ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1116
ทั้งสองวิ่งเข้าไปหาฮาร์วีย์
โยเอล เกรฮัมอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์สบายดี
ยานนิค บิสสันโค้งคำนับให้กับฮาร์วีย์ทันที
ภาพที่เห็นทำให้ทุกคนตกตะลึง
ฮาร์วีย์ ยอร์กคือใครกันแน่?!
ทำไมคนที่มีอำนาจเหล่านี้จึงให้เคารพเขามากขนาดนี้?!
โดยเฉพาะโยเอล ผู้บัญชาการสูงสุดของบัควู้ด!
คนใหญ่คนโตอย่างเขามักหยิ่งพยอง!
แล้วนี่หมายความว่าอย่างไร?
ลูกเขยที่ได้ชื่อว่าไร้ประโยชน์คนนี้มีอำนาจเหนือกว่างั้นเหรอ!
สายตาที่ทุกคนมองที่ฮาร์วีย์เปลี่ยนไป บางคนถึงกับเริ่มกลัวเขา
ก่อนหน้านี้ในสายตาของทุกคนมองเขาแค่เป็นแค่ลูกเขยเกาะเมียกินเท่านั้น แต่ตอนนี้เขากลายเป็นบุคคลสำคัญที่มีตัวตนลึกลับ
สีหน้าของแมนดี้เผยออกมาชัดเจนว่าไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น
พวกตระกูลเยตส์ทำเพื่อเธอและฮาร์วีย์มากขนาดนี้เลยเหรอ?
เธอเข้าใจว่าทำไมนายใหญ่ซีซาร์จึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่ และเธอเข้าใจได้ว่าทำไมไทสันถึงอยู่ที่นี่ และเธอก็รู้เหตุผลการปรากฏตัวของยานนิคด้วยเช่นกัน
แต่ตอนนี้ผู้บัญชาสูงสุดของบัควู้ดอย่างโยเอลก็ปรากฏตัวขึ้น!
แมนดี้ตกตะลึง
แต่ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เธอไม่สามารถตั้งคำถามใด ๆ ได้
“มิสเตอร์ยอร์ก คุณบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ?”
โยเอลมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างให้ความเคารพ
อีกด้านหนึ่ง ยานนิคก็โค้งคำนับ ปาดเหงื่อเย็น ๆ ที่หยดลงบนใบหน้าของเขาออก แล้วพูดว่า “มิสเตอร์ยอร์ก มันเป็นความผิดของผมเองที่ทำให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในพื้นที่รับผิดชอบจองตัวเอง ผมจะสอบสวนเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เอง และจะรายงานให้คุณทราบ”
“เอาพวกมันออกไป! และจัดการพวกมันและทำให้แน่ใจว่าผมจะไม่ได้ยินว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกในอนาคต” ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา
หลังจากที่ฮาร์วีย์พูดจบ ทุกคนก็จ้องมองไปที่นายใหญ่ซีซาร์
นายใหญ่ซีซาร์พูดตะกุกตะกักออกมาอย่างรวดเร็ว “มิสเตอร์ยอร์ก ผมรับประกันได้ว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก!”
“ส่วนฟราย ไอ้คนงี่เง่าที่ไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร เขาสมควรนอนติดเตียงไปตลอดชีวิต!”
คำพูดเพวกนี้พูดออกมาด้วยแววตาของบราเทอร์ฟลายที่กลายเป็นสีดำสนิท
สำหรับเบ็กก้า เดย์ เธออ้อนวอนขอควาเมตตาทันทีที่หัวหน้าจ้องมาที่เธอ
นิค ลาเชย์ และลูกน้องของเขาคุกเข่าลง
พวกเขาตัวสั่นจนพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว แต่ทุกคนรู้ดีว่านี่มันจบแล้ว
แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่เอาเรื่องใด ๆ นายใหญ่ซีซาร์ก็ให้ความมั่นใจว่าจะสอนบทเรียนแก่พวกเขาหลังจากเหตุการณ์นี้
“เอาล่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ออกไปจากที่นี่เถอะ อย่าไปรบกวนคนอื่น ๆ”
ฮาร์วีย์จับมือแล้วพาแมนดี้ออกไป
เมื่อแมนดี้กลับมาถึงบ้าน เธอพยายามสงบสติอารมณ์อีกครั้ง
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วยื่นให้ฮาร์วีย์
“ที่รัก โทรหาลุงและขอบคุณเขา! เร็วสิ!”
“ถ้าไม่ใช่เพราะเขาส่งคนมาเยอะขนาดนั้น พวกเราคงเจอปัญหาใหญ่แน่!”
ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเห็นข้อความที่แมนดี้ส่งมา เขาอดไม่ได้ที่จะฝืนยิ้มให้
เขาอยากใช้โอกาสนี้เพื่อเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาต่อแมนดี้ แต่แล้วเธอกลับทำเช่นนี้
เมื่อเห็นสีหน้าของเธอ ฮาร์วีย์ก็ยิ้มให้
“หาโอกาสให้พบได้ขอบคุณพวกเขาด้วยตัวเอง”
แมนดี้คิดก่อนจะตอบว่า “คุณพูดถูก เราต้องหาของขวัญด้วย”
พวกตระกูลเยตส์มักพลาญเงินแมนดี้
ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังคิดที่จะขอบคุณพวกเขา
วันถัดมา…
ฮาร์วีย์กับแมนดี้ยังคงหลับอยู่
จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ลิเลียนที่โทรมา
“ฮาร์วีย์ แมนดี้! รีบไปที่บ้านใหญ่ตระกูลเยตส์เดี๋ยวนี้!”
คงจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ลิเลียนถึงได้วิตกกังวลขนาดนี้
แมนดี้เริ่มประหม่า
“คุณพ่อคุณแม่รู้ไหมคะว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น? คุณปู่กับคุณย่ากล่าวหาประณามพวกเราอีกแล้ว?”
ฮาร์วีย์ส่ายหัว เขารู้ว่าเรื่องต่าง ๆ จะไม่ง่ายขนาดนั้น