ซือหยูคิดเพียงวินาทีเดียว
“ท่านอาจารย์แข็งแกร่งมาก!”
“ผิดแล้ว!แข็งแกร่งสุดยอดต่างหาก! และนั่นเป็นแค่ดวงวิญญาณของเขาในตอนนี้ มันมีพลังแค่หนึ่งในพันของตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่เท่านั้น”
“ลองคิดดูสิ!เจ้าจะจัดการกับดวงวิญญาณเทพแบบสมบูรณ์ได้ยังไง? แค่ความคิดเดียวก็ลากเจ้าไปตายได้เป็นหมื่นหนแล้ว!”
“แต่มันจะคนละเรื่องกันถ้าเจ้าเป็นเทพถึงตอนนั้น เจ้าทำลายจิตวิญญาณเทพไปก่อน แล้วการทำลายดวงวิญญาณจะเป็นเรื่องง่าย แต่กับคนที่ยังไม่เป็นเทพอย่างเจ้า อย่ารนหาที่ตายเลย! เก็บข้าวของหนีซะเถอะ!”
ซือหยูท้าทาย
“ข้ารู้อะไรแล้ว…”
เขาพูด หลังออกจากมิติวิญญาณเสียงกระวนกระวายของเทพปีศาจดังไล่หลัง
“เจ้าหนูอย่าทำอะไรโง่ ๆ ล่ะ!”
“ท่านซือ!”
ตู่หลงเรียกเขาอย่างกังวล
หากเจิ้งหยวนชิงไม่ออกมาสังหารสามยอดฝีมือแห่งสวยไผ่และทำให้อู๋โจวกลัวจนหนีไปเรื่องคงจะร้ายแรงอย่างจินตนาการไม่ถึง
ซือหยูลืมตา
“พวกมันไม่กลับมาหาเรื่องอีกแล้วล่ะกลับเรือนเทพกระเรียนกันเถอะ”
เมื่อเขาได้พบเหอเสี่ยวหลานอีกครั้งนางถามด้วยความเป็นห่วง
“เป็นอย่างไรบ้าง?”
“อันตรายหายไปชั่วคราวน่าจะไม่มีผลต่อแผนของเราแล้ว”
ซือหยูมองเหอเสี่ยวหลานเขาเงียบอยู่นานก่อนจะพูด
“เจ้ามั่นใจจริงหรือว่าเจ้าทำลายจิตวิญญาณเทพกระเรียนได้?”
“ข้ามั่นใจ!”
เหอเสี่ยวหลานตอบ
“จิตวิญญาณเทพของท่านพ่อเสียหายอย่างหนักหนักยิ่งกว่าที่คนของเราจินตนาการเอาไว้! ข้ารู้เรื่องนี้ตอนที่รู้ว่าท่านพ่อแอบสังหารข้ารับใช้เทพของตัวเอง ข้าตกใจมากที่จิตวิญญาณเทพของเขากำลังจะแตกสลาย!”
ข้ารับใช้เทพนั้นคือข้ารับใช้ที่ภักดีและคอยอารักขาลูกหลานเทพหลังจากที่ได้เป็นเซียนขั้นสูงสุดคนเหล่านี้คือคนที่เทพเชื่อใจมมากที่สุดและก็เป็นพวกกลุ่มที่รู้ความลับของเทพมากที่สุดด้วย
“มีข้ารับใช้เทพคนหนึ่งที่สัมผัสอันตรายได้และเตรียมวิธีหนีล่วงหน้าเขาบันทึกเรื่องจิตวิญญาณเทพที่กำลังจะแตกสลายของเทพกระเรียนในหยกสื่อสารสิบชิ้น เขาซุกซ่อนมันเอาไว้คนละที่”
“ถ้าเทพกระเรียนจะฆ่าเขาเขาจะใช้เรื่องนี้ขู่เทพกระเรียน แต่เขาก็ไม่คิดว่าเทพกระเรียนจะลงมืออย่างรวดเร็วในเรื่องนี้ ท่านพ่อสังหารข้ารับใช้เทพทุกคนในคืนเดียว และด้วยพลังวิเศษของเขา เขาเจอหยกสื่อสารทั้งสิบชิ้นและทำลายมันจนสิ้นซาก”
“แต่ท่านพ่อไม่คิดว่าถึงข้ารับใช้ที่เตรียมหยกสื่อสารไว้สิบชิ้นจะมีมันสิบเอ็ดชิ้น!ข้ารับใช้คนนั้นลบความทรงจำเรื่องหยกชิ้นที่สิบเอ็ดของตัวเองออกไป แม้จะโดนค้นวิญญาณ ท่านพ่อก็ไม่รู้ว่ายังเหลือข่าวเรื่องท่านพ่อหลงเหลืออยู่บนโลก!”
ซือหยูถาม
“เจ้าเป็นคนที่ถือครองมันรึ?”
เหอเสี่ยวหลานพูดอย่างภูมิใจ
“ใช่แล้วข้ารับใช้เทพคนนั้นถูกข้าติดสินบนมานาน เขาเตรียมหยกสื่อสารให้ข้าก่อนที่เขาจะตาย เขาหวังว่าข้าจะช่วยเขาได้” แต่น่าเศร้า…เหอเสี่ยวหลานมิอาจช่วยเขาคนนั้น
“ในอดีตเวลาไม่เป็นใจ แต่ตอนนี้มีเจ้า เราจะต้องทำสำเร็จแน่นอน!”
เหอเสี่ยวหลานพูด
ซือหยูจ้องมองเหอเสี่ยวหลานตลอดเวลาที่นางพูด นางไม่เคยพูดเลยว่าดวงวิญญาณของเทพกระเรียนนั้นแข็งแกร่งหรืออ่อนแอ
เมื่อเห็นว่าซือหยูจ้องมองเหอเสี่ยวหลานหลบตา นางพูด
“สบายใจได้ครั้งนี้ท่านพ่อจะต้องตาย! และตามสัญญา ข้าจะได้ตำหนักเจ้าตระกูลเทพกระเรียน ด้วยทรัพย์สมบัติที่ท่านพ่อทิ้งเอาไว้ ไม่นานข้าจะได้กลายเป็นเทพ”
“จากนั้นข้าจะให้สิ่งที่เจ้าปรารถนาเจ้าจะเป็นอะไรก็ได้ในตระกูลเทพกระเรียน! ตอนนั้น หากมีใครในพันธมิตรบูรพาคิดแตะต้องเจ้า พวกมันจะต้องคิดถึงตระกูลเทพกระเรียนก่อน!” ไม่มีใครบ้าบิ่นพอที่จะหาเรื่องตระกูลเทพก่อนที่ตระกูลเทพนั้นจะล่มสลายอย่างสิ้นเชิง
นางยังคงพูดอย่างทะเยอทะยานและไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องดวงวิญญาณเทพเลย
ซือหยูพยักหน้า
“เอาล่ะ!เช่นนั้นก็ดี มาทำตามแผนเรากันเถอะ!”
หากเทพกระเรียนไม่ตายนอกจากซือหยูจะตั้งรกรากไม่ได้ แต่ชีวิตเขาจะตกอยู่ในอันตรายอีกด้วย เรื่องนี้ถูกตัดสินตั้งแต่วินาทีที่เขาลักพาตัวเหอเสี่ยวหลาน
เทพกระเรียนนั้นไร้จิตสำนึกขอบคุณโดยธรรมชาติเขามักจะมีจิตคิดสังหารซือหยู
หากเทพกระเรียนยังอยู่ซือหยูจะต้องเสี่ยงอยู่เสมอ
เพื่อความอยู่รอดเพื่อการตั้งรากฐาน และเพื่อปกป้องจิวโจว ซือหยูไม่มีทางเลือกนอกจากเดิมพันโชคชะตาในครั้งนี้และสังหารเทพ สองวันต่อมาร่างกายของเหอเสี่ยวหลานแย่ลง พลังของซือหยูทำได้แค่ให้นางตายช้าลง แต่มันมิอาจฟื้นคืนอาการของนางได้
ห้าวันต่อมาเหอเสี่ยวหลานหายใจรวยริน
เทพกระเรียนแวะมาเยี่ยมนางด้วยดวงตาเศร้าสร้อยแต่ข้างในนั้นยังคิดไม่ตกกับเรื่องของเทพจิง
แม้ทุกคนจะเงียบเหล่าคนในตระกูลเทพกระเรียนก็เห็นว่าเขาตาขาว เขาที่เป็นเทพหดตัวอยู่ในกระดองราวกับเต่า เขาไม่คิดจะล้างแค้นให้ลูกสาวที่ถูกศัตรูจงใจทำร้าย
แต่เทพกระเรียนไม่ได้ใจเสาะเขาไม่อยากทำต่างหาก!
งานชุมนุมเหล่าเทพกำลังจะมาถึงอยู่แล้วถ้าหากไร้ความช่วยเหลือจากเทพจิง เทพกระเรียนก็ไม่มีโอกาสฟื้นฟูจิตวิญญาณเทพของตัวเองกลับมา จากนั้นเขาจะตกต่ำโดยสมบูรณ์ เขาไม่มีทางเลือกนอกจากอดทน
แม้ข่าวเรื่องเหอเสี่ยวหลานถูกวารีพิษเย็นจะถูกตระกูลเทพกระเรียนจงใจปิดเอาไว้พันธมิตรบูรพานั้นเต็มไปด้วยคนเก่งกาจ จะมีความลับอะไรที่ปิดบังได้อย่างสมบูรณ์แบบเล่า?
เมื่อได้ข่าวเทพจิงหนักใจ
เขาไม่ได้วางยาพิษนางด้วยวารีพิษเย็นอยู่แล้วคนของเขาเองก็เช่นกัน
แต่เทพกระเรียนก็ไม่ได้มาขอความช่วยเหลือจากเขาจนถึงตอนนี้เทพจิงอดไม่ได้ว่ามีความเป็นไปได้ที่เทพกระเรียนจะคิดว่าเขาเป็นตัวการ ดังนั้นจึงไม่อยากจะขอความช่วยเหลือจากเขาเลย
ยิ่งคิดมากเท่าใดเทพจิงก็คิดว่ามันเป็นไปได้มากเท่านั้น
หากเทพกระเรียนมาขอความช่วยเหลือจากเขานั่นก็แปลว่าเทพกระเรียนยังเชื่อใจเขาอยู่ แต่เทพกระเรียนไม่มาจนถึงตอนนี้ มันน่าจะเป็นปัญหา
เทพจิงคิดแล้วคิดอีกจนได้ตระหนักว่าเทพกระเรียนเองก็ระแวงเขาอยู่
แต่งานชุมนุมเหล่าเทพกำลังจะมาถึงในอีกไม่นานสิ่งสุดท้ายที่เขาต้องการก็คือสะบั้นความสัมพันธ์กับเทพกระเรียนเพราะความเข้าใจผิดเล็กน้อย มันจะทำให้เรื่องงานช้าลงไป
“หากคุยไม่ได้ข้าก็ได้แค่ให้เขายืมมือเพื่อแก้ความเข้าใจผิดนี้…”
เทพจิงถอนหายใจเขานำยาแก้พิษวารีพิษเย็นออกมาเล็กน้อยและสั่งให้ข้ารับใช้เทพนำมันไปส่งให้ตระกูลเทพกระเรียน
เขานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเตือน
“การส่งมอบต้องทำต่อหน้าคนหลายคนพวกเขาต้องรู้ว่าเทพกระเรียนกับข้ายังมีสัมพันธ์อันดีต่อกันอย่างที่เคยเป็น”
เมื่อเทพกระเรียนรู้ว่าเขาเป็นคนส่งยาแก้พิษวารีพิษเย็นมาเองอย่างเปิดเผยเหมือนกลัวว่าคนจะไม่รู้เทพกระเรียนเองก็น่าจะผงะเช่นกัน เทพกระเรียนน่าจะคิดได้ว่าเขาเข้าใจเทพจิงผิดใช่หรือไม่?
ต่อให้เทพกระเรียนไม่เข้าใจเหตุผลเทพกระเรียนก็จะพอใจอยู่ดี เพราะนอกจากช่วยชีวิตลูกสาวได้ ความบาดหมางระหว่างพวกเขาก็ผ่อนคลายลง ทำไมเขาจะไม่ยอมเล่า?
ข่าวกระจายเป็นวงกว้างทันทีที่ข้ารับใช้เทพของเทพจิงไปเยือนตระกูลเทพกระเรียน
ข่าวเล่าว่ามีกลุ่มคนเจ้าเล่ห์พยายามสังหารเหอเสี่ยวหลานและป้ายความผิดแก่เทพจิง
แต่เทพจิงเองก็พิสูจน์ตัวเองโดยการให้ยาถอนพิษไป
เรื่องเล่าอันดีของสายสัมพันธ์ระหว่างเทพได้ก่อเกิดขึ้นในกลุ่มคน
ทั้งสองฝ่ายพอใจมากจนกระทั่งเหอเสี่ยวหลานได้ดื่มยาถอนพิษ ไม่เพียงแต่พิษจะไม่หายไป แต่มันยังทำให้นางอาการแย่ลงกว่าเดิม!
หลังจากผ่านไปครึ่งวันด้วยอาการปางตายในที่สุดเหอเสี่ยวหลานก็หมดลมหายใจ
เทพกระเรียนโกรธจัดเมื่อเขามองดูร่างกายเหอเสี่ยวหลาน มันทำให้ใบหน้าเขาดุดันจนน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม
เหอเสี่ยวหลานมีพิษในกายและมันก็มาจากเทพจิง!
นอกจากเทพจิงแล้วก็มีแต่ลูกหลานที่ได้รับสืบทอดพลังเท่านั้นที่จะผลิตพิษขึ้นมาได้
แต่ลูกหลานเทพจิงไม่เคยย่างกรายไปที่โลกของเทพกระเรียนมาก่อนแล้ววารีพิษเย็นมันจะมาจากไหน?
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ายาถอนพิษแท้จริงแล้วงมันคือตัวพิษร้ายนั่นเอง!
เทพกระเรียนโกรธจัดเขาคิดว่าเขาเข้าใจเทพจิงผิด แต่เทพจิงก็ฆาตกรรมลูกสาวของเขาอย่างอุกอาจ! ทั้งโลกรู้เรื่องนี้ไปแล้วด้วย!!
แม้เทพกระเรียนอยากจะรักษาสายสัมพันธ์อันดีในเบื้องหน้าเอาไว้มันก็ทำไม่ได้อีกแล้ว!
อีกฝ่ายหันหลังให้เขาทั้งยังสังหารลูกสาวเขาโดยมีทุกคนล่วงรู้ การร่วมมือจะยังมีต่อไปได้อย่างไร?
ด้วยความตายอันน่าตกใจของเหอเสี่ยวหลานความสัมพันธ์ของพวกเขาได้จบลงอย่างสมบูรณ์ มันจบสิ้นแล้ว!
“เทพจิง!!”
เทพกระเรียนโกรธแค้นถึงขีดสุดเขาจะไม่โกรธได้ยังไง? ทั้งโลกกำลังจับตามองเขา ถ้าหากเขาไม่โต้ตอบ นอกจากชื่อเสียงของเขาจะป่นปี้แล้วเทพคนอื่นที่ไหวพริบดีจะรู้ว่าเขากำลังอ่อนแออยู่ในไม่นาน
ในบรรดาเทพเหล่านั้นมีคนไหนบ้างกันที่ไม่ใช่นักล่า? หากพวกนั้นรู้เข้า เทพกระเรียนจะมีปัญหาอย่างแน่นอน
การได้ตั้งรกรากในพันธมิตรบูรพาไม่ใช่เรื่องง่ายเทพกระเรียนจะไม่เคยหาเรื่องใครมาก่อนหรือ? หากทั้งโลกหมายตาเขาเขาจะกลายเป็นเหยื่อการล้างแค้นในทันที!
พลังอันมองไม่เห็นผลักเขาให้เข้าสู่วายุสายฟ้าและเขาไม่มีทางเลือกนอกจากล้างแค้น! และมันจะต้องเป็นการเผชิญหน้ากับเทพจิงโดยไร้ซึ่งความกลัว!
ฟึ่บ!
เทพกระเรียนกระทืบเท้าออกไปอย่างโกรธเกรี้ยวข้างร่างของเหอเสี่ยวหลาน
ครึ่งวันต่อมาเทพกระเรียนกลับมาพร้อมกับร่างที่เต็มไปด้วยเลือด เขาถือหัวมนุษย์อยู่ในมือ
นี่คือหัวของลูกชายคนที่สองของเทพจิง!
เทพจิงมีลูกชายสามคนจิงไป่ถูกเหอเสี่ยวหลานฆ่าตาย เหลืออีกสองคนไว้เบื้องหลัง เทพกระเรียนฆ่าไปแล้วอีกคน ดังนั้นเทพจิงจะเหลือลูกชายเพียงคนเดียว
เทพกระเรียนจงใจประกาศเรื่องนี้ต่อโลกเขาอยากจะให้ผู้คนรู้ว่าเขาไม่ได้หวาดกลัวเทพจิง!
ทันใดนั้นเองข่าวใหญ่ได้แพร่กระจายไปทั่วพันธมิตรบูรพา
เทพจิงฆาตกรรมลูกสาวเทพกระเรียนอย่างเปิดเผยขณะที่เทพกระเรียนก็ถึงกับสังหารลูกชายอีกคนของเทพจิง
เทพทุกมุมในพันธมิตรกำลังจับตาดูทั้งสองอย่างเงียบๆ
ผั่วะ!
ในตระกูลเทพจิงเทพจิงตบโต๊ะลุกขึ้นยืนด้วยความแค้น
“เทพกระเรียน!เจ้าทำเกินไปแล้ว!!”
เขาต้องอดทนมากมายเพียงใดกันถึงจะทำเรื่องใหญ่ให้สำเร็จได้?จิงไป่ถูกตระกูลเทพกระเรียนสังหาร แต่เขาก็แสร้งทำเป็นไม่รู้เพื่อรักษาสายสัมพันธ์ระหว่างกันเอาไว้ เขาถึงกับพยายามช่วยชีวิตเหอเสี่ยวหลาน!
แม้กระนั้นเทพกระเรียนก็ใช้วิชาประหลาดเพื่อทำให้ยาถอนพิษกลับกลายเป็นพิษร้ายกับเหอเสี่ยวหลานและใส่ร้ายเขา!
ไม่แปลกที่เทพจิงจะคิดเช่นนี้เพราะนอกจากไทยแล้ว ใครกันจะลอกเลียนวารีพิษเย็นที่หลอมรวมกับพลังสายโลหิตได้เล่า?
ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเทพกระเรียนอาจจะเจอผู้ช่วยอีกคนที่จงใจให้เขาสังหารลูกสาวตัวเองเพื่อให้เขากอบกู้ชื่อเสียงกลับมา
เมื่อคิดเช่นนี้เทพจิงก็เกิดความรู้สึกว่ามันคือแผนของเทพกระเรียนอยู่แล้ว…ที่จงใจวางยาพิษกับเหอเสี่ยวหลานตั้งแต่ต้น!
เรื่องราวดำเนินมาถึงขั้นนี้เทพจิงเชื่ออย่างหนักแน่นยิ่งกว่าเดิมว่าเทพกระเรียนคือคนที่อยู่เบื้องหลัง!
เทพกระเรียนพยายามจะใส่ความเขา!
เพราะการร่วมมือระหว่างพวกเขาคือเรื่องใหญ่หากเรื่องแดงออกไป เทพกระเรียนจะต้องอยากปิดปากเขาโดยการสังหาร!
เทพจิงคิดเช่นนี้เพราะเขาเองก็คิดที่จะกำจัดเทพกระเรียนเช่นกันหลังจากจบงานชุมนุมเหล่าเทพเมื่อใด เขาจะหาทางกำจัดเทพกระเรียน
ไม่นานเทพจิงก็ได้ข่าว
เจิ้งหยวนชิงถูกพบตัวที่ตระกูลเทพกระเรียน!
และข่าวยังบอกอีกว่าเพราะนางได้ข่าวจากซือหยูว่าเขามีข้อมูลเรื่องความตายของฉินคั่วนางจึงไปที่นั่นเพื่อตามหาเขา
แต่หากซือหยูอยู่ในโลกของเทพกระเรียนนางก็ไม่มีทางเลือกนอกจากไปเยี่ยมตระกูลเทพกระเรียน
แต่มันเหมือนกับสายฟ้าฟาดใส่สำหรับเทพจิงที่ได้ข่าว