ด้านนอกห้องลับตู่หลงลุกยืนเมื่อเห็นซือหยู
“ท่านซือสนามรบเต็มไปด้วยอันตราย ท่านจะปลอดภัยถ้าไปกับข้า”
ซือหยูพยักหน้า
ตู่หลงตามหลังซือหยูไปแววตาเขาเป็นประกายน่าขนลุก
เทพกระเรียนอยู่ท่ามกลางท้องนภาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธและความเศร้าเทพจิงนั้นไม่ยอมอ่อนข้อ เทพจิงสังหารคนของเขาทุกคนอย่างไร้ปรานี
ทัพทั้งสองโลกเผชิญหน้ากันนอกตำหนักตระกูลเทพกระเรียนเทพกระเรียนไม่มีที่ให้ถอยอีกแล้ว
เทพกระเรียนถามเทพจิงที่ลอยอยู่บนฟ้าอย่างสบายใจด้วยความเศร้าหมอง
“เทพจิงเจ้าอยากจะทำเช่นนี้จริง ๆ ใช่ไหม?”
เทพจิงหัวเราะ
“ข้าก็แค่ทำแบบเดียวกับเจ้าไม่ใช่รึ?ตาต่อตา ฟันต่อฟัน!”
เทพจิงเชื่ออย่างผิดๆ ว่าเทพกระเรียนพยายามฆ่าเขาด้วยความช่วยเหลือจากเทพเจิ้ง แต่ตอนนี้เขากำลังฆ่าเทพกระเรียนด้วยอำนาจของเทพเจิ้งแทน!
แต่เทพกระเรียนก็คิดว่าเทพจิงนั้นมาเพื่อล้างแค้นให้กับลูกชายตัวเองที่เขาฆ่าตายไป!
เทพกระเรียนยิ่งโกรธแค้นเมื่อคิดถึงเรื่องนี้เป็นเทพจิงที่วางกับดักเอาไว้ แต่ตอนนี้พวกคนที่คิดร้ายกำลังได้โอกาสหาผลประโยชน์!
เมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้เทพกระเรียนก็ไม่มีความหวังอีก
“เทพจิงถ้าเจ้าฆ่าข้า เจ้าก็ต้องชดใช้เหมือนกัน!”
เทพจิงลังเลครู่หนึ่งตัวเขาเองเป็นเทพเช่นกัน การสังหารเทพอีกคนนั้นไม่ใช่ความท้าทายเล็กน้อย
ในตอนนั้นเองเทพจิงบังเอิญเห็นซือหยูเหนือเรือนตระกูลเทพกระเรียน ซือหยูเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา เทพจิงเหลือบมองรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบเจิ้งหยวนชิง
เขาคิดหรือว่าซือหยูจะถูกเจิ้งหยวนชิงส่งตัวมา?
เพราะเจิ้งหยวนชิงได้ประกาศจับมือกับเขาต่อหน้าซือหยู!
เทพจิงพูดอย่างไม่ลังเล
“เจ้าคิดว่าเจ้าจะมีชีวิตไปได้สักกี่น้ำ?”
หากเทพเจิ้งสั่งการต่อให้เทพจิงไม่ทำอะไร เทพคนอื่นก็จะมากำจัดเทพกระเรียนอยู่ดี
“เจ้าก็มาสิ!”
เทพกระเรียนตะโกนเขาไม่มีทางหนีอีกแล้ว เขาได้แต่กัดฟันบุกไปข้างหน้า
เทพจิงไม่กล้าประมาทเขาสวนกลับด้วยพลังทั้งหมดที่มี พลังเทพอันเข้มข้นที่ปลดปล่อยออกมาจากเทพทั้งสองทำให้โลกทั้งสองใบสั่นอย่างบ้าคลั่งราวกับว่าโลกทั้งสองใบกำลังจะแตกสลาย!
ฟ้าดินบิดเบี้ยวราวพลังเทพไร้ขอบเขตกดดันเหล่าสิ่งมีชีวิตบนโลกที่พยายามจะเอาชีวิตรอด
ความสะพรึงกลัวที่เห็นโลกสองใบกำลังถูกทำลายสลักอยู่ในใจคนที่พบเห็น
แต่ความรู้สึกนั้นก็คงอยู่เพียงช่วงสั้นๆ ก่อนที่เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดจะดังขึ้น โลหิตสีทองหลั่งรินรดโลกเทพกระเรียน
มันคือโลหิตของเทพกระเรียน!
เทพกระเรียนแตกดับตำแหน่งเทพไม่หลงเหลือ ร่างกายของเขาได้กลายเป็นสายพิรุณคลื่นโลหิตสู่โลกเทพกระเรียน
ทั้งโลกปกคลุมไปด้วยความโศกเศร้าแสงบนโลกหม่นหมองลงทันที มันคือสัญญาณการเริ่มต้นการแตกสลายของโลก! เทพจิงปรากฏตัวบนท้องนภาด้วยความสับสนบนใบหน้า
ที่เขาคิดนั้นคือการทำสงครามครั้งใหญ่กับเทพกระเรียนแต่กลับกลายเเป็นเทพกระเรียนที่อ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อ กายาเทพของเขาถูกระเบิดเป็นชิ้น ๆ!
เมื่อมองดูพิรุณโลหิตเทพที่ตกจากฟ้าเทพจิงงุนงง
“ทำไมเทพกระเรียนอ่อนแอเช่นนี้?มันอ่อนแอเกินไปแล้ว!”
ซือหยูมองพิรุณโลหิตเทพเขาไม่คิดจะเก็บโลหิตเทพนั้นมาเพราะมันอ่อนแอเกินไป!
เทพกระเรียนกำลังจะตายอยู่ก่อนแล้ว
ต่อมาถึงเวลาให้เหอเสี่ยวหลานได้ขึ้นเวทีแสดง
ดวงวิญญาณเทพกระเรียนมีจิตวิญญาณเทพอยู่ด้วยเขารีบไปยังที่หวงห้ามในตำหนัก มันคือห้องฝึกลับของเทพกระเรียน!
ในห้องนี้เต็มไปด้วยสิ่งของที่มีพลังเทพเปล่งประกายอยู่อย่างตระการตา
มันคือสมบัติที่เทพกระเรียนสะสมมาตลอดหลายปีเพื่อที่จะฟื้นคืนจิตวิญญาณเทพของเขา
หลังจากใช้ของเหล่านั้นฟื้นฟูจิตวิญญาณเทพจนแข็งแกร่งขึ้นมาบ้างเขาเอาชีวิตรอดมาได้
เขาต้องใช้เวลาพักฟื้นสักระยะในการคืนจิตวิญญาณเทพกลับมาและเขาจะสร้างกายาเทพขึ้นมาได้อีกครั้ง
“เทพจิง!เจ้าต้องตายอย่างทุกข์ทรมานที่สุด!”
เทพกระเรียนหายใจเข้าลึกเขาสั่นไปทั้งตัว
ทันใดนั้นเองเทพกระเรียนสีหน้าเปลี่ยนไป จิตวิญญาณเทพในอ้อมแขนของเขามิอาจควบคุมได้อยู่ จากเดิมที่เป็นสีเหลืองทองกลับเริ่มดำสนิทและระเบิดในท้ายสุด!
จิตวิญญาณเทพเฮือกสุดท้ายของเขาเองก็ดับไปด้วย!
การเสียจิตวิญญาณเทพหมายถึงการเสียตำแหน่งเทพไปอย่างสมบูรณ์และเขาจะไม่มีวันได้เป็นเทพอีกครั้ง!
“ใคร?ฝีมือใครกัน?”
เทพกระเรียนตะโกนด้วยความโกรธดวงวิญญาณของเขาแสดงความดุร้ายบนใบหน้า เขาโกรธจนจะกลืนกินมนุษย์ได้ทั้งเป็น
ในตอนนั้นเองเขาหันไปมองสมบัติที่เขาใช้ มีหญ้าเทพครึ่งชิ้นปะปนอยู่ด้วย มันไร้รสชาติและไร้กลิ่น ต่อให้มองอย่างละเอียดก็พบเจอได้ยาก
ที่แย่ยิ่งกว่าคือเขากระวนกระวายและร้อนรน จนเขาแทบจะมองมันไม่เห็น
“พิษสังหารเทพของเทพพิษเรอะ?”
เทพกระเรียนสีหน้าดำมืดราวกับวารียามค่ำคืน
นอกจากข้ารับใช้เทพของเขาก็ไม่มีใครรู้วิธีเปิดห้องลับนี้ของเขาไม่แม้แต่คนที่สนิทกับเขา!
แต่เขาสังหารข้ารับใช้เทพของตัวเองไปหมดแล้วใครกันจะรู้วิธีเปิดห้องลับนี้?
เสียงเปิดประตูดังห้องลับถูกเปิดจากด้านนอก ร่างอันคุ้นเคยก้าวเข้ามาให้เห็น
“ท่านพ่อพิษสังหารเทพรสชาติเป็นเช่นใดล่ะ?”
เหอเสี่ยวหลานที่ควรจะตายไปแล้วปรากฏตัวต่อหน้าต่อตาเทพกระเรียน
เทพกระเรียนชักสีหน้า
“ไม่นะเป็นไปไม่ได้! เจ้าฟื้นคืนชีพมาได้ยังไง?”
ลูกหลานเทพไม่ได้รับอนุญาตให้ทำสัญญาเทพตายก็คือตาย ไม่มีทางคืนชีพกลับมา
“ท่านพ่อผิดหวังรึ?”
เหอเสี่ยวหลานแสยะยิ้ม
เทพกระเรียนถาม “เสี่ยวหลานเจ้าเป็นคนวางพิษที่นี่เรอะ?”
“แน่นอน!ท่านพ่อเอาแต่จับตาดูคนที่เข้าใกล้ห้องนี้ แต่ข้าตายไปแล้ว ท่านพ่อไม่จำเป็นต้องสนใจข้า ข้าก็เลยเข้ามาที่นี่แล้วอาบพิษลงในสมบัติล้ำค่าที่สุดยังไงล่ะ!”
นี่คือเหตุผลที่เหอเสี่ยวหลานต้องตายเพื่อที่จะก่อให้เกิดการปะทะกันของสองเทพ และเทพกระเรียนจะเลิกสนใจนางอีกด้วย
เทพกระเรียนนั้นใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวไร้หัวใจเขาไม่เคยเชื่อใจคนของตัวเอง แต่ละคนอยู่ภายใต้สายตาของเขาตลอด แม้แต่เหอเสี่ยวหลานผู้เป็นลูกสาวที่เขารักมากที่สุด
เทพกระเรียนใบหน้าแข็งกร้าว
“ข้าทำดีกับเจ้ามากนักแต่เจ้า…”
“ดีกับข้าเรอะ?ท่านพ่อดีแต่กับตัวเองไม่ใช่เรอะ? เพื่อจิตวิญญาณเทพ ท่านพ่อยอมทิ้งทุกอย่าง!”
เหอเสี่ยวหลานพูดตัดบทอย่างไร้เยื่อใยนางพลิกฝ่ามือดึงขวดหยกสีดำขนาดเท่ามือออกมา
นางพูด
“ท่านพ่อข้ารอเวลานี้มานานแล้ว!”
เมื่อเทพกระเรียนเห็นขวดหยกเขาชักสีหน้าอีกครั้ง
“นั่นมันหม้อชำระวิญญาณสมบัติเผ่าอสูรไม่ใช่รึ? เจ้าอยากจะชำระล้างดวงวิญญาณเทพของข้าให้เจ้ากลายเป็นเทพเรอะ?”
หม้อชำระวิญญาณเป็นสมบัติเผ่าอสูรที่หายากที่สุดมันสามารถชำระล้างวิญญาณของอะไรก็ได้เพื่อเปลี่ยนมันเป็นวารีวิญญาณอันล้ำค่า ยิ่งดวงวิญญาณที่ใช้มีระดับสูงเท่าใด วารีวิญญาณก็ยิ่งแข็งแกร่งเท่านั้น
หลังจากดื่มไปแล้วผู้ดื่มจะได้ทุกสิ่งที่ดวงวิญญาณนั้นมีก่อนตาย รวมถึงวิชาที่ได้บ่มเพาะมาด้วย
พลังในวารีวิญญาณนี้จะรุนแรงกว่าเดิมอีกมากหากผู้ดื่มมีสายโลหิตเดียวกับเจ้าของดวงวิญญาณ ถ้าเหอเสี่ยวหลานดื่มวารีวิญญาณจากดวงวิญญาณเทพและได้รับวิถีเทพสืบทอดมาตราบเท่าที่ไม่มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้น การกลายเป็นเทพก็เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น
“เพื่อที่จะได้ดวงวิญญาณเทพของท่านพ่อข้าให้ซือหยูลงมือทำลายร่างกายของท่านพ่อ ข้าว่าเขาคงจะไม่รู้ผลอันน่าอัศจรรย์ของดวงวิญญาณเทพ ใช่ไหม?”
เหอเสี่ยวหลานเลียริมฝีปาก
เทพกระเรียนทุกข์ทรมานอย่างหนักหนาสาหัสซือหยู…
ตั้งแต่แรกเริ่มเขารู้สึกว่ามีผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดมาโดยตลอด แต่เขาไม่คิดว่าจะเป็นซือหยูที่วางอุบายอยู่เบื้องหลัง!
“ถ้าอย่างนั้นสงครามระหว่างเทพจิงกับข้าก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนมันรึ?”
เหอเสี่ยวหลานพยักหน้า
“ถูกแล้วเป็นฝีมือเขา! พูดถึงซือหยู ข้านับถือเขามากดีเดียว! ใครกันจะไปคิดว่าแผนของเราที่มีโอกาสสำเร็จเพียงน้อยนิดในวันนั้นจะสำเร็จขึ้นได้ มันก้าวไปทีละขั้นตามแผนของเขา! เขาเป็นคนที่น่ากลัวจริง ๆ!”
ซือหยู…ซือหยู!
เทพกระเรียนโศกเศร้าสุดหัวใจเขาพบว่าชายคนนี้เป็นภัยตั้งแต่ก่อนหน้านี้และพยายามจะฆ่าหลายครั้ง แต่เขาก็ถูกยื้อไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะลงเอยในสภาพนี้เพราะซือหยู!
“ซือหยู!!”
เทพกระเรียนแค้นไปจนถึงกระดูก
แต่เขาชิงชังลูกสาวตัวเองยิ่งกว่า!!เพราะถ้าหากไม่มีเหอเสี่ยวหลานทรยศ ซือหยูที่เป็นคนนอกจะวางแผนเช่นนี้ได้ยังไง?
แล้วก็คนที่สังหารเขาในท้ายสุดก็คือลูกสาวของเขาเอง
“เฮ้อท่านพ่อ ความผิดพลาดร้ายแรงที่สุดของท่านพ่อคือการเป็นศัตรูกับซือหยูนั่นแหละนะ…” เหอเสี่ยวหลานถอนหายใจพลางเปิดหม้อชำระวิญญาณ
เทพกระเรียนอยากจะหลบแต่หม้อชำระวิญญาณนั้นถูกสร้างมาโดยเฉพาะกับดวงวิญญาณ เทพกระเรียนที่ไร้ที่หลบหนีถูกดูดเข้าไปในหม้อ
เทพกระเรียนตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดในความเศร้า
“ลูกเอ๋ยเจ้าก็จะจบไม่สวยเหมือนกัน ซือหยูเป็นคนอันตรายขนาดนั้น เจ้าคุมมันไม่อยู่แน่!”
“ข้ารู้”
เหอเสี่ยวหลานสะบัดผมนุ่มราวเส้นไหมพลางยิ้มอย่างเยือกเย็น
“ดังนั้นข้าต้องกำจัดเขา ตู่หลงที่คอยปกป้องซือหยูจะต้องกำลังส่งร่างไร้วิญญาณของมันกลับมา!”
ปั้ง!
แต่ในตอนนั้นเองประตูห้องลับเปิดออกร่างไร้วิญญาณถูกโยนเข้ามาด้านใน
มันเป็นร่างของตู่หลง!
“ตู่หลง?”
เหอเสี่ยวหลานหน้าซีดด้วยความกลัว
“เป็นไปไม่ได้!ซือหยูฆ่าตู่หลงได้ยังไง?”
“นอกจากตู่หลงข้ายังจัดคนแข็งแกร่งในตระกูลไปช่วยอีก ต่อให้ตู่หลงฆ่าซือหยูไม่ได้ คนอื่นก็ต้องลงมือด้วย ทำไมพวกนั้นไม่แจ้งข่าวข้าตอนที่ตู่หลงตายกัน?”
ปั้ง!ปั้ง!
เสียงฝีเท้าที่ไม่หนักอึ้งกลับฟังดูหนักอึ้งตามด้วยเสียงถอนหายใจอันน่าสยดสยอง
“เพราะนายน้อยตระกูลเทพกระเรียนสั่งยังไงล่ะ!พวกมันจะกล้าขัดคำสั่งของนายน้อยหรือ?”
ตระกูลเทพกระเรียนมีนายน้อยสองคนเท่านั้น
เหอจิงหงยังคงถูกจับตัวอยู่ภายใต้การดูแลเป็นพิเศษของเหอเสี่ยวหลาน ฐานพลังของเขาถูกทำลาย เขากลายเป็คนไร้พลัง
คนเดียวที่มีพลังสังหารตู่หลงได้และสั่งคนตระกูลเทพกระเรียนได้ก็คือเหอหลูจู!
นายน้อยสองที่ไร้ประโยชน์ที่สุดในตระกูลเทพกระเรียนผู้ที่ใครหลายคนดูถูก เหอหลูจู!
เหอเสี่ยวหลานไม่อยากจะเชื่อ
“เจ้า!เจ้าทำแบบนั้นทำไม?”
“ฮ่าๆๆก็ข้าให้เขาทำยังไงล่ะ!”
เสียงหัวเราะดังมาจากนอกห้อง
เหอเสี่ยวหลานตัวสั่นด้วยความสะพรึงกลัวนางเหมือนกับผู้ร้ายที่แผนกำลังจะถูกเปิดโปง
“เจ้า…เจ้ารู้ว่าข้าส่งตู่หลงไปเพื่อฆ่าเจ้ามาโดยตลอดเรอะ?”
“ก็รู้น่ะสิ!เจ้าถึงกับฆ่าพ่อตัวเองได้ มีเหตุอะไรที่ต้องไว้ชีวิตคนนอกอย่างข้าเล่า? ลาหลุดจากหลักก็ย่อมถูกเชือด ข้าไม่คิดว่าแม่นางเสี่ยวหลานจะเป็นคนใจดีหรอกนะ”
ซือหยูพูดอย่างไร้อารมณ์
เหอเสี่ยวหลานมองร่างไร้วิญญาณของตู่หลง
“ข้าไม่เชื่อ!ใครจะมีพลังฆ่าตู่หลงได้? ต่อให้พี่ใหญ่ก็ทำไม่ได้ พวกเจ้าร่วมมือกับคนอื่นเรอะ?”
“ทำไมเราต้องร่วมมือกับคนอื่นเล่า?พี่รองของเจ้าฆ่าตู่หลงไม่ได้รึไงกัน?”
ซือหยูยิ้มอย่างเวทนา
“อะไรนะ?พี่รองเรอะ?”
เหอเสี่ยวหลานเชื่อไม่ลง
“เป็นไปไม่ได้เขาแข็งแกร่งไม่เท่าข้าด้วยซ…”
เหอเสี่ยวหลานหยุดพูดในทันใดนั้นเองเพราะเหอหลูจูปลดปล่อยพลังเซียนขั้นสูงสุดออกมา!
เหอหลูจูมองเย้ยด้วยใบหน้าซื่อตรงท้วมๆ ของเขา
“เจ้าคิดจริงๆ รึว่าเจ้ากับพี่ใหญ่มีพรสวรรค์ที่สุด?”
“ข้าเพียงแค่ปิดบังพลังของข้าเอาไว้!หากข้าโดดเด่นเกินไป ข้าจะตายเหมือนน้องสี่ด้วยมือของเจ้ากับพี่ใหญ่”