมๆแบบนี้”
“อ๊า! เงียบน่า! ฉันยังเด็กอยู่ยังพอมีเวลาให้โตได้อีกเยอะ!”
…
เฉียนเริ่มหงุดหงิดและไม่ยอมคุยกับเสี่ยวเฟิงต่อ
“โว้ว! ม้าโคตรเท่เลย ยูนิคอร์นปะเนี่ย?”
“เฮ้! ไอ้หนุ่ม นายไปเอาม้าตัวนั้นจากไหนน่ะ?”
“โอ้! อยากได้ม้าจังเว้ย!”
“เชี่ย! ม้าโคตรเจ๋งเลย! แม่นั่นโคตรโชคดีเลย ฉันยอมนอนกับเจ้าของม้าตัวนี้เลยก็ได้ เอ้า!”
“คุ้นๆนะ… นั่นมันยูนิคอร์นในลิสต์ปะเนี่ย? ถ้างั้นคนที่ขี่อยู่น่าจะเป็นพระเทพแล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ? แฟนเขาแหงๆ”
…
พวกเขาผ่านผู้เล่นมากมายและหลายๆคนก็พูดถึงเสี่ยวสุยกัน
เสี่ยวเฟิงเก็บม้าของเขาไปเมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณนี้เพราะเกรงว่าอาจจะมีคนจำเขาได้
ทั้งสองอยู่ใกล้กับทางเข้าเมืองร้างแล้ว และก็เดินเข้าไป
“นักธนูเลเวล 13 ต้องการทีมเพื่อผ่านเควสที่นี่! ฉันมีความสามารถแล้วก็อุปกรณ์รวมไปถึงสัตว์เลี้ยงดีๆเลยนะ!”
“พวกเราต้องการพระสองคน,นักฆ่าหนึ่งคนหรือหนึ่งฮันเตอร์ก็ได้ พวกเราต้องการคนทำดาเมจ!”
“ออร์คชาแมนอยากได้ทีม! ฉันเป็นผู้เล่นมากความสามารถแถมยังร่ายดีบัฟใส่บอสได้ด้วยนะ!”
“กลุ่มเฟิงยุนที่สี่ต้องการนักรบโล่เก่งๆ! อุปกรณ์ที่ใส่อยู่ต้องมีระดับเกินกว่าของแรร์นะ!”
“ฉันเป็นนักเวทย์ที่มีพลังโจมตีแรงมาก! อยากจะได้ทีมเก่งๆมากกว่าทีมขี้เกียจ!”
“กลุ่มมิดซัมเมอร์ที่ 5 ต้องการพระที่มีค่าจิตใจมากกว่า 70”
“กลุ่มพัฒนาตัวเองต้องการเพื่อนร่วมทีม! พวกเราไม่ได้อยากจะผ่านเควสแต่อยากจะเอาของดรอปจากบอส!”
“ฉันต้องการเพื่อนมาช่วยกันผ่านเควสที่นี่! ฉันให้สิบทองเลยเอ้า! ส่วนของดรอปพวกนายเอาไปเลย!”
…
ทางเข้าโซนเร่งรีบนั้นมีแต่คนเต็มไปหมด แม้ว่าจะไม่วุ่นวายเท่าถ้ำซาลาแมนเดอร์แต่ก็เหมือนกับตลาดนัดเลย
เสี่ยวเฟิงตะลึง เพราะเขตเร่งรีบน่าจะรีเฟรชใหม่เมื่อวานและไม่คิดว่าคนจะเยอะแบบนี้
เขาเดินเข้าไปที่หน้าทางเข้าและส่งข้อความไปหาพี่น้องนิโคลัสและชวนให้มาทำเควสที่นี่
แต่สองคนนั้นก็บอกว่าพวกเขากำลังลงถ้ำซาลาแมนเดอร์อยู่กับเพื่อนของเขา ชายหนุ่มจึงวางสายไป
แต่ก่อนทั้งคู่จะเดินเข้าไปข้างในก็มีคนๆนึงทักพวกเขา
“เฮ้พวก นายเป็นพระใช่ไหม? อยากจะทำเควสที่นี่ใช่ไหมล่ะ?”
นักรบที่มีอุปกรณ์ดีๆโผล่ออกมาถามเสี่ยวเฟิง
เหตุผลหลักๆว่าทำไมเขาถึงเดินมาหาชายหนุ่มก็เพราะว่าเสี่ยวเฟิงนั้นมีไอเทมดีๆเต็มตัวไปหมด บ่งบอกได้เป้นอบ่างดีว่าชายคนนี้น่าจะเป็นคนที่มีเลเวลสูงๆแน่
“ใช่”
เสี่ยวเฟิงตอบกลับเรียบๆ เขามองไปด้านหลังก็เห็นผู้เล่นอีกนิดหน่อย หากตัดสินจากไอเทมที่ใส่อยู่น่าจะเป็นผู้เล่นที่มีฝีมือพอตัว แต่พวกเขาดันมีสีหน้าเศร้าหมองราวกับว่าเพิ่งถูกบอสฆ่ามา
“อยากจะร่วมทีมกับเราไหม? พวกเราต้องการพระน่ะ”
นักรบคนนั้นถามเสี่ยวเฟิง ซึ่งความจริงพวกเขาทั้งกลุ่มยกพวกเข้าไปให้บอสฆ่าเล่นในนั้นมาแล้วสองครั้ง พระในทีมของเขาไม่เก่งพอที่จะช่วยได้แล้วก็ออกจากกลุ่มไปทันทีที่โดนนักเวทย์ในทีมด่า
ในฐานะหัวหน้าทีม เขาต้องหาพระคนใหม่ให้ได้ และโชคดีที่เขาเจอเสี่ยวเฟิงก่อน
“ร่วมทีมงั้นเหรอ?”
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว ที่จริงแล้วเขาไม่ต้องการเข้าทีมกับใครหรอกเพราะเขาอยากจะได้ไอเทมคนเดียว
“โอเค เอาเลย!”
แต่เฉียนกลับตอบรับอย่างทันควันโดยไม่ปรึกษาเขาซะงั้น
“โอ้ พวกนายมาด้วยกันเหรอ เยี่ยมเลย! ถ้ามีหญิงแบบนี้พวกเราพร้อมกันบวกได้แน่ๆ!”
นักรบคนนั้นดีใจทันทีที่ได้ยินคำตอบจากเฉียน
หญิงสาวเองก็ใส่หน้ากากเหมือนกัน แต่นักรบคนนี้สัมผัสได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้แหละที่จะทำให้ทีมของเขามีชีวิตชีวาและผ่านด่านได้
ซึ่งแน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้ใส่ใจอะไรในตัวเฉียนเลยซักนิด พวกเขาต้องการพระมาคอยฮีลให้ตอนที่ฆ่าบอสกันมากกว่า
“ได้สิ แต่ฉันมีเงื่อนไข”
เสี่ยวเฟิงสิ้นหวังกับเฉียนที่ทำตามใจตัวเองไปแล้ว เขาเริ่มรู้สึกผิดที่หัวเราะเฉียนไปเมื่อกี้แต่ตอนนี้เขาต้องเล่นตามน้ำไปก่อน
“อะไรล่ะ?”
เพื่อนของนักรบคนนี้ถาม
“ฉันต้องเก็บไอเทมที่บอสดรอปมาได้แล้วถ้าอะไรที่ฉันใส่ได้ฉันจะเอาไป แล้วก็ยัยนี่เป็นคนร่วมทีมเฉยๆไม่มีพลัง
โจมตีหรอกนะ”
เสี่ยวเฟิงพูดออกมาชิลๆแต่สีหน้าของคนอื่นกลับมัวหมอง
“หมายความว่ายังไงน่ะ?”