ภาค 6 ยันฟ้าด้วยมือเดียว บทที่ 573 เฉินหัวล้าน ครั้งนี้เจ้าลองหนีให้ข้าดูอีกที

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

เฉินลี่อ้าปาก คิดจะกล่าวอะไรบางอย่าง แต่กลับส่งเสียงไม่ออก

เขาไม่รู้จักร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก คิดว่าเป็นยอดฝีมือที่แอบฝึกฝนจากที่ไหนสักแห่ง ที่เยี่ยนจ้าวเกอผูกมิตรและเชิญมาช่วยเหลือ

ดังนั้นเฉินลี่จึงใช้น้ำเสียงรังเกียจ ลดคุณค่าของเยี่ยนจ้าวเกอ ความจริงเพื่อลองหยุดร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก

แต่ไม่คาดคิดเลยว่าร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกจะไม่ฟังแม้แต่น้อย เยี่ยนจ้าวเกอบอกให้สู้ก็สู้ทันที ทำเอาเฉินลี่คับข้องจนหน้ามืด

เมื่อมองเห็นสีหน้าที่คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้มบนใบหน้าของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก ที่เหมือนกับบนใบหน้าของเยี่ยนจ้าวเกออย่างยิ่ง กอปรกับม่านตาที่ปรากฏรอยตราสัญลักษณ์เดียวกัน เฉินลี่ก็พบความผิดปกติ

“ร่างแยกจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์?!” เฉินลี่เกือบจะกระอักเลือดออกมา

เขาอ้าปากตาค้างมองเยี่ยนจ้าวเกอกับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก “มหาปรมาจารย์อย่างเจ้า กลับหลอมร่างกายของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ให้กลายเป็นร่างแยกได้หรือ?!”

เยี่ยนจ้าวเกอมักจะมีการกระทำน่าทึ่ง ไม่อาจมองเป็นเรื่องธรรมดา เป็นสิ่งที่ทุกคนในโลกแปดพิภพมีความเห็นตรงกัน

ขนาดเจ้าสำนักแดนศักดิ์สิทธิ์และคนระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์อย่างเฉินลี่ยังรู้ดี

ทว่าถึงอย่างไรเขาก็อยู่ในตำแหน่งสูง มีอำนาจมากมาย พลังเองก็แข็งแกร่ง เต็มไปด้วยประสบการณ์ เรื่องที่ทำให้เขาตกใจจนพูดไม่ออกอย่างแท้จริงมีน้อยยิ่งกว่าน้อย

กระนั้นวันนี้ เฉินลี่เกิดความรู้สึกว่าทัศนคติของตนถูกทำลาย โลกทั้งใบแหลกสลาย

พายุหมัดพามาปะทะหน้า การคุกคามจากความตายทำให้เฉินลี่ขนลุกไปทั่วร่าง

ร่างกายของเขาเหมือนกับกลายเป็นสายฟ้า ถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพุ่งไปด้านหน้าอีกครั้ง!

ในขณะที่ถอยและพุ่ง เขาคิดจะอ้อมผ่านร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก แล้วค่อยโจมตีใส่ตัวเยี่ยนจ้าวเกอ

‘ไม่ว่าเจ้าจะหลอมจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ให้กลายเป็นร่างแยกได้หรือไม่ ตัวเจ้ายังคงเป็นแค่จอมยุทธ์ระดับมหาปรมาจารย์เท่านั้น หากสังหารเจ้า ไม่จำเป็นต้องโจมตีร่างแยกของเจ้า มันก็จะถูกทำลายไปเอง หรืออาจจะตกมาเป็นของข้า!’

เฉินลี่คิดในใจ ความเร็วของตัวเองเพิ่มขึ้นถึงขีดสุด

กระบวนท่าของตำหนักอัสนีสวรรค์มีความเร็วดุจสายฟ้าฟาด เฉินลี่ที่เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ใช้แก่นแท้ที่เร็วดุจสายฟ้าได้อย่างหมดจด

ตัดสินแพ้ชนะในชั่วพริบตา กำหนดความเป็นตายในไม่กี่กระบวนท่า เป็นวิธีที่จอมยุทธ์ตำหนักอัสนีสวรรค์สันทัด

แต่เฉินลี่รู้สึกว่าตรงหน้าพร่ามัว จากนั้นก็เห็นร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกยังคงขวางอยู่ด้านหน้า กำปั้นเหล็กกล้าที่คล้ายกับคมหอกนั้นยังคงแทงเข้ามาหาเขา ใกล้ขึ้นกว่าเดิมหลายส่วน!

เฉินลี่ตกใจ เรื่องที่ทำให้เขารู้สึกเหลือเชื่ออีกเรื่องหนึ่งเกิดขึ้นตรงหน้าจริงๆ

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอ มีความเร็วเหนือกว่าเขา!

มือที่น่ากลัวกำเป็นหมัด ข้อนิ้วกลางยื่นออกมาเล็กน้อยในลักษณะหมัดเนตรหงส์ พุ่งใส่หน้าผากของเฉินลี่ดุจปลายหอกที่คมกริบ!

ถ้าหากหอกนี้แทงโดน จะเกิดเป็นรูขนาดใหญ่กลางหน้าผากเฉินลี่ทันที!

เฉินลี่สูดหายใจลึก สีหน้าจริงจัง สายตาเคร่งขรึม

เขาหยุดการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลัน มีแสงสายฟ้าสว่างขึ้นบนสองมือ

ในมือขวาปรากฏมีดสั้นเล่มหนึ่ง มือซ้ายปรากฏกระบี่ยาวเล่มหนึ่ง

สภาวะดาบเปลี่ยนแปลงเก้าครั้ง สายฟ้าสีเขียวหลายสายจับตัวกันกลางอากาศ อัสนีที่บ้าคลั่งถึงขีดสุดถึงกลับเป็นสภาพหยุดนิ่ง ในความเงียบสงัดแฝงความน่ากลัวเอาไว้

ประกายกระบี่สว่างวาบ รวดเร็วเหลือประมาณ ต่อให้เป็นยอดฝีมือที่เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน สายตายังไม่อาจจับวงโคจรของประกายกระบี่ที่เร็วประดุจแทงทะลุมิติเวลาได้

อากาศที่เฉินลี่อยู่คล้ายกับถูกแยกออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งเป็นสายฟ้าสีเขียวที่แข็งตัว อีกส่วนเป็นสายฟ้าสีม่วงที่รวดเร็ว

ในโลกสีเขียวปรากฏร่างของราชันสายฟ้าผู้น่าเกรงขาม ในโลกสีม่วงปรากฏร่างเทพมารดาสายฟ้าที่ไม่อาจหยั่งคาด

เฉินลี่กำอาวุธวิญญาณชั้นสูงในมืออย่างละชิ้น จากนั้นก็ประกบดาบกับกระบี่ โจมตีใส่ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก!

โลกครึ่งเขียวครึ่งม่วงแตกร้าวพร้อมกัน สายฟ้าที่ยืดยาวไร้สิ้นสุดกับแสงสายฟ้าที่ครุมเครือไร้ร่องรอยรวมตัวกัน แล้วพุ่งลงด้านล่างเหมือนกับน้ำท่วมสูงเทียมฟ้า!

ดาบราชันอัสนีเก้าทบ!

กระบี่เทพมารดาสายฟ้า!

ฟ้าร้องและฟ้าแลบระเบิดใส่กันและกัน!

พลังอันบ้าคลั่งคลอบคลุมอากาศในรัศมีหมื่นลี้ พลังทำลายล้างในชั่วพริบตารุนแรงยิ่งกว่าค่ายกลเทพสายฟ้า ไม่อาจต้านทาน!

เฉินลี่ส่งเสียงกู่ร้อง วรยุทธ์ตำหนักอัสนีสวรรค์ของเขา นอกความว่องไวแล้ว ยังมีพลังที่รุนแรงถึงขีดสุดด้วย!

เยี่ยนจ้าวเกอมองเฉินลี่ที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกมีสีหน้าไร้อารมณ์เช่นกัน การเคลื่อนไหวไม่หยุดลงแม้แต่น้อย เข้าปะทะการโจมตีที่บ้าคลั่งของเฉินลี่อย่างองอาจ!

ท้องทะเลที่เกิดจากสายฟ้าซึ่งอยู่ระหว่างฟ้าดินคล้ายกับมีนกเผิงบินออกมาจากขอบฟ้า จากนั้นก็จมลงสู่หาสมุทร กลายเป็นปลาคุนขนาดยักษ์

ขณะที่ล่องลอย พลังที่ยิ่งใหญ่สุดเปรียบปานก็กระจายออกมา

ปลาคุนสะบัดหาง ทำลายท้องทะเลสายฟ้าอย่างสะเทือนเลือนลั่น!

ท่ามกลางสายตาเหลือเชื่อของเฉินลี่ กำปั้นเหล็กกล้าของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกทำลายแสงสายฟ้าหลายสาย แล้วพุ่งมาหาเขาต่อ

เฉินลี่ตวาด ฟันกระบี่และดาบอันเป็นอาวุธวิญญาณชั้นสูงสองชิ้นออกมาพร้อมกัน พลังถูกกระตุ้นถึงขีดสุด

แต่ว่ารอบๆ ร่างกายของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกพลันปรากฏทะเลน้ำแข็งผืนหนึ่ง

มังกรน้ำแข็งหลายตัวแหวกทะเลออกมาจากในทะเลน้ำแข็ง พันกระบี่และดาบของเฉินลี่ ทำให้อาวุธทั้งสองขยับไม่ได้ เสียงสายฟ้ากับแสงสายฟ้าจมต่ำลงไป

เมื่อถูกทะเลน้ำแข็งห่อหุ้มไว้ เฉินลี่ก็รู้สึกว่าร่างกายของตนไม่อาจเคลื่อนไหว ความเร็วลดลง คิดหลบยังลำบาก

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเหมือนกับเคลื่อนย้ายน่านน้ำที่หนาวเย็นสุดขีดของทะเลชั้นนอกทะเลเหนือ มาบนอัสนีพิภพ!

ท่ามกลางเสียงกู่ร้อง กำปั้นไม่หยุดลง โดนใส่ศีรษะของเฉินลี่พอดี!

เฉินลี่ส่งเสียงร้อง เงยหน้าขึ้น บนบนศีรษะล้านเลี่ยมีเลือดพวยพุ่งออกมา!

จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มีพลังชีวิตแข็งแกร่ง เฉินลี่โดนหอกของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก บาดเจ็บสาหัสแต่ไม่ตาย

ทว่าสภาวะโจมตีของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกยังไม่หยุดลง มันใช้กำปั้นต่างหอกแทงออกมาอีกครั้ง โดนใส่ทรวงอกของเฉินลี่!

ละอองเลือดกระจายออกมา เฉินลี่ถูกกำปั้นเจาะทะลุตั้งแต่ทรวงอกไปถึงด้านหลัง!

เลือดเนื้อกระจายเต็มท้องฟ้า ยังไม่ทันจะหล่นลงมาก็ถูกทะเลน้ำแข็งแช่แข็งไว้

เฉินลี่ที่เหลือลมหายใจรวยรินกัดฟันกรอด เปิดถุงย่อส่วนของตัวเอง แสงสายฟ้าสายหนึ่งพลันพุ่งขึ้นมา

ความปั่นป่วนสุดขีดที่แฝงอยู่ในแสงสายฟ้าบ้าคลั่งและยิ่งใหญ่

นอกจากเมืองทะเลมรกตแล้ว ตำหนักอัสนีสวรรค์และหอคลื่นเหตุใดจะไม่เคยคิดสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของตัวเอง?

แสงสายฟ้านี้ก็คือของที่จะเอาไว้สร้างเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ แม้จะไม่ใช่อาวุธศักดิ์สิทธิ์ แต่พลังก็ไม่อาจดูแคลนได้

เฉินลี่ครั้งนี้ไม่อาจรู้สึกเสียดาย ทำลายแสงสายฟ้านั้นทิ้ง!

สายฟ้าบ้าคลั่งม้วนตัวอีกรอบ ช่วงชิงชีวิตให้กับเฉินลี่ เขาไม่กล้าต่อสู้กับเยี่ยนจ้าวเกออีกต่อไป พยายามหนีไปที่ตำหนักของตนสุดชีวิต

ก่อนหน้านี้ค่ายกลเทพสายฟ้าอยู่ในสภาพอ่อนแอเพราะการระเบิด ในตอนนี้ได้รับการดูแลและฟื้นฟูพลังอีกครั้ง ถูกเฉินลี่ใช้งาน ขวางเยี่ยนจ้าวเกอกับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก

เฉินลี่กระอักเลือดคำหนึ่ง เลือดกลายเป็นรอยตราอาคมกลางอากาศ ส่องแสงสว่างไสว

ด้านในตำหนักอัสนีสวรรค์มีของบางอย่างถูกเฉินลี่กระตุ้น ส่องแสงสว่างขึ้นมาเช่นกัน

ตำหนักขนาดใหญ่ตำหนักหนึ่งในกลุ่มตำหนักถูกประกายแสงครอบคลุมไว้ ใจกลางประกายแสงนั้นกลายเป็นความมืด เหมือนกับหลุมดำ

สุดท้ายปรากฏเป็นประตูทางเชื่อมเขตแดนบานหนึ่ง!

เฉินลี่คิดหนีเข้าไปด้านใน กลับคิดไม่ถึงว่าตรงหน้าจะมีประกายแสงสว่างขึ้น เสียงคำรามของมังกรสั่นสะเทือนแก้วหู หมู่มังกรแผดคำราม แม้แต่เสียงสายฟ้ายังถูกกลบมิด

วังขนาดใหญ่วังหนึ่งอุดประตูทางเชื่อมเขตแดนและสะกดมันไว้

เฉินลี่ตื่นตระหนก

“ที่แท้เป็นเช่นนี้ ข้าสงสัยว่าเหตุใดเจ้าถึงเลือกหนีจากปฐพีพิภพในตอนนั้นกลางคัน หากนพยมโลกมาถึง แปดพิภพจะถูกทำลาย ไม่อาจป้องกันได้ รังตกไข่ย่อมไม่มีเหลือ เจ้าจะหนีไปยังที่ใดได้?”

เยี่ยนจ้าวเกอโผล่ขึ้นบนวังฝูงมังกร มองเฉินลี่อย่างเย็นชา “ที่แท้เจ้าได้รับโชควาสนา เปิดทางเชื่อมเขตแดนไปยังโลกอื่นได้ มิน่าเจ้าถึงต้องการหนี ใช้ได้นักเฉินหัวล้าน เจ้าหนีเก่งจริงๆ”

“แต่ตอนนี้เจ้าลองหนีให้ข้าดูทีสิ”