Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่772 ผู้อยู่เบื้องหลังของฉันคือคุณชายเฉิน
เฮียโก่วมองไปที่เย่เซิ่งเทียนอย่างเหลือเชื่อ เผยความหวาดกลัวออกมาจากนัยน์ตา ไม่ว่ายังไงก็คิดไม่ถึง ว่าเย้เซิ่งเทียนจะกล้าฆ่าเขา ต่อหน้าท่านสาม！
กรอบแกรบ
เพียงแค่ได้ยินเสียงของกระดูกหัก เฮียโก่วกลายเป็นหมาที่ตายแล้วตัวหนึ่งทันที
หวงเหมาเห็นแล้วคอเย็นวาบ มีความรู้สึกเหมือนคอของตัวเองถูกบีบจนหักแล้ว
เฮียโก่วที่เมื่อกี้ยังด่าทออยู่เลย ทันใดนั้นก็กลายเป็นหมาตายตัวหนึ่ง โชคดีที่ตัวเองไม่ได้ยั่วยุให้ปีศาจตนนี้โมโห ไม่งั้นจุดจบของเฮียโก่วก็คือจุดจบของตัวเอง！
สีหน้าของท่านสามเปลี่ยนไปเล็กน้อย เผยเจตนาฆ่าออกมาจนหมดสิ้น พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “หักแขนขาของเขาให้หมด！”
พวกอันธพาลที่เผยใบหน้าอันดุร้ายที่ด้านหลังของเขา บุกเข้าไปยังเย่เซิ่งเทียนอย่างกับหมาบ้าคลั่งเลยทันที
“แม้ว่าแกจะเป็นผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้แล้วยังไงเหรอ？คนที่ล่วงเกินฉัน ไม่เคยมีจุดจบที่สวยเลย”
ท่านสามพูดเสียงขรึมและเยือกเย็น สายตาราวกับงูพิษ
“งั้นเหรอ？”
น้ำเสียงของเย่เซิ่งเทียนดังขึ้นข้างหูท่านสาม
ท่านสามขนพองสยองเกล้าทันที และก็มองไปยังเหล่าลูกน้องนั่นของเขาอีกครั้ง ล้มลงบนพื้นทั้งหมดทันที เขามองไม่ชัดเจนว่ามันเกิดอะไรขึ้น
พวกลูกน้องเหล่านั้นของเขายังไม่ทันลงมือ ก็ทุพพลภาพเลย！
แต่ละคนต่างก็ล้มลงกับพื้นทั้งนั้น ในเวลานี้ถึงจะร้องออกมาอย่างโอดครวญ ถ้าไม่แขกหักก็ขาหักแล้วว ล้มลงบนพื้นร้องเรียกหาพ่อหาแม่
เป็นเพียงเวลาชั่วพริบตาเดียว คนสิบกว่าคนที่เพิ่งจะบุกเข้าไปหาเย่เซิ่งเทียน ทุพพลภาพทันที！
หวงเหมามองอย่างตกใจจนพูดไม่ออก เกิดความคิดอย่างหนึ่งขึ้นมาในสมอง
ลูกน้องของท่านสามลงมือแล้ว
ลูกน้องของท่านสามเจ็บหนักแล้ว
“ตอนนี้ล่ะ？”
เหงื่อเย็นบนหน้าผากของท่านสาม เริ่มกลิ้งตกลงมาอย่างเห็นได้ด้วยตาเปล่า สีหน้าเปลี่ยนเป็นซีดขาว ไม้ค้ำที่ถืออยู่ในมือสั่นคลอนไม่หยุด
ยอดฝีมือ！
ยอดฝีมือแห่งบู๊！
มีเพียงยอดฝีมือแห่งบู๊ถึงจะทำได้！
นี่แม่งเป็นการมีอยู่ของแส่หาเรื่องแบบไหนกัน？
ไอ้หมอนี่จะเป็นยอดฝีมือแห่งบู๊ได้อย่างไรกัน？
ท่านสามรีบเผยใบหน้ายิ้มแย้มที่แข็งทื่อออกมา “น้องชาย เข้าใจผิด เข้าใจผิดทั้งหมด น้องต้องการเท่าไหร่ ฉันชดใช้ให้น้องเอง”
“เข้าใจผิด？”
เย่เซิ่งเทียนตบเข้าไปที่หน้าแก่ๆของท่านสามฉาดหนึ่ง
ท่านสามถูกตบจนโงนเงนโซเซ มุมปากแตก เลือดซึมออกมา พูดอย่างชั่วร้ายว่า “แก แกกล้าตบฉันเหรอ？ฉันเป็นคนของตระกูลเฉิน แกรู้ไหมว่าตบฉันเท่ากับว่ายั่วยุตระกูลเฉิน？แกรู้ไหมว่าตระกูลเฉินเป็นตระกูลแบบไหน？เมื่อก่อนตระกูลเฉินเป็นหนึ่งในบรรดามหาอำนาจสี่ใหญ่หนึ่งมืดแห่งเมืองเฉียนถัง แกกล้าตบฉันเหรอ？”
เมื่อกี้หลังจากที่เย่เซิ่งเทียนตบไปฉาดหนึ่ง ในใจก็ยังเกิดความสงสัยขึ้นมา
หลังจากที่กลับมาถึง เหมือนว่าเขาจะชอบการตบแล้ว
จนถึงตอนนี้ ไม่รู้ว่าตบหน้าคนไปแล้วกี่คน
ได้ยินมาถึงประโยคนี้ ก็ตบออกไปอีกฉาดหนึ่งทันที
เปรี๊ยะ！
ท่านสามถูกตบอีกแล้ว หวงเหมาและพวกที่ได้เห็นก็ตกตะลึงแล้ว เถ้าแก่ที่แอบดูอยู่ในที่ลับก็ยิ่งตกใจจนมึนงงแล้ว
ไอ้หมอนี่มีภูมิหลังอะไรกันแน่？
แม้แต่ท่านสามก็กล้าตบ！
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกลูกน้องเหล่านั้นของท่านสาม คิดไม่ถึงว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของไอ้หมอนี่！
เสียงตบนี้ก็ดังมากจริงๆ ได้ยินแล้วรู้สึกเจ็บปวด
หวงเหมาก็เอามือจับแก้มที่บวมแดงของตัวเองทันที ครึ่งหน้าที่เพิ่งจะถูกเย่เซิ่งเทียนตบเมื่อครู่นั้น ตอนนี้เหมือนว่าเริ่มรู้สึกปวดแปลบๆเพราะว่าเสียงตบนี้แล้ว
ท่านสามพ่นเลือดออกมา พูดอย่างอาฆาตแค้นผูกพยาบาทว่า “ไอ้เด็กเวร แกกล้าตบฉัน เชื่อไหมว่ารอคนของตระกูลเฉินมาแล้ว จะคร่าชีวิตแก！”
เย่เซิ่งเทียนตบหน้าเขาอีกฉาดหนึ่ง “งั้นแกก็เรียกมาดู ให้ฉันได้เปิดหูเปิดตาถึงว่าตระกูลเฉินสุดยอดมากแค่ไหน”
ในเวลานี้มือทั้งสองข้างของท่านสามจับที่หน้า ไม้ค้ำก็โยนทิ้งไปแล้ว จ้องมองเย่เซิ่งเทียนอย่างไม่เต็มใจพร้อมพูดว่า “แกรอเลยนะ ฉันจะเรียกคนมาเดี๋ยวนี้！เด็กน้อย แกมีความกล้าหาญ ฉันนับถือแก คนที่กล้าตบหน้าฉันอย่างนี้มีไม่กี่คนจริงๆ รอคุณชายเฉินมาแล้ว แกก็รักษาชีวิตไว้ไม่ได้แล้ว！ ”
พูดจบ ปล่อยมือออกข้างหนึ่งเริ่มกดโทรออกไป
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างนิ่งๆว่า “คนที่แกจะเรียกคือคุณชายเฉินคนไหน？”
ท่านสามพูดอย่างเกลียดชังว่า “คุณชายเฉินเฉินเฟิง ตอนนี้รู้จักกลัว มันสายแล้วแหละ！รอคุณชายเฉินมาถึงแล้ว นั่นก็คือเวลาตายของแก！เด็กน้อย ถ้ากล้าก็ให้ฉันโทรสิ”
“งั้นแกก็เรียกเถอะ”
นัยน์ตาเย่เซิ่งเทียนสาดส่องความเยือกเย็น